Ο John Michael Osbourne (γνωστός πλέον ως «Ozzy») από τα Midlands, σε πρώτη φάση μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ατύχησε κοινωνικά, αφού ήλθε στον κόσμο τούτο από πτωχά γεννητικά όργανα (κάπως αλλιώς το λέει ο λαός...). Το εργατικό background της οικογένειας καθόρισε και την εκπαίδευση που θα ελάμβανε στην εφηβεία του ο ατίθασος νεόπαις. Στο σχολείο του, ένα ταπεινό δημόσιο σχολείο της γενέτειράς του, ο Ozzy δεν τα κατάφερε. Τον συνεπήρε η αντιδραστικότητα και επιθετικότητα των Εγγλέζων νέων της εποχής που προέρχονταν από working-class οικογένειες. Οι νέοι αυτοί, μαζί τους και ο Ozzy, επ’ ουδενί μπορούσαν να ενταχθούν με τον ορθό τρόπο στην πειθαρχία του αγγλικού εκπαιδευτικού συστήματος, να μελετούν με επιμέλεια τα μαθήματά τους, να είναι υπάκουοι και σεβαστικοί προς τους διδασκάλους τους και τους πρεσβυτέρους, να έχουν επιμελημένη χωρίστρα κάτω από το μαθητικό κασκέτο και να εκκλησιάζονται. Όχι. Ο Ozzy προχώρησε σε σκανδαλιάρικες επιλογές καθ’ έξιν και καθ’ υποτροπήν. Έτσι δεν στέριωσε στα σχολικά θρανία. Το εκπαιδευτικό σύστημα τον απέβαλε από το σώμα του. Ο νεαρός σκανδαλιάρης, όμως, δεν το έβαλε κάτω. Υιοθετώντας τις (υγιείς) αρχές της βρετανικής εργατικής τάξεως, απεφάσισε να μπει στον στίβο της βιοπάλης – να φροντίσει οικονομικά όχι μόνο για το σαρκίο του, αλλά και για την χειμαζόμενη οικονομικά οικογένειά του. Η πρώτη του εργασία ήταν σε κάποιο σφαγείο. Όταν επήρε πόδι και απ’ αυτή την δουλειά, βρήκε επαγγελματικό λιμάνι σε κάποιο κρεματόριο. Οι εμπειρίες αυτές, όπως ο ίδιος ο μετέπειτα καλλιτέχνης θα παραδεχθεί, τον συνέδραμαν αποφασιστικά στην δουλειά του, αφού οι σχετικοί επηρεασμοί τον ενέπνευσαν στιγματίζοντας το καλλιτεχνικό του έργο (πράγμα μάλλον εμφανές στους περισσότερους από εμάς…). Οι δύο αυτές εργασίες, όμως, όσο τίμιες και αξιέπαινες κι αν ήσαν, δεν γέμιζαν αρκετά την τσέπη κι έτσι ο Ozzy προχώρησε σε εναλλακτικές (και ήκιστα έντιμες) επαγγελματικές επιλογές: από την ηλικία των 18 το έριξε στις κλοπές και τις ληστείες...
Η «απαλλοτρίωση» ξένων περιουσιών όχι μόνο απέφερε περισσότερα στο ταμείο του νεαρού κλεφταράκου, αλλά προσέδιδε στον πιεστικό βίο του και έναν αέρα περιπέτειας που τόσο την είχε ανάγκη, ως υπόθετο στα πάσης φύσεως αδιέξοδά που στοίχειωναν τον βίο του... Οι δυνάμεις της Τάξεως, όμως, συνέλαβαν ταχύτατα τον νεανία μικροεγκληματία αμφισβητώντας και την ευφυία του. Ο λόγος; Ενήργησε στην τέχνη της κλοπής φορώντας γάντια κομμένα στα δάχτυλα! Τα αποτυπώματα οδήγησαν εύκολα τις Αρχές στα ίχνη του δράστη· και τον δράστη στην φυλακή (για τρίμηνη κάθειρξη). Μετά το πέρας του τριμήνου, όταν ανέπνευσε ξανά τον αέρα της ελευθερίας, απεπειράθη να «σουφρώσει» μια συσκευή τηλεοράσεως – και μάλιστα 24 ιντσών, την μεγαλύτερη διάσταση εκείνη την εποχή. Δεν συμβιβαζόταν με τίποτα λιγότερο από το άριστο ο μερακλής Ozzy… Κατά τη διάρκεια, όμως, της διαφυγής και καβαλώντας έναν τοίχο, έχασε την ισορροπία του και η συσκευή κατεπλάκωσε τον νεαρό παρανομούντα. Ίσως θεία παρέμβαση προς επιβολήν του δικαίου; Ποιος να ξέρει… Η ποινή εξάμηνης καθείρξεως που του επεβλήθη (στις φιλόξενες φυλακές Winston Green) στιγμάτισε τον μετέπειτα καλλιτέχνη, ο οποίος ουσιαστικά ουδέποτε συνήλθε από αυτή την οδυνηρή εμπειρία… Τότε άρχισε να κτυπά και αυτοσχέδια τατουάζ – το σήμα κατατεθέν του. Αφού βγήκε δι’ ολίγον, ξαναμπήκε στον αυστηρό αλλά δίκαιο χώρο των φυλακών – ετούτη τη φορά επειδή γρονθοκόπησε κάποιο όργανο της Τάξεως στο στόμα…
Η πιθανότητα της καλλιτεχνικής δράσεως στροβιλιζόταν στο μυαλό του αντικοινωνικής συμπεριφοράς συνανθρώπου μας. Έτσι, το 1969, δημιουργεί τους Black Sabbath – ένα όνομα που θα προέλθει ως έμπνευση από την ομώνυμη ταινία του διαπρεπούς ιερέα του τρόμου, του σπουδαίου ιταλού σκηνοθέτη Mario Bava. Παρότι στα πρώτα στάδια της μουσικής δράσεως της μπάντας θα υπάρξουν μουσικές αναφορές και επηρεασμοί από τα blues, οι Black Sabbath θα «πολιτογραφηθούν» ως μια μπάντα της «hard rock devil music», μια μπάντα της μουσικής που οι νέοι μας ονομάζουν metal... Η φήμη περί σατανιστικών αναφορών του μουσικού αυτού group θα οδηγήσουν τον Ozzy, χωρίς περιττές καθυστερήσεις, να ζητήσει από τον αγαπημένο πατέρα του μια χάρη: να του κατασκευάσει μεταλλικούς σταυρούς προκειμένου να χρησιμοποιούνται από τα μέλη του συγκροτήματος ως άμυνα απέναντι στις δυνάμεις του κακού και στις βασκανίες... Οι σταυροί αυτοί, έκτοτε, θα αποτελέσουν σύμβολο του συγκροτήματος.
Ο Ozzy ήταν σκληρός και αγέρωχος καλλιτέχνης. Και δεν χαριζόταν ούτε στο κοινό του το οποίο περνούσε γενεές δεκατέσσερις από σκηνής, με συνεχείς επιτιμήσεις και προσβολές, στην παράδοση του μεγάλου Lenny Bruce. «Επειδή πληρώνετε ένα εισιτήριο και αγοράζετε και κανέναν δίσκο δεν θα μας σοδομίσετε κιόλας» σκεφτόταν – και σωστά – ο καλλιτέχνης. Έτσι ξεκίνησε μια μεγάλη καριέρα που έφερε δόξα και χρήμα στον άλλοτε λεχρίτη από την Αγγλία. Τώρα μπορούσε να θερίσει τους καρπούς της επιτυχίας του, με όποιον τρόπο θεωρούσε ο ίδιος προσφορότερο. «Αγόραζα συνέχεια ναρκωτικά να φτιάχνομαι και πήδαγα οτιδήποτε εκεινείτο», θα ομολογήσει αργότερα. Ο καθείς και τα γούστα του… «Δεν μπορώ τα μέτρια πράγματα», θα προσθέσει. «Τίποτε με μέτρο – αυτή είναι η αρχή μου... Ό,τι κι αν είναι, είτε ποτό είτε ναρκωτικά, δεν το αφήνω χωρίς να το καταπιώ. Έπαιρνα LSD καθημερινά για πολλά χρόνια. Ξόδευα περίπου 1000 δολάρια την εβδομάδα στη ντρόγκα. Έπαθα overdose καμιά δωδεκαριά φορές…» θα πει, χωρίς περιστροφές, ο καλλιτέχνης.
Κάθε πράγμα, όμως, έχει και το κόστος του. Το 1978 τα υπόλοιπα μέλη των Black Sabbath δεν μπορούσαν να αντέξουν άλλο την αλλόκοτη συμπεριφορά του ηγέτη του συγκροτήματος και του δήλωσαν, ανερυθρίαστα, ότι δεν τον χρειάζονται άλλο ως τραγουδιστή τους. Η απογοήτευση πλημμύρισε τον απείθαρχο μα ευαίσθητο καλλιτέχνη, με συνέπεια να εγκλειστεί επί τρίμηνο στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες πίτσας και μπύρας (με αποτέλεσμα να φουσκώσει και η μπάκα) – αλλά και μπόλικης κοκαΐνης. Αργότερα, ένας έρωτας τον ενέπνευσε να ξεκινήσει solo καριέρα. Το Blizzard of Ozz τσάκισε τα ταμεία και ισορρόπησε κάπως την κλονισμένη αυτοπεποίθηση του καλλιτέχνη. Κατά τη διάρκεια της προώθησης του δεύτερου προσωπικού του άλμπουμ, Diary of a Madman, στις ΗΠΑ υιοθέτησε την εμπνευσμένη ιδέα να εκτοξεύει κομμάτια ωμού κρέατος προς το κοινό του. Καθώς η τουρνέ εξελισσόταν, το κοινό άρχισε να ανταποδίδει, ραίνοντας τον καλλιτέχνη με ψόφια μέλη του ζωικού βασιλείου: βατράχους, γάτες, φίδια κλπ. Στην Iowa κάποιος θαυμαστής του Ozzy πέταξε, με μιαν αποφασιστική κίνηση, στη σκηνή μια νυχτερίδα. Ο καλλιτέχνης, νομίζοντας ότι είναι ψεύτικη, την πήρε στα στιβαρά του χέρια και την… δάγκωσε στον μαύρο της λαιμό, αποκεφαλίζοντάς την… Έτσι, έκαναν την εμφάνισή τους οι αναπόφευκτες δυνάμεις οικολογίας-ζωοφιλίας-ευαισθησίας, με σκοπό να κάνουν τον βίο αβίωτο στον καλλιτέχνη και να σαμποτάρουν την περιοδεία του. Η περιοδεία, όμως, πήγε καλύτερα από ποτέ. Οι επαγγελματίες της ευαισθησίας έκαναν την καλύτερη ρεκλάμα στον ατίθασο μουσουργό…
Για τον Ozzy είχε πλέον έλθει το πλήρωμα του χρόνου για να κοιτάξει, πέρα από την καλλιτεχνία, και την προσωπική του ζωή. Δεν μπορούσε να αφιερωθεί αποκλειστικά στην τέχνη και το κοινό του. Είχε έρθει η ώρα για το δικό του πραγματικό νοικοκύρεμα. Αφού είχε στείλει στον αγύριστο την πρώτη σύζυγό του Thelma (χαρίζοντάς της όλα τα περιουσιακά στοιχεία προκειμένου να απαλλαγεί από περιττές γκρίνιες και υστερίες που ο ευαίσθητος καλλιτέχνης δεν άντεχε), νυμφεύθηκε, ένα χρόνο μετά, τη δεύτερη σύζυγό του Sharon, σε μια παραλία στη Honolulu. Η προσωπική ευτυχία είχε χτυπήσει, επιτέλους, την πόρτα του ταλαιπωρημένου από τις κακουχίες της ζωής Ozzy. H δίψα, όμως, του καλλιτέχνη για το αλκοόλ συγκλόνισε τη σύζυγό του και κλόνισε, προς στιγμήν, τη στερεότητα του γάμου τους. Κάθε που έπινε πολύ και μετά ήθελε να βγει για τη βόλτα του, η Sharon του κλείδωνε τα ρούχα στη ντουλάπα για να τον προστατεύσει. Εκείνος μια μέρα, στο San Antonio του Texas, απηυδισμένος από τον συζυγικό «πατερναλισμό» και επειδή δεν είχε ρούχα, φόρεσε ένα από τα φορέματα της συζύγου του και βγήκε να πάρει τον αέρα του. Αργότερα, όμως, συνελήφθη, γιατί ουρούσε στο ιστορικό κτήριο του Alamo. Καταδικάστηκε για προσβολή εθνικού μνημείου και του απαγορεύθηκε εφ’ όρου ζωής κάθε καλλιτεχνική δραστηριότητα στο San Antonio.
H CBS ήταν η καινούρια δισκογραφική εταιρία του Ozzy. Σε ένα από τα σχετικά ραντεβού με κάποια διευθυντικά στελέχη της εταιρίας, ο καλλιτέχνης προσήλθε μετά της συζύγου του. Η Sharon είχε μια τολμηρή ιδέα: προκειμένου να εντυπωσιάσει τα στελέχη της CBS, o Ozzy καλό θα ήταν να έμπαινε στην αίθουσα συσκέψεων της εταιρίας στο LA… αμολώντας στον χώρο και δύο περιστέρια... O καλλιτέχνης συγκατάνευσε. Μπήκε δυναμικά στην αίθουσα, αλλά υπό την επήρεια αλκοόλ. Ενώ ετοιμαζόταν, λοιπόν, να πετάξει τα περιστέρια στον αέρα, ένα κοίταγμα από κάποιο στέλεχος της εταιρίας δεν του «κάθισε» καλά και τότε, δυναμικά και αποφασιστικά, ως αντίδραση, αφού άφησε το ένα περιστέρι ελεύθερο, επήρε το άλλο και με μια γενναία δαγκωνιά στον λαιμό το αποκεφάλισε…
«Ως εδώ με το πιοτό…», του δήλωσε απογοητευμένη η σύζυγός του. Έτσι τον έπεισε να εγκλειστεί σε κλινική για θεραπεία αποτοξινώσεως. Το στρατήγημα που χρησιμοποίησε για να πείσει τον ατίθασο Ozzy ήταν το εξής: του απέκρυψε ότι επρόκειτο περί κλινικής, λέγοντάς του ότι πρόκειται για ένα κέντρο όπου θα εκπαιδευόταν «to drink like a gentleman». Αξεπέραστα τα ταξικά απωθημένα στην οικογένεια Osbourne… Με το που εμφανίστηκε, λοιπόν, ο καλλιτέχνης στην κλινική, αφού υπέγραψε τα σχετικά έγγραφα, ανεζήτησε τον δρόμο που οδηγούσε προς τα μπαρ για να ξεκινήσει την σχετική εξάσκηση…
Η πιο πρόσφατη ίσως μεγάλη στιγμή του καλλιτέχνη ήταν η περίφημη τηλεοπτική εκπομπή του MTV «The Osbournes» (2002-2005). Επρόκειτο για κάποιου είδους Big Brother, αφού κάμερες είχαν στηθεί σε ολόκληρο το σπιτικό της οικογένειας κινηματογραφώντας την συμβίωσή τους ολούθε. Στοιχειώδεις συζητήσεις, ασημαντολογία, το ρεύεσθαι και πέρδεσθαι στην ημερήσια διάταξη… Εντύπωση, εντούτοις, δημιούργησε στο πεινασμένο για κλειδαρότρυπα κοινό, πέρα από την κοινοτοπία της καθημερινότητας, ειδικά η εικόνα και η ψυχοσύνθεση όσων τέκνων της οικογενείας δέχτηκαν να συμμετέχουν στην εκπομπή, δηλ. κυρίως του Jack και της Kelly. Παιδιά φουσκωμένα σαν μπαλόνια, ακαλλιέργητα, αλλά ταυτοχρόνως συμπαθή και με ήθος απροσμέτρητο – ειδικά ο χοντρομπαλάς και γυαλάκιας Jack. «Από αγκάθι βγαίνει ρόδο», όπως λέγει και ο (πάντοτε σοφός) λαός μας… Αλλά αυτός είναι ο Ozzy Ozbourne... Μεγάλος ως καλλιτέχνης (του θορύβου που ονομάζεται μουσική metal), μεγάλος και ως πατέρας και οικογενειάρχης...
276 comments:
1 – 200 of 276 Newer› Newest»Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο OZZY είναι μεγάλος και ξεχωριστός. Έξω τον αποθεώνουν, αν ήταν όμως έλληνας δεν θα πέρναγε καλά/Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο OZZY μοιάζει με τον δικό μας Γιάννη Φλωρινιώτη; Είχε γίνει συζήτηση με κανάλι να γίνει κάποιο αντίστοιχο πρόγραμμα με το OSBOURNES και να παρακολουθούμε την οικογένεια ΦΛΩΡΙΝΙΩΤΗ,τον Γιάννη, την Αννούλα και τα άλλα παιδιά στην δική τουσ καθημερινότητα. Κρίμα που δεν έγινε, θα ήταν αριστούργημα.
Το μεγάλο ερώτημα πλέον είναι: Γιατί ο Οzzy περπατάει ακριβώς όπως ο εθνικός μπούτιας στις εκπομπές του Καμπούρη?
Θυμήθηκα τα χρόνια του σχολείου. Εμένα μου άρεσε πιο πολύ η ντίσκο, σε άλλους οι ροκ, αλλά είχαμε και πολλά παιδιά με το στυλ των μεταλλάδων. Όχι πολύ καθαροί, με μαύρα ρούχα με στάμπες συγκροτημάτων, κονκάρδες, παντελόνια τζιν στενεμένα στο ράφτη ή από τις μαμάδες τους, μακρύ μαλλί και χνούδι στα μάγουλα και στο απάνω χείλος. Δεν μπορούσαν να σταυρώσουν κανονική γκόμενα παρά έκαναν ότι έκαναν μόνο μεταξύ τους. Μίλαγαν συνέχεια για τέτοια συγκροτήματα και στα διαλείμματα έκαναν ότι έπαιζαν κιθάρα. Κουνούσαν και τα κεφάλια τους με έντονο τρόπο μπρος πίσω. Αυτή είναι για μένα η heavy metal.
Randy
πως δηλαδή περπατάει ο Ozzy?
Εκτός απ τους Βαψομαλλιάδες υπάρχει αλλη μια υπέροχη πτέρυγα ανθρώπων,οι οποίοι ενω φέρουν φαλάκραν,συντηρούν την ίδιαν ώραν- πέριφερειακά -γκρί,άσπρον η ασπρόμαυρο μαλλί.Το θέάμα είναι μερακλίδικον όταν την ίδια στιγμή συνδυάζονται, στο ίδιο κρανίο,φαλάκρα ομιχλώδης, ασπρα αραιά πρώην μαλλιά και κοτσίδα.Μαζί και σκουλάρίκι, χάρλευ,τσιγαρο,,all star και jack daniels αυστηρα και επίμονα, σε σημείο που να σπά αρχίδια η εμμονή στο ποτό αυτό, η οποία (εμμονή)επαυξάνεται όταν παρευρίσκεται γκόμενακι στην παρέα.
Είμαι φανατικός θεατής και παρατηρητής ζευγαριών που τα έφκιαξαν τη δεκαετία του 80 με κοινή αναφορα το μέταλ,τον οζυ κλπ κλπ.Ασυμβίβαστοι άνθρωποι,καράφλες,νεανίζοντες,Ελευθεροτυπία
,τζιν παντελόνι,ασπρες τρίχες στο στήθος,ροζ αρχίδια με άσπρες τρίχες,ροκ ρέντιο.
βαψ ο κακλαμάνης μιλάει στο λαβίθη λεβίθη αυτήυν την ωραν.Ακράτεια,γεροντοξεμώραμα.Ενωση κέντρου,κλανιά νυχτιάτικη,ροζ αρχίδια με άσπρες τρίχες
10.10 έχεις δίκιο για το σχολικό περιβάλλον. Υπήρχαν πάντοτε αυτά τα ταλαίπωρα παιδιά. Είναι γνωστό τι συμβαίνει. Τα παιδιά αυτά ψάχνουν μια ταυτότητα. Και τη βρίσκουν στο metal, τον Osbourne, τα μαύρα ρούχα, τις τσάντες με τις στάμπες, τα σκουλαρίκια.
Υπήρχε όμως μια ειδική υποκατηγορία παιδιών με τεράστια γυαλιά μυωπίας, καυλόσπιρα πολλά, όχι στενά παντελόνια, όχι μακριά μαλλιά κτλπ που φόραγαν απλώς μια μπλούζα με το σήμα ενός μεταλλικού συγκροτήματος και ξέφευγαν από την καθημερινή τους μιζέρια. Ήταν παιδιά που δεν τα έπιανε το μάτι σου και όμως δήλωναν φανατικοί του metal ενώ ήταν καμιά φορά και αναγνώστες αυτών των σχετικών περιοδικών που κυκλοφορούν.
Πιστεύω ότι αύριο στην συναυλία θα έρθουν και από εκείνους που λέει ο 2.20 με τις harley κτλπ. Ελπίζω να έρθουν και αρκετοί νεαροί σπυριάρηδες με τη στουπωμένη μπόχα στα μαύρα σταμπάτα Τshirts να γίνει μια ομορφιά.
2.20, είσαι πολύ παρατηρητικός αφού μπορείς να διακρίνεις ακόμα και το χρώμα των όρχεων των ασυμβίβαστων τους οποίους ψέλνεις. Απορώ πώς το καταφέρνεις.
Όλα ωραία όσα λέει το κείμενο και τα σχόλια αλλά υπάρχει μια παράλλειψη:οι νεκροκεφαλές.Αυτό το αηδία σύμβολο των μεταλλάκηδων-μαλλάκηδων που το βλέπουμε σε μπλουζάκια, δαχτυλίδια καιάλλα καλούδια.Πολλές φορές μου ήρθε να πιάσω από το αυτί κανένα από τα παιδιά αυτά και να του κάνω ένα μάθημα να μη χαραμίζει τα νιάτα του με τέτοιες αηδίες.
Αν και έχει πάρει εδώ και πολύ καιρό τον δρόμο της γραφικότητας, ο αγαπημένος μας Ozzy υπήρξε ένας εξαιρετικά χαρισματικός και προικισμένος performer όπως αποδεικνύει το παρακάτω video του κλασικού Paranoid από το προϊστορικό 1970. Εύφημος μνεία οφείλεται και στον Tony Iommi, συνιδρυτή των Black Sabbath και εκ των διαπρεπεστέρων κιθαριστών του rock, που, ενώ ξεκίνησε την καριέρα του ως δεξιόχειρας, ένα βιομηχανικό ατύχημα στα δάχτυλα του δεξιού χεριού τον ανάγκασε να μάθει να παίζει με το αριστερό (και με πολύ πρωτοποριακό τρόπο)...
http://www.youtube.com/watch?v=NZyVZFJGX5g
Η μουσική των Black Sabbath, του Ozzy και των άλλων εκπροσώπων του είδους δεν μου αρέσει καθόλου,. Παρόλα αυτα ο Ozzy Osbourne υπήρξε στην αρχή πολύ μεγάλο ταλέντο και πολύ χαρισματικός στο είδος μουσικής με το οποίο επέλεξε να ασχοληθεί κιας γελάνε κάποιοι.
Για μένα το θέμα βρίσκεται αλλού. Πως κάθε άνθρωπος που αποφασίζει να μπει στο νταραβέρι της δημοσιότητας και των μήντια καταλήγει στο τέλος να γίνει γραφικός. Όποιος δεν πατάει φρένο στην υπερπροβολή και δεν προστατεύεται καταλήγει αναλώσιμος και γραφικός. Κανείς σχεδόν δεν μπορεί να ξεφύγει σήμερα από αυτή την δυσάρεστη κατάληξη και αυτή ήταν και η μοίρα του Ozzy Osbourne.
Καραϊσκο, συμπτωματικά τον άκουγα τον γερο-Απόστολο εκείνη την ώρα. Σκέψου τώρα πρώην υπουργός, πρόεδρος της βουλής, 50 χρόνια βουλευτής κλπ. κλπ. να τηλεφωνεί στον Λαβίθη για να σχολιάσει τι είπαν κάποιοι και να πει και τα δικά του. Τι να πει κανείς... Εκείνο, επίσης, που μου έκανε εντύπωση είναι η δουλοπρέπεια του παρουσιαστή που δείχνει σαν να χέστηκε πάνω του από το δέος, κάθε φορά που εμφανίζεται ο γερο-Απόστολος στο τηλέφωνο να μας πει τις σοφίες του...
Και κάτι σχετικά με τον Ozzy. Δεν μπορώ να καταλάβω την μανία κάποιων με αυτόν τον καλλιτέχνη - όσο καλος κι αν θεωρείται. Όποιος έχει αδυναμία σε αυτό το μουσικό είδος, μπορεί κάλλιστα να προτιμήσει τον συνάδελφο του Ozzy, τον ελληνοτιτάνιο Δημήτρη Κατή. Οι μουσικές στήλες του στην Απογευματινή και τα βίντεο κλιπς που κυκλοφορούν τριγύρω αποτελούν εγγύηση για κάτι το οπωσδήποτε σπουδαίο.
Βαψ, σε παρακαλώ πολύ να αφήσεις τις προσφιλείς σε σένα προβοκάτσιες. Ακου Κατής! Είναι δυνατόν να είσαι σαν τον Κατή και να τολμάει να σου περάσει η σκέψη από το μυαλό ότι θα συγκριθείς με τον τιτανοτεράστιο Ozzy? Λίγος σεβασμός στις διαχρονικές αξίες δεν βλάπτει (ακόμα και αν είσαι καρεκλάς).
http://www.youtube.com/watch?v=Yd8otQv19m8&feature=related
ΥΓ Τον άκουσα και εγώ τον Αποστόλη χθες. Να αληθεύει άραγε η φήμη που τον θέλει μερακλή;
Είναι μάλλον βέβαιο ότι ο Απόστολος είναι ένας μερακλής. Εκείνο που δεν είναι εξακριβωμένο είναι το εάν ο Απόστολος, που δηλώνει και πολύ κοντά στους νέους, είναι και θαυμαστής του Ozzy Osbourne. Σε αυτή την περίπτωση θα τον φανταστεί κανείς με τριγωνικά γυαλιά ηλίου να κάνει προεκλογικές εκστρατείες στα δισκάδικα των μεταλλάδων, καθώς και στα bars/clubs/καφετέριες (ή καφετερΊες, όπως τις λέει ο μεγάλος μας πολιτικός) για να κερδίσει τις ψήφους αυτών των ιδιόρρυθμων ανθρώπων με τα μαύρα ρούχα, είτε πραγματικών νέων είτε καραφλομεταλλάδων.
Θα γεμίσει αύριο all star (ή 'σταράκια' όπως τα γράφουν οι δημοσιογράφοι της μαλακίας) η Μαλακάσα. Όποιος θα άντεχε να μυρίσει μόνο δυο τρία ζευγάρια από αυτά και έμενε ζωντανός, θα μπορούσε να λατρευτεί σαν τον αναστάντα Χριστό_
Διαβάζω για τον Κατή. Ο Κατής είχε κάνει μια προσπάθεια -και ας μην την θυμούνται οι πιο νέοι- να προωθήσει τη metal σε όλες της τις εκφάνσεις μέσα από την κρατική τηλεόραση. Metalmania. Clips, συνεντεύξεις (είχε παρουσιάσει και Ozzy) και ελληνικές προσπάθειες, όλα ήταν μέσα στην εκπομπή του Κατή. Το λέω για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Να μην διαγράφεται η προσφορά κάποιων σε ένα δύσκολο μουσικό χώρο.
http://www.youtube.com/watch?v=kMceb7RGxuo
Δυνατό βίντεο με Δημήτρη (Σ)Κατή στα νιάτα του. (Ερώτηση: Είναι χαρούμενος λόγω της συμπαρουσιάστριας ή έχει κανα αγγούρι στην τσέπη;)
Τον Κατή οι άσπονδοι φίλοι του τον αποκαλούσαν Σκατή. Νομίζω και ο παλαιός παραγωγός, παρουσιαστής και φίλος του (με το ξυρισμένο κεφάλι) Βασίλης Λούκας. Τώρα πόσο εναλλακτικός, μέταλλο κλπ μπορείς να είσαι όταν γλείφεις τον Μητσοτάκη και τον Έβερτ και τους συναναστρέφεσαι λόγω του μπαμπά σου σε διάφορα γκαλά είναι ένα θέμα για συζήτηση. Το αστείο με τον Κατή ήταν ότι ήθελε να μιμηθεί και την εμφάνιση των εκπροσώπων της metal και άφηνε μακριά μαλλιά. Έλα όμως που από μια εποχή και έπειτα τα μαλλιά άρχισαν να υποχωρούν γρηγορότερα απ΄΄οτι οι μετοχές του ελληνικού χρηματιστηρίου και ο Κατής είχε μακριά μαλλιά πίσω και στο πλάι αλλά μπροστά το κεφάλι του ήταν νεκρή φύση...
Θα πάει στη συναυλία του Όζυ ο Κατής? Ή τον θεωρεί δευτεράτζα και θα απέχει.Αυτό είναι το θέμα που πρέπει να ερευνήσει ο Τύπος και να μας ενημερώσει.
Εμένα με απασχολεί κάτι άλλο. Είναι γνωστό ότι φίλος της σχετικής μουσικής είναι και ο Νίκος Χατζηνικολάου, ο οποίος θεωρεί τους Scorpions μια metal μπάντα και τους λατρεύει, ενώ τους διανέμει, συχνά-πυκνά, μέσα και από την εφημερίδα του, την περίφημη Real News. Το ερώτημα λοιπόν είναι: θα πάει και ο Νίκος με την Κρίστυ, αυτό το ζεύγος φίλων της metal, στην συναυλία του Ozzy;
Όλα τα λεφτά ήταν τα βίντεο του Κατή με τους Εξόριστους. Ένα κι ένα τα βίντεο. Σε όλα ο Κατής ήταν πολύ μάτσο. Εδώ ένα με το βιντεο-είδωλο Γιούλη Ηλιοπούλου. Ο Δημήτρης κλείνει το δρόμο στη Γιούλη, μετά τη φιλάει μέσα στο δάσος, κατόπιν παίζει την κιθάρα του και τέλος τρέχουν στο δάσος μαζί (ο Δημήτρης γυμνόστηθος μάλιστα).
Δυνατό καλλιτεχνικό βίντεο. Πρωτότυπο. Αν δεν κάνω λάθος εκτός από το προσβλητικό παρατσούκλι Σκατής έπαιζε και το εξίσου προσβλητικό Μπόζο (λόγω της ομοιότητας της μαλλούρας, αλλά και του προσώπου του Δημήτρη γενικότερα, με τον γνωστό κλόουν)
Φαιδρή η περίπτωση Κατή, αλλά και της ελλαδικής καλλιτεχνίας στο σύνολό της γιά να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους. Ας αναλογιστούμε λίγο τι σημαίνει "καλλιτέχνης" στην Ελλάδα. Κάποιος που θα έχει παρελάσει από την κρατικοδίαιτη ΕΤ (ή, ακόμα χειρότερα, θα έχει εκμπομπή σε αυτή), ή θα έχει φιλήσει τις κατουρημένες κομματικές ποδιές και θα προωθείται από τους κομματικούς μηχανισμούς ή εν πάση περιπτώσει θα έχει προωθηθεί από κάποιον μηχανισμό σοβιετικού τύπου, χωρίς φυσικά να έχει συνυπολογισθεί η πλέον βασική παράμετρος: αυτή της καλλιτεχνικής του αξίας.
Η μουσική βιομηχανία στο εξωτερικό, παρά την παρακμή της, διαθέτει τεράστια ποσά γιά την εξεύρεση και προώθηση ταλέντων τα οποία ρίχνει (ως καταναλωτικά προϊόντα έστω) σε μία άκρως ανταγωνιστική αγορά και το κοινό αποφασίζει. Εδώ, αρκεί να έχεις την "άκρη" που με το αλάνθαστο καλλιτεχνικό κριτήριό της θα σε προωθήσει, γελοίες καταστάσεις.
Αυτοί που μιλάνε γιά Metalmania και λοιπές αηδίες αν δεν κάνουν χιούμορ είναι είτε αθεράπευτα ρομαντικοί είτε αθεράπευτα τηλεορασάκηδες που καταπίνουν ότι τους σερβρίρουν αμάσητο, σε κάθε περίπτωση δεν σκαμπάζουν πολλά από μουσική...
ΥΓ γιά να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι "μεταλάς" ούτε φανατικός φαν του Οζυ, κακώς πάντως του πιστώνεται η επινόηση της μέταλ, οι άνθρωποι παραδοσιακό χαρντ ροκ έπαιζαν όπως οι Λεντ Ζεππελιν, ουδεμία σχέση με τα μαλακισμένα που χτυπιούνται επί σκηνής και τα μαλακισμένα στο ακροατήριο με τα μαύρα και τα στενά τζηνς που κουνάνε τις (συνήθως άλουστες) κεφάλες τους μπρος-πίσω...
Γιατί διαγράφονται σχόλια;
Λίγος σεβασμός για τον Δημήτρη τον Κατή δεν βλάπτει. Ο πρώτος που ασχολήθηκε με το metal στην ελλάδα ήταν αυτός. Τι λέω ασχολήθηκε, το έφερε στην ελλάδα. Σε καιρό μάλιστα που το μόνο που ακούγατε εσείς που τον κατηγορείτε ήταν τα ριάλια του Βιολάρη. Έλα τώρα. Αν κάποιοι φθονούν την επιτυχία του, ας του αναγνωρίσουν επιτέλους και κάποια πράγματα
Σχόλια δεν διαγράφονται. Υπάρχει μάλλον πρόβλημα με τον blogger. Είχαμε χθες μάλιστα αυτή τη συζήτηση με κάποιον φίλο. Ορισμένα σχόλια με links ή μεγάλα σε έκταση σχόλια είτε τα απορρίπτει με τη μία, είτε, ενώ αρχικά ανεβαίνουν, μετά, κατά έναν παράξενο τρόπο... κατεβαίνουν. Έχω προσπαθήσει να τα ξαναανεβάσω, αφού εγώ μπορώ και τα βλέπω στο gmail λογαρισμό με το οποίον έχω συνδέσει το blog, αλλά είναι αδύνατον. Δεν ξέρω τι συμβαίνει και όποιος τυχόν ξέρει ας πει. Να είναι η επιρροή των σατανιστικών δυνάμεων που έχει καταλάβει, εκτός από τον Ozzy, και τον blogger της Google;
8:57 έχεις δίκιο. Ότι και να λένε κάποιοι, ο Κατής για την Ελλάδα τουλάχιστον υπήρξε πρωτοπόρος. Δεν θα αρνηθώ ότι και εγώ πιο μικρός άκουγα metal. Την εποχή λοιπόν της εκπομπής του Κατή δεν υπήρχε τίποτε άλλο να ακούσεις στην ελληνική τηλεόραση.
Φίλε, δεν συνεχίζω τον διάλογο, γιατί προφανώς αντλείς την μουσική σου πληροφόρηση από την τηλεόραση όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς. Το ρίχνω και εγώ στην πλάκα λοιπόν και σε παρακαλώ να μας πεις πως έφερε ο Κατής το μέταλ στην Ελλάδα διά ξηράς, θαλάσσης ή αέρος; αν το έφερε αεροπορικώς, χωρούσε στο ντουλαπάκι καμπίνας ή το έστειλε κάργκο;
Το σχόλιο που δεν ανέβηκε είναι αυτό, χωρίς όμως το ενεργό link:
Όλα τα λεφτά ήταν τα βίντεο του Κατή με τους Εξόριστους. Ένα κι ένα τα βίντεο. Σε όλα ο Κατής ήταν πολύ μάτσο. Εδώ ένα με το βιντεο-είδωλο Γιούλη Ηλιοπούλου. Ο Δημήτρης κλείνει το δρόμο στη Γιούλη, μετά τη φιλάει μέσα στο δάσος, κατόπιν παίζει την κιθάρα του και τέλος τρέχουν στο δάσος μαζί (ο Δημήτρης γυμνόστηθος μάλιστα).
Δυνατό καλλιτεχνικό βίντεο. Πρωτότυπο. Αν δεν κάνω λάθος εκτός από το προσβλητικό παρατσούκλι Σκατής έπαιζε και το εξίσου προσβλητικό Μπόζο (λόγω της ομοιότητας της μαλλούρας, αλλά και του προσώπου του Δημήτρη γενικότερα, με τον γνωστό κλόουν)
Μάλλον γιατί το σχόλιο ανέφερε ότι η μεγάλη βιντεοηθοποιός Γιούλη Ηλιοπούλου συμπρωταγωνιστούσε με τον Κατή σε ένα κλιπ του. Μπορεί να έχει πληρώσει το google για να εξαφανίζει τέτοιου είδους σχόλια, η αιώνια αντίπαλος της Λίντα Γίγα.
Όποιο ξέρουν το metal επιδερμικά ή νομίζουν ότι είναι αστείο είδος και περιθωριακό ας σιωπάσουν. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα και η δημοτική μουσική , η αβαν-γκαρντ μουσική και πάει λέγοντας. Όποιος θέλει να μιλήσει για metal ας ρίξει πρώτα μια ματιά σε σχετικές βιβλιογραφίες και ας ακούσει με προσοχή την καλή παραγωγή της metal. Η σύσταση απευθύνεται και στον ιστολόγο. Αλλά και σε σχολιαστές που σχολιάζουν ρούχα , παπούτσια και άλλα ξένα με την ουσία της μουσικής.
Εντάξει 9:06, αν δεν το έφερε ο Κατής το metal στην ελλάδα ποιος το έφερε; Εσύ μήπως; Γιατί σε κόβω να είχες συγκροτηματάκι και να γρατζούναγες την κιθαρίτσα σου και τα αυτιά των γονιών σου τότε. Την ίδια ώρα μάλιστα που ο Κατής και οι Εξόριστοι έκαναν ελληνικό metal. Έλα τώρα. Το πόσο ικανός είναι φαίνεται όχι μόνο από την επιτυχία του στην Αμερική αλλά και από το ότι τον συζητάμε τώρα. Αποδεικνύεις με τη ζήλια σου ότι η ελλάδα τρώει τα παιδιά της. Εσένα αμα σε μάθει ο θυρωρός σου πεστο μας. Τον Κατή τον ξέρουμε όλοι πάντως.
Κύριε εξυπνάκια 9:20 ουδέποτε είχα συγκροτηματάκι ούτε έχω γρατζουνίσει τα αυτιά κανενός, συνεπώς οι ισχυρισμοί σου περί ζήλειας είναι άνευ περιεχομένου. Είσαι τηλεορασάκιας και πρόχειρος. Οπως είπε και ο 9:11 καλό είναι να γνωρίζουμε το θέμα μας σε κάποιο βάθος πριν μιλήσουμε αλλιώς εκτιθέμεθα. Εκτος από Μεταλμανια έβλεπες και Μουσικόραμα με Γιώργο Γκούτη σωστα; σε τσάκωσα!
http://www.youtube.com/watch?v=Pe8uMqikYVk&feature=related
Πάντως ο Κατής την εκπομπή την τσάκωσε επειδή ο πατέρας του, διευθυντής της Απογευματινής της Κυριακής τότε, του την εξασφάλισε λόγω της προνομιακής σχέσης που διατηρούσε με τον Μητσοτάκη. Ο Κατής είναι μάλλον ανώτερος του Ozzy. Αυτό γιατί ο Ozzy ξεκίνησε από blues ενώ ο Κατής μπήκε με τη μία στο σκληρό μέταλλο, έστω και αν έγραψε και σε μπαλάντα πάντα όμως με μetal αναφορές. Όπως και να έχει το θέμα βέβαια ο Κατής υπήρξε ένας πρωτοπόρος, αφού σήκωσε τη σκηνή metal πάνω του τουλάχιστον στον ελληνικό χώρο.
Χαχαχαχα βρε τον Κάτη,τον πρωτοπόρο της χέβυ Μέταλ...Κι εγώ που πίστευα ότι η μουσική του είναι γελοία.
http://www.youtube.com/watch?v=6zegfRQXV8k
9:41 άσε τώρα, εσύ είσαι ο εξυπνάκιας όχι εγώ. Πήγες κι έβαλες το χειρότερο κομμάτι. Το "Σύνορα παντού" είναι Η κομματάρα. Σε λίγο θα μας πεις ότι έκανες μεταπτυχιακό κιόλας στο metal. Ξερόλα.
Κατά τη γνώμη μου ο Ozzy Osbourne δεν μπορούμε να πούμε ότι ήταν και ο νούμερο 1 στο χώρο του heavy metal είτε με τους Sabbath είτε σόλο. Οι πιο κλασικοί Judas Priest και οι Led Zeppelin (αν τους θεωρήσουμε ως πατέρες του heavy metal) αλλά και οι Deep Purple (αν τους θεωρήσουμε metal) ήταν κλάσεις ανώτεροι.
Aπό κει και πέρα, οι AC/DC (αν και αρνούνται ότι είναι metal), οι Metallica και οι Iron Maiden νομίζω ότι βρίσκονται στην ίδια κατηγορία με τους Sabbath. Μιλάω φυσικά μόνο για τις πολύ κλασικές και ευρέως καταξιωμένες μπάντες και όχι άλλες πολύ καλές αλλά μικρότερης εμβέλειας.
Μήπως είναι μεταλ-λειολόγος;
Μαζί με όλους αυτούς τους θεούς ξέχασες να αναφέρεις και το Δημήτρη Κατή και τους Εξόριστους φίλε
Ξέχασες να μας πεις που τοποθετείς τους Εξόριστους και τον Κατή.
Ήθελα να ρωτήσω μήπως γνωρίζει κανείς αν υπάρχει καθαρά μαύρη metal (εννοώ μόνο με μαύρους καλλιτέχνες). Επίσης αν υπάρχει καλή κινέζικη.
Αγαπητές φίλες και φίλοι θα ήθελα να πω το εξής. Επειδή σε αυτό το μπλογκ η συζήτηση καταλήγει πάντα στη γελοιοποίηση, καλό θα ήταννα μην μπερδεύουν κάποιοι τον Ozzy της πρώτης περιόδου με τους B.S. και τον Ozzy διασκεδαστή έτσι όπως είναι σήμερα. Για να βάζουμε ορισμένα πράγματα στη θέση τους. Το αν σε κάποιους δεν αρέσει το metal είναι άλλο θέμα. Αλλά να μην γκρεμίζουμε και τις αξίες επειδή κάποτε έγιναν καρικατούρα του εαυτού τους.
Living Colour. Όλοι μαύροι.
11:30 Είχα ακούσει παλιότερα black metal από την Καμπότζη,αν ενδιαφέρεσαι.
Χεράκι χεράκι πάνε οι black Sabbath με τους Motorhead.AC/DC ,Iron Maiden κτλ,είναι μέγιστοι φλούφληδες
Οι Iron Maiden φλούφληδες; Και δηλώνεις ότι ξέρεις από metal; Δεν πας καλά εσύ αγόρι μου
11:56 Φλούφληδες και βαρετοι.
Δεν έχω ιδέα από heavy metal και το δηλώνω με το χέρι στην καρδιά. Επίσης δεν μπορώ να ακούσω αυτό το είδος ούτε μισό λεπτό ακόμα και αν κάποιος μου χαρίσει μια μεγάλη τηλεόραση σαν και αυτή που καταπλάκωσε τον Όζυ όπως λέει και η ανάρτηση. Αυτό που ξέρω είναι ότι βλέπω αυτόν τον κόσμο του heavy metal συγκεντρωμένο και νιώθω αρκετή συμπόνοια. Που τον βλέπω; Στο κέντρο της Αθήνας σε διάφορα μικρά δρομάκια κυρίως, σε δισκάδικα που ειδικεύονται σε αυτό το είδος, καθώς και σε κάτι ρουχάδικα κυρίως των Εξαρχείων, αλλά και στο μοναστηράκι. Όλοι αυτοί μαζεμένοι, με τα ίδια ρούχα, τα ίδια μαλλιά, τα ίδια σήματα και τα ίδια περικάρπια. Δεν ξέρω γιατί όταν περνάω από τέτοια μέρη κοιτάζω μεν, αλλάζω πεζοδρόμιο δε.
Lawyer, άμα πετύχεις τον 12:11 όπως περνάς από τα δισκάδικα αυτά (θα τον καταλάβεις γιατί θα είναι αυτός που θα κοροϊδεύουν όλοι οι άλλοι) πες του ότι η κηδεία είναι αλλού και ότι άδικα τα φοράει τα μαύρα
Ο Παναγιώτης (Παναγιωτάκης για τους συμμαθητές του) ήταν καλό παιδί και επαναστατημένο. Οι γονείς του είχαν τα χρήματα και τον έστελναν σε ιδιωτικό σχολείο αλλά δεν τα έπαιρνε τα γράμματα. Που τον έχανες που τον έβρισκες στα δισκάδικα για χέβυ μέταλ ήταν ο Παναγιωτάκης. Στο σχολείο ήθελε να φοράει τη "στολή" αλλά ο γυμνασιάρχης ήταν αυστηρός και δεν ήθελε τέτοια κόλπα οπότε ο Παναγιωτάκης φόραγε τη motorhead μπλούζα μέσα από το πουλόβερ και την εμφάνιζε μόνο στην ώρα της γυμναστικής και όταν σχόλαγε. Πήγε να μάθει και κιθάρα. Όνειρό του να γίνει μουσικός χέβυ μέταλ και να κάνει και συγκρότημα. Για ένα διάστημα μαζί με κάτι άλλους είχε κάνει ένα γκρουπάκι και πήγαιναν και έπαιζαν μέχρι αργά τα Σάββατα, σε ένα γκαράζ που είχε ο πατέρας ενός από τα άλλα παιδιά. Μεγάλωσε ο Παναγιωτάκης. Δεν μπήκε στο πανεπιστήμιο ούτε μουσικός χέβυ μέταλ έγινε. Σήμερα δουλεύει υπάλληλος σε κεντρικό γνωστό βιβλιοπωλείο. Αν και σαραντάρης έχει ακόμη μακριά τα μαλλιά του, φοράει μπλουζάκια με στάμπες χέβυ μέταλ συγκροτημάτων και ρολόι με χοντρό μαύρο λουρί στο δεξί χέρι. Αύριο θα είναι στην Μαλακάσα να κουνηθεί στους ρυθμούς του Όζυ Όζμπορν. Καλή σου διασκέδαση Παναγιωτάκη.
12:19 πάω στοίχημα ότι σου αρέσουν και οι guns and roses.Η όταν ακούει το One tων U2,μελαγχολείς.
Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την καλή ποπ.
12:29 μπράβο. Ωραίος.
Ο 12:29 νομίζει ότι είναι επιτυχημένος μου φαίνεται. Έτσι πιστεύει ο καημένος
Ο 12:29 είμαι ο ίδιος ο Παναγιώτης φίλε.
Τώρα τι να σου πω με τις βλακείες που λες. Καληνύχτα. Τίποτα άλλο.
Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την καλή ποπ.
---------------------------------
12:36 σωστά το έθεσες, διότι το μέταλ είναι ποπ μεν, πλην όμως κακή ποπ.
Ήταν καλοκαιράκι στις διακοπευτικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Αγίου Ανδρέα. Μόλις είχα πάρει τη μετάθεσή μου εκεί, πριν πάω οριστικά στο Τατόι, γιατί ήμουν κινηματογραφόφιλος και είχα κανονίσει (μέσω κάποιων πολιτικών διασυνδέσεων ομολογώ) να αναλάβω τη διεύθυνση του διακοπευτικού σινεμά (πράγμα που σήμαινε ότι θα πήγαινα μέρα παρά μέρα το βραδάκι και θα έβλεπα και τις ταινίες μου). Πηγαίνω βαριεστημένα στις εγκαταστάσεις. Στρατευμένοι καθαρίζουν με τσάπες και τσουγκράνες τον χώρο. Ετοιμάζονται για προσελεύσεις. "Θα αργήσει μια εβδομάδα ο κινηματογράφος να ξεκινήσει. Θα έρχεσαι εδώ, κάνε καμιά βόλτα μέσα στις εγκαταστάσεις, αλλά να μην σε βλέπουν οι άλλοι και διαμαρτύρονται" μου λέει ο διοικητής-λογοτέχνης (ήταν ποιητής και είχε γράψει και δυο συλλογές, τις οποίες μάλιστα χάρισε δουλοπρεπώς στον πατέρα μου και τις διάβασα σκασμένος στα γέλια). Την πέρναγα σε παραθαλάσσιες βόλτες και στο καφενείο. Εκεί ο στρατεύσιμος καφετζής, ο Θανάσης, με γνώρισε και άρχισε να μου μιλάει για metal. Δεν είχα ιδέα. Αλλά ούτε και ήθελα να ακούσω. Ουδέποτε μου άρεσε αυτή η θορυβώδης μουσική. Αυτός εκεί. Ξανά και ξανά. Έπληττα, αλλά από ευγένεια δεν το έλεγα. Έβλεπα ότι το παιδί αυτό ζούσε για τη συγκεκριμένη μουσική. Κατάλαβα τότε ότι δεν επρόκειτο απλώς για μουσική, αλλά για ολόκληρη sub-culture. Κάτω από το μπλε αεροπορικό πουκάμισο, ο Θανάσης φορούσε πάντα T-shirt με στάμπες συγκροτημάτων. Φορούσε και ένα περίεργο νεκροκεφαλικό δαχτυλίδι. Τη δουλειά του στο καφενείο την έκανε φορώντας πάντοτε ακουστικά με το walkman να παίζει μεταλλικές "μελωδίες". "Πάρε να ακούσεις" μου έλεγε συνεχώς. Αρνιόμουν. Όχι μόνο γιατί δεν άντεχα αυτή τη μουσική, αλλά και γιατί σιχαινόμουν να βάλω τα ακουστικά στα (πεντακάθαρα) αυτιά μου. Είχα προσέξει μια όχι και τόσο καλή σχέση με την καθαριότητα του συγκεκριμένου παιδιού, καθώς και πλείστων "μεταλλάδων". Την περίοδο που πέρασα στις διακοπευτικές εγκαταστάσεις γνώρισα πολλά παιδιά αξιωματικών. Πολύ περισσότερο που δεν θα ξεκινούσε τελικά ο σινεμάς και ανέλαβα την διεύθυνση της ντίσκο των εγκαταστάσεων και έτσι γνώριζα ένα σωρό παιδιά βράδυ με ποτά και τσιγάρα. Μου έκαμε εντύπωση πόσοι από δαύτους ήσαν φίλοι της μουσικής metal. Γερή μεταλλική διείσδυση στις ένοπλες δυνάμεις. Μάλιστα και ένας μαυριδερός υπαξιωματικός που είχα γνωρίσει, ο Κωστάκης, αποδείχθηκε και δεινός συλλέκτης metal άλμπουμ. Πάνω από 4-5000 άλμπουμ. Μου έβαζε να ακούω από κασέτες που έγραφε και έφερνε στις εγκαταστάσεις. Πονοκέφαλος. Ανυπόφοροι ήχοι.
Οκτώβριος πλέον. Βρισκόμουν με μετάθεση στο Τατόι για να είμαι δίπλα στο σπίτι μου και στις αστικές ανέσεις μου. Τελευταία μέρα θητείας. Το τηλέφωνο χτυπάει. Ήταν ο καφετζής του Αγίου Ανδρέα, ο Θανάσης. "Που βρήκε το τηλέφωνο του γραφείου" αναρωτιέμαι. Μου προτείνει να πάω κι εγώ σε μια metal συναυλία ενός συγκροτήματος που δεν γνώριζα. Θα ερχόταν και ο υπαξιωματικός Κωστάκης. "Θα είναι ωραία" μου λέει. "Θα έρθω" του λέω κλείνοντας το ραντεβού. Ουδέποτε πήγα. Πέρασα εκείνο το βράδυ βλέποντας "Πρόσωπο με Πρόσωπο" με τον Νίκο Χατζηνικολάου και τρώγοντας μιαν ομελέτα. Το metal μπορούσε να περιμένει...
OΛΟΙ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗ ΜΑΥΡΟΜΑΤΑΙΩΝ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ ΣΤΙΣ 5 ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΗ ΜΑΛΑΚΑΣΑ ΣΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ.
Αυτός ο Κωστάκης σε συνδυασμό με Αγιο Ανδρέα μου κάνει κάτι πολύ οικείο ρε φίλε. Δεν αποκλείεται να γνώρισα κάποια στιγμή κι εγώ τον ίδιο άνθρωπο. Αλλά δε θυμάμαι να φαινόταν μεταλάς ρε γαμώτο αν και κάποια σχέση είχε με στρατό. Πάντως, αν φέρνω στη μνήμη μου το σωστό άνθρωπο, πρέπει να ήταν αλητήριος τύπος. Μέσα στην κατάχρηση ο άτιμος. Ουίσκια, τσιγάρα, τα πάντα όλα. Πάντως αν ήταν άλλος θα το χει το όνομα φαίνεται.
φλούφληδες και βαρετοί...και αν δεν υπήρχε το Μεταλ πολυς λαός θα είχε περάσει στο πανεπιστήμιο
Παιδιά μια πρακτική ερώτηση.
Eάν πάω απόψε στη συναυλία θα προλάβω να επιστρέψω εγκαίρως από Μαλακάσα Αθήνα, ώστε να δω τα μεσάνυχτα την πρώτη εκπομπή της Μιχαλονάκου στο KONTRA;
θα χει οθόνη εκεί
Θα πάω και εγώ στη συναυλία του ozzy. Το αποφάσισα. Έψαχνα όλο το πρωί να βρω το μαθητικό μου μπλουζάκι με τον ozzy. Όταν το βρήκα αντιμετώπισα μια δυσάρεστη έκπληξη. Το μπλουζάκι με στένευε πολύ. Τόσα κιλά πήρα από τότε ρε γαμώτο? Μπα. Μάλλον θα στένεψε από την υγρασία. Μαύρα all star δεν έχω. Θα είναι άραγε πρόβλημα να πάω με μαύρα κανονικά σκαρπίνια?
και εγω ήταν να πάω αλλα το μπλουζάκι μου του ΟΖΖΥ εχει εναν τεράστιο λεκέ απο φλόκια εκ μιας ηρωικής μαλακίας που είχα παίξει το 88 με θέμα την άντζελα με τις βυζάρες.
2:33 οπωσδήποτε κάτι θα προλάβεις από την εκπομπή. Αν είσαι νηφάλιος μετά τη συναυλία και μπορέσεις να οδηγήσεις σχετικά γρήγορα αλλά συνετά.
Τι είναι αυτοί οι έλληνες Poem που θα κάνουν support στη συναυλία; Δεν πιστεύω να είναι τίποτα Κατήδες.
Οσοι χλευάζουν, εκτός από μουσικά αδαείς είναι και οικονομικά μωροί. Μακάρι να είχαμε και εμείς έναν Οζυ, θα ήταν ένα πρώτης τάξεως εξαγώγιμο προϊόν γιά να εισρέει κασούμπα στην χώρα και να τα τρώμε μαζί με τον χοντρο-μαλάκα τον Πάγκαλο. Αντί του Οζυ όμως έχουμε τον Κατή που όζει από μακριά "Loser" (ή "Looser" όπως γράφουν οι αγγλομαθείς) με τα αμφιβόλου (;) αισθητικής βιντεάκια του με τις ξανθιές γκόμενες που φορούν αραχνοϋφαντα και τρέχουν μέσα σε κάστρα και αυτος τις κυνηγά όπως είπε και μία φίλη μου που τα βλέπει και σκάει στα γέλια. Αυτή είναι η μικρομέγαλη ελλάς δυστυχώς αγαπητοί μου. Η ελλάς των Κατήδων. Εχει και τα ωραία της η ελλάς όμως γιατί το βράδυ μετά τον Οζυ θα απολαύσουμε Βίκυ στον κουρ(αδ)οδίαυλο, πείτε μου σας παρακαλώ σε ποιά άλλη χώρα γίνονται αυτά...
Αυτό γιά τον πολυπληθή φαν του Κατή στο ποστ γιά να θαυμάζει το είδωλό του διαδικτυακώς:
http://www.facebook.com/pages/DEMETRIOS-KATIS-Multi-Award-Winning-Composer/58614286416
ότι και να λένε κάποιοι εδώ και αλλού οι μουσικοί της metal είναι οι καλύτεροι δεξιοτέχνες που υπάρχουν. κιθάρες, τύμπανα, μπάσα δε θα βρεις καλύτερα από τα συγκροτήματα metal. οποιος δεν καταλαβαίνει αυτή τη μουσική μπορεί και να μην καταλαβαίνει τι τρέχει και γιατί μιλάμε. οσοι καταλαβαίνουν όμως ξέρουν τι χάνουν όσοι δεν καταλαβαίνουν.
ps,καλός είναι ο κατής για ελληνας μουσικός και πρωτοπόρος, άλλο αν μετά έμπλεξε με περικεφαλαίες και άλλα τέτοια. τον έχω γνωρίσει και είναι και πολύ καλό παιδί.
Παιδιά, κοιτάξτε να δείτε κάτι. Είναι εύκολο να κοροϊδεύουμε κάποιον μόνο και μόνο επειδή είναι έλληνας και ασχολείται με ένα μουσικό είδος έξω από την ελληνική μουσική παράδοση. Είμαι μουσικόφιλος γενικά, χωρίς κάποια ιδιαίτερη προτίμηση στη μέταλ. Δεν μπορώ να πω ότι ο Κατής δεν έχει και αξία και πρωτοτυπία. O Κατής προσπάθησε να παντρέψει το γκόθικ με ελληνικές αναφορές, κάτι που είναι τουλάχιστον πρωτότυπο. Από σύνθεση και στιχουργική δεν νομίζω να υστερεί πουθενά. Αλλά και εκτελεστικά τόσο ο ίδιος όσο και οι μουσικοί του ήταν και είναι βιρτουόζοι. Δεν νομίζω ότι υστερεί πουθενά ο Κατής. Εκτός αν μας ενοχλεί που είναι και πλακατζής. Θα προτιμούσαν κάποιοι να ήταν κανένας μουτρωμένος; Αν είχε γεννηθεί σε άλλη χώρα o Κατής, σίγουρα θα είχε ακόμη μεγαλύτερη πορεία.
πλακατης
σακατης
Γελάει ο κόσμος με τον κατή.
Βαριέμαι τον Ozzy. Ο Ozzy όζει. Και μαζί του όζουν κι οι θεατές του.
Σόρυ κιόλας αλλά όσα λέει το κείμενο είναι μαλακίες. Δηλ μειώνεται η αξία του Όζυ επειδή έκλεψε μια τηλεόραση , επειδή έπαιρνε ντραγκς ή επειδή δεν ήταν καλός μαθητής στο σχολείο; Μήπως είναι πρότυπα δηλαδή τα καλά παιδιά ,οι γιάπηδες και οι υπάλληλοι; Έτσι είναι οι καλλιτέχνες. Ιδιαίτεροι άνθρωποι , απροσάρμοστοι και ανάποδα δημιουργικοί. Εκτός αν ξέρει κανένας πραγματικούς καλλιτέχνες που δεν έχουν τα σκοτεινά τους σημεία.
Εμένα ρε
Λοιπόν τέρμα η πλάκα με τον Κατή. Τέτοιοι κιθαρίστες υπάρχουν έξω με το κιλό. Εξ άλλου η δεξιοτεχνία είναι ένα μικρό μόνο σκαλοπάτι προς την επιτυχημένη καλλιτεχνία. Και μην ακούω βλακώδη επιχειρήματα "αν δεν ήταν ελληνας θα ήταν πιό γνωστός" κλπ, οι Παπαθανασίου, Ντέμης Ρούσος, Μούσχουρη και ένα κάρο άλλοι που διέπρεψαν στα εξωτερικά τι ήταν; Αζέροι; Γιά να μην πούμε γιά τους Socrates που είχαν μία σχετική επιτυχία έξω και φυσικά τον σπουδαίο κιθαρίστα τους Γιάννη Σπάθα που ήταν ίσως το μεγαλύτερο κιθαριστικό ταλέντο που έβγαλε η Ελλάδα και πραγματικά του άξιζε διεθνής καριέρα. Και ο Τρανταλίδης στα τύμπανα μέγας βιρτουόζος, ο Τουρκογιώργης ήταν το βαρύδι της σπουδαίας αυτής μπάντας, όνομα και πράγμα...
o καλταβερίδης;
Να αναφερθώ επίσης στο σχόλιο του 4:25. Πράγματι η μέταλ μουσική απαιτεί μεγάλη δεξιοτεχνία, είναι "φιγουρατζίδικη" μουσική χωρίς ουσία όμως καθώς της λείπει η "ψυχή". Δεν είναι εξ άλλου τυχαίο ότι είναι ένα 100% ποπ (λαϊκό, δημοφιλές) προϊόν (και ας ενοχλούνται οι "μεταλάδες", σόρυ παιδιά), τα μεγάλα ονόματα του χώρου (Metallica κλπ) γεμίζουν αρένες, η θεματική της δε περιφέρεται γύρω από την αρερενωπότητα, την δύναμη, το machismo κλπ, γι αυτό έχει και τέτοια απήχηση στο κομμάτι αυτό της νεολαίας (και της ύστερης νεολαίας όπως καταδείχτηκε εδώ με παραδείγματα) που υποτιμητικά αποκαλείται white trash...
Εγώ έχω ταυτίσει τον Ozzy με την εφηβεία μου και συγκεκεριμένα με ένα αγόρι χεβυμεταλά που τα είχα τότε. Τότε πήγαινα σχολείο στην ιδιαίτερη πατρίδα μου την Κρήτη και ήμουν πραγματικά πολύ ερωτευμένη μαζί του. Εγώ ήμουν πρώτη λυκείου και αυτός τρίτη. Ήταν εξαιρετικά έξυπνος, ο καλύτερος μαθητής μάλιστα στη δέσμη του (την πέμπτη δέσμη). Αλλά ταυτόχρονα ήταν και επαναστάτης και ατίθασος. Ευαίσθητος πολύ, στενοχωριόταν με την αδικία στον κόσμο τον οποίο μου έλεγε ότι προσπαθούσε να αλλάξει. Μου έλεγε ότι πίστευε ότι με τη μουσική του θα τα καταφερνε. Αν αποτύγχανε με τη μουσική του μου έλεγε, θα δοκίμαζε με τη δημοσιογραφία. Δήλωνε ότι μόνο αυτός άκουγε πραγματικό heavy metal, δηλαδή Bon Jovi, Guns & Roses και Europe. Ειδωλο του ήταν ο Joey Tempest των Europe, τον οποίο θεωρούσε πολύ σκληρό και γι αυτό είχε ίδιο μαλλί με αυτόν. Φορούσε μακό μπλουζάκια και σωλήνες παντελόνια μαζί με αθλητικά Zita Hellas μποτάκια. Κάπνιζε πούρα τα οποία έκοβε με το στόμα και άφηνε πάνω το δαχτυλίδι, γιατί έλεγε ότι είναι αντικομφορμιστής κι όχι καρεκλάς. Πολύ άντρας αυτό το παιδί από μικρός. Αχ ακόμα τον σκέφτομαι.
μου είχε καψούρα τότε μια πασοκτζου ξαδερφη του μαργουντ αλλα την έφτυνα
Αυτή το ξέρει;
μαρηγιούλη;
Καραίσκο;
δεσμη 7
ελα ρε μουνι στο καραβελ
Οσοι απόψε πάνε στον Οζυ να φροντίσουν να μην όζουν, να προσέξουν την τρύπα του όζοντος ( ειδικά οι άνω των 40 με την μπάκα και την εκτεθειμένη καράφλα) και προς θεού μην συμπεριφερθούν σαν Μπόζοι και μας εκθέσουν...
ακους καραϊσκο;
Μετωπική χαρλευ με νιβα
Στο Κάραβελ ρε μαλάκα. Nαι. Φέρε και το μαχαίρι σου μαζί
Γράφω από Μαλακάσα. Έχει πολύ κόσμο παιδιά. Μαύρη θύελλα καταφθάνει. Θα γίνει μια μεγάλη εκδήλωση απόψε. Έτσι λένε εδώ όσοι έχουν έρθει πολλές φορές. Αυτό που θα γίνει σε κανα τρίωρο δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα.
Ρε παιδιά κι εγώ είχα γνωρίσει έναν μεταλά στον Αγιο Ανδρέα. Τακη τον ελέγανε και φόραγε καλοκαιριάτικα αρβύλες και πέτσινο. Ντεντ Κεννεντυς ο τύπος. Καλό παιδί αλλά βρωμάγαν τα ποδια του
Και μια πληροφορία. Μεγάλος θαυμαστής του Κατή είναι και ο...Μπουμπούκος.
Ready made ή διαφορετικά "να γιατί με αγαπάει ο μπουμπούκος".
http://www.youtube.com/watch?v=jV8mvM9b2YI&feature=related
Η γραββάτα του Πρόεδρου Στάθη Πατσατζή φτάνει κάτω από τους όρχεις.
Παρακαλείται ο κ. Σούφρας να αναρτήσει την photo του Πρόεδρου που τραβήξαμε στην πλατεία του Συντάγματος.
Βεβαίως κ. Βαψ, ιδού ο Πρόεδρος.
Ομολογώ ότι με έχει καταλάβει μία ελαφρά συγκίνησις στην θέα της Βίκυς και του κατηγόρου Πήτερ Λεώ, αν κρίνω δε από τα συγχαρητήρια τηλεφωνήματα πάμε γιά μεγάλες τηλεθεάσεις...
Καραίσκο ώρα για αποδελτίωση. Γνώρισα ένα φίλο και μια φίλη σου απόψε. Παιδικούς κιόλας. Τα "καλύτερα" είπανε, τι να λέμε τώρα. Σε "τίμησαν" κανονικά. Ειδικά ο "φίλος", η άλλη δεν τα είπε και χοντρά. Το ωραίο είναι ότι δεν είπα τίποτα. Με το που ρώτησα αν σε ξέρουνε, άρχισαν τις καλοσύνες. Χα,χα,χα...
ΥΓ Ο "φίλος" σου Κώστας Ν, σε βλέπει λέει κάθε μέρα γιατί μένετε κοντά. Του είπα να σου δώσει χαιρετισμούς... Εδώ που τα λέμε ο τύπος δεν υπάρχει. Δίνει εντύπωση μεταξύ άστεγου και τρελού. Τέτοιον εξωγήϊνο είχα χρόνια να δω. Εικάζω ότι η ξυνίλα του απέναντί σου οφείλεται στο ότι μάλλον τον δουλεύεις. Από την άλλη δεν είμαι και σίγουρος για το τελευταίο, γιατί είναι γνωστό ότι δημιουργείς "συμπαθειες" εύκολα..
στο ίδιο τραπέζι με αυτόν σ έβαλαν;Εκεί σε ταξινόμησαν;Χαχαχχα
Επειδή βλέπω αλληλοκαρφώματα μεταξύ φίλων ή "φίλων" με αφορμή μάλλον κάποια γαμήλια δεξίωση, θυμήθηκα το εξής. Αν και δεν πηγαίνω σε γάμους, αυτά τα κατάλοιπα κοινωνικής συμπεριφοράς που κανονικά θε έπρεπε να έχουν μόνο "μουσιακό" ή εθνολογικό ενδιαφέρον, υπήρξε μια επαγγελματικής φύσεως υποχρέωση και έπρεπε να παρευρεθώ σε μια από αυτές τις αλλόκοτες εκδηλώσεις όπου οι νύφες φορούν κάτι περίεργα ρούχα και κάτι άλλα στο κεφάλι και που ονομάζονται γαμήλιες τελετές. Στο γάμο, πέρα από τους γνωστούς χαρούμενους, τους overdressed, τις θείτσες κλπ., ήταν και ένα παράξενο παιδί, εκτός κλίματος και με αμήχανο ύφος, με ένα άθλιο σακάκι, χωρίς γραβάτα, με πολύ μακριά λαδωμένα μαλλιά και προδήλως έξω από τα νερά του. Στην ερώτησή μου σχετικά με το ποιος είναι αυτός ο αμήχανος νέος, έλαβα την διαφωτιστική απάντηση: "Άσ'τον αυτόν, είναι μεταλλάς"...
«Μόνο με την ενεργό πολιτική παρουσία των πολιτών, απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας, θα εξασφαλιστούν τόσο η εθνική μας ανεξαρτησία όσο και η λαϊκή κυριαρχία. Ήρθε η ώρα να περάσουμε από την παθητική αναμονή στην ενεργό λαϊκή παρουσία για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας.»
Διακήρυξη 3ης Σεπτεμβρη
"Λεφτα υπαρχουν"
GAP (B-DNT ,BEFORE IMF)
«Οι ηλίθιοι είναι αήττητοι» έλεγε ο Νίκος Εγγονόπουλος.
Οι «μαχητικοί» παχυσαρκοι τηλεθεαται ,τηλεπολιτες, ανασηκώθησαν εκ του καναπεους τους την 11 Νοεμβρίου 07 μ.χ και προεβηκαν οπως ψηφίσωσιν τον πρωταγωνιστή του μίνι θεαματος της τηλεδημοκρατιας ημων ,«Yorgos ο υπερασπιστής των καταφρονημένων», που προεβληθη υπο διαυλων μεταπραττικης υποτελειας για 7 περίπου εβδομάδες.
Το τελευταίο επεισόδιο ,πριν τις τηλεκλογές, αποδοθηκε στον φακο και έδειξε ότι οι «κακοί», (πλούσιοι και μορφωμένοι), είχαν συνωμοτήσει να «φάνε» τον «Καλό» Yorgos Μας ,που ηγονιζετο δια τους φτωχούς, τις δυτικές συνοικίες, και τους αγράμματους.Φευ ομως!Πλην λακεδαιμονιων λαθρομεταναστων ασφαλως...
Μετά την τηλενίκη ,(της Δημοκρατίας των φτωχών και των αγραμμάτων) , με 54-39%, τα τηλεκαφενεια έδειξαν έναν χαρούμενο πεπειραμενο «Αυριανιστή», που «φρουρούσε» την είσοδο της «Τρικολάου Χαρούπη 50», για να μην μπουν «οι Άλλοι» , να αγκαλιάζει και να φιλάει τον «Yorgos Μας» , και να του λέει, ο καημένος Ελλην τη φωνη εκεινου:
« Τώρα ο λαός θα αποφασίζει και εσύ θα εκτελείς !!! ».
Αυτό ήταν . Ο «αγωνιστής», το έπιασε το πρόβλημα.Ο «Yorgos Μας», είχε δυσκολία να αποφασίζει.Η ετσι επειθε απαντες που δεν εγνωριζαν περι πλανητικης διακυβερνησεως, global leadership και λοιπα τινα που στο χαρβαρντ (σχολη πλανητικων ηγητωρων) διδασκουσιν εν τροπω μεσσιανικης αποκαλυψεως... Αυτό του έλειπε. Και την κρίσιμον ωραν μετά την ήττα, «μπούκαρε ο λαός» τοτε δια να τον βοηθήσει. Τώρα ο λαός, ο καημένος ο Φρουρός δηλαδή,δικαιωμενος αποφασιζει οπως προνοει το προοιμιο του αρθρου του μνημονιου αντι του αρθρου αυτου... Ο «Yorgos Μας», τώρα, μόνο εκτελεί αλυπητα και με περηφανια (για) τον λαο....Με αξιους παραστατες του, σιτιζομενους στο πρυτανειο αυλικους και προπαγανδιστες της κοινης γνωμης.
Όπως απέδειξε ο σύγχρονος Έλλην διανοητής,αείμνηστος Ευάγγελος Λεμπέσης η κοινωνία εκτός από τον ταξικό διαχωρισμό πλούσιων –φτωχών κυριαρχείται από την αντίθεσιν ευφυών/ βλακών .
Ο Ευάγγελος Λεμπέσης έγραφε το 1941: «Η έμφυτος τάσις του βλακός, εξικνουμένη συχνότατα εις αληθή μανίαν όπως ανήκη εις ισχυράς και όσον το δυνατόν περισσοτέρας και πάσης φύσεως οργανώσεις, εξηγείται πρώτον μεν εκ τις ευκολίας της αγελοποιήσεως, εις ην μονίμως υπόκειται, λόγω ελλείψεως ατομικότητος (εξ ου και το μίσος του, κατά του ατόμου και του ατομικισμού), δεύτερον δε εκ του ατομικού ζωώδους πανικού, υπό του οποίου μονίμως κατατρύχεται, εκ του δεδικαιολογημένου φόβου μήπως περιέλθη εις το παντός είδους προλεταριάτον»
«Το φαινόμενον ετούτον, ειναι κλασσικόν, τυπικόν καί αιώνιον αφ´ ής υπάρχει ανθρωπίνη κοινωνία, δι´ όλης της Ιστορίας της ανθρωπότητος» σημείωνε ο Λεμπέσης και προσέθετε: « Ο συνασπισμός των βλακών είναι μηχανική οργάνωσις βάσει της αρχής της «ελαχίστου προσπαθείας» κλείνων προς αντιμετώπισιν ισχυροτέρας δυνάμεως εις το πρόσωπον των ολίγων ή του ενός. Η οργάνωσις αύτη περιωρισμένης εκτάσεως καλείται κοινωνιολογικώς κλίκα.»
Τα κάθε είδους πυραμιδικά σχήματα εξουσίας, είτε κομματικής, είτε εταιρικής, είτε κρατικής(η και τα
-αντι) έλκουν την λεγεώναν των βλακών , της οποίας τα «προσόντα»,( η έλλειψις ιδίας γνώμης, η κολακεία και η ραδιουργία )της επιτρέπουν την σταθερην εξέλιξι μέχρι που, με την σταδιακή εξόντωσιν( δια της κλικος), των ευφυών και ικανών ,οι βλάκες κατακτούν την κορυφήν οπότε επέρχεται η εθνικη και αλλην κατάρρευσις όπως έγινε και στην Σοβιετική Ένωσι με την εκλογη του Γκαρμπατσώφ στην θέση του Γενικού Γραμματέος. Το ίδιον συνεβεβηκεν και με το ελληνικό συνδικαλιστικόν κίνημα.
Και συνεχιζει φιλοσοφικα προφητευοντας την ελλαδικη τηλεδημοκρατια των αλλογενων επικυριαρχων ου μην αλλα και ταπεινων εποικιστων ,των γαπ και δντ:
« Ότι την εξέλιξιν ταύτην ουδείς δύναται να σταματήση είναι φανερόν, όσον είναι φανερά και η νομοτελειακή συνάρτησις των ως άνω δεδομένων. Κατά την αυτήν συνάρτησιν το φαινόμενον συνεχίζεται: «ενός βλακός προκειμένου μύριοι έπονται», ο δε ούτω ανελθών βλαξ θα προωθήση ο ίδιος πρόσωπα μόνον κατώτερα εαυτού(σ.σ ή στο κολπον της πλανητικης διακυβερνησεως), μέχρις ότου η μία βιαία έξωθεν επέμβασις, υπαγορευομένη υπό της ανάγκης άλλου τινός κοινωνικού (σ.σ ή υπερεθνικου) όργανισμού, ή ο φυσικός εκφυλισμός ενός τοιούτου οργανισμού εκ των έσω(σ.σ κλεπτοκρατικη δημοκρατια-λαμογισταν), επιφέρει θεμελιώδη τινά ανατροπήν ή και αυτόν τούτον τον τερματισμόν του βίου του εκφυλισθέντος οργανισμού.» ετόνιζεν ο Λεμπέσης .
Αι βλάκαι έχουσιν επίσης την ακατανίκητον τάσιν προς διάφορα αξιώματα σωματειακά, κομματικά,κλπ αλλά και τίτλους επίτιμων,προεδρων καθιδρυματων και μκο εκ της του δημοσιου πρυτανειου σιτισεως,δημαρχων,παραγοντων και παει λεγοντας, καθώς και στις πάσης φύσεως κοινωνικας εκδηλώσεις με προβολή ( που είναι του συρμού),μεταξύ των οποίων πρώτη θέση κατέχουσιν στις μελανες ημερας ημων, τα
τηλεκατινεια προπαγανδος.Ουτω πως εξηγείται εν μεσω εθνικης αποσυνθεσεως και κοινωνικης του Γενους μας και της Πολιτειας και το πάθος στον αγώνα υποστήριξης για μια κουτση με δανεικα «καρέκλα»,ακόμα και αν αυτή είναι του θυρωρού ,στην Ιπποκρατους περι αδυνατων πολιτεια...
Πολύ ορθή ανάλυση
Οπως λέγαμε και προηγουμένως, η δεξιοτεχνία στην μουσική δεν αρκεί. Μπορεί να έχουμε ανά χείρας ένα σύνολο δεξιοτεχνών και συχνότατα προκύπτει "μάπα το καρπούζι" όταν λείπει η έμπνευση και η διάθεση προσφοράς. Συνηθέστατα το αίτιο είναι απλή βλακεία όπως είπε ο Λεμπέσης που αναφέρει και ο φίλος παραπάνω . Στις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις όμως που το σύνολο είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών, επιτυγχάνεται το ζητούμενο που δεν είναι άλλο από την έλλογη διατάραξη των αισθήσεων. Αυτό ισχύει γιά κάθε μορφή τέχνης. Ιδού λοιπόν τι συμβαίνει όταν οι μουσικοί διαθέτουν τα απαραίτητα συνθετικά και εκτελεστικά προσόντα (βλ. όρχεις):
http://www.youtube.com/watch?v=KTPE2pNtKWQ&feature=related
Τρομερή η ανάλυση του 12:08!!! Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα, και εδώ και παντού αλλού!
12:44 συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Η δεξιοτεχνία για τη δεξιοτεχνία ισοδυναμεί με δεξιοτεχνική μαλακία. Το ίδιο ισχύει και για τη φωνή. Μπορεί μια φωνή σωστή και μελωδική να μη δίνει τίποτα και μια φωνή μέτρια ή και λίγο λάθος αλλά με βάθος και ψυχή να δίνει πολλά. Babe Ruth Θεοί!
να και ενας αλλος θεος (του trash)
http://www.youtube.com/watch?v=yhaEXSGokuM
Δεν ξέρω γιατί, αλλά από μικρός έχω συνδέσει τη βλακεία με την υπερβολική κοινωνικότητα και τη δίψα για κάποιου είδους, αστεία συνήθως, καταξίωση. Ο βλάκας, μη αντιλαμβανόμενος λόγω βλακείας τις κοινοτοπίες που εκστομίζει, αλλά και μη σεβόμενος την εκάστοτε ψυχική διάθεση του συνανθρώπου του, είναι ικανός να ζαλίζει τον έρωτα σε οιονδήποτε μιλώντας επί ώρες για εντελώς ρηχά και αδιάφορα πράγματα, θεωρώντας ότι έτσι γίνεται και αγαπητός στον περίγυρο του. Γι αυτό και έπαθα σοκ με το μεγαλείο του κειμένου του Λεμπέση όταν το πρωτοδιάβασα.
Θεωρώ ότι η κορυφαία έκφραση της σαχλαμάρας στη σημερινή εποχή, αυτό που μαρτυρά όσο τίποτε άλλο τη βλακεία πολλών συνανθρώπων μας, είναι το Facebook.
Μιλάμε για το άγιο δισκοπότηρο της κοινοτοπίας, της μπούρδας και του "φαίνεσθαι", με κύριο λόγο ύπαρξης την ανάγκη του βλακός να εμφανιστεί κοινωνικά δικτυωμένος, κερδίζοντας τους άλλους δικτυωμένους βλάκες στον ανηλεή αγώνα για περισσότερους "φίλους". Χαζογκόμενες και άνδρες με μυαλό χαζογκόμενας το φανατικό κοινό του βλακοδικτύου-μάστιγας της σημερινής εποχής.
Πιστεύω ότι η μέρα που θα βαρεθεί ο κόσμος το Facebook, θα πρέπει να εορτάζεται ως μέρα διαπλανητικής αύξησης της νοημοσύνης.
O Karaiskos einai sto Facebook;
2:53, άριστη ανάλυση του φαινομένου του διαδικτυακού αυνανισμού και της βλακείας εν γένει.
Πολύ ενδιαφέρουσα και η σύνδεση βλακείας και υπερβολικής κοινωνικότητας. Αλλά και συνεχούς ομιλίας επί παντός του επιστητού, αυστηρά όμως με ρηχό τρόπο.
Ο 2.53 ορθά ομιλεί. ¨Εάν δει κανείς το ποιος διατηρεί σελίδες σε αυτά τα facebook, θα διαπιστώσει ότι γενικά υπάρχουν μερικές βασικές κατηγορίες:
1. πολιτευτές, τραγουδιστές, ηθοποιοί και πάσης φύσεως επαγγελματίες που (νιώθουν ότι) έχουν την ανάγκη της προβολής.
2. κορίτσια που με τη γνωστή και πανθομολογούμενη επιδερικότητα και αφέλειά τους νομίζουν ότι κάτι κάνουν και αισθάνονται καλά με αυτό.
3. Νεαρές ηλικίες που ακόμη είναι παντρεμένοι με τον φυσιολογικό αυνανισμό, δεν μπορούν να κατανοήσουν τα πράγματα και βλέπουν αυτά τα facebook σαν παιγνίδι.
4. Ἀνδρες (αλλά και κάποιες γυναίκες) μιας κάποιας ηλικίας, μαλάκες, νεανίζοντες, γκομενίζοντες, σχλαμαρίζοντες που έτσι κι αλλιώς έχουν χάσει προ πολλού το παιχνίδι της ωρίμανσης και της ουσιαστικής ζωής.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ παρ ΑΡΕΙΩ ΠΑΓΩ ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.....ΜΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΔΕΚΑ ,ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΙΤΑΛΙΚΑ, ΑΓΓΛΙΚΑ, ΓΑΛΛΙΚΑ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΝΟΜΙΚΟΣ ΦΑΚΕΛΛΟΣ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΣΕ ΝΟΜΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΣΕ ΝΟΜΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ, ΠΡΩΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΑΘΗΝΩΝ, ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΟ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑΤΕΛΕΣΑΣ ΣΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΓΣ ΤΗΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΑΕΚ, ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ 1924
...kai ti ekane aytos o dikigoros?
Τι είναι αυτός ο Malcolm Brabant του BBC ρε παιδιά; Τι άθλιο υποκείμενο είναι αυτό; Έχει διαφημίσει ποτέ αυτή τη χώρα; Έβλεπα στο κανάλι του στο You tube και τα πήρα πια. Ο τύπος πήρε μια περίπτωση ξυλοδαρμού και ατυχήματος ενός άγγλου τουρίστα από έναν άλλο άγγλο, για να κάτσει να κάνει δυσφήμηση στην ελληνική αστυνομία, στις φυλακές κλπ. Λες κι οι αγγλικές φυλακές θα είναι καλύτερες.
Εδώ το βίντεο
Πρέπει να μισεί θανάσιμα την Ελλάδα
Κατά τις πληροφορίες μου, 7:36, ο Brabant μάλλον δεν πρόκειται να μακροημερεύσει ως ανταποκριτής του BBC στην Ελλάδα. Έχει πλέον πρόβλημα πρόσβασης στα κέντρα εξουσίας αφού τον αντιμετωπίζουν σαν λεπρό.
Αντε στα τσακιδια ο παλιομπραμπαντ. Όλο συκοφαντεί ο παλιοεγγλέζος τους έλληνες.
ΥΓ Νεο παραδικαστικο κύκλωμα μαμούθ θα αποκαλυφθεί οσονούπω στην κατασυκοφαντημένη αυτή χώρα
9:24, με αυτά που λες μου φαίνεται ότι μισείς και εσύ θανάσιμα την ελλάδα.
Πάντως τα ρεπορτάζ του Brabant είναι σκηνοθετικές υπερπαραγωγές. Στο συγκεκριμένο που έβαλε ο 7:36, ο πατέρας λιποθυμά γιατί του ανεβαίνει η πίεση, ο δικηγόρος διαβάζει με σοβαρότατο και περισπούδαστο ύφος νομικά βιβλία με τη λήψη να γίνεται υπό γωνία κλπ κλπ. Φωσκολική ταινία κανονικά. Πάντως όλα τα λεφτά είναι το σοβαρό ύφος του δικηγόρου όταν συμβουλεύεται τα νομικά του βιβλία. Πραγματικά ψάρωσα με τον επιστήμονα αυτόν. Ούτε για Oscar να πήγαινε.
Έχει πέσει πολύ η δημοσιογραφία. Τι να λέμε τώρα. Εδώ βέβαια στην Αφρική της Ευρώπης τι δημοσιογράφους να στείλουν τα ξένα μέσα. Αν και η Έλενα Σμιθ νομίζω ότι είναι καλή και σοβαρή ανταποκρίτρια. Τώρα για κάτι άλλες και άλλους ας τα αφήσουμε καλύτερα.
Στο ρόλο του δικηγόρου θα απέδιδε πιστεύω καλλίτερα ή ο Δημήτρης Καλυβωκάς ή ο Ορφέας Ζάχος. Πολύ πιο δυνατές ερμηνείες.
Desmond Dekker θεϊκος
Ο Κώστας Πρέκας θα ήταν καλός επίσης. Πρέκας forever
O Πρέκας δεν είναι ποτέ απλώς "καλός" φίλε
Για τις νεκροκεφαλές έχω κάποιες αμφιβολίες
http://helpeachother.us/govt%20secrets.htm
Ετοιμάζεται φέτος μια μεγάλη επιστροφή στην καλλιτεχνία. Από πολύ δυνατό και γραφικό καλλιτέχνη που τα είχε παρατήσει λόγω πνευματικών αναζητήσεων. Δεσμεύομαι να πω το όνομά του για να μην κάψω την έκπληξη καλλιτέχνη και επιχειρηματία.
Καλησπέρα ο Νίκος ο Φώσκολος είμαι εγώ παιδιά. Είδα τον δικηγόρο στο βίντεο και πιστύεω ότι είναι πολύ δυνατό ταλέντο, όχι βέβαια στο επίπεδο ενός Κώστα Πρέκα, αλλά τον Λιάκο Χριστογιαννόπουλο τον παίζει στα ίσια
11.16 εξηγήσου παρακαλώ, στην αρχή το μυαλό μου πήγε στον καλλιτέχνη του γραπτού λόγου Καραίσκο αλλά κάτι μου λέει ότι δεν εννοείς αυτόν
Αυτός εδώ ο τυχάρπαστος τύπος, πάντως έτσι κάπνιζε το πούρο του.
Αλλά ξέχασα, ο Καραϊσκος ξέρει καλλίτερα.
Α, ακόμα περιμένουμε την καραϊσκεια ανάλυση του για το λευκό κρασί. Θα πέσει γέλιο λέτε ή όχι;
Μιλάμε για επιστροφή στο πάλκο ινδάλματος κατ' ευθείαν από τη δεκαετία του ΄70.
Δε νομίζω ότι θα πέσει γέλιο φίλε. Ακούγεται ότι ο Καραΐσκος είναι δυνατός κρασοπατέρας. Πρέπει να είναι μέγας γνώστης της μπεκροκανατικής το παιδί αυτό. Περιμένω πως και πως να μάθω από αυτόν τον νέο Ορέστη Μακρή.
Παίδες, τον δικηγόρο τον γνωρίζω. Είναι νεαρός φέρελπις, σε γραφείο μεγαλοποινικολόγου στο Κολωνάκι μέχρι πριν 3 χρόνια που απόφάσισε να ιδιωτεύσει (επίσης στο Κολωνάκι). Τον είχα χρησιμοποιήσει σε υπόθεσή μου και τον ξήλωσα με συνοπτικές. Μου τον είχε συστήσει αδελφική φίλη συνάδελφός του με την οποία γίναμε κώλος εξ αιτίας του, στο τέλος όμως υπερίσχυσε η φιλία. Γράφει ωραία στον φακό πάντως ο μπαγάσας.
To βρήκα, ο Θέμης Ανδρεάδης!
Ενάξει εύκολο ήταν.
Ας ξαναγυρίσουμε τώρα στα του Καραϊσκου: Και αυτός εδώ ήξερε λιγότερα για το πούρο από τον Καραϊσκο απ'ότι φαίνεται. Για να μην μιλήσουμε για το λευκό κρασί...
Πλάκα πλάκα αυτός ο δικηγόρος στο βίντεο είναι απίστευτη φάτσα. Κόπηκα στα γέλια όταν τον είδα. Ακόμα κι ο τρόπος που μιλάει είναι αστείος. Μου θύμισε τον κόμη Δράκουλα, αλλά στο πιο σοβαρό του. Απίστευτο τυπάκι. Γιατί τον έστειλες; Μόνο και μόνο η συναναστροφή μαζί του πρέπει να άξιζε τον κόπο. Χαχαχα..
Και από αυτόν ξέρει καλλίτερα ο Καραϊσκος
Εμένα αυτός ο δικηγόρος μου θυμίζει το Νάσο Κεδράκα στη φάτσα.
Παρακαλώ τον αξιότιμο κύριο Καραϊσκο να εξηγήσει σε αυτόν τον κύριο ότι είναι άσχετος όποιος βγάζει το δαχτυλίδι
Χμμ...
Τι μου θύμισες τώρα... Τι αγνές ελληνικές θύμισες έφερες στο μυαλό μου... O μεγάλος Νάσος Κεδράκας πρωταγωνίστησε, σε ρόλου φωτογράφου με τρίποδο, στην τηλεοπτική σειρά "Ο Φωτογράφος του Χωριού". Η σειρά αυτή, απόλυτα γραφική, ανέδιδε γνήσιο άρωμα χωριάτικης Ελλάδας. Έβλεπες τους πρωταγωνιστές με τα τριμμένα κοστούμια και τις πρωταγωνίστριες με τα τσεμπέρια και ένιωθες μια έντονη μυρωδιά απλυσιάς σαν να ήσουν δίπλα τους. Ήταν μια σειρά 100% ελληνική. Κρίμα που δεν γυρίζονται πλέον τέτοιες σειρές.
Μεγάλη νυφίτσα αυτός ο Brabant πάντως. Πάει και βρίσκει απίθανους τύπους γιά να πρωταγωνιστήσουν στις (άρτιες ομολογουμένως) παραγωγές του, αυτό πρέπει να του το πιστώσουμε. Είναι και πολύ άρτιος με τα τεχνικά, στο channel του στο youtube διαφημίζει μάλιστα με ποιά κάμερα κινηματογραφεί. Τον έχω δει επί τω έργω και πρόκειται περί one man show όπως δηλώνει στο youtube, μου φαίνεται έχει αφουγκραστεί τους καιρούς που ζητούν ελαφρά θεματολογία με "κύρος".
11:47, δεν τον έστειλα αμέσως, το "με συνοπτικές" αναφερόταν στον τρόπο του ξηλώματος. Τον συναναστράφηκα επί μακρόν κοινωνικά, δεν τα αφήνεις ποτέ έτσι τέτοια ταλέντα, αλλά κάποτε πρέπει να γίνεται και η γαμημένη η δουλειά, σωστά;
Πάντως πέραν της πλάκας, ο δικηγόρος αυτός φαίνεται σοβαρός. Σε σχέση με ένα φίλο μου δικηγόρο που είναι χύμα στο κύμα και με έχει πρήξει για να μου κάνει δουλειά, αυτός δείχνει να είναι γίγαντας της σοβαρότητας. Ότι πληρώνεις παίρνεις φάινεται. Ακόμα και στη δικηγορία.
Έγραφα το σχόλιο και δεν είδα ότι δε σου κανε δουλειά. Οι δικηγόροι γενικότερα είναι πονεμένη ιστορία. Όποτε έχω χρειαστεί μου έχουν βγάλει την Παναγία. Εμένα ο δικός μου βγήκε το βράδυ πριν από τη δίκη (ασόβαρη δίκη τώρα-ειρηνοδικείο που δε χρειαζόταν καν να είμαι), ήπιε τις κάλτσες του και ενώ η δίκη ήταν στις 9 το πρωί αυτός ξύπνησε τη μέρα της δίκης κατα τις 2. Όπως είναι φυσικό έχασα και πλήρωσα. Το ωραίο είναι ότι αυτός ο ογκόλιθος της νομικής επιστήμης προσπάθησε να με πείσει ότι δεν έφταιγε κιόλας. Μιλάμε για μεγάλη μορφή. Εσένα τι σου έκανε αυτός;
12:11 μην κουράζεσαι, όλοι έχουμε καταλάβει ότι πούρο με δαχτυλίδι καπνίζουν οι Μόνικες, οι Κωστόπουλοι, οι μπασκετμπολίστες στα επινίκια και λοιποί χλιδάμπουρες. Το έχουμε αναλύσει (και αποδείξει) ad nauseam.
Θα ήθελα να ζητήσω την πολύτιμη συμβουλή του Καραϊσκου όμως: αύριο έχω κανονίσει να βγώ με μία κοπέλα που πολιορκώ καιρό. Λέω να την πάω σε ένα ωραίο ταβερνάκι που ξέρω στα Μανιάτικα. Με ποιό λευκό θά θα την εντυπωσιάσω περισσότερο, Μακεδονικό ή Lac des Roches; Η να το παίξω décontracté και να παραγγείλω την κεχριμπαρένια βαρελίσα ρετσίνα του μαγαζιού; Ας μου δώσει τα φώτα του παρακαλώ...
Ποιός διαγράφει σχόλια; Αναφερόμουν σε μία φωτογραφία ενός μελαμψού κυρίου (μάλλον αστέρος της ραπ) που αναρτήθηκε 12:11 που κάπνιζε την πουράκλα του με μία δαχτυλιδάρα να με το συμπάθειο και τώρα έχει εξαφανιστεί!
Έχετε άδικο νομίζω. Στην Ελλάδα έχουμε πολύ καλούς νομικούς. Είμαι δικηγόρος και λόγω δουλειάς αναγκασμένη να ταξιδεύω συχνά σε διάφορες χώρες για επαγγελματικούς λόγους. Δεν έχω δει οι άλλες {προηγμές} χώρες να έχουν ικανότερους νομικούς. Άλλο είναι το θέμα. Ότι το κλίμα στο δικηγορικό επάγγελμα για πολλούς και διάφορους λόγους δεν ευνοεί άσκηση σοβαρής δικηγορίας. Ας μην αναπτυχθώ πάνω σε αυτό αν και κάθε σχετικός γνωρίζει τι μπορεί να εννοώ.
_προηγμένες_ ήθελα να γράψω.
Μανδάμ 12:31, μην κόπτεσθε. Εξ άλλου, αν δεν πείς καλή κουβέντα γιά το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει. Επειδή τα έχει φέρι όμως έτσι η γαμημένη η ζωή και όλο συναναστρέφομαι κοινωνικά αλλά και επαγγελματικά με ανθρώπους του συναφιού σας, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι η επαγγελματική επάρκειά τους είναι η αυτή με όλων των υπολοίπων επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στην γραφική αυτή χώρα: medium to poor δηλαδή. Ισως να φταίει το πλαίσιο, εκεί να σας δώσω ένα δίκιο.
Ο μοναδικός επαγγελματικός κλάδος που έχω δει να ευλογεί τόσο πολύ τα γένια του είναι οι δικηγόροι. Έχει καταντήσει αηδία πια. Ούτε ένας άσχετος δεν υπάρχει στο επάγγελμα σας κυρία μου; Όλοι τόσο ικανοί είστε;
Νομίζω έχει δίκιο η κυρία. Το πως ασκεί κάποιος ένα επάγγελμα έχει σχέση και με το πλαίσιο της χώρας. Στις βαλκανικές χώρες όσο εξαίρετος νομικός και να είσαι τι σόι δικηγορία να κάνεις; Αφού το βλαχοδικηγορικό πλαίσιο κυριαρχεί. Και μόνο το περιβάλλον των δικαστηρίων να δει κανείς, καταλαβαίνει ότι σε προϊδεάζει για χαμηλή δικηγορία. Επίσης μπορεί να γίνει σύγκριση ανάμεσα στους μέσους ευρωπαίους δικαστές και στους έλληνες; Όποιοι έχουν επαφή με δικαστήρια αντιλαμβάνονται τη διαφορά. Ακόμα υπάρχει και η ποιότητα της πελατείας. Μη μου πει κανείς ότι ο μέσος έλληνας πελάτης μπορεί να συγκριθεί με τον γερμανό, τον άγγλο, τον γάλλο ή έστω τον βέλγο και τον ολλανδό. Τέλος, όσο και αν δεν μας αρέσει, το θέμα είναι και οικονομικό. Οι δικηγορικές αμοιβές σε αυτή τη χώρα της δικομανίας είναι υπερβολικά χαμηλές. Άρα οι πιο πολλοί δικηγόροι παράγουν και αντίστοιχη (χαμηλή) δουλειά, όπως άλλωστε και οι δημοσιογράφοι κατά τον ίδιο τρόπο. Οι δικηγόροι σε κάθε σοβαρή χώρα είναι ένα πολύ σοβαρό και προνομιούχο επάγγελμα, ενώ στη χώρα μας έχει καταντήσει ένα επάγγελμα για προλετάριους.
Φαίνεται περίεργο αλλά το πρόβλημα της χαμηλής ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών αλλά και κύρους του δικηγορικού επαγγέλματος είναι και θέμα του ελληνικού φαινομένου του "πληθωρισμού" πλέριας δημοκρατίας. Έχει παρασχεθεί το δικαίωμα περίπου στον καθέναν να γίνεται δικηγόρος με πολύ εύκολο τρόπο, επειδή αυτό ήταν ένα πάγιο αίτημα των μικροαστικών οικογενειών (τα παιδιά μας να γίνουν γιατροί, μηχανικοί και δικηγόροι). Αποτέλεσμα; Να γεμίσει η χώρα δικηγόρους-προλετάριους με πολύ χαμηλές αμοιβές και συνθήκες εργασίας ανθρακορύχου.
Τους λυπάται η ψυχή σου έτσι που τους βλέπεις κάθε μέρα στο δρόμο ιδρωμένους να τρέχουν πάνω κάτω με τα Μπρακούλιας σακάκια και τις συνθετικές γραβάτες.
Ναι ρε φίλε, πολύ χαμηλές αμοιβές, αφού για να πάει ΜΙΑ φορά μέχρι το δικαστήριο ή το αστυνομικό τμήμα κλπ και να συμπληρώσει ΕΝΑ χαρτί το χιλιάρικο σού το 'χει τσιμπήσει στάνταρ (δεν μιλάω για δύσκολες περιπτώσεις ή γραφειοκρατικά μπουρδουκλώματα αλλά για αυτό ακριβώς που λέω και τίποτα παραπάνω). Άσε που το τόσο σου το παρουσιάζει ΤΟΣΟ για να σε τραινάρει χωρίς να κάνει τίποτα και να συνεχίσει να τα κονομάει.
έτσι είναι, στην αμερική σου βγαίνει η παναγία για να γίνεις δικηγόρος. αλλά μετά έχεις και το ανάλογο κύρος αλλά και τις αντίστοιχες αμοιβές.
1.15 δεν είναι όλοι οι δικηγόροι έτσι. Ρώτα να μάθεις πόσοι δικηγόροι δουλεύουν με μηνιαίες αμοιβές κατώτερες ακόμα και από αυτές του ανειδίκευτου εργάτη. Σκλαβοπάζαρο η δικηγορία αφού υπάρχει μεγάλη προσφορά και περιορισμένη ζήτηση. Και αυτό το εκμεταλλεύονται στο έπακρο τα μεσαιομεγάλα δικηγορικά γραφεία που προσλαμβάνουν δικηγόρους υπηρέτες.
Σωστά, μιλάω γι αυτούς που έχουν δικό τους γραφείο.
Αυτό είναι αλήθεια. Υπάρχει πληθωρισμός δικηγόρων με αποτέλεσμα να πασχίζουν πολλοί από αυτούς να επιβιώσουν γιατί οι περισσότεροι έχουν δικά τους γραφεία και αντίστοιχα έξοδα. Θεωρώ ότι το γεγονός αυτό τους κάνει να χρεώνουν υψηλές τιμές μόνο και μόνο για να καταφέρουν να επιβιώσουν (να πληρώσουν ενοίκια κλπ) δεδομένου ότι η πελατειακή πίτα μοιράζεται σε πολλούς. Λογικό είναι οι τιμές που χρεώνουν να είναι χαμηλότερες από των συναδέλφων τους στις δυτικές χώρες γιατί δεν υπάρχει και αντίστοιχα ισχυρή οικονομία. Επιμένω πάντως ότι οι τιμές που χρεώνουν είναι υψηλές γιατί εκτός των άλλων είναι και εξαιρετικά προστατευμένος κλάδος, κοινώς απαιτείται από το νόμο η συνδρομή τους σε περιπτώσεις που σε άλλες χώρες δεν χρειάζεται.
1:18, άσε τα ψόφια γιατί τέτοιες αμοιβές παίρνουν μόνο οι ασκούμενοι.
Να μας πει ο Καραϊσκος τη γνώμη του, που για ένα -πολύ μικρό- φεγγάρι είχε εργασθεί -λέμε τώρα- σε δικηγορικό γραφείο του Κολωνακίου.
Πάντως ξέρω πολλούς δικηγόρους νέους ή σχετικά νέους σε ηλικία που εργάζονται στην Αθήνα αλλά δεν είναι η καταγωγή τους από εδώ και ετοιμάζονται να επιστρέψουν στις επαρχίες τους. Τώρα το τι θα κάνουν και εκεί με την κρίση που υπάρχει είναι ένα άλλο θέμα. Σε πιο άσχημη κατάσταση από τους δικηγόρους όμως είναι μάλλον πολλοί γιατροί. Εκεί και αν μιλάμε για προλεταριοποίηση αν ρίξουμε μια ματιά σε πολλούς γιατρούς του δημοσίου (και όχι μόνο). Και με μισή ζωή σπουδές. Τη στιγμή μάλιστα που οι έλληνες γιατροι θεωρούνται και από τους καλούς.
Τα μεγαλύτερα νταβατζιλίκια στο ελλαδιστάν είναι οι δικηγόροι και οι μηχανικοί. Και για κατούρημα να πάει κανείς αναγκάζεται να πληρώσει μηχανικό ή δικηγόρο. Η μοναδική χώρα που δεν υπάρχει εθνικό κτηματολόγιο και απαιτείται έλεγχος τίτλου από δικηγόρο, που για να συστήσεις εταιρία πληρώνεις 2-3 φορές δικηγόρο και ταμείο νομικών, που απαιτείται υπογραφή μηχανικού για φωτοβολταϊκό (δηλαδή ηλιακό θερμοσίφωνα) κλπ κλπ. Ουστ που μιλάτε κι από πάνω.
1:28 μη λυπάσαι τους δικηγόρους που πάνε επαρχία γιατί έκεί είναι υψηλά τα μερίσματα. Ας μας πει η αγαπητή δικηγόρος (αν ξέρει) πόσο μέρισμα παίρνει ένας δικηγόρος σε μερικά τουριστικά νησιά (όπου υπάρχουν μεταβιβάσεις ακινήτων, ιδρύσεις τουριστικών επχειρήσεων κλπ) απλά με το να κάθεται στο σπίτι του. Είπαμε να κλαίνε οι χήρες αλλά όχι κι οι παντρεμένες
1¨29 αυτό που λες είναι σωστό. Αλλά πέρα από το ότι νομοθετούν στην πλειονότητά τους δικηγόροι, όλη αυτή η "προστασία" έχει επινοηθεί για να δίνεται στους προλετάριους μια κάποια αμοιβή. Δεν συμπαθώ τους δικηγόρους, μπορώ μάλιστα να πω ότι τους απεχθάνομαι ως επάγγελμα παρασιτικό όπως και αν το εξωραίζουν οι ίδιοι οι δικηγόροι. Όμως αυτό είναι το σκεπτικό τόσο για τους δικηγόρους όσο και για τους γιατρούς. Με τους συμβολαιογράφους νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερο σκάνδαλο. Εκεί πρόκειται για πραγματικό νταβατζιλίκι.
Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα με στρεβλή αγορά. Κάνετε πιστεύω το λάθος να συγκρίνετε τα ισχύοντα στην Ελλάδα με τα ισχύοντα σε άλλες χώρες βασικά μεγαλύτερες και σίγουρα με δομές και λειτουργίες ορθολογικές.
Μην την ψάχνετε. Δεν είναι μόνο οι δικηγόροι ή οι γιατροί. Όλα τα επαγγέλματα έχουν συγκριτικά ανάλογα προβλήματα. Το ο σώζων εαυτόν σωθήτω ισχύει στην Ελλάδα. Αυτή είναι η αρχή της ελληνικής ορθολογικότητας.
Η αφετηρία σας είναι λανθασμένη. Πίσω από τις αποφάσεις του ελληνικού Κράτους υπάρχει μια βαθύτερη ορθολογικότητα. Επειδή για πολλούς και διάφορους λόγους τα δομικά προβλήματα στην Ελλάδα εκ των πραγμάτων πολύ δύσκολα μπορούν να επιλυθούν, το Κράτος κινείται στη λογική όλες οι επαγγελματικές ομάδες λίγο πολύ να κουτσοβολεύονται. Έτσι προσπαθεί λίγο από εδώ και λίγο από εκεί να βοηθήσει όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες που όλες τους είναι προβληματικές, με χαμηλούς μισθούς και επαγγελματικές συνθήκες που μπάζουν από παντού. Μήπως δεν έχουν τεράστια προβλήματα οι εκπαιδευτικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι δημοσιογράφοι, οι καφετζήδες κοκ?? Εμβαλωματικές πολιτικές για ένα κράτος που πάντοτε ήταν χιλιομπαλωμένο.
Τότε είχε μάλλον δίκιο και ο Πέτρος Λεωτσάκος που άφησε τη δικηγορία και πρωταγωνιστεί σε μεταμεσονύκτιες τηλεοπτικές εκπομπές και ως ηθοποιός σε μπουλούκια της επαρχίας.
Καλά τα λέτε, αλλά ο Καραΐσκος τι έχει να πει για όλα αυτά; Περιμένω με αγωνία την παρέμβαση του-γροθιά στο στομάχι, για δικηγόρους, μηχανικούς και λοιπές δημοκρατικές ελληνικές δυνάμεις-εχθρους του ελεύθερου ανταγωνισμού. Ελπίζω (1 στο 1000000), το γραφείο στο κολωνάκι που δούλεψε να είναι του φερέλπιδος δικηγόρου του βίντεο για να μάθουμε κι άλλα για αυτόν τον ωραίο καταπως φαίνεται άνθρωπο, καθώς επίσης και τα φώτα του στην οινογνωσία. Αγωνιώ πραγματικά γι αυτήν τη δυναμική παρέμβαση.
Μα ο Καραισκος θα θελει ολα να ειναι κρατικα και να μην εχουμε ελευθερα επαγγελματα. Κεντρικος ελεγχος απο το κρατος δεν ειναι η αρχη του καθε κομμουνιστη?
2,08 να μας πεις τι το αρνητικό έμαθες εχθές το βραδάκι για το παιδί με τις σαγιονάρες.
Τώρα τελευταία το μετάνιωσε. Άλλαξε γνώμη. Το ξανασκέφτηκε ρε gmt πως το λένε; Ειδικά αφού είδε και τον Ραούλ Κάστρο στην Κούβα να ιδιωτικοποιεί τα μπαρμπέρικα αναθεώρησε την πολιτική του στάση απέναντι στην κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία. Πάντως πέρα από γνώσεις νομικής (λόγω δουλειάς σε δικηγορικό γραφείο) έχει ΚΑΙ γνώσεις ιατρικής. Τον έχω ακούσει με τα ίδια μου τ'αυτιά να δηλώνει σε δεσποινίδα πάσχουσα από πονοκέφαλο, ότι θέλει (και πρέπει) να την κάνει μάκια να της περάσει. Αν δεν είναι αυτό πρωτοποριακή ιατρική μέθοδος, τότε τι είναι;
Παρότι του επάγγελμα του μηχανικού πάει καλά όπως λέτε, ο πρόεδρος Λεβέντης δεν κονόμησε. Νομίζω ότι συνεχίζει να μένει σε ένα απλό σπίτι στη Νέα Σμύρνη και η μόνη επιπλεόν περιουσία του είναι κάποια ρούχα και ένα roleχ μοδέλο μισό-μισό (ούτε καν ολόχρυσο). Καλά έκανε και αυτός λοιπόν και άφησε το επάγγλμα του μηχανικού για να γίνει πολιτικός και παρουσιαστής.
Να μας πει ο Μάργουντ για την πρόταση που του έκανε ο Βασίλης Λεβέντης να πολιτευθεί με την Ένωση Κεντρώων
Ο 1:59 έχει δίκιο, το πρόβλημα είναι πολυδιάστατο. Η δικηγορία μέχρι την χούντα ήταν κλειστό επάγγελμα (όπως παραμένει η συμβολαιογραφία μέχρι σήμερα). Αυτό σήμαινε ότι ο αριθμός των δικηγόρων ήταν περιορισμένος (numerus clausus), οι αμοιβές και το επίπεδο πολύ υψηλότερο και φυσικά η ροή των υποθέσεων ταχεία αντί της σημερινής που έχουμε φτάσει στο έμφραγμα και στην αρνησιδικία. Η χούντα απελευθέρωσε το επάγγελμα γιά να φέρει την δικαιοσύνη στον λαό και γιά να γίνει αρεστή. Τέσσερις δεκαετίες απελευθέρωσης και ελεύθερης αγοράς είδαμε όμως σε τι κατάντια έφτασε το επάγγελμα, και αυτό γιατί το πλαίσιο είναι μπουρδέλο όπως σε όλους τους κλάδους. Το επίπεδο κατέβηκε τραγικά ένεκα της ζήτησης και της υπερπροσφοράς και έχουμε γεμίσει δικηγόρους προλετάριους, αυτήν ακριβώς την φράση έχει χρησιμοποιήσει και ο Παξινός. Δεν τα λέω αυτά επειδή υποστηρίζω ότι έπρεπε να παραμείνει κλειστό το επάγγελμα όπως στα κοπρόσκυλα τους συμβολαιογράφους, τα επαγγέλματα πρέπει να είναι ανοιχτά, αλλά σε σοβαρά κράτη με κάποιες υποδομές, αλλιώς το χάος που βιώνουμε σήμερα από το οποίο δεν υπάρχει διέξοδος.
Γιά να μην μιλήσουμε γιά το επίπεδο "σπουδών" που παρέχει η Νομική αλλά και οι πλείστρς των σχολών από τις οποίες όλοι βγαίνουν χαϊβάνια αντιγράφοντας, άλλη πονεμένη ιστορία αυτή...
Στις ΗΠΑ η νομική ανήκει στα vocational studies. Είναι δύσκολο να μπεις στο επάγγελμα και γι αυτό είναι εξαιρετικά προνομιούχο. Οι αμοιβές είναι εξωφρενικές για τα ελληνικά δεδομένα. Εδώ ότι και να λέτε, οι αμοιβές των δικηγόρων είναι γελοίες και γι αυτό τον λόγο ο κάθε μαλάκας τραβάει τον άλλο μαλάκα στα δικαστήρια για ψύλου πήδημα. Αν όμως έπρεπε να σκάσει ένα κάρο λεφτά, να δω πόσοι από τους σημερινούς δικομανείς θα κατέφευγαν σε γελοίες δίκες. Χρειαζόμαστε πολύ λιγότερους δικηγόρους και πολύ καλύτερα αμοιβόμενους.
Έχει πάει κανείς σε δίκη επαρχιακής πόλης. Τραβιόμουν στα Καλάβρυτα για μια καταπάτηση και με είχε πιάσει κλαυσίγελως από το επίπεδο δικηγόρων και δικαστών. Άσε δε το επίπεδο του κόσμου και των μαρτύρων...
Τι γελοίο επάγγελμα αυτό του συμβολαιογράφου... Τι παρασιτική, αντιδημιουργική και βαρετή δουλειά...
Κύριε Σούφρα, αρχίζει τώρα η "Jazz στο Τρίτο" στη ΝΕΤ με το ίνδαλμά σου, τον κύριο Βασιλάκη...
Κύριε Βαψ, η εκπομπή αυτή όπως γνωρίζεις είναι σε επανάληψη, αξίζει να την δει κανείς όμως έστω και έτσι καθώς το επίπεδο της μουσικότητας είναι τόσο υψηλό που επιδέχεται πολλές ακροάσεις/αναγνώσεις. Συγχαρητήρια αξίζουν οπωσδήποτε στην ΝΕΤ που την προγραμμάτισε αυτήν την προχωρημένη ώρα των αισθήσεων και των παραισθήσεων όπως θα έλεγε και η ουϊσκόφρων Βίκυ.
Γιά το θέμα της απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα είχε προβάλλει το καλοκαίρι το BBC ένα άκρως ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ. Γιά πρώτη φορά επετράπησαν κάμερες σε αίθουσες δικαστηρίων και μας δίνεται η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την μηχανή αυτή του κιμά που αποκαλείται "ελληνική δικαιοσύνη" επί τω έργω σε όλο το μπουρδελοειδές μεγαλείο της. Ο,τι και να πει κανείς είναι λίγο, τι Jarmusch, τι cinéma vérité, πρόκειται περί αριστουργήματος που πρέπει να δουν όλοι. Φαντάζομαι την αντίδραση των εγγλέζων όταν αντίκρυσαν αυτές τις τροτοκοσμικές εικόνες στις οθόνες τους, θα τους έπεσε το τσαϊ από το χέρι και η πίπα από το στόμα. Θα το αναζητήσω στο youtube και στην περίπτωση που δεν έχει ανέβει δεσμεύομαι να το πράξω εγώ, stay tuned.
Δεν υπάρχει δυστυχώς, αυτό είναι το promo:
http://www.youtube.com/watch?v=fZG4Kw0rBRY&NR=1
τι θα είδαν και αυτοί οι άγγλοι κάνοντας το "my country: Greece". Αλήθεια , έχει γυρίσει το BBC τέτοια προγράμματα και για άλλες χώρες ή ασχολήθηκαν μόνο και αποκλειστικά με την εξωτική Ελλάδα;
Ξαναδιαβάζοντας τα σχόλια, κάτι μου λέει ότι ο 1:15 είναι ο κος Σούφρας που έχει πονεμένη εμπειρία από το φέρελπι δικηγόρο του βίντεο (με τον οποίο έχω πραγματικά φάει ένα κόλλημα γιατί δείχνει να είναι μεγάλη μορφή της υποκριτικής που χαραμίζεται στη δικηγορία), ο οποίος του ρούφαγε τα χιλιάρικα όπως ο Κώστας Μακέδος τα χάμπουργκερ στις βιντεοταινίες του 80. Σε συμπονώ όσο δε φαντάζεσαι κε Σούφρα.
ΥΓ Πάντως για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, έχουν δίκιο οι σχολιαστές που λένε ότι στο εξωτερικό οι νομικές υπηρεσίες πληρώνονται πολύ πιο ακριβά. Πάλι καλά να λες.
Τεράστιο πρόβλημα η ιδιωτεία, το φαινόμενο που αναφέρθηκε με αφορμή το facebook, τα social media και την ακόμη και σήμερα επίκαιρη ανάλυση του Λεμπέση.
Για την περιρρέουσα βλακεία της εποχής και ειδικά στον χώρο των new media κλπ. υπάρχει και η τηλεοπτική σειρά του Ch.4 "Nathan Barley" του μεγάλου σατιρικού Chris Morris (ο οποίος αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, ό,τι πιο έντιμο και διεισδυτικό υπάρχει σήμερα στον χώρο των media). Η βλακεία είναι πανταχού παρούσα, μας λέει η σειρά, και επίσης είναι contagious: oυδείς μπορεί να ξεφύγει απολύτως από την επιρροή της - ούτε καν εκείνοι που την εντοπίζουν και την απορρίπτουν. Όλοι είμαστε (ή σταδιακά γινόμαστε), στον έναν ή τον άλλον βαθμό, βλάκες...
Μεγάλη προσφορά γιά τους μεταλάδες φίλους του blog (και όχι μόνο), μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο από εδώ:
http://www.zshare.net/audio/8085160635fc92b7/
αυτό σημαίνει βλακεία. η βλακεία είναι παντού.
Ενός βλακός μύριοι έπονται
Ή η δεξιά εκλογική βάση αποτελείται από ηλιθίους ή ο Σαμαράς θα πρέπει οπωσδήποτε να λάβει το νόμπελ οικονομικών και να μπει στην χορεία των γιγάντων της οικονομικής επιστήμης.
Αν λοιπόν συμβαίνει το 2ο γιατί δεν προκαλεί το παγκόσμιο ενδιαφέρον με επίδοξους μιμητές?
Σε ένα χρόνο θα μηδενιστεί το έλλειμμα. Αστεία πράγματα για κάφρους. Tι άλλο να περιμένει κανείς από τον πρώην γκόμενο της Βίσση, το παιδί με τη χωρίστρα, με το λακόστ μέσα από το παντελόνι με την τσάκιση, και την 80s λεπτή ζώνη με την χρυσαφί αγκράφα.
Βαψ, μέσα έπεσες ως προς το ότι εγώ είμαι, έξω όμως ως προς την πονεμένη ιστορία. Καμμία πονεμένη ιστορία. Απλώς ο λαμπρός αυτός νέος απεδείχθη κατώτερος των προσδοκιών (περίεργο φαινόμενο στην Ελλάδα, ξέρω) και απεπέμφθη. Γιά να είμαι ειλικρινής, εγώ καθυστέρησα την διακοπή της συνεργασίας καθώς είχα δείγματα αβελτηρίας από σψετικά νωρίς, αλλά μου ήταν δύσκολο να αποχωριστώ αυτό το σπάνιο ταλέντο που όλοι αναγνωρίσατε εδώ. Ετσι είναι αυτά όμως, οι μικρές απολαύσεις πληρώνονται.
Γιά το θέμα της βλακείας έχεις φυσικά δίκιο, η υπερέκθεση βλακοποιεί τους πάντες κατά τον έναν ή τον αλλον τρόπο, σήμερα το πρόβλημα έχει ασφαλώς μεγεθυνθεί και έχει φτάσει στο μη παρέκει καθώς ο βλαξ σήμερα είναι εφοδιασμένος με πλείστα όσα τεχνολογικά (και άκρως αποτελεσματικά) όπλα που διευκολύνουν την αστραπιαία διάδοση της βλακώδους διανοίας του στα πέρατα της οικουμένης. Facebook, κινητά, twitter, blogger και δεν συμμαζεύεται. Ακόμα και το blog αυτό μπορεί να εκληφθεί σαν μία ωδή στην βλακεία όλων μας που δεν έχουμε ακόμα μεταναστεύσει σε άλλη χώρα (εξαιρείται ο αγαπητός Γκριζομάλλης)!
Δεν είμαι εγώ κ. Σούφρα που επεσήμανα την σχέση με τον δικηγόρο - κάποιος άλλος σχολιαστής σε στάμπαρε.
Όσο για το blog και τα περί βλακείας έχεις απόλυτο δίκιο. Ωδή στη βλακεία (τη δική μας και των άλλων) είναι και αυτό το blog. Κι εμένα με έχει σταμπάρει η βλακεία, το δίχως άλλο. Να φανταστείς ότι, αν και πνίγομαι από δουλειές, πρέπει να έχω ακούσει σήμερα έως και 30 φορές τον ακόλουθο ύμνο
http://www.youtube.com/watch?v=oQ7GWUpu8n0
Θαυμάσιος ο ύμνος, μας ταξιδεύει σε άλλες εποχές μεγάλης ανεμελιάς και αμεριμνησίας. Εξοχη χρήση του ρυθμικού device του αντιχρονισμού γιά να κάνουμε λίγο talk shop όπως έλεγε σήμερα ο Νίκος δισφημίζοντας τον Μινέρβα Μπένεκωλ ή όπως το λέει. Και φυσικά άψογη παραγωγή του arte, αυτόυ του σπουδαίου (και δωρεάν) γερμανογαλλικού καναλιού. Ακριβώς το ίδιο με σένα έπαθα την Κυριακή με την άκρως cojonάτη εκτέλεση του The Mexican από τους θαυμάσιους Babe Ruth που ανήρτησα εδώ. Καθόμουν και τους χάζευα επί ώρες σαν χάνος...
Τι λέτε τώρα..Πρόκειται για καταπληκτικό κομμάτι..
Αριστούργημα!!!
Δεν είναι τυχαίο που ο Oζζυ έγινε χεβυμεταλάς, ξέρεις τι είναι να μεγαλώνεις στο Μπέρμινχαμ τις δεκαετίες 50-60?
Και όσο πάμε πιο βόρεια χειροτερεύουν τα πράγματα
Αποθέωση του Pop Musik σε ένα post για τον Ozzy?
Συμπαθητικό το ποπ μιούζικ, αλλά δεν πίανει μία μπροστα σε αυτό το έπος των 80'ς....
Νομίζω ότι μουσικά το save a prayer ήταν καλύτερο τραγούδι αυτού του συγκροτήματος των βαψομαλλιάδων
Καλοί οι ντουράν, αλλά για να σοβαρευτούμε λιγάκι τώρα έ?
Μιας και ο λόγος για ντισκοειδή, μήπως θυμίζει σε κάποιον τίποτε το ρεφραίν "casino, casino";
http://www.guitarsolos.com/videos-passengers-casino-[5BNClfZqsJ8].cfm
Μερσί
Να μας πει ο Καραϊσκος τι απεκόμισε από τη μαθητεία στο δικηγορικό γραφείο του Κολωνακίου
Να το και με δυνατά 80ς χορευτικά.
http://www.youtube.com/watch?v=8nFQgg_mnjU&feature=related
Post a Comment