Η δύσμοιρη Ελλάς βγαίνει από την κρίση μέσω του 28ου κλασσικού Μαραθωνίου Αθηνών. Το γεγονός αυτό αλλάζει την ρημαδιασμένη εικόνα της χώρας. Έτσι τουλάχιστον ισχυρίζεται ο αραιογένης υπουργός Πολιτισμού με την φωνή που βγαίνει δύσκολα, σαν από σφιγμένη οπή, την αφόρητη ηδυπάθεια, αλλά, οπωσδήποτε, την τεράστια ευφυΐα, Παύλος Γερουλάνος. Την ίδια άποψη ασπάζεται και ο λάτρης του σούσι, του γιλέκου και του κόμπου Windsor, ο ΥΠΕΞ με την προτεταμένη κάτω γνάθο, ο νυν και αεί υποψήφιος διδάκτωρ (και ισόποσης ευφυΐας με τον Γερουλάνο – αν όχι μεγαλύτερης), Δημήτρης Δρούτσας. Για να το λένε τέτοια μεγέθη, κάπως έτσι πρέπει να έχουν τα πράγματα...
Επομένως, ο «Ολυμπισμός», τα «υψηλά ιδανικά», η «ευγενής άμιλλα» και άλλα παρόμοιες – εντελώς πρωτότυπες – διακηρύξεις, θα σπάσουν κάθε ρεκόρ επαναλήψεως από σήμερα, σπάζοντας, ταυτοχρόνως, και τους γενετήσιους αδένες μας. Το ντεκόρ θα συμπληρωθεί από πολιτικούς επιδιδόμενους σε αρχαιολατρικούς δεκάρικους· από δημοσιογράφους-κασετόφωνα του μεροκάματου· από αθλητικόφιλους χλεμπονιάρηδες υγιεινιστές· από ξεθυμασμένους ελληνολάτρες που αναζητούν με τον φακό, νευρωσικά και ψυχαναγκαστικά, το αρχαιοελληνικό κλέος· και, βεβαίως, από το αναπόφευκτο sponsoring από Τράπεζες, εταιρίες αναψυκτικών και αθλητικών ειδών, καθώς και τηλεοπτικά κανάλια, που έχουν ενσωματώσει στην επαγγελματική πρακτική τους το πνεύμα αυτών ακριβώς των ιδανικών και επιθυμούν, ευλόγως, να το μεταλαμπαδεύσουν και σ’ εμάς. Τους ευχαριστούμε…
Βεβαίως, το θέμα του Μαραθωνίου, είτε στο πλαίσιο της σημερινής καρικατούρας είτε και γενικώς, θέτει διάφορα, κρίσιμα οπωσδήποτε, ερωτήματα: Γιατί τρέχει κανείς; Τι επιθυμεί να επιτύχει με τούτη την ακατανόητη –φαινομενικώς έστω – δραστηριότητα; Το να τρέχεις για να αποφύγεις το δάγκωμα ενός σκύλου είναι κατανοητό· ωσαύτως, το να τρέχεις για να προλάβεις το λεωφορείο. Αλλά, γιατί να τρέχει κανείς άνευ ειδικού λόγου και αιτίας; [«Αλήθεια, είχατε ποτέ την ευκαιρία να δείτε αυτές τις τεράστιες πορείες σύγχρονων αυτομαστιγουμένων, δηλαδή τους μαραθωνοδρόμους και τους λοιπούς αθλουμένους που συναντάμε στον δρόμο, με πρόσωπο που συσπάται απ' την προσπάθεια, κι όλη τους την ύπαρξη αφοσιωμένη στην εξαγορά της ψυχής τους;», αναρωτιέται εύστοχα ο Denis Grozdanovitch στην υπέροχη Μικρή Πραγματεία περί Αμεριμνησίας.] Γνωρίζουμε τα «θεωρητικά» περί αναμετρήσεως με τον Εαυτό, περί σκληραγωγήσεως και τα παρόμοια, αλλά, ομολογούμε ότι κάτι τέτοιες ερμηνείες αδυνατούν να μας καλύψουν. Μήπως η λύση έχει κάποιο – όχι τόσον λαμπερό – ψυχαναλυτικό βάθος; Μήπως υποκρύπτεται νεύρωσις; Μήπως θα πρέπει να ασπαστούμε την εντελώς παράδοξη και εκκεντρική άποψη, ότι το τρέξιμο υποκρύπτει από πλευράς του δρομέως μια έντονη, αλλά ασυνείδητη, επιθυμία να συνουσιαστεί με την Μητέρα Γη; Επειδή, όμως, έτσι πηγαίνει πολύ μακριά η βαλίτσα και κινδυνεύουμε και εμείς να κατρακυλήσουμε στη γραφικότητα, σταματούμε κάπου εδώ. Και περνούμε, τιμώντας κι εμείς με τα δικά μας όπλα τον 28ο κλασσικό Μαραθώνιο Αθηνών, στην παρουσίαση ενός μαραθωνοδρόμου διόλου γραφικού, του αγωνιστή της ζωής και του αθλητισμού Ιωάννη Κούρου.
«Όξω από το σπίτι!»… Αυτή την οδυνηρή φράση άκουσε ο μικρός Γιάννης, κάπου στις αρχές του ’60 στην Τρίπολη, το λίκνο της Αρκαδίας, από το στόμα του ίδιου του μαραγκού πατέρα του. Σεμνός ο Γιάννης και ευαίσθητος, ταπεινής καταγωγής αλλά με τεράστιο περίσσευμα ψυχής σαν τον Χριστό (ίσως, διότι και Εκείνου ο πατέρας μαραγκός ήταν…), υπέστη κλονισμό. Ο πληγωμένος και εκδιωχθείς από την οικογενειακή εστία Γιάννης δεν κατέληξε σε κάποια φάτνη, αλλά στο μικρό σπιτάκι του παππού και της γιαγιάς, στο γραφικό Μερκοβούνι, ένα τσιγάρο δρόμο από την Τρίπολη. Εργάστηκε από παιδί ο τίμιος Γιάννης ως χειρώναξ, με λαμπρά αποτελέσματα. Το παιδί της βιοπάλης, ωστόσο, δεν έχανε λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας Βαρβάρας Τριπόλεως. Ο καλός Θεός τον είχε τόσο πολύ βοηθήσει, που έπρεπε, λατρευτικώς, και ο Γιάννης κάτι να ανταποδώσει. Έτσι πέρασαν τα άγουρα εφηβικά χρόνια του μικρού Γιάννη. Μεγάλωνε όμως. Και δεν επιθυμούσε το άχθος της χειρωνακτικής εργασίας. Ήθελε κάτι το διαφορετικό, κάτι το καλύτερο. Μετά από πολύ σκέψη αποφάσισε ότι η λύση είναι η Γυμναστική Ακαδημία. Πηγαίνει μια και δυο στην μητέρα του και δειλά την ρωτά εάν μπορεί να υπολογίζει στην οικονομική στήριξη της οικογενείας. Εκείνη του δίνει μια σπαρακτική απάντηση, ικανή να ραγίσει και την πιο άπονη καρδιά: «Να κόψεις τον λαιμό σου να τα βρεις, αν θέλεις λεφτά»…
Έπρεπε να φύγει από την Τρίπολη ο μικρός Γιάννης. Το ήξερε καλά αυτό. Επρόκειτο για μια πόλη με εξαιρετικά δυσάρεστες θύμησες… Νηστικός, άφραγκος, περίπου κουρελής και σίγουρα ασκεπής γυρίζει πέρα-δώθε στους δρόμους της Τριπόλεως. Οι μέρες κυλούν βασανιστικά. Ο Γιάννης τις μετράει μία-μία. Έχουν, εντωμεταξύ, αποδημήσει οι αγαπημένοι παππούς και γιαγιά που τον φρόντιζαν στοργικά πολύ και ο Γιάννης δεν έχει σχεδόν ούτε μια μπουκιά να βάλει στο στόμα του. Μόνο στον αθλητισμό εκτονώνεται. Μήκος, τρέξιμο, μπάσκετ – αυτές είναι οι ενασχολήσεις του αδικημένου αγοριού. Να’ ναι καλά ο αγαπημένος του φίλος, ένα προνομιούχο παιδί της Τριπόλεως, που, όποτε ο Γιάννης έχει κρίσιμο αγώνα, του αγοράζει ένα φραντζολάκι από τον γειτονικό φούρνο χώνοντάς του μέσα και μια σοκολάτα περιπτέρου. «Έτσι μπορούσα να φάω κάτι τις και να στυλωθώ…», θα παραδεχθεί ο μετέπειτα μεγάλος μας αθλητής.
Ο Γιάννης πολιτικοποιήθηκε κιόλας – και μάλιστα από ενωρίς. Σαν τώρα θυμάται την αποφράδα 21η Απριλίου του 1967. «Ήρθαν αστυνομικοί στην αλάνα που παίζαμε και μας διέταξαν να πάμε γρήγορα στα σπίτια μας. Την επόμενη μέρα μας μάζεψαν στο σχολείο και μας κούρεψαν γουλί». Αυτή ήταν η οδυνηρή πρώτη επαφή του Γιάννη με την πολιτική. Εκεί, ίσως, κατάλαβε και την σχέση πολιτικής και αισθητικής (χωρίς, μάλλον, ο νεαρός τριπολιτσιώτης να γνωρίζει την σχετική ανάλυση του Friedrich von Schiller…).
Ο Γιάννης, έφηβος ακόμη, απέρριψε τα ομαδικά σπορ. Εστράφη στα ατομικά. «Δεν είναι δίκαια τα ομαδικά σπορ!», θα πει αργότερα. «Μπορεί να αποδώσω καλά και όμως να χάσω. Έτσι θα μείνω χωρίς ανταμοιβή», θα υποστηρίξει. Εντοπίζονται εδώ ψήγματα εγωπαθείας; Ποιος να ξέρει…
Τελικά, ο Γιάννης θα αφήσει την Τρίπολη και θα κατέβει στην πρωτεύουσα κυνηγώντας την τύχη του. Θα απασχοληθεί στο κατάστημα ενός Εβραίου υφασματέμπορος και, ακολούθως, ως βοηθός τυπογράφου. Θα βγάλει και δίσκους με τραγούδια, ενώ ένα φεγγάρι θα τιμήσει και τις μπουάτ, άδοντας τραγούδια του νέου κύματος (όπως έκανε για να βγάλει τον επιούσιο, με την κιθαρίτσα του και το ψευδώνυμο «Τεό Νέβας», και ο μετέπειτα καθηγητής, το γνωστό «όνειδος» της οικογένειας Παπανδρέου, ο σώγαμπρος Θεόδωρος Κατσανέβας).
Ο Γιάννης πηγαίνει στρατό. Η μοναξιά της θητείας ενισχύει την επιθυμία του να ξαναπιάσει το τρέξιμο. Αρχίζει προπόνηση. Τρέχει φορώντας άρβυλα, αφού δεν υπάρχει χρήμα για «σπορτέξ». Παίρνοντας το χαρτί της απόλυσης, θα καταλήξει σε κάποιο ανήλιαγο υπόγειο στην πλατεία Αττικής. Εκεί θα αφιερωθεί στον εαυτό του σε συνθήκες αφόρητης μοναξιάς. Επί έναν ολόκληρο χρόνο θα μείνει στο υγρό υπόγειο, χωρίς ρεύμα και νερό, μόνος – αυτός και κάποιες κατσαρίδες. Ο Γιάννης γιγαντώνει το Εγώ του και ο χαρακτήρας του αρχίζει και παίρνει μια παράδοξη μορφή – ίσως στο μοτίβο του «Ενοίκου» του Polanski… Λέγεται Κούρος, αλλά μόνον κούρο δεν θυμίζει. Και τι μ’ αυτό… Έχει κερδίσει την ομορφιά της ψυχής…
Αμέσως μετά, αποφασίζει να βρει και πάλι έναν επαγγελματικό δρόμο. Και τον βρίσκει. Γίνεται παρασκευαστής τυρόπιτας-σπανακόπιτας σε γνωστό τυροπιτάδικο του κέντρου των Αθηνών – και μάλιστα διαπρεπής. Με αυτή του την επιτυχία, αρχίζει και παίρνει ψυχολογικά τα πάνω του. Εκ παραλλήλου, ασχολείται με μεγαλύτερη ζέση με τον αθλητισμό. Και ονειρεύεται… Η προπόνηση είναι εξουθενωτική. Με έναν τρόπο, θέλει να φτάσει το σώμα του στα όριά του. Και το καταφέρνει! Τρέχει όλη μέρα. Εθίζεται στην προπόνηση. Και έτσι εξελίσσεται σε δρομέα μεγάλων αποστάσεων.
Τα χρόνια περνούν. Ο Γιάννης καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Αναδεικνύεται σε τεράστιο δρομέα μεγάλων αποστάσεων. Κανένα εμπόδιο δεν φαίνεται ικανό να σταματήσει την νικηφόρα πορεία του αθλητή που τρέχει. Κατά την διάρκεια των μαραθωνίων και υπερμαραθωνίων δεν τρέχει μόνο· ταυτοχρόνως – σύμφωνα με τα λεγόμενά του – συνθέτει μουσική, λύνει προβλήματα, γράφει ποίηση, κοιμάται, διαμορφώνει φιλοσοφικούς αφορισμούς (ίσως παίζει και τρίλιζα), αλλά μέρα και νύχτα τρέχει – είναι σχεδόν ένας Υπεράνθρωπος... Οι άνεμοι και οι βροχές μαστιγώνουν το λιπόσαρκο, γυμνασμένο του κορμί, αλλά αυτός αντέχει – αντέχει όπως μόνον οι πραγματικά Μεγάλοι ξέρουν να αντέχουν. Και εκείνος είναι Μεγάλος, αφού μπορεί και τρέχει – τρέχει πολύ. Αναδεικνύεται ως ο διασημότερος μαραθωνοδρόμος στον πλανήτη. Γίνεται κάτοχος τόσων παγκόσμιων ρεκόρ που μπαίνει και στο βιβλίο Γκίνες. Τιμά με το τρέξιμο την μικρή Ελλάδα όσο λίγοι. Παρά τις τεράστιες επιτυχίες του, ο μεγάλος μας δρομεύς δεν ξιπάζεται· μένει ένας απλός, σεμνός άνθρωπος – ένας Ταπεινός.
Ένα απλό – σχεδόν ασήμαντο – συμβάν καθίσταται τόσο ενδεικτικό του μεγαλείου, της αυτάρκειας και της λιτότητας του μεγάλου Έλληνα αθλητή· ένα συμβάν ικανό να διδάξει σε όλους μας πολλά. Όταν αναδεικνύεται νικητής στο πρώτο του Σπάρταθλο, αποκαμωμένος από τον σωματικό και ψυχικό κάματο, ένα και μόνο πράγμα ζητά ο τίμιος, απλός μα χαλύβδινος Γιάννης: μια μερίδα ελληνικότατες μπάμιες!
Αυτός είναι ο Γιάννης Κούρος, ο μεγάλος μας μαραθωνοδρόμος που τίμησε με το ακαταπόνητο τρεχαλητό του την Ελλάδα όσο λίγοι…
812 comments:
1 – 200 of 812 Newer› Newest»Live τώρα ο σοβαρος και καταξιωμενος τηλεδικηγόρος του Αρουλη ΣΠινου Μεταξάς στην εκπομπή Νευροδικείο(πρωην Ερωτοδικειο) στο Κοντρα.Αρούλη ελπίζουμε μετά τις εκλογές να μην ξαναδούμε την ηλίθια και αντιπαθητικη φάτσα σου....
Για να λέμε την αλήθεια, γιατί κάποιος να τρέχει ενώ μπορεί να κάθεται; Το τρέξιμο θυμίζει τους υπερκινητικούς. Κινούνται γιατί δεν μπορούν να κάτσουν ακίνητοι για πολύ ώρα. Βαριούνται. Δεν θυμάμαι που διάβαζα ότι οι μόνοι που βαριούνται με την ακινησία είναι οι βαρετοί. Για να αντιμετωπίσεις την βαρεμάρα που σου δημιουργεί ο εαυτός σου επιλέγεις την άσκοπη κίνηση. Ίσως κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον συγκεκριμένο αθλητή. Ίσως να βαριόταν πολύ τον ίδιο του τον εαυτό.
Μάλλον έτσι εξηγείται γιατί οι πιο πολλοί αθλητές είναι και τόσο πληκτικοί
Ο ενοικος του Πολάνσκι.Παίζει και η Ατζανί.Μεγάλη ταινία.Ενα βράδυ στη μύκονο κέρδισα ένα στοίχημα με φίλο του μπλόγκ τουτου, για το αν παίζει η Αντζανί στην ταινία.Μεγάλη στιγμή η φάση στο περίπτερο, που κάποιος παραγκωνίζει τον Πολάνσκι ( παίζει ιδιοχείρως και σκηνοθετεί) και ψωνίζει πρώτος,ενω ο Πολανσκι σκύβει την κεφαλή σαν ανθρωπάκι.Στη δουλειά μου αυτην την περίοδο αν δω κατι τέτοιο ανάλογο ραπίζω τον παρανομούντα.Μπράβο μου.Ο ενοικος
Δύσκολο θέμα. Αν δεχθούμε τον μύθο ή την αλήθεια του Φειδιππίδη με το 'Νενικήκαμεν' -για την αλήθεια του γεγονότος πάντως αμφιβάλλω καθώς μάλλον υπάρχουν μυθοποιητικά στοιχεία- τότε είναι προφανές ότι υπάρχουν και μεγάλη αξία και έντονοι συμβολισμοί. Από κει και πέρα η μετέπειτα χρήση του Μαραθωνίου και αντίστοιχων είναι προβληματική. Δεν ξέρω να πω -δεν έχω αποφασίσει- για το θέμα που θέτει η ανάρτηση ως προς την σκοπιμότητα του τρεξίματος. Για τον κανονικό 'μέσο' άνθρωπο ακόμη και οι προφανείς λόγοι υγείας αμφισβητούνται. Το απλό περπάτημα λένε ότι είναι πιο αποδοτικό. Ο σύγχρονος Μαραθώνιος ως άθλημα θυμίζει πιο πολύ κάτι σε μανία. Δεν φαίνεται τυχαία και η ιδιότροπη ψυχοσύνθεση του Κούρου. Αυτή η πτυχή του θέματος με ενδιαφέρει πολ΄υ και θα την ψάξω.
Πάντως το βέβαιο είναι ότι ανεξάρτητα από την αλήθεια ή όχι του αυθεντικού ιστορικού γεγονότος και του σκοπού του, η μεταγενέστερη χρήση του είναι προβληματική. Αθλητικοί παράγοντες, μέσα ενημέρωσης, σπόνσορες έχουν ανεπίγνωστα προκαλέσει φθορές στην 'πρώτη' αξία ενός συμβολικού γεγονότος. Είναι για μένα ενοχλητικό ότι κάποιοι βρίσκουν σε τέτοια γεγονότα ψυχολογικά στηρίγματα. Είναι επίσης ενοχλητικοί όλοι αυτοί οι κομπλεξικοί ελληνόπληκτοι που βρίσκουν ευκαιρία να μιλήσουν για την ε΄λλάδα ως φετίχ, για την ανύπαρκτη σημερινή εθνική δύναμη που υπάρχει κρυμμένη και από κάπου θα βγει. Για τους πολιτικούς της εκμετάλλευσης -που είναι και ανελλήνιστοι μάλιστα- δεν περισσεύει τίποτα να ειπωθεί. Αλλά και οι ερασιτέχνες 'φανατικοί' αθλητές είναι για μένα ενοχλητικοί και ως εικόνα και ως ουσία.
Δεν παραγνωρίζεται πάντως ότι το γεγονός αυτό ακόμη και σήμερα έχει συμβολική ισχύ παρά τα προβλήματα που υπάρχουν στους χειρισμούς. Είναι δυστυχώς όμως κάτι που από μόνο του δεν μπορεί να βοηθήσει μια χώρα ούτε για μια εβδομάδα.
Μόλις τώρα ο Σκάι δείχνει δρομέα με περικεφαλαία.
Αυτό που μου λείπει από τα μέσα ενημέρωσης εδώ δεν είναι ούτε η καθαρότητα ούτε η αντικειμενικότητά τους που δεν υπάρχει και πουθενά. Είναι το να μπορούν να συζητάνε όλα τα θέματα με την παρουσίαση ακόμα και των πιο μειοψηφικών απόψεων. Εννοείται χωρίς υστερίες και περιθωριακές εκπροσωπήσεις για τηλεθέαση αλλά για να αναδείξουν τον πλούτο όλων των προσεγγίσεων. Ακόμα και στην Αμερική που έτυχε να ζήσω 6 χρόνια και που εδώ έχουμε την τάση να κοροϊδεύουμε και να μειώνουμε, θα δεις γύρω από ένα θέμα να εκφράζονται στα μέσα με επιχειρήματα με ζωντάνια και χωρίς φόβους όλες οι απόψεις. Δυστυχώς αυτό δεν γίνεται εδώ ή όταν γίνεται γίνεται μόνο σε συνθήκες ζούγκλας με περιθωριακούς ή πληκτικούς καλεσμένους. Το θέμα του πραγματικού περιεχόμενου και του συμβολισμού του μαραθώνιου ας πούμε έχει πολύ ενδιαφέρον για να γινόταν μια ουσιαστική συζήτηση. Δυστυχώς στην Ελλάδα συζητάμε μόνο την πολύ τρέχουσα επικαιρότητα και πάντα με τους ίδιους και τους ίδιους_
Θα έλειπε ο Μάρτης από τη Σαρακοστή?? O πρωθυπουργός μας έδειξε στον Μαραθώνιο το ίδιο πάθος που δείχνει στην πράσινη ανάπτυξη. Με τα σούπερ ντούπερ εξαρτήματα, με όλα του τα όπλά. Σαν να πήγαινε σε μια σύγχερονη μάχη του Μαραθώνα.Όταν αυτός ο άνθρωπος παθιάζεται με κάτι, δεν μπορείς να τον σταματήσεις. Μακάρι να είχε την ίδια αποτελεσματικότητα και στα σοβαρά θέματα , εκτός από τα φαιδρά.
φορεστ γκαμπ
Τα αθλήματα αυτά, τα σκληρά και επίπονα αθλήματα δεν είναι για όλους.Χρειάζεται μεγάλη εσωτερική δύναμη και ανάγκη για να μπορέσεις να ασχοληθείς με συνέπεια και επιτυχία. Δεν είναι τυχαίο ότι αποτελούν προνομιακό χώρο των μη προνομιούχων και απόκληρων. Η περίπτωση του Κούρου το αποδεικνύει. Tο ζήτημα έχει και ταξική διάσταση.Θα μπορούσε εύκολα ένας μέσος άνθρωπος και πολύ περισσότερο ένας προνομιούχος να ασχοληθεί με επιτυχία με ένα τέτοιο άθλημα και την επίπονη απάνθρωπη άσκηση που προϋποθέτει; Όχι.
«Υπολογίζω ότι έχω κοιμηθεί με 200. Είναι ευλογία που έχω πάει με πολλές γυναίκες...».
- Λευτέρης Πανταζής
«Οι Έλληνες, ως λαός, δεν πρόκειται να προκόψουν ποτέ. Δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνοι, όμορφοι ή χρήσιμοι. Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να πουληθεί η Ελλάδα σε ξένους που θα αξιοποιήσουν τα άχρηστα αυτά τετραγωνικά χιλιόμετρα σε κάτι χρήσιμο και όμορφο. Εμείς ό,τι ήταν να κάνουμε το κάναμε. Και δεν βλέπεται, ούτε αντέχεται».
Η αλήθεια γυμνή από τον πρωταγωνιστή της ταινίας Χώρα Προέλευσης, Θάνο Σαμαρά.
«Αν κρίνω από τη μικρή δική μου εμπειρία, η συμβολή του Facebook στην ανθρώπινη επικοινωνία είναι η υπερτίμηση του ασήμαντου, του ανόητου, του επιπόλαιου, συχνά και του υστερικού - χωρίς αυτό να αποκλείει, βέβαια, τις καλές εξαιρέσεις».
Ο Απόστολος Δοξιάδης για την υπερεκτιμημένη επικοινωνία του social network.
ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ
«Φέρε λουκουμάδες με μέλι και σοκολάτα. Πρέπει να χωνέψουμε!».
Αγαλλίασαν όσοι ανέμεναν από καιρό την παρέμβαση του άρχοντα της Ραφήνας. Η φωνή του ακούστηκε απόγευμα Πέμπτης σε ταβέρνα στον Άλιμο και ήταν χτύπημα στην καρδιά της διαπλοκής.
ΤΟ ΝΗΣΙ
Σκίζει -βασικά επειδή είναι κάτι ανάμεσα σε Νύφες και διαφήμιση μακαρονιών Barrilla: βιολιά και γκρο πλαν με τρεμάμενα σαγόνια, αργόσυρτες ζεστές φωνές και vintage αρρώστιες. Αρέσει πολύ στην Πόπη Διαμαντάκου (που μεγάλωσε με Ταρκόφσκι).
Σ.Τσαγκαρουσιάνος
Αυτό που λέει ο 1:09 φαίνεται να είναι σωστό. Και ο Ζάτοπεκ από φτωχή, πολυμελή οικογένεια προερχόταν. Το να είσαι μη προνομιούχος μοιάζει να σου δίνει το κίνητρο να ασχοληθείς με τα δύσκολα και να πετύχεις. Αυτό ισχύει και έξω από τον αθλητισμό. Στη ζωή τα πεγαλύτερα επιτεύγματα τα πετυχαίνουν εκείνοι που δεν έχουν μεγαλώσει σε προνομιακά περιβάλλοντα. Αυτό φαίνεται είναι που σου δίνει το ισχυρό κίνητρο να παλέψεις με τα δύσκολα και να πετύχεις.
Και ο Καζαντζίδης από φτωχή οικογένεια ήταν αλλά δεν έτρεχε.
Κάτι δεν πάει καλά με το συλλογισμό σας μου φαίνεται.
Ξαναπάρτε το απ'την αρχή....
O 1:31 είναι τυπικός έλληνας εξυπνάκιας
Και ο Λαυτέρης Πανταζής από φτωχή οικογένεια ήταν, kai κατά τα φαινόμενα πήδαγε, αντί να χάνει το καιρό του τρέχοντας
Όλα αυτά είναι γελοιότητες, και το ξέρετε καλά. Αναρωτιέμαι γιατί να χάνουμε τον καιρό μας και τα συζητάμε κιόλας. Και μόνο το γεγονός ότι ο φορεστγκαμπικός τζέφρυ συμμετέχει ντυμενος καρνάβαλος σε αυτό το πανηγυράκη τα λέει όλα.
Στην μεγαλύτερη εικόνα τώρα, είναι γνωστό ότι όλοι οι αθληταί είναι στόκοι, πως να το κάνομε τώρα (εξαιρώ τους μεγάλους Νικ Γκάλλις και Λόρδο Σεμπ Κόου). Όταν ερωτήθη ο Τσέρτσιλλ για το μυστικό της μακροζωίας του απήντησε: no sports
To αγκάλιασμα του μαραθωνίου από τον τζέφρυ και τα άλλα παιδάκια της κυβερνητικής παιδικής χαράς έχει την ίδια προβληματικότητα με αυτό των επαγγελματιών της ελληνολατρίας. Μανατζαρίστηκα υιοθετούν μαραθωνίους και άλλα τέτοια οι τζέφρυδες και οι γερουλάνοι. Νομίζουν οι χαζοχαρούμενοι ότι έτσι επηρεάζουν την διεθνή κοινή γνώμη και πιάνουν τον πάπα από τα αρχίδια. Χρησιμοποιούν τον μαραθώνιο έστω και στην σημερινή αστεία μορφή του ως αφορμή για να κάνουν εξυπνακίστικες πολιτικάντικες δηλώσεις στην τηλεόραση. Από την άλλη έχουμε τους βελόπουλους, τους αδερφούς γεωργιάδηδες και άλλους καραγκιόζηδες που μιλάνε για ελληνική υπεροχή, ομάδες Ε και άλλα παρανοϊκά. Όλοι τα ίδια σκατά είναι και από την ίδια κατά βάθος ασθένεια πάσχουν,
Το θέμα είναι πολυδιάστατο. Νομίζω ότι δεν πρέπει να συγχέεται το φυσικό ταλέντο ή η εξοικείωση των κατά κανόνα μη προνομιούχων όπως οι διάσημοι κενυάτες δρομείς σαν τον Ακι Μπούα κλπ, ακόμα και του ανιδιοτελούς γιδοβοσκού Σπύρου Λούη αν θέλετε (σε αντίθεση με τον ιδιοτελή και βαψομαλλιά Κούρο που ενσαρκώνει με απόλυτο τρόπο αυτήν την μαλακία που ονομάζεται "σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός") με τους Φορεστ Γκαμπ Γιωργάκη, Δρούτσα, Γερουλάνο και τους ομοίους τους, των προνομιοιύχων φλώρων και των γλειφτών τους δηλαδή, και με τους Αλαφούζους που ξεσηκώνουν την ούτως ή άλλως αποχαυνωμένη μάζα με γκεμπελικές μεθόδους ώστε να αισθανθεί και αυτή ότι κάπου ανήκει τρέχοντας πάνω-κάτω σαν τα γκνου και συμμετέχοντας σε χιλίαδες συλλογικές μαλακίες. Δράμα.
Ιδιοτελής γιδοβοσκός: Κακαουνάκης;
Εγω επιπλέον ήθελα να ρωτήσω:Τι διαφορά έχουν όλα τούτα τα παγανιστικά,σουβενίρ δρώμενα,αναβιώσεις αλλοπαρμένων ολυμπιστών αλα Ζαννή και αγγελου Σικελιανού με τις ανάλογες τελετές της 7ετίας.Τις άθλιες και γκροτεσκικές τελετές της χούντας που οριστικά κατεδικάσθηκαν ως άθλιο κιτς.Και τωρα οι νεοπασόκοι τις αναβιώνουν ακριβώς οπως σχολιάσθηκε παραπάνω για να κάνουν δημόσιες σχέσεις και για να χουν κάπου να πάνε -ολοι αυτοί οι μόνιμοι θαμώνες των πατριωτικών εκδηλώσεων-μετά απο τον εκκλησιασμό.Είδα πλήθος απο κυρίους με γραβάτες και κυματα απο Μανταμες να κατεβαίνουν σημαιοστολισμένες στο καλλιμάρμαρο.
Αυτά οι αθίγγανοι τα κάνουν;Οχι είναι σοβαρότεροι ως άνθρωποι
και ο παλαιοκώστας είναι δωδεκαθειστής
ΟΙ ΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΟΜΟΙ ΕΧΟΥΝ ΟΡΧΕΙΣ...ΟΙ ΛΑΠΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΤΩΝ ΩΣ ΑΝΩ ΑΔΕΝΩΝ.
Ελάτε βρε παιδιά, παλιές και δοκιμασμένες συνταγές αυτές, τουλάχιστον από την εποχή των ρωμαϊκών θριάμβων. Αυτό ας πούμε δεν υπεκφεύγει πολύ του κλίματος της σημερινής μέρας καθώς κάποιου είδους "νίκη" γιορτάζει, άσε που θα αρέσει πολύ στον Καραϊσκο, με ένα σμπάρο δυό τριγώνια.
http://www.youtube.com/watch?v=-Bx_a2fX8-o
Ωραίο το βίντεο αλλα στη βαρβαρότητα το καρκατσουλιο και τη γελοιότητα δεν ξεπερνά την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων του Λος Αντζελες το 1984.Τη Ρηγκανική,χολυγουντιανή φιέστα με τους ιπτάμενους δίσκους και τα "αταρικα" ντίσκο θεάματα.Ελατε τωρα σας είδαμε και εσας
Ας τιμήσουμε επίσης και τον Δ. Αβραμόπουλο, χάρη στην παρέμβαση του οποίου γλιτώσαμε επιτέλους μετά από 2500 χρόνια και από τη φρίκη του πελοποννησιακού πολέμου.
O βαψομαλλιάς με προσποιητή αφέλεια λέει νομίζω σε γενικές γραμμές ότι ο αθλητισμός είναι γενικά μια υπόθεση για μαλάκες όπως το λέει και ο 1:44. Το πορτρέτο του αθλητή Κούρου δείχνει καταφανέστατα ένα πρόσωπο με μεγάλη προβληματικότητα και θα ήθελα πολύ να πάρω μια ιδέα των φιλοσοφικών του σκέψεων της μουσικής που έχει γράψει κτλπ Tί νόημα έχει να τρέχει κανέναν όταν μπορεί να κάνει τόσα άλλα απείρως που ουσιαστικά πράγματα; Έχω όμως και μια ένσταση, αν και στο κείμενο δεν σχολιάζεται ειδικά αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι τα ομαδικά αθλήματα εξαιρούνται. Γιατί δημιουργούν την αίσθηση του παιχνιδιού που σε όλους μας σχεδόν δημιουργεί ευχαρίστηση. Κατά τα άλλα, το να τρέχει κανείς ώρες ολόκληρες μόνος του δείχνει ότι ουσιαστικά πρόκειται περί στόκου
Eτσι
Είχα δει τον δρομέα Κούρο σε συνέντευξη σε κάποιο μικρό κανάλι, ίσως το Τηλεάστυ. Με είχε παραξενέψει πάρα πολύ ως παρουσία. Πραγματικά αναρωτήθηκα πώς ένα μεγάλος και πειθαρχημένος εξ αντικειμένου αθλητής μπορεί να λέει τόσο ασόβαρα πράγματα. Έχει όντως γράψει μουσική όπως λέει η ανάρτηση; Και στίχους και φιλοσοφία; Μήπως έχει κανείς ιδέα που θα μπορούσε κανείς να δει τα καλλιτεχνικά και φιλοσοφικά του δημιουργήματα;
Πολύ ωραίος ο 2:06. Πάρα πολύ ωραίος.
ο καραίσκος ειναι
Άρτος και θεάματα. Και εφόσον δεν έχουμε άρτο, ας χορτάσουμε με ελληνοκεντρικές φολκλόρ απομιμήσεις.
κύριε λεάνη θέλω να με κάνετε έρωτα
Δεν ξέρω για τον Δρούτσα που αναφέρει ο Βαψομαλλιάς, αλλά τυχαίνει να ξέρω ότι ο Γερουλάνος έχει επενδύσει πολλά σε αυτή την φιέστα. Πολλά όχι μόνο για τη χώρα, αλλά και για την πολιτική του φήμη. Κανονικά ήταν να έτρεχε και αυτός εκτός από τον αρχηγό του. Επειδή ήμουνα έξω και δεν μπόρεσα να δω, μήπως ξέρει κανείς αν τελικά φόρεσε σορτσάκι να δείξει και τα ροζ μπουτάκια του και να πήρε μέρος στους πρωινούς αγώνες δρόμου;
Εγώ έχω μία άλλη απορία. Είναι δυνατόν η ονομασία της τυρόπιττας που όλοι γνωρίζουμε ως 'κουρού' να έχει κάποια σχέση με των λιλιπούτειων διαστάσεων δρομέα; Το θεωρώ πολύ πιθανό στην χώρα του βυζαντινού καφέ, του Μικρολίμανου, του "Αίολος-Κεντέρης" και αναρίθμητων άλλων γραφικοτήτων ως προς την ονοματοδοσία.
KΚοιτάξτε τώρα, ο Κούρος σύμφωνα με όλα τα κριτήρια είναι θαυμάσιος αθλητής. Ως αθλητής μιλάμε. Το τι λέει ως άνθρωπος, αν είναι προβληματικός ή γραφικός και το αν ο αθλητισμός γενικά (και το τρέξιμο ειδικά) είναι μια υπόθεση χωρίς νόημα είναι άλλη υπόθεση.
Τί το κακό είχαν οι ολυμπιακοί επί Ρήγκαν? Δεν τους πρόλαβα λόγω ηλικίας. Αν θέλει ας μας πει κάτι ο φίλος ή η φίλη που έγραψε το σχόλιο.
Φίλε, οι τσεφρυ γερουλανος δρούτσας, με εκνευρίζουν τόσο πολύ που ούτε για πλάκα δεν μπορώ να τους συζητάω. σταμάτα σε παρακαλώ να τους αναφέρεις σε κάθε δεύτερο σχόλιο γιατι θα σπάσω το μ΄νιτορ.
ευχαριστώ
'Άρα έχει νόημα μόνο το καθησιό σε ένα υπολογιστή και η δημιουργία όσο το δυνατόν μεγαλύτερης μπάκας. Μάλιστα. Είναι κι αυτή μια άποψη η αλήθεια.
2.39 λες να έγινε κάτι τέτοιο επειδή ο Κούρος, σύμφωνα τουλάχιστον με το άρθρο, διακρίθηκε ως κατασκευαστής σνακ και ειδικά τυρόπιτας; Πάντως η ονομασία κουρού ακούγεται και στα δικά μου αυτιά πολύ παράξενη. Πιστεύω όμως ότι θα έχει μάλλον μαγειρική προέλευση/
Θα συμπλήρωνα επίσης, ότι είναι μια άποψη που ο υποστηρικτής της δεν αναμένεται στατιστικά να ζήσει πολλά χρόνια για να την υποστηρίζει. Σε αντίθεση με έναν αθλητή που υποστηρίζει την αντίθετη.
φίλε 2,43 υπάρχουν μελέτες που έχουν αποδείξει ότι όσο κάθεσαι μπροστά στον υπολογιστή μεγαλώνει η πούτσα σου.
σκέψου το αυτό την επόμενη φορά που θα ετοιμάζεσαι να αθληθείς
Οι αθλητές πεθαίνουν νέοι. Επίσης ο αθλητισμός δεν τους προφυλάσσει από προβλήματα υγείας. Άσε που πολλοί από αυτούς, όταν τα παρατάνε, γίνονται συχνά πιο χοντροί από τους χοντρούς.
Για όνομα του Θεού.. Όσοι αποστρέφονται τον αθλητισμό, και ειδικά τον επαγγελματικό, δεν είναι αναγκαστικά και χοντροί. Ας σταματήσουν κάποιες εξυπνάδες.
Θα στενοχωρήσω τον φίλο 2:46 θυμίζοντάς του το παράδειγμα Τσώρτσιλ που αναφέρθηκε παραπάνω, καθώς και το παράδειγμα του θείου μου του Μήτσου που άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο πλήρης ημερών στα 93 καπνίζοντας άνω του πακέτου ημερησίως από τα 20, σε αντίθεση με τον υγιεινιστή και υπεραθλητικό επίσης θείο μου Τόλη που απεβίωσε στα 58.
Πάντως ΓΑΠ, Γερουλάνος και Δρούτσας είναι όλοι τους μια κοψιά. Όμοιους στα πάντα επιλέγει ο πρωθυπουργός μας.
Θα τις λάβω υπόψη μου αυτές τις έρευνες. Θα τις σκεφτώ πολύ σοβαρά κατά τη διάρκεια του πρωϊνού χεσίματος αύριο το πρωί. Μαζί με τις υπόλοιπες σοβαρές κουβέντες που γράφονται εδώ μέσα. Περί τυρόπιτας κουρού κλπ Πραγματικά πρωτοποριακές απόψεις
δες την τελετή έναρξης-και εγω μικρός ημουν οταν έγινε-και πες αν σου άρεσε
Όσα δεν φτάνει η αλεπού.... Μόνο μια ιδέα να μπορούσατε να έχετε τι σημαίνει πραγματικά ο αθλητισμός αυτού του είδους, ο ολυμπισμός, η αναμέτρηση με τα όριά σου. Μόνο μια ιδέα να είχατε πόσο μεγάλοι αθλητές είναι όλοι αυτοί και πόσο πολύ δοξάζουν την Ελλάδα....
2:52 αν συγκρίνουμε τις ανατολικές με τις δυτικές αθλητικές τελετές που νομίζεις ότι βρίσκεται η ουσιαστική διαφορα; Νομίζω ότι και οι δύο κατηγορίες είναι κακού γούστου και υπερβολικές.
να μας μιλήσι ο καραίσκος για ολυμπισμό. δληαδή κόκκαλη μαρινακι κλπ
τασσο μητρόπουλο επίσης
emena mou arese h teleti ton panebropaikvn 1982
emena mou arese h teleti ton panebropaikvn 1982
μπορεί από 'τυρόπιτα κούρου' που ίσως ήταν αρχικά, να εξελίχθηκε σε 'τυρόπιτα κουρού'. γίνονται αυτά σε όλες τις γλώσσες.
και η αμασχάλη της σακοραφασ επίσης
Η μόσχα έκανε πολυ καλή τελετή το 1980.Οι τελευταίες ημέρες της Πομπηιάς βέβαια, αλλα έκανε μια ουμανιστική πολύχρωμη και καλόγουστη δουλειά.ΚΛΑΣΙΚΗ.Οι Αμερικανοί που ως γνωστόν μπερδεύουν μονίμως το μεγάλο με το μεγαλειώδες, μας παρουσιάσαν το χολιγουντιανό στρας και το ψυχροπολεμικό φιλελευθερισμό του Ραμπο και του Πολέμου των άστρων που τότε σάρωνε.Ως εκ τουτου στο Λ.Α είδαμε αρχαικά λέιζερ,ιπτάμενους δίσκους(Σπιλμπεργκ) και πάλι λέιζερ(Μπαρμπαρελα ντίσκο) και παρόμοιες χολιγουντιανές γυφτιές.
Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον τα σχόλια που επισημαίνουν το ταξικό και κοινωνικό υπόβαθρο στον συσχετισμό σκληρής δουλειάς και υψηλής επίδοσης. Ήμουν ακόμη υποφήφια διδάκτωρ όταν άρχισα να διδάσκω σε πανεπιστήμιο της Αμερικής, χωρίς να με έχει απασχολήσει μέχρι τότε το θέμα. Από τότε και 18 χρόνια τώρα στον χώρο της έρευνας και της διδασκαλίας σε διάφορες χώρες και κάτω από διαφορετικές συνθήκες, μπορώ και προσωπικά να βεβαιώσω ότι το κίνητρο για υψηλή απόδοση και καταξίωση είναι πολύ πιο έντονο στα παιδιά που δεν έχουν μεγαλώσει σε προνομιακά περιβάλλοντα. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα παιδιά των προνομιούχων στρωμάτων υστερούν διανοητικά και δεν έχουν επιδόσεις. Αναφέρομαι μόνο στην δύναμη του κινήτρου, στο πάθος για επιτυχία και καταξίωση. Είναι ασύγκριτα πιο υψηλό σε παιδιά μη προνομιούχα και αυτοδημιούργητα. Υποθέτω, χωρίς να έχω ειδική γνώση, ότι κάτι ανάλογο πρέπει να ισχύει και στον αθλητισμό.
υποψήφιος δικτάτωρ
Φίλη 3,06, ισχυρό κίνητρο για καταξίωση στην ιατρική επιστήμη είχαν και ο Μήτρος και ο Μητρούσης.
Να μην τα ξεχνάμε αυτά.
Και ο Ζήκος είχε ισχυρό κίνητρο για καταξίωση εις την μπακαλικήν.
Να τα λέμε αυτά.
Ναι αλλά κάποιος τον κέρδισε το Ζήκο. Σύμφωνα με καταγεγραμμένες μαρτυρίες μάλιστα. Κι αυτό να μην το ξεχνάμε
Αυτα ακριβώς έγιναν και στην άρση βαρών.Μόνο ταλαίπωρες υπάρξεις απο την Αλβανία και απο τη Γεωργία θα ανέχονταν να κάνουν αυτό το τόσο βαρύ, εξωανθρώπινο άθλημα προκειμένου να βρούν μια θεση στον ήλιο.Και να παίρνουν βέβαια και κοκτέηλ ουσιών ντόπας με το κιλό, παίζοντας ρώσσικη ρουλέτα.Για να κατεβαίνει τωρα ο Σγουρός στην περιφέρεια,ολα αυτά
Ίσως είχε ισχυρότερο κίνητρο από τον Ζήκο.
Φίλε 3,19 ποια Γεωργία λες;
Αυτή που έριξε χυλόπιτα στον καραίσκο;
Άντε κρύε, αυτός της έριξε χυλόπιτα.
αλλά μετά έκανε γκελ και του γύρισε πίσω
Όχι
Και η 3:06 και η 3:19 έχουν δίκιο. Αυτό δεν σημαίνει ότι ΟΛΟΙ οι μη προνομιούχοι έχουν έφεση στη σκληρή δουλειά και έχουν έντονη την επιθυμία της επιτυχίας. Όσοι όμως μπαίνουν συνειδητά σε ένα πλαίσιο, είτε επιστήμης είτε τέχνης είτε αθλητισμού κλπ., έχουν μεγαλύτερη δυναμική από εκείνους που τα έχουν βρει όλα έτοιμα. Στον χώρο του αθλητισμού μπορούμε να το δούμε αυτό στα πολύ σκληρά αθλήματα, μεγάλες αποστάσεις, πυγμαχία, πολεμικές τέχνες κλπ. Οι συντριπτικά περισσότεροι από όσους μπαίνουν σε αυτούς τους δύσκολους χώρους και κατααφέρνουν να διακριθούν είναι φτωχά παιδιά, από κάθε άλλο παρά προνομιακά περιβάλλοντα και όχι μπούληδες που τους κυνηγάει από πίσω η μαμά τους να φορέσουν το ζακετάκι τους μην κρυώσουν και να φάνε το σάντουιτς μη τυχόν και πεινάσουν.
Εχει παίσει το επίπεδο του μπλγογκ.
Κάνεις λάθος φίλε. Εγώ ξέρω έναν που τον κυνηγούσε η μάνα του να φάει το σάντουϊτς μην πεινάσει, αλλά εξελίχθηκε σε αθλητή του τένις. Σε δυνατό τενίστα θα έλεγα.
Οι μη προνομιούχοι με τις έντονες επιθυμίες της επιτυχίας μας έφεραν εδώ που είμαστε.
Κούγιες σκανδαλίδηδες και χιλιάδες άλλοι πρώην ξεβράκωτοι.
Παρ'το αλλιώς.
Είχε τύχει να έχω για κάποιο διάστημα, περίπου μια διετία, λόγω ενός άλλο προσώπου, κάποια σχέση με τον χώρο της ιππασίας. Θλιβερό το επίπεδο των παιδιών που ασχολούνταν με το σπορ αυτό. Όλο φρου φρου και αρώματα. Κανένας δυναμισμός, καμιά υγεία.
Σύγκρινα την κατάσταση αυτή με το περιβάλλον που είχα δει έφηβος όταν είχα πάει για ένα μικρό διάστημα σε σχολή καράτε. Άξεστα παιδιά εκεί τα πιο πολλά, χονδροειδών συμπεριφορών, αλλά με δυνατό drive και ασυγκρίτως περισσότερο δυναμισμό και υγεία.
Η περίπτωση του Κούρου οδηγεί κάποιον να διερωτηθεί ποιο καλοζωισμένο και "νορμάλ" παιδί θα δεχόταν να υποστεί τέτοιες δοκιμασίες για να πετύχει κάτι στη ζωή του, έστω και στο τρέξιμο.
εγω ξέρω εναν που τον κυνηγούσε η μαμα του να βάλει το ζακετάκι του και αυτός εγινε χεβυματαλάς.Γερό μέταλο κιόλας
και ο καραίσκος διακρίνεται στο χώρο της ιππασίας.
Καλαμιού
Ο Ζάτοπεκ που αναφέρθηκε παραπάνω, με την τεράστια εμπειρία που τον διέκρινε ως έναν από τους κορυφαίους αθλητές παγκοσμίως, μίλησε για την διαφορά μεταξύ ενός οποιουδήποτε αθλήματος και του μαραθωνίου. Έλεγε ότι όλα τα αθλήματα είναι απλώς αθλήματα. Ο μαραθώνιος όμως είναι μια πραγματική εμπερία. Τείνω να συμφωνήσω.
Και να σε γιαουρτώσουν εμπειρία είναι.
Του καραίσκου δεν του άρεσε όμως
Κοίτα, κι αυτός ο μαραθώνιος εμπειρία είναι, αλλά αναρωτιέται κανείς τι επιδιώκουν οι συμμετέχοντες.
http://en.wikipedia.org/wiki/Masturbate-a-thon
Μα ειναι σοβαρά πράγματα αυτά, να τρέχει κανείς με τις ώρες...χωρίς σκοπό...εγώ βαριέμαι να βγάλω τη ροδέλα από το πούρο όχι να τρέξω...η κίνηση είναι φθορά (βασικός νόμος της φυσικής)
Το θέμα, κατά την δική μου κρίση, τίθεται σε λάθος βάση αν θέλουμε να μιλήσουμε σοβαρά. Δεν μπορεί να απορρίπτει κανείς την σωματική άσκηση. Και φιλοσοφικά να το πάρει κανείς, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ισχύει. Για λόγους αρμονίας. Πάντοτε το δυσαρμονικό είναι απορριπτέο. Εκείνο που έχει σημασία είναι να επιτυγχάνεται, στο μέτρο του δυνατού, η ισορροπία. Είναι το ίδιο απορριπτέος ένας άνθρωπος που επικεντρώνεται μανιακά στην άσκηση του πνεύματος και μόνον, με έναν αντίστοιχο που επικεντρώνεται αποκλειστικά στην άσκηση του σώματος.
Ας μην ξεχνάμε ότι την μονομέρεια την είχαν καυτηριάσει και πολλοί αρχαίοι φιλόσοφοι. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν αρκετά συχνό το φαινόμενο να αποδίδονται υπερβολικές τιμές στους αθλητές, με αποτέλεσμα να περνά προς τα έξω το μήνυμα της υπεροχής της σωματικής δύναμης και να υποτιμάται η ψυχική και πνευματική καλλιέργεια. Επίσης, είχε κατακριθεί η υπερβολική εμμονή στον στόχο της νίκης (αυτό που κατ' εξοχήν ισχύει σήμερα στον επαγγελματικό αθλητισμό). Και ο Πλάτων, και ο Σόλων και ο Όμηρος καθώς και πολλοί άλλοι θα επικρίνουν την μονομέρεια της εμμονής με τον αθλητισμό. Ο Ισοκράτης ας πούμε, ή ο Ευρυπίδης δύσκολα έκρυβαν την αποστροφή τους για τους αθλητές. Για να μην αναφερθούμε στον Διογένη τον Κυνικό που τους σιχτίριζε κανονικότατα ως ψώνια και νούμερα, όπως θα το λέγαμε με σημερινούς όρους. Επιπλέον, ο φετιχισμός της σωματικής ρώμης υποκρύπτει γούστα και προτιμήσεις ναζιστικού χαρακτήρα, με συνειρμούς αναζήτησης της σωματικής τελειότητας και μόνον αυτής.
Τέλος, για να έρθουμε στο θέμα Κούρου και μαραθωνοδρόμων, ας μην υπάρχουν συγχίσεις και αυθαίρετες "νομιμοποιήσεις" ένεκα συνειρμών αρχαιελληνικών. Από πολλούς αρχαίους συγγραφείς και φιλοσόφους, το μοντέλο αυτό κρίνεται ως κατακριτέο, άλλο εάν αυτό δεν συζητείται σχεδόν ποτέ. Γιατί παραπέμπει στην υπεράθληση που θεωρείται απορριπτέα. Πλάτων, Αριστοτέλης και Σωκράτης έχουν απορρίψει αυτό το μοντελάκι.
Μια τελευταία αναφορά θα μπορούσε να γίνει στο ζήτημα της εκμετάλλευσης αθλητών και μεγάλων αθλητικών γεγονότων για λόγους προσωπικού και πολιτικού συμφέροντος (είχαμε και πρόσφατα στη χώρα μας ανάλογα συμβάντα πίσω από το πρόσχημα της νίκης του ελληνικού αθλητισμού και της ανάδειξης της ελληνικής ψυχής). Όλα αυτά είναι υπαρκτές προσεγγίσεις που δυστυχώς στην χώρα μας δεν αποτελούν μέρος μιας ευρείας δημόσιας συζήτησης. Αντίθετα, βασιλεύει η μονομέρεια και η κοινοτοπία που οδηγεί σε απλοϊκότητες, παρανοήσεις και ένα σωρό κλισέ.
Παρακαλείται ο διαχειριστής του μπλογκ να διαγράφει διάφορα {καθυστερημένα} σχόλια ή να κάνει μοντερέισον ώστε να διαβάζουμε μόνο τις κεντρικές αναρτήσεις και πολλά εξαιρετικά ενδιαφέροντα και μεστά σχόλια όπως το παραπάνω αλλά και άλλα που δημοσιεύτηκαν πιο πριν. Αν κάποιοι δεν έχουν να πουν κάτι σημαντικό και ουσιώδες ας μην καταχρώνται της υπομονής μας και ας πάνε να δούνε τηλεόραση.
Ευχαριστώ πολύ
Θα συμφωνήσω με την ανάλυση του 4:04, ειδικά με την αναφορά του περί αρμονίας σώματος και πνεύματος. Ας μην παραγνωρίζουμε όμως ότι πολλοί από τους αρχαίους έλληνες συγγραφείς που αναφέρει ήσαν κάπως δυσαρμονικοί από την ανάποδη: Μεροληπτούσαν υπέρ του πνεύματος. Κατά τα άλλα, η υπερβολή, σε κάθε της μορφή, δεν μπορει να γίνεται αποδεκτή. Το ίδιο ανισόρροπος είναι ο μανιώδης και μονόπλευρος αθλητής με τον μανιώδη και μονόπλευρο βιβλιοφάγο ή διανοούμενο. Η πάσης φύσεως μονομέρεια προκαλεί μαλάκυνση.
Επίσης συμφωνώ πάρα πολύ με το σχόλιό του περί απουσίας μιας σφαιρικής συζήτησης και γύρω από το θέμα του αθλητισμού αλλά και γενικώς, όπως επισημαίνει επίσης και ένα από τα πρώτα σχόλια. Θεωρείται έγκλημα καθοσιώσεως;να αναπτύξεις απόψεις που ξεβολεύουν και σπάνε τα γνωστά μπετοναρισμένα κλισέ του Τύπου και της Εκπαίδευσης, που θεωρούν αδυναμία να αφήσουν χώρο σε απόψεις διαφορετικές από τις παγιωμένες, από τις κυρίαρχες. Αυτό δείχνει εθνική ανασφάλεια και αδυναμία. Δεν έχω ακούσει ας πούμε ποτέ κάποια ευρεία αναλυτική συζήτηση γύρω από το θέμα του Φειδιππίδη και του Νενικήκαμεν. Το είπε; Δεν το είπε; Είναι μια εκδοχή εξωραϊσμένη για "εθνικούς" λόγους; Ήταν άλλος ο σκοπός της προσπάθειας που έκανε να διανύσει τόσο χιλιόμετρα για να φτάσει στον προορισμό του; Και για αυτό το θέμα δεν μπορούμε να ακούσουμε διαφορετικές από τις κυρίαρχες, αλλά τεκμηριωμένες απόψεις.
Αλλά τι να περιμένεις από μια χώρα που έχει ως παγιωμένη πρακτική την πρόσφατη ρήση του Καρατζαφέρη "εθνικόν δεν είναι το αληθές, αλλά αυτό που συμφέρει τη χώρα";
Ο 4:10 υποπίπτει στο θανάσιμο αμάρτημα της μονομέρειας (στην σοβαροφάνεια εν προκειμένω). Θαύμασε την μεστότητα του 4:04 αλλά μάλλον δεν αντελήφθη το νόημά του. Νομίζω ότι το παρόν μπλογκ είναι αξιέπαινο τουλάχιστον ως προς αυτό, την αντίστιξη δηλαδή σοβαρού διαλόγου με χαβαλέ, θαυμάσιο παράδειγμα αυτοελέγχου και αυτολογοκρισίας, κατόρθωμα σχεδόν αδύνατο στο διαδίκτυο, και δη στην κάφρικη, ελληνική εκδοχή του. Μόνον διά μέσου του χαβαλέ αγαπητέ προάγεται ο σοβαρός διάλογος, αλλιώς το τέϊον κυριών είναι επί θύραις.
4:36 με παρεξήγησες. Δεν είναι το πρόβλημά μου με την πλάκα που γίνεται. Για τον συνδυασμό σοβαρότητας και πλάκας μπαίνω σε αυτό το blog. Θαυμάσια κεντρικά κείμενα, θαυμάσια σχόλια, πνευματώδη και εύστοχα.΄Ολα ωραία και με την κουρού και τα πάντα. Αυτή η αηδία συνέχεια με καραισκο από δω καραισκο απο κει με ενοχλεί. Κάθε φορά που θα πει κάποιος κάτι, θα πεταχτεί κάποιος να πει για καραισκο και άλλες τέτοιες αηδίες. Σταματήστε το ρε παιδιά αυτό. Είναι κουραστικό και εκνευριστικό. Μπαίνουμε να διαβάσουμε (αλλά και να γράψουμε) κάτι και έχουμε μπροστά μας σχόλια για καραισκο. Φτάνει πια ο καραισκος ρε παιδιά.
Να ερωτηθει ο Καραϊσκος γι' αυτό
Συμφωνών και εγώ με τον 5,25.
Να απαγορευτεί η δυνατότητα σχολιασμού στον καραίσκο.
Ο 5:25 είναι ο Κουράκης.
Να ερωτηθει ο Καραϊσκος γι' αυτό
Ελα μωρέ τώρα με τα ορφανά του Περισσού, γιά λύπηση είναι. Σε 10 χρόνια το πολύ αυτό το γραφικό κόμμα, το μόνο στην Ευρώπη, θα είναι παρελθόν, όπως η ολοκληρωτική ιδεολογία που αντιπροσώπευε αλλά παριστάνει ότι αυτό δεν συμβαίνει. Προσπαθούν να γαντζωθούν στα λίγα ψήγματα εξουσίας που τους απέμειναν τα καημένα.
Γιά το ντοκιμαντέρ είχα σχολιάσει ξανά, λέει αλήθειες που πονάνε, γιά την αγαστή συνεργασία σοβιετικών με ναζί μέχρι το 1941, γιά την σφαγή στο Κατύν, γιά τον ουκρανικό λιμό, γιά τον αντισημιτισμό του Στάλιν, την δολοφονία Τρότσκυ κλπ. Πράγματα γνωστά δηλαδή γιά τα οποία ο Περισσός κάνει την πάπια.
Υποστηρίζει μάλιστα, και σωστά, ότι η σημερινή ηγεσία Πούτιν παραδέχεται επιβαρυντικά γεγονότα των σοβιετικών, αλλά μέρχις ενός ορίου. Λογικό αυτό από μία άποψη, δεν μπορούν να μηδενίσουν 60 χρόνια κρατικής ύπαρξης μονοκονδυλιά.
Και γιά να έρθω λίγο στο θέμα μας, ο Πούτιν ως γνωστόν είναι κάτοχος μαύρης ζώνης στο τζούντο στο οποίο προπονείται τακτικότατα. Αν κρίνουμε από το εν γένει στυλ του μάλλον είναι μία δραστηριότητα την οποία ασκεί από νεαρή ηλικία. Ουδέν μεμπτόν νομίζω. Οι ομοιότητες με τον δικό μας φασουλή σταματούν εκεί.
Δεν υπάρχει πρόβλημα με τον Καραϊσκο που γράφει ωραία και ενδιαφέροντα πράγματα. Με τη σαχλαμάρα ΠΕΡΙ ΚΑΡΑΪΣΚΟΥ υπάρχει πρόβλημα.
Τελικά έτρεξε και ο Δρούτσας. Εκείνος όχι ντυμένος στα μαύρα όπως τα αφεντικό του, αλλά στα γαλανόλευκα. Μετά έκανε δήλωση με έναν ξεγυρισμένο "δεκάρικο" που έκανε ακόμη και τις κοινοτοπίες του αρχηγού του να μοιάζουν με σοφίες.
"..Δεν υπάρχει πρόβλημα με τον Καραϊσκο που γράφει ωραία και ενδιαφέροντα πράγματα.."
Είπε και άδειασε και την δεύτερη νταμιτζάνα στροφιλιά
Προσωπικά, αν και δεξιός, θα ψηφίσω σε αυτές τις εκλογές ΚΚΕ. Το αποφάσισα αυτές τις μέρες ενώ έτεινα περισσότερο προς την αποχή. Δεν είμαι βέβαια κομμουνιστής αλλά θα το ψηφίσω με την λογική του tactical voting αφού δεν βρίσκω κανένα άλλο κόμμα να ψηφίσω για να εκφράσω την αντίθεσή μου προς τα κόμματα της πλάκας και την πολιτική τους.
Περίεργο 6:31. Το ίδιο σκέφτομαι και εγώ. Βέβαια όταν ακούω να μιλάει η Αλέκα και οι σύντροφοι για καπιταλισμό, ευρωμονόδρομο και άλλα τέτοια, φρενάρω. Ρε σύντροφοι, σταματήστε αυτές τις ακραίες μαλακίες που λέτε. Χάνετε τους αναποφάσιστους.
Η τυρόπιττα κουρού δεν προέρχεται από τον Γιάννη Κούρο.
Αν ίσχυε αυτό θα έπρεπε να το έλεγαν Γιάννη Κουρό.
και εγώ στην περιφέρεια ΚΚΕ θα ψηφίσω. Στα δημοτικά λευκό. Και να φανταστείς ότι είμαι και αντικομμουνιστής. Αλλά άλλο κόμμα αντιπολίτευσης με κάποια ισχύ δεν υπάρχει. Να πας σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αποκλείεται. Σύριζα δεν παίζει με καμιά κυβέρνηση (αστείοι και ασόβαροι), Καρατζαφέρη βαριέμαι και να αναφέρω ακόμα γιατί αποκλείεται οπότε δεν μένει τίποτε άλλο. Εκτός και αν θέλει κανείς να καταλήξει στα κομματίδια οπότε καταντάει γραφικός. ΚΚΕ λοιπόν και με τα μάτια και τη μύτη κλειστά, όπως έκαναν όσοι παλιά έπιναν μουρουνόλαδο.
o καραίσκος τι θα ψηφίσει;
6¨39 έχει αναπτυχθεί μια πιθανή ερμηνεία. Την επαναλαμβάνω. Μπορεί να ήταν τόσο καλή η τυρόπιτα που έφτιαχνε ο Κούρος ώστε να λεγόταν "Κούρου" (δηλαδή του Κούρου) και στη συνέχεια να εξελίχθηκε σε "Κουρού".
Βλέποντας τις προθέσεις ψήφου στο ΚΚΕ, αναρωτιέμαι για το αν εδώ μέσα γράφουν και κάποιοι πρωταθλητές του Masturbate-a-thon, ενός αθλήματος το οποίο ομολογώ ότι πριν από σήμερα δεν είχα ξανακούσει.
Πάντως παιδιά, αν δεν είστε πρωταθλητές του αθλήματος βρίσκεστε σε καλό δρόμο. Συνεχίστε την προπόνηση.
Κουρουϊσκος
Παιδιά όχι. Και δεν το λέω από φανατικό αντικομμουνισμό. Δεν είναι σοβαροί άνθρωποι αυτοί, από την μία η Αλέκα με τις μαλακίες της, από την άλλη η Κανέλλη με τις υστερίες της. Αν συγκεντρώσουν πολλές ψήφους διαματρυρίας και πάρουν τα μυαλά τους αέρα καταλαβαίνετε τι ζημιά θα υποστούν οι αδένες μας. Πρέπει να βάλουν και αυτοί λιγο νερό στο κρασί τους, όταν (και αν) το κάνουν θα τους ψηφίσω και εγώ.
Μην κάνετε παιδιά κανένα αστείο με ΚΚΕ. Καταλαβαίνω το σκεπτικό σας αλλά σκεφτείτε ποια γραμμή και ποια πρόσωπα στηρίζεται. Η αποχή είναι πιστεύω η μόνη σοβαρή επιλογή. Το λέω γιατί ΚΑΙ ΕΓΩ σκέφτηκα την λ΄υση του ΚΚΕ (γέλια) αλλά μετά είπα να σοβαρευτώ. Το να ψηφίζεις ΚΚΕ σαν λύση στο πρόβλημα των κομμάτων είναι σαν να ψηφίζεις στην Περιφέρεια και να ρίχνεις στην κάλπη Δημαρά. Μπρρρρ.
Δεν νομίζω ο καραίσκος να έχει σχέσει με την τυρόπιττα και δη με την κουρού.
Στην χυλόπιττα πάντως είναι Γκουρού.
Εγώ επικροτώ όσους θέλουν να ψηφίσουν ΚΚΕ. Τους παροτρύνω να κατέβουν αργότερα και στο λιμάνι να αποκλείσουν κανα κρουαζιερόπλοιο ή να καταλάβουν κανα υπουργείο ή ακόμα ακόμα και την Ακρόπολη. Και μετά να δικάσουν και τον Ομπάμα στην πλατεία Συντάγματος, μαζί με τον Κώστα τον Καζάκο. Εύγε.
Δεν πρόκειται να ψηφίσω ΚΚΕ στον αιώνα τον άπαντα, κόμμα εντελώς γραφικό, εξωπραγματικό και εξωγήινο. Καταλαβαίνω όμως το σκεπτικό των φίλων και ειδικά εκείνου που μίλησε για tactical voting. Η ψήφος είναι πάντοτε (αν είσαι σοβαρός και δεν ψηφίζεις γεροντοκορίστικα και παππουδίστικά "για λόγους αρχής"). Αν το πρόβλημά σου είναι πρωτίστως να καταψηφίσεις το κυρίαρχο μοντέλο διακυβέρνησης και επιλέγεις να ψηφίσεις, πράγματι πιστεύω ότι δεν έχεις άλλη λύση από το ΚΚΕ. Με το σκεπτικό αυτό όμως και μόνο. Για να έχεις "χρηστικά" και μόνο ένα ισχυρό κόμμα αντιπολίτευσης, αφου τα άλλα είναι πολύ χειρότερα ακόμα και από το ΚΚΕ. Πιστεύω και εγώ όμως ότι καλύτερο μήνυμα στέλνεται με την μαζική αποχή. Μην πέφτουμε στην παγίδα των επαγγελματιών της πολιτικής, της κομματικής διανόησης και των πουλημένων παπαγάλων της δημοσιογραφίας ότι πρέπει ντε και καλά να ψηφίσουμε. Η νίκη για ένα πλήρως διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό κομματικό σύστημα είναι να σε βάλει να ψηφίσεις κατ' αρχήν οποιοδήποτε κόμμα. Γιατί σήμερα θα ψηφίσεις αυτό και αύριο το άλλο. Πάντα από τα ίδια κόμματα. Είναι κοροϊδία. Ενισχύουμε έτσι το καρτέλ των κομμάτων. Η μόνη υγιής αντίδραση είναι η αποχή.
Υπάρχει και η δοκιμασμένη λύση του χαβαλέ. Αν και σταθερά απέχω εδώ και πολλά χρόνια, οψέποτε βρίσκομαι προ διπλών εκλογών πηγαίνω αν δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω. Εννοείται ότι ρίχνω άλλα αντ' άλλων. Στις τωρινές πχ γιά δήμαρχο η ψήφος μας που θα πέσει στο διαφανές κουτί θα είναι γιά τον περιφερειάρχη της "αρεσκείας" μας και τούμπαλιν. Είναι πολύ ωραία μέθοδος και την συνιστώ ενθέρμως. Σου επιτρέπει να ψηφίσεις μέχρι και Δημαρά.
*
"Η ψήφος είναι πάντοτε (αν είσαι σοβαρός και δεν ψηφίζεις γεροντοκορίστικα και παππουδίστικά "για λόγους αρχής") θέμα προτεραιοτήτων."
Αυτό ήθελα να γράψω.
Ταυτίζομαι απόλυτα με την ανάλυση του 6:53.
Μια και αναφέρθηκε το judo, μια ωραία πράγματι "πολεμική τέχνη", θα πρέπει να αναφέρουμε και μια άλλη διάσταση του αθλητισμού.
Ότι πολλά αθλήματα δηλαδή, με κύριο εκπρόσωπο τις λεγόμενες "πολεμικές τέχνες", είναι εξευγενισμένες μορφές πραγματικών πολεμικών τεχνών όπως αυτές διδάσκοντο σε παλιότερες ιστορικές εποχές, τότε που η ασφάλεια ήταν μια άγνωστη λέξη στην καθημερινότητα της ζωής του μέσου ανθρώπου.
Αποδυναμωμένες πολεμικές τέχνες, απογυμνωμένες από τις πραγματικά επικίνδυνες (δηλαδή θανατηφόρες) τεχνικές τους, που σκοπό έχουν την αποφυγή τραυματισμού του αθλητή.
Αυτό ισχύει όχι μόνο για τις λεγόμενες "πολεμικές τέχνες", αλλά και για άλλα αθλήματα, τα οποία έχουν τις ρίζες τους στη στρατιωτική παράδοση. Αυτά.
6, 57, πράγματι έτσι όπως τα λές είναι
Η άλλη λύση στις εκλογές, είναι αυτή του Πανούση. 1 ώρα στο παραβάν προκαλώντας εκνευρισμό στους άλλους ψηφοφόρους και ρίξιμο ζαμπόν στην κάλπη.
Φυσικά αποχή. Η μόνη λογική και αξιοπρεπής επιλογή, αλλιώς παίζουμε το παιχνίδι τους. Είναι σαν το ανέκδοτο με την κόλαση που έχει κυκλοφορήσει σε άπειρες παραλλαγές που ρωτάει ο διάβολος τον πελάτη ποιό μαρτύριο προτιμά, να λείπει. Η αποχή πανικοβάλλει τους επαγγελματίες της πολιτικής όπως ακριβώς η μη προσέλευση πιστών πανικοβάλλει τους ιεράρχες. Τους τρομάζει τόσο που αντιδρούν πολλές φορές με μεγάλη γραφικότητα. Ποιός ξεχνάει τον "μαζί τα φάγαμε" Πάγκαλο να ωρύεται από τηλεοράσεως αποκαλώντας αυτούς που απείχαν στις τελευταίες εκλογές "αχρείους". Ετσι θέλουν οι πούστηδες.
H αποχή είναι ψευδαίσθηση και λάθος. Ψευδαίσθηση και λάθος γιατί ο πολίτης νομίζει ότι κάτι κάνει ενώ στην οράξη θα πάνε να ψηφίσουν οι κομματικοί στρατοί και θα βγουν πάλι οι ίδιοι κι οι ίδιοι. Πολύ απλά δεν υπάρχει σωτηρία. Η μόνη λογική λύση που βλέπω, είναι η ψήφος σε μικρά κόμματα (όχι βέβαια στο ΚΚΕ γιατί τότε ποιος τους μαζεύει)
Η μέθοδος Πανούση του 7:06 δεν παίζει γιατί οι κάλπες έχουν αντικατασταθεί από πλαστικές διαφανείς γιά αυτόν ακριβώς τον λόγο. Φαντάζεται κανείς τι θα έβρισκαν οι καταμετρητές σε αντίθετη περίπτωση, ειδικά σε αυτές τις εκλογές που η δυσαρέσκεια έχει χτυπήσει ταβάνι. Μία άλλη λύση γιά τους φίλους του μπλογκ είναι το άκυρο με την ενδειξη "ΒΑΨΟΜΑΛΛΙΑΔΕΣ" στο ψηφοδέλτιο της αρεσκείας μας (αν τα βάφει και ο υποψήφιος ακόμα καλύτερα από σημειολογικής απόψεως). Την ίδια πρακτική ακολουθούσε γιά χρόνια κάποιο κωλοχώρι από όπου κατάγονταν το Σεριφέϊκο της 17Ν και ήταν όλοι στο κόλπο (πλην των διωκτικών αρχών ασφαλώς), έριχναν στην κάλπη ψηφοδέλτια με την ένδειξη 17Ν.
Η άποψη του 7:14 είναι και η πιο επικίνδυνη άποψη. Δεν το λέω προσβλητικά, αλλά αποτελεί το βασικό προπαγανδιστικό όπλο των κομματικών σκερβελέδων όλων των κομμάτων. Φυσικά κάποιοι κομματικοί στρατοί θα ψηφίσουν. Και φυσικά κάποιος θα εκλεγεί και θα κυβερνήσει. Και τι μ΄ αυτό; Σήμερα θα είναι ο ένας, αύριο θα είναι ο άλλος. Η νομιμοποίηση όμως του συστήματος είναι πολύ περιορισμένη εάν υπάρξει τεράστιο κύμα αποχής. Μόνο αυτό τρομάζει τις κομματικές μετριότητες. Εκτός και άν κάποιος πιστεύει ότι έχει κάτι να ψηφίσει, οπότε είναι δικαίωμά του. Σε αντίθετη περίπτωση, η ψήφος σε οποιοδήποτε κόμμα, μικρό ή μεγάλο, στηρίζει ολόκληρο το κομματικό σύστημα. Όλα τα άλλα είναι ψευδαισθήσεις.
Ακριβώς. Το ίδιο είναι να κυβερνά μία κυβέρνηση με το 70% του εκλογικού σώματος πχ και το ίδιο με 30% που γνωρίζει ότι με την παραμικρή μαλακία την πηρε και την σήκωσε; Θα παρακαλούσα και εγώ όχι προπαγάνδα υπέρ του τυμπανιαίου πολιτικού συστήματος εδώ μέσα.
Λυπάμαι που θα δυσαρεστήσω κάποιους (το κάνω και λίγο επίτηδες), αλλά την καλύτερη πολιτική ανάλυση πάνω στο θέμα "ψήφος" την έχει κάνει κάποιος που δεν έχει "επιστημονική" σχέση με την πολιτική ανάλυση και την έχει κάνει για να εξηγήσει γιατί ο ίδιος μονίμως απέχει: ο Νίκος Καραγιαννίδης.
Ο Καραγιαννίδης λέει κάτι απλό και ως εκ τούτου σοφό. Ένας πολίτης οσμίζεται που το πάει ένα εκλογικό σώμα σε κάθε εκλογική αναμέτρηση (εκτός και αν έχει απομονωθεί στο βουνό, δεν βλέπει άνθρωπο, δεν διαβάζει και δεν ακούει τίποτα). Εάν δει ότι στην κοινωνία υπάρχει άξια λόγου τάση να κινηθεί εκλογικά προς την κατεύθυνση που και ο ίδιος επιθυμεί, τότε πηγαίνει να ψηφίσει, γιατί έτσι στηρίζει αυτή την τάση. Εάν βλέπει, αντίθετα, ότι η μεγάλη μάζα του εκλογικού σώματος ψηφίζει με γκάου κριτήρια ή τραβιέται να ψηφίσει με κριτήρια γραφικότητας, τότε το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να απέχει. Είναι τόσο απλό.
Να προσθέσω και εγώ ότι ο φίλος ή η φίλη που εκφράζεται εναντίον της αποχής επειδή θα ψηφίσουν έτσι κι αλλιώς οι κομματικοί στρατοί, ας λάβει υπόψη του ότι νέο πολιτικό υλικό δεν πρόκειται να προκύψει (σοβαρών προδιαγραφών εννοώ) εις τον αιώνα των αιώνων, παρά μόνον εάν μια κρίσιμη μάζα πολιτών δείξει ότι απορρίπτει ΟΛΑ τα υφιστάμενα κόμματα και απέχει εντελώς ΜΑΖΙΚΑ. Σε αντίθετη περίπτωση, και όσοι σκέφτονται να κάνουν με σοβαρότητα κάτι καινούριο, θα κάτσουν στα σπίτια τους και θα τραβιόμαστε με το φάντασμα του σωτήρα Βγενόπουλου και τα τακούνια της Γιάννας Αγγελοπούλου ως δήθενν ελπίδα ανανέωσης. Το εκλογικό σώμα, αυτήν τουλάχιστον την ώρα, δείχνει απλώς έναν τυφλό θυμό χωρίς να δείχνει δείγματα υγείας (υπερψήφιση Δημαρά). Οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι είναι κατά κανόνα για πολλά γέλια. Οπότε η λύση της αποχής μοιάζει μονόδρομος (και όχι "ευρωμονόδρομος").
Ναι. Το ίδιο ακριβώς είναι. Δεν θα ήταν, αν ενδιαφερόντουσαν οι κομματικοί κόπανοι για τη χώρα και τους κατοίκους της. Κάτι το οποίο δεν έχουν δείξει.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα γελοία ελληνικά κόμματα, μόνο στις τελευταίες εκλογές ταράχτηκαν, όταν η αποχή έδειξε αυξημένη. Αν η αποχή ήταν πολύ μεγαλύτερη, συντριπτική, το κομματικό σύστημα δεν θα είχε νομιμοποίηση. Με το πρώτο φύσιμα θα κατέρρεε. Η λύση της αποχής είναι η μόνη λύση.
Από τη στιγμή που όλοι οι πολιτικοί ενδιαφέρονται για τον εαυτό τους, δεν έχει κανένα νόημα η αποχή. Αντε και δεν ψήφισε το 90%. Και τι έγινε; Οι ίδιοι μαλάκες θα βγούνε. Πιστεύει κανείς ότι τους απασχολεί πιο πολύ η λαϊκή υποστήριξη ή το πακέτο της βουλευτικής αποζημίωσης;
Αντίθετα όμως, αν τους βάλεις να αναγκαστούν να συνεργαστούν με γραφικούς ανισόρροπους διαφόρων μικρών κομμάτων, τότε είναι που θα πέσει γέλιο και θα λάβουν την καλύτερη τιμωρία.
O (πρώτος) 7:38 έχει απόλυτο δίκιο. Και ο Καραγιαννίδης ακόμα μεγαλύτερο. Έτσι όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, δεν υπάρχει κανένα στοιχειωδώς σοβαρό κόμμα να ψηφίσει κανείς. Επομένως πώς να δείξει την αντίδρασή του μέσω της ψήφου του;;; Είναι για γέλια και μόνον η σκέψη του να πάει κανείς να ψηφίσει τα γελοία κόμματα και κομματίδια.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι η όλη ιστορία του εκνευρισμού του Πάγκαλου με την αποχή είναι μια μούφα και μισή. Και να εκνευριστούν σε κανα δυο μήνες θα το χουν ξεχάσει και θα δουλεύουν μπίζνες αζ γιούζουαλ. Βάλε τους δίπλα όμως, ένα δελαπατρίδη να τους εκνευρίζει κάθε μέρα και βλέπουμε. Αλλάζει το πράγμα
O 7:45 δεν εννοεί να καταλάβει την διάσταση της νομιμοποίησης. Ούτε δικτατορία δεν στέκεται σε βάθος χρόνου όταν έχει χάσει την λαϊκή νομιμοποίηση. Μην αναφέρει φθαρμένα επιχειρήματα του λαϊκίστικου Τύπου για τα φράγκα που θέλουν οι πολιτικοί. Αυτά είναι γνωστά και τετριμμένα. Όσο για το άλλο επιχείρημα περί ανάγκης συνεργασίας με γραφικούς 1. δεν λύνει κανένα πρόβλημα αλλά αποτελεί απλή εκτόνωση και 2. έτσι και αλλιώς, ακόμη και αν ήταν λύση, φαίνεται από παντού ότι τέτοια δυναμική δεν υπάρχει για να ψηφιστούν γραφικοί.
Αν λοιπόν ψηφίσεις γραφικούς, αυτό που θα κάνει η ψήφος σου είναι απλώς να προσμετρηθεί στα "έγκυρα" κορόιδα που πήγαν να νομιμοποιήσουν το παρακμιακό κομματικό σύστημα.
Προσωπικά θα επιλέξω (όπως και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση τα τελευταία είκοσι χρόνια) την αποχή, αλλά νιώθω μεγάλη λύπη και απογοήτευση για το σκεπτικό πάρα πολλών ανθρώπων που ακόμη δυστυχώς δεν έχουν καταλάβει ότι το πρόβλημα είναι συνολικά των πολιτικών κομμάτων (μικρών και μεγάλων) και συνεχίζουν να τρέφουν φρούδες (και παιδαριώδεις) ελπίδες διαμαρτυρίας με ψήφο στο ένα ή το άλλο (κυρίως μικρό) κόμμα, στην πλάκα και στα άκυρα.
Σοβαρό κόμμα στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Τέλος. Αν προσπαθήσουμε, με κάθε κριτήριο "αμεροληψίας" , να ορίσουμε τα κάπως πιο σοβαρά κόμματα (με την έννοια ότι λένε και δυο πράγματα τεκμηριωμένα) τα πιο σοβαρά (εντός πολλών εισαγωγικών βέβαια, αφού για μένα είναι αστεία) πρέπει να θεωρούνται η Δράση και το κόμμα του Κουβέλη. Το λέω χάριν της συζητήσεως. Για να πω τελικά ότι όταν και αυτά ακόμα είναι επί της ουσίας εντελώς αστεία, αδύναμα και κόμματα σφραγίδα, κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν έχει να ψηφίσει κάτι θετικά.
Κάποιοι εννοούν να μην καταλαβαίνουν πως δουλεύει το μυαλό ενός πολιτικού. Ισως και να μην θέλουν, δεν είναι δα και προς θάνατο. Δεν τους έχει κάνει όμως εντύπωση το πως ακομα και ο μεγαλύτερος σκράπας (πχ Μιλτιάδης Βαρβιτιώτης) όταν έρθει η κουβέντα γύρω από θέματα ποσοστών, έγκυρων ψήφων και χιλιάδων άλλων ασήμαντων μικρολεπτομερειών αδιάφορων γιά μας τους υπολοίπους αυτόματα μετατρέπεται σε ξεφτέρι; Είναι απολύτως φυσικό αυτό, είναι το επάγγελμά τους και γνωρίζουν τους μηχανισμούς του όπως ο συνεργειατζής τα ρουλεμάν. Το είχε περιγράψει πολύ ωραία αυτό και ο Gore Vidal σε ένα βιβλίο του. Είχαν πάει να δουν παρέα με τον κολλητό του Tennessee Williams τον Keneddy και την Jackie (ο Vidal ήταν μακρινός συγγενής της) και περιγράφει πολύ ωραία πως ο Kennedy άρχισε να τους μιλάει γιά αριθμούς και ποσοστά όπως μόνο οι πολιτικοί ξέρουν. Η συνάντηση έκλεισε με την οξυδερκή παρατήρηση του Williams προς τον Vidal "ωραίος κώλος" αναφερόμενος στα οπίσθια του Κένεντυ (ήταν αδελφές και οι δύο). Με τα παραπάνω θέλω να καταδείξω ότι η αποχή όχι μόνο τρομοκρατεί αλλά πανικοβάλλει τους πολιτικούς και φυσικά τίθεται και θέμα νομιμοποίησης που γιά τον φίλο δεν είναι σημαντικό αλλά γιά αυτούς είναι και παραείναι καθώς γνωρίζουν την σημασία της όσο κανείς.
Η μεγαλύτερη αλήθεια είναι αυτή που αναφέρθηκε σε παραπάνω σχόλιο ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου απλώς γρυλίζει θυμωμένα. Ο θυμός του βασίζεται στο ότι δεν έχει λεφτά. Αυτός είναι ο βασικός (αν όχι ο μόνος) λόγος που αντιδρά σήμερα απέναντι στα κόμματα (Ξέχασα. Και επειδή δεν μπορεί να διοριστεί στο δημόσιο ή να κάνει πλέον δουλειές με αυτό). Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Η αντίδραση της μεγάλης πλειονότητας του κόσμου δεν βασίζεται σε κριτήρια ποιότητας. Αν αυτά τα ίδια κόμματα αύριο μπορούσαν μέσω δανείων να του ξαναδώσουν λεφτά, θα τα χειροκροτούσε ξανά μέχρι να ματώσουν τα χέρια του. Αφήστε τα κύριοι. Δεν υπάρχει φως από πουθενά, αφού ούτε ηγεσίες υπάρχουν, ούτε και σοβαρό εκλογικό σώμα.
Οι δύο 8:04 τα είπαν όλα. Ειδικά αυτό που λέει ο πρώτος 8:04 είναι το κλειδί για να καταλάβει κανείς την δύναμη της αποχής. Δυστυχώς, όσοι δεν έχουν γνώση του πώς λειτουργούν τα κόμματα και στερούνται της εμπειρίας συμβιώσεως με πολιτικούς, αυτό είναι κάτι δύσκολο να το καταλάβουν. Μακάρι να κάνουν μια προσπάθεια να δουν το θέμα από αυτή την οπτική γωνία. Θα βρουν τη λύση του προβλήματος. Μην ακούνε τη λένε οι πολιτικοί δημοσίως. Είναι μεγάλη παγίδα.
Είμαι βέβαιος ότι ο 8:04 (α) πρέπει να έχει κάποια σχέση - επαγγελματική ή προσωπική - με πολιτικούς (αν θέλει ας το βεβαιώσει ή ας το διαψεύσει). Επειδή τα έχει φέρει έτσι η ζωή ώστε και εγώ να έχω μια τέτοια (πολυετή) σχέση (αν και δεν τους ψηφίζω ποτέ), θέλω να επισημάνω και από πλευράς μου ότι το μόνο που ζορίζει πραγματικά την συντεχνία των πολιτικών (ανεξάρτητα από το τι διακηρύσσουν δημοσίως) είναι η απο-νομιμοποίησή τους.
Όσοι γνωρίζουν πολιτικούς κάθε είδους και χρώματος ή έστω έχουν επαφή με ανθρώπους που γνωρίζουν πολιτικούς, ας κάνουν τον κόπο να ρωτήσουν. Θα διαπιστώσουν ότι το μόνο που πραγματικά τους ενοχλεί είναι αυτό. Στις τελευταίες εκλογές τους είχε πιάσει κόψιμο, αν και η αποχή δεν ήταν και τόσο υψηλή όσο αναμενόταν.
Αν λοιπόν κανείς έχει κάτι στο οποίο πιστεύει, ας πάει στην κάλπη να το ψηφίσει. Αν όμως αντιδρά και απορρίπτει συνολικά το κομματικό και πολιτικό σύστημα, το μόνο ισχυρό όπλο που έχει στα χέρια του είναι η αποχή. Ούτε ή ψήφος στα μικρά κόμματα. Το να σε βάλουν στην διαδικασία να τους νομιμοποιήσεις τους ενδιαφέρει πρωτίστως. Ούτε καν το να χάσουν. Γιατί οι επαγγελματίες της πολιτικής ξέρουν ότι μία θα χάσουν, μια άλλη φορά θα κερδίσουν. Η ήττα δεν τους ενοχλεί. Ανεπισήμως μάλιστα, στις ιδιωτικές συζητήσεις τους, ξέρουν πότε περιμένουν την ήττα και την έχουν αποδεχθεί εκ των προτέρων. Εκείνο που τρέμουν είναι μόνο η δομική απόρριψή τους, που εκφράζεται μόνο με την μαζική αποχή.
ΥΓ. Ας μην επηρρεάζεται ο κόσμος από τους επαγγελματίες της δημοσιογραφίας που λένε και γράφουν ότι η αποχή είναι πολιτικά άσκοπη. Τη δουλειά των πολιτικών κάνουν, αφού δημοσιογράφοι και πολιτικοί είναι (δυστυχώς) συγκοινωνούντα δοχεία.
Εγω θα πάω να ψηφίσω.Εχω μια κουράδα που την ξεραίνω μέρες και θα τη βάλω στο φάκελο.
Επειδή κάποιος ανέφερε τις δίκες του ΚΚΕ με πρόεδρο Καζάκο και κατηγορούμενο την Αμερική και τον ιμπεριαλισμό...
Οφείλω να αναφέρω ότι επειδή πραγματικό Γουδί δεν πρόκειται να υπάρξει για τις καλά οχυρωμένες συμμορίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που διέλυσαν το σύμπαν, ωστόσο συμβολικά, εικονικά "Γουδιά" στην Πλατεία Συντάγματος και εικονική "εκτέλεση" των ενόχων στο Αλσος Γουδί στου Παπάγου θα έπρεπε να πραγματοποιούνται από την υπνώττουσα "κοινωνία των πολιτών" δείχνοντας έτσι ότι δεν ξεχνάμε και δεν συγχωρούμε...
Αυτά, επειδή χιλιάδες δυσφορούν από την δυσοσμία της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας αλλά αφήνουν την γάγγραινα ανενόχλητη.
Επιβεβαιώνω τον 8:37, όπως και με εκείνον τα έχει φέρει έτσι η ρημάδα η ζωή που όλο και κάποιος από την συμπαθή αυτή συνομοταξία πέφτει μπροστά μου. Φυσικά, έχοντάς γνωρίσει το συνάφι από κοντά δεν τους ψηφίζω ποτέ ούτε εγώ. O τρόπος άσκησης του επαγγέλματός τους είναι ακριβώς όπως τον περιγράφει ο φίλος, πρόκειται περί μίας ακόμα επαγγελματικής συντεχνίας όπως όλες οι άλλες που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η διατήρηση των κεκτημένων της. Και αυτό βέβαια είναι οξύμωρο στην Ελλάδα διότι εδώ, σε αντίθεση με τον υπόλοιπο κόσμο, η κρίση προήλθε ακριβώς από αυτήν την συντεχνία που παριστάνει τον σωτήρα (ενώ στην ουσία προσπαθεί να σώσει εαυτόν) και όχι από τον ιδιωτικό τομέα όπως συνέβη έξω. Κάποιος σχολιαστής είχε αναρτήσει μία πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που ειχε δημοσιευθεί στο Κ της Καθημερινής γιά την λειτουργία της Βουλής. Αναζητήστε το και διαβάστε το, τα λέει όλα. Οι διαφορές είναι τεχνητές, η πλάκα μεταξύ των πατέρων μας δίνει και παιρνει και αυτά που χωρίζουν τον πιό ακραίο αριστερό από τον πιό ακραίο ακροδεξιό είναι απείρως λιγώτερα (έως μηδαμινά) από αυτά που χωρίζουν τους 2 αυτούς από τον κοσμάκη. Θα εκπλαγεί όποιος ακούσει πολιτικό κατ' ιδίαν να περιγράφει τα της δουλέιάς του, to talk shop όπως λένε. Είναι σαν να ακούει οποιονδήποτε επαγγελματία να μιλάει γιά τον κλάδο του, το μερίδιο αγοράς του, τον ανταγωνισμό κλπ με την διαφορά ότι το εμπόρευμα είναι οι ίδιοι και οι πελάτες τα κορόϊδα που τους ψηφίζουν. Γιά πολλούς είναι ένας κόσμος μαγικός, γιά άλλους τρόπος εύκολου πλουτισμού ή επαγγελματική διέξοδος (ειδικά γιά τους ταπεινής καταγωγής) στην χώρα που η πολιτικοποίηση ξεκινά από το δημοτικό με τα γελοία μαθητικά συμβούλια. Στην πραγματικότητα είναι ένας κόσμος σκληρός και άχαρος που συνθλίβει ή αλλοτριώνει προσωπικότητες. Οπως λέει και ο 8:37 μην τσιμπάτε με τα παπαγαλάκια που υποβαθμίζουν την αποχή. Την τρέμουν ΟΛΟΙ τους, το ζήτημα γι αυτούς είναι να παραμείνει ο ψηφοφόρος-πελάτης εντός του καταστήματος, όπως ακριβώς και στα καζίνο. Χάνει ποτέ η μπάνκα;
Έλα μωρέ τώρα. Αθλητές. Αγράμματοι και βλάκες είναι. Σαν τους σεφ. Έγιναν και αυτοί τώρα μόδα. Άντε ρε ασχοληθείτε με τίποτε σοβαρό. Γελοία υποκείμενα που τρέχετε με χρωματιστά ρούχα. Σαν τον αυνανισμό είναι ο αθλητισμός. Δε λέω. Να μην κάθεσαι και σαπίζεις στους καναπέδες. Να μην ξεσκίζεις την τηλεόραση ξάπλα στις πολυθρόνες. Αλλά όχι και αθλητισμός. Για καθυστερημένους είναι αυτές οι υποθέσεις. Να βγεις να κάνεις ένα περπάτημα, να πας κανά σαββατοκύριακο καμιά βόλτα στο βουνό, να παίζεις πότε πότε με τους φίλους σου κανένα μπασκετάκι, να κάνεις και κολύμπι κανένα τεταρτάκι εντάξει. Αλλά ως εκεί. Τι αθλητισμός και τρίχες κατσαρές. Για μικρονοϊκούς και αποβλακωμένους είναι αυτές οι υποθέσεις. Αστεία πράγματα. Γιώργος Παπανδρέου. Τον βλέπεις και τον λυπάσαι. Είναι δυνατόν να πάρεις στα σοβαρά έναν εξηντάρη με λίκρα εφαρμοστά παντελονάκια, στενές μπλούζες, μοδάτα πορτοκαλί παπούτσια και αεροδυναμικά-διαστημικά γυαλιά. Για τ'όνομα του θεού. Ας είμαστε λιγάκι σοβαροί. Αθλητισμός και μαλακίες...
Mε αφορμή το πολύ σοβαρό σχόλιο του 10:00 και άλλων πιο πάνω, αλλά και άλλο σχόλιο που θέλει να ψηφίσει γραφικούς υποψηφίους γιατί τάχα θα δυσκολέψουν το σύστημα, έχω να τον διαβεβαιώσω ότι θα κάνει μεγάλη χάρη στους πολιτικούς με αυτόν τον τρόπο. Όχι μόνον δεν τρομάζουν από κάτι τέτοια, αλλά και θα ήθελαν πολύ κάποιους πιο "επίσημους" γραφικούς για να περνάνε με μεγαλύτερη ζωντάνια τις ανιαρές ώρες τους στη βουλή. Ξέρεις πόσοι βουλευτές δεν έβλεπαν την ώρα και τη στιγμή να μπει κάποιος Βεργής ή Λεβέντης στη Βουλή; Όταν ο Λεβέντης συζητούσε με τη ΝΔ για συνεργασία επί Μητσοτάκη (δεν θυμάμαι αν κατέβηκε τελικά) ξέρω βουλευτές που θα έτρεχαν 10.000 μέτρα, σαν τον Γιωργάκη, για να μπει ο Λεβέντης στη βουλή. Με κάτι τέτοια γελάνε οι καθυστερημένοι βουλευτές. Τα μούτρα κρέας θα τους κάνεις αν ψηφίσεις γραφικούς.
Διάβασα και εγώ την καινούργια εφημερίδα του Κανέλλη για τα βιβλία. Συμφωνώ απολύτως με την εμπεριστατωμένη κριτική που διάβασα σε σχόλιο. Ενώ αποτελεί μια φιλότιμη προσπάθεια στον χώρο του βιβλίου και γενικά των ιδεών, έχει τόσο μα τόσο πληκτικά και πολιτικώς ορθά κείμενα που θυμίζει την Αυγή.
Eγώ, αν και είμαι εναντίον όλων των κομμάτων κατ' αρχήν, σε αυτές τις εκλογές, για πρώτη φορά στη ζωή μου και με χίλιους δισταγμούς, μάλλον θα ψηφίσω ΠΑΣΟΚ.
Βρίσκω όλα τα επιχειρήματα των φίλων που διάβασα σε άλλα σχόλια πολύ σοβαρά και με τα περισσότερα επί της αρχής συμφωνώ. Αλλά θα ψηφίσω ΠΑΣΟΚ παρά τα προβλήματά του, την ανεπάρκειά του και τους χαζοχαρούμενους υπουργούς του, για έναν και μόνον λόγο. Γιατί, κουτσά στραβά και με χίλια σπρωξίματα, με δισταγμούς και κουτοπονηριές, προχώρησε τουλάχιστον σε κάποιες στοιχειώδεις αλλαγές που η γελοία κυβέρνηση του Καραμανλή δεν τόλμησε να πάρει.
Ψηφίζω πάντα, όταν ψηφίζω, μόνον κόμματα εξουσίας. Την ψήφο στα μικρά κόμματα την θεωρώ απλή εκτόνωση χωρίς πολιτική ουσία. Τρέμω και μόνο στην ιδέα ότι το άλλο μεγάλο κόμμα εξουσίας είναι η ΝΔ του Αντωνάκη Σαμαρά και του Φαήλου Κρανιδιώτη. Η ΝΔ του δημαγωγού της τελευταίας υποστάθμης Σαμαρά που ανερυθρίαστα λέει ότι έχει τρόπο να μηδενίσει τα χρέη σε 1,5 χρόνο. Αν λοιπόν αυτή είναι η εναλλακτική λύση, ψηφίζω ΠΑΣΟΚ. Εκεί έχουμε καταντήσει. Το κόμμα των καθυστερημένων να έιναι, τηρουμένων των αναλογιών, το κόμμα που κάτι επιτέλους κάνει μέσα στη γενική στασιμότητα.
Μόνο κάποιος που να ψηφίζει ΝΔ δεν έχει ακόμα εμφανιστεί. Ενθαρρυντικό σημάδι
Εγώ πάντως μπερδεύτηκα. Να μην πάω να ψηφίσω, να πάω και να ψηφίσω μικρά γραφικά κόμματα ή να ψηφίσω πασόκ;
Συντονιστείτε και πείτε μου επιτέλους. Περιμένω τη γραμμή του μπλογκ.
Α ξέχασα ότι προτάθηκε από φίλους του μπλογκ και ψήφος στο κκε.
Αυτοί που πρότειναν ψήφο στο κκε, θα πρέπει να ήταν πολύ σοβαροί άνθρωποι. Αυτοί μάλιστα.
Να παίζουν όπως παίζουν και ακόμα καλύτερα.
Επίσης δεν άκουσα την άποψη του καραίσκου και ανησυχώ.
Δεν πιστεύω να πτοήθηκε από τα γνωστά τρολλς-ευσεβιστές, που ξαναέβγαλαν γλώσσα....
Μην πτοείσαι καραίσκα, πες τα όλα χωρίς φόβο, παραδιγαμτήσου από τον αλέφαντο, εγώ είμαι εδώ θα ρίξω σε όλους αροξόλ.
NΔ να ψηφίσεις φίλε. Έχει γερή ομάδα και τις λύσεις στο τσεπάκι.
Ε, τώρα πλέον τα ακούσαμε όλα.
Δεν βοηθάτε καθόλου παιδιά.
Τα πράγματα είναι καθαρά.Το πολιτικό προσωπικό της χωρας μας αμείβεται πλουσιοπάροχα απο τις διαπλοκές του με τις γνωστές επιχειρηματικές οικογένειες,προκειμένου να βγάλει εις πέρας την αποστολή του.Η αποστολή του νομοθετικού-εκτελεστικού αυτού σώματος, είναι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο να εξασφαλίζεται αυτή η κοινωνική ειρήνη που είναι απαραίτητη για τη βιωσιμότητα και τη διαιώνιση αυτού του αστείου εποικοδομήματος που λέγεται ελληνικό κράτος.
Προτάθηκε η ψήφος στο ΚΚ.Και στο Λεβέντη και τους κυνηγούς και οτι να ναι.Γιατί οχι δηλαδή.Απο τη μέρα που φαλήρισαμε τίποτα δεν είναι αστειό και κανείς δεν είναι γελοίος.Είδαμε τα σοβαρά κομματα εξουσίας.Γραβατα,αστακομακαρονάδα και μανικετόκουμπα,μυκονοι,κοτερα
σουίτες,πρωινά στο κρεβάτι ,εμετός.Οι άνθρωποι 40 χρόνια τωρα έπαιρναν καταναλωτικά δάνεια με τη λογική του 45αρη Ελληνα που έβγαλε γκόμενα και παίρνει διακοποδάνειο για να κάνει εφέ.Ταξίδια,σούσι,ψώνια,Χοντος,
Καρούζος.
και τι προτείνεις δηλαδή καραίσκο;
ΚΚΕ φίλε για τους λόγους που έγραψε ο 6:31.Εγω τις φιλελεύθερες οικονομίες δεν δύναμαι να τις κοντράρω ως χώρα,δεν πα να λένε οι μπιρμπιλοΠαπανδρέοι.Λιγότερη κατανάλωση,πτωχώτερη ζωή.Δεν το κατάλαβα αυτό.Ας έχουν οι Γερμανοι και οι δανοί τις μπεμβε και τις καγιέν.Εμεις δεν μπορούμε.To βρήκαμε τώρα με τις καγιέν,σπίτι στην Αράχωβα,σπίτι στη μύκονο.
Οκ καραίσκο, με πόσα λες πρέπει να ζούμε, ας πούμε το μήνα.
Κάνες μας έναν πρόχειρο, έναν μπακαλίστικο (όπως λέει ο λαός μας) υπολογισμό.
μ αυτα που λεει το κκε
το κκε υποσχεται 1400 για τον εργαζομενο 1200 για τον ανεργο.
http://1.bp.blogspot.com/_kONxc1ElMjk/TM3WWK3dqYI/AAAAAAABbF0/_L16dMWxUNE/s1600/10_31_2010_21_38_31.jpg
κι αλλα θέλεις;
κκε λοιπον για τον αναποφάσιστο ψηφοφόρο-σχολιαστη παραπάνω (και όχι μόνον)
Καταπληκτική η Αθηναίς. Έξυπνη και πολύ σέξυ. Πρωτοέκανε τηλεόραση με την Μαλβίνα Κάραλη στις αρχές του EXTRA (πριν γίνει EXTRA3). Η εκπομπή εκείνη δεν μακροημέρευσε...
Προτιμώ το μαύρο σουτιέν από το κόκκινο φόρεμα. Θα ψηφίσω ακροδεξιά.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι Καραϊσκοι είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι οι Καγιέν (που ασφαλώς σκανδαλίζουν) αλλά τα μιλιούνια των κηφήνων που έχουν χωθεί στον δημόσιο τομέα και ακόμα δεν έχουμε βγάλει άκρη πόσα παίρνουν. Και δεν μιλάω γιά τον βασικό μισθό, αυτό είναι εύκολο να βρεθεί, αλλά γιά τα βυζαντινικής επινοήσεως επιδόματα. Εκεί όλοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Το καράβι έχει μπατάρει εν ολίγοις από τον δημόσιο τομέα του ενός εκατομμυρίου και την απόλυτη έλλειψη παραγωγικότητας. Να μας πει ο Καραϊσκος τι σκοπεύει να κάνει το ΚΚΕ με αυτά γιατί δεν τον κόβω γιά πολύ tactical voter, μάλλον γιά regular θα έλεγα.
εσυ φίλε ψήφισε πασοκ η νδ που αυτα δεν τα ανέχονται αυτά και τα χουν πατάξει.Με το κκ θα χομε ολοι το τραμπατ αμαξάκι μας και μια στεγη.Υγεια κ μακροημερευση.Ξενοιασιά.Θα πάρουμε και τη γη των παπάδων να κάνουμε ωραιά πράγματα,θα δείς.
Σε πληροφορώ Καραϊσκε ότι γνωρίζω αρχισυνδικάλα του ΠΑΜΕ που πρωτοστατούσε στα μπλόκα μάλιστα στο λιμάνι, ένας χοντράνθρωπος άνευ προηγουμένου που παντού κάνει φιγούρα ότι καθαρίζει 200.000 / χρόνο. Είναι πολλά, πάρα πολλά τα ρετιρέ στο κόμμα Καραϊσκο μου, και αν νομίζεις εσύ ότι θα πέσουν στα 1.400 και στο Τράμπαντ επειδή σας τα λένε και τα χάβετε σαν τις μύγες κάτι δεν έχεις καταλάβει.
αν τα ξερω λέει;Μα δεν είμαι κκ,απλά θα ψηφίσω.Η μάλλον θα ψήφιζα τωρα,σ αυτες τις εκλογές αν κατεβαινα στην Κρήτη (που δεν κατεβαίνω ούτε με σφαίρες) Βαριέμαι.Μ αρεσει που πήρες και σοβαρό υφος.Σας παρακαλώ κύριε
Προς στιγμην ομολογώ με τρόμαξες με αυτά τα 1.400άρια, νόμιζα ότι μιλούσες σοβαρά. Επειδή όμως ούτε και εγώ πρόκειται να ψηφίσω κανέναν αν και θα είμαι στον τόπο καταγωγής μου, προτείνω ανακωχή και χαλάρωση με αυτό το χαριτωμένο στιγμιότυπο από την σημερινή ημέρα (δεν τον είχα δει τον καθυστερημένο μέχρι τώρα, φανταζόμουν ότι θα ήταν κάτι το πολύ ωραίον και δυνατόν, αλλά όχι μέχρις αυτού του σημείου).
Μα ποιός τα ψηφίζει αυτά τα άτομα;
πράγματι δεν είναι λεφτά αυτά φίλε για να ζήσει κανείς.Ας αλλάξουν αφίσσα.Να προσθέσουν κι αλλα μηδενικά.
YΣ Μα με 1400 θα χαμε ολοι καγιέν οχι τράμπατ
O τηλεοπτικός Σκάι ξεκίνησε να γίνει ένας σοβαρός τηλεοπτικός σταθμός, αντίβαρο στην μαλακία των ιδιωτικών καναλιών - μια πιο ζωντανή και ελεύθερη ΕΡΤ. Και έχει καταντήσει μια καθώς πρέπει μανταμίτσα που δεν υπάρχει "καλός" σκοπός για τον οποίον να μην πρωτοστατεί. Η μαλακία έχει εδώ και καιρό πιάσει ταβάνι με τα οικολογικά. Δεν αναφέρομαι μόνο στο πλήθος επαναλαμβανόμενων ντοκυμανταίρ που προσπαθούν να καλλιεργήσουν την οικολογική μας ευαισθησία. Μιλάω για αναδασώσεις, ανακυκλώσεις, αιμοδοσίες, δωρεές σπέρματος και τα συναφή. Πήξαμε από την πολύ οικολογία και αγαθοεργία. Ορκίζομαι ότι ξέρω μια περίπτωση ανθρώπου που επιδή έβλεπε πολύ Σκάι (ειδικά την ρουμπρίκα ECO News - το σπουδαίο αυτό ένθετο) έβγαλε σε ένα περίεργο, καλυπτόμενο μέρος του σώματός του... κλαδιά).
Ο προτεσταντικής φυσιογνωμίας Σκάι ανέλαβε εργολαβία και τον Μαραθώνιο. Όλη η ομάδα των καταξιωμένων ρεπόρτερ (με πρωτομάστορα τον διαπρεπή Πορτοσάλτε και τον σεμνό αγωνιστή Τίμο Παπαδόπουλο στον ρόλο του τίμιου παραγιού), έπιασαν στασίδι από νωρίς. Εμετικές κοινοτοπίες, γλυκεράδα, μπαγιάτικη ελληνολατρεία και καδραρίσματα σε κατά φαντασίαν μαραθωνοδρόμους και μαραθωνομάχους, με κλαδιά στα κεφάλια, χιτώνες και περικεφαλαίες (πλαστικές, αποκριάτικες).
Ο Σκάι είναι η τρανταχτή απόδειξη πως, στη χώρα μας, ό,τι και αν ξεκινήσει έστω και με τις καλύτερες προθέσεις, θα καταλήξει αργά ή γρήγορα (συνήθως γρήγορα) στην καρικατούρα και την σαχλαμάρα...
Οι αθλητές, και ειδικά οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων, αντιμετωπίζουν ίσως και ένα άλλο πρόβλημα, πέρα από την κενότητά και ψυχική προβληματικότητά τους: το στόμα τους συχνά ξεραίνεται από το πολύ τρέξιμο και μυρίζει.
Ψευταράκος αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά ο αντιμνημονιακός κάτοικος Βούλας (που τρώει τα λεφτά των υπαλλήλων του γραφείου του) Γιαννάκης Δημαράς. Είπε αρχικά ότι συναντήθηκε με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και όχι μόνο με τον Αντωνάκη. Τελικά αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι την Αλέκα δεν την είδε και ότι ανέφερε το όνομά της εκ παραδρομής. Καρατζαφέρη, Κουβέλη κλπ τους συνάντησε τυχαία για ένα λεπτό στους διαδρόμους της βουλής, όταν έπεσε τυχαία πάνω τους. Η συνάντηση λοιπόν έγινε μόνο με τον αρχηγό με την χωρίστρα, στο πατρικού του χωριστράκια στη Μουρούζη. Ο αγέρωχος (αλλά όχι και νηφάλιος, λόγω ποτού) αντιμνημονιακός του ζητούσε να μην κατεβάσει υποψήφιο η ΝΔ στη λογική του αντιμνημονιακού μετώπου.
Γιάννη ψευταράκο. Γιάννη αντιμνημονιακέ.
Συμμερίζομαι την αηδία όλων σχεδόν των σχολιαστών για τα πολιτικά κόμματα, όμως στην τρέχουσα περίσταση πρέπει να σκεφτούμε λογικά.
Θέλουμε καταδίκη των κομμάτων εξουσίας και συνεπώς ακυβερνησία και πτώχευση ή στήριξη του κουτσού αλόγου (βλ. ΠΑΣΟΚ) το οποίο σιχαινόμαστε μεν αλλά υπό τις τρέχουσες περιστάσεις (και με δεδομένη την νωπή απόφαση του εκλογικού σώματος) είναι αυτό που έχει κληθεί να μας βγάλει από το σπιράλ θανάτου?
Οι συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις έχουν παραλυτικές καταστροφικές συνέπειες, θυμηθείτε τον ασήμαντο Καραμανλή που δεν τολμούσε να λάβει ένα σωστό μέτρο στην προοπτική δημοτικών, ευρωεκλογών, εθνικών εκλογών, δείτε ότι ήδη η κυβερνητική λειτουργία έχει διακοπεί
Αν κάποιος πιστεύει ότι η τυφλή, οργισμένη ψήφος καταδίκης της κυβέρνησης θα έχει θετικό αποτέλεσμα κι όχι την καταστροφή, παρακαλώ να μου το περιγράψει.
ΨΗΦΙΖΩ ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ.
ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΣΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΜΟΥ.
2:32 έχεις φαινομενικά δίκιο. Αλλά μόνον φαινομενικά. Γιατί αυτό που περιγράφεις ως πολιτική ΠΑΣΟΚ, και που έχει αρκετά θετικά στοιχεία ως προς τις μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχουν γίνει πολλά χρόνια πριν και ειδικά την περίοδο της γελοίας διακυβέρνησης Καραμανλή, δεν είναι πολιτική ΠΑΣΟΚ. Είναι πολιτική που έχει επιβληθεί αναγκαστικά για να μπορέσουμε να εισπράξουμε τις δόσεις των δανείων. Επομένως, και η ΝΔ να ήταν κυβέρνηση, αυτά λίγο πολύ θα έκανε. Αναγκαστικά. Βέβαια, αν συγκρίνουμε τα δύο μεγάλα κόμματα, για να λέμε την αλήθεια, Η ΝΔ υστερεί δραματικά σε ποιότητα στελεχών. Το ΠΑΣΟΚ, ακόμη και έτσι όπως είναι, έναντι της ΝΔ υπερτερεί (και αυτό δείχνει το κατάντημά μας). Με αυτή την έννοια, καλύτερα να διαχειρίζεται το ΠΑΣΟΚ την κατάσταση, παρά η ΝΔ. Ωστόσο, η "αντιμνημονιακή" ψήφος, η αποχή ή ακόμη και η ψήφος στο ΚΚΕ έχει νόημα κυρίως ως προς τα μηνύματα που στέλνει στο εξωτερικό. Για να φρενάρει δηλαδή λιγάκι όλους αυτούς τους τεχνοκράτες/χαρτογιακάδες του ΔΝΤ και τις μετριότατες ηγεσίες της Ευρώπης, που νομίζουν ότι η πολιτική (και δη η οικονομική) είναι ασκήσεις επί χάρτου.
Κάποιες φίλες και κάποιοι φίλοι που τυχαίνει να ψηφίζουν στον δήμο Αθηναίων και προβληματίζονται για το τι θα ψηφίσουν έχουν κάνει μια μικρή απερισκεψία. Δεν έχουν σκεφτεί την πιθανότητα να ψηφίσουν τον συνδυασμό "Ελεύθερη Αθήνα" με υοψήφιο δήμαρχο τον μεγάλο ηγέτη Σπύρο Χατζάρα.
Εγώ πάντως παρατηρώ άλλο από τα σχόλια: Καλή και άγια η κριτική αλλά όσο πλησιάζει η ώρα της κρίσεως καταφθάνει και η πολυπόθητη (από πλευράς κομμάτων) συσπείρωση ("πολύ καλά τα λέτε παιδιά εδώ, συμφωνώ σε όλα, και εγώ τους σιχαίνομαι, αλλά...").
Να το αποδώσουμε σε απλή συνήθεια ή κεκτημένη ταχύτητα; στην έντονη πολιτικοποίηση του έλληνος; στην ανάγκη του να εκφραστεί οπωσδήποτε μονονότι γνωρίζει ότι τον εκφράζει στην πραγματικότητα κανείς; στον φόβο του μήπως φανεί "άχρηστος", αχρείος όπως έλεγε και το κτήνος ο Πάγκαλος; Μυστήριο (πολιτικό) ζώο ο έλλην.
μολονότι γνωρίζει ότι δεν*
Λοιπόν, το πήρα απόφαση. Θα ψηφίσω κι εγώ ΚΚΕ. Με έπεισε ένας σχολιαστής εδώ μέσα. Δεν είμαι κομμουνιστής, αλλά τα σταράτα λόγια του σχολιαστή αυτού με έκαναν να ξανασκεφτώ τα πράγματα. Θέλω και γω να πάρω τη γη των παπάδων και να ζω ξένοιαστα. Να κυκλοφορώ με τράμπαντ χωρίς το άγχος να αγοράσω καλύτερο αυτοκίνητο. Τι να το κάνω το καλύτερο άλλωστε όταν όλοι θα έχουν τράμπαντ; Θέλω και γω 1200€ επίδομα ανεργίας για να μη δουλεύω. Πιστεύω και εγώ πλέον ότι θα γίνουν ωραία πράγματα με την Αλέκα. Θα ζήσουμε ωραίες και μεγάλες στιγμές.
Φίλε 6:57 παπάς είσαι;
Μα άμα ήμουνα παπάς γιατί να ήθελα τη γη των παπάδων; Τη δική μου γη θα ήθελα;
στο μαντρι τέκνα μου, στο μαντρί
6.57, στην ουσία αυτό που ειρωνεύεσαι είναι και η λύση. Αντί να μοχθείς για να έχεις κάθε φορά και ένα καινούριο απόχτημα, ας γίνεις ένας συνειδητός κομμουνιστής με περιορισμό των επιθυμιών σου. Αυτό είναι η λύση.
Εγω πιστεύω οτι είσαι Παπάς
O Παπάς ο ΠΑΧΥΣ εφαγε παχιά φακή
O 6¨57 ας μην ειρωνεύεται τα Trabant. Κάπου είχα διαβάσει προ καιρού για έναν λόρδο (που νομίζω πλέον δεν ζει) και, ενώ είχε πολύ χρήμα, κυκλοφορούσε μονίμως, για λόγους στυλ και σνομπισμού, με ένα Trabant χρώματος μουσταρδί. Όλα είναι θέμα οπτικής.
Δεν ειρωνεύομαι το Τράμπαντ φίλε. Ψάχνω κι εγώ να αγοράσω ένα μεταχειρισμένο πλέον. Να γίνω και γω καλός κομμουνιστής. Επί τη ευακαιρία, καταγγέλω τους χούλιγκανς της ΑΕΚ που σήμερα το πρωϊ ξυλοκόπησαν μέλη της ΚΝΕ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Οι λακέδες των καπιταλιστών΄-προέδρων ΠΑΕ δεν θα περάσουν.
καταπληκτικά τα Τράμπαντ. Αυτοκίνητα μιας άλλης, πιο ανέμελης, εποχής. Τότε που το αυτοκίνητο ήταν απλά ένα εργαλείο, και όχι status symbol. Τα Τράμπαντ σνόμπαραν την μανία των ανεγκέφαλων σαβουροκαταναλωτών να αλλάζουν αμάξια κάθε τρεις και λίγο ή να θέλουν κάθε τόσο ένα προϊόν όλο και πιο εξελιγμένο. Τα Τράμπαντ έμειναν σχεδόν αναλείωτα στο χρόνο. Ειδικά οι δίχρωμες εκδόσεις ήταν ένα αριστούργημα.
Όσοι σνομπάρουν τα Τrambant είναι όλοι εκείνοι που βρίσκονται κάθε σαββατοκύριακο με το λάστιχο και τα γυαλιστικά στο χέρι. Που κοιτάνει κάθε μέρα μήπως η αμαξάρα τους έφαγε καμιά γρατζουνιά. Που προσβάλλονται όταν κάποιος τους προσπεράσει. Που θεωρούν το αυτοκινητάκι τους προέκταση του εαυτού τους και του πουλιού τους.
Η χειρότερη εκδήλωση μικροαστισμού είναι η στενή (σχεδόν ερωτική) σχέση του κάθε μαλάκα κουβά με το αυτοκινητάκι του. Που για να το αγοράσει έχει κάνει οικονομίες, έχει πουλήσει κανένα οικοπεδάκι, έχει πάρει δώρο από τη μάνα του ή απλώς έχει κάνει τις κομπινούλες του. Αυτοκίνητο! Το σύγχρονο Άγιο Δισκοπότηρο του κλασικού μαλάκα. Tου κλασικού μαλάκα που όταν δει ένα Trambant θα το χλευάσει χωρίς να έχει συναίσθηση της αισθητικής και διανοητικής ανημπόριας του.
Πλένουν το αμάξι σκυμμένοι και με την κωλοχαράδρα έξω,οταν φθάνουν στις ζάντες.Γιατί δεν έχουν εμπιστοσύνη στο μηχανικό πλυντήριο όλα αυτά.Φοβούνται μην τους το γρατζουνίσουν οι εργαζόμενοι εκει.Οταν φεύγουν απο την παραλία βάζουν τη σύζυγο,τη γκόμενα και τα τσογλανια τους, να καθαρίζουν με τις ωρες τα πόδια τους,ακόμη και ανάμεσα στα δάχτυλα,πριν μπούν στη Μπεμπα ή στο μάζντα.
Τελεία και παύλα.Ντάτσια,λάντα και τραμπατ κύριοι.
Συνεχίζοντας τις καταγγελίες κατά του καπιταλισμού, θέλω να κάνω μια καταγγελία τεχνικού αυτή τη φορά περιεχομένου, προθέτοντας μια τεχνολογική πινελιά στις υπάρχουσες βαψομαλλιάδικες. Μήπως και κανας αναγνώστης του μπλογκ αυτού σώσει τα ωραία του λεφτά από το πέταμα.
Καταγγέλω τους αμερικάνους καπιταλιστές και ειδικά την αμερικανική εταιρεία-ολιγοπώλιο-κολοσσό της τεχνολογίας Nvidia, για τα κυκλώματα γραφικών της των σειρών Geforce 8 και 9 που υπάρχουν σε μεγάλο αριθμό laptop που φτιάχτηκαν τη διετία 2007-2009, σε πάρα πολλά μοντέλα όλων των κατασκευαστών (Sony, HP, Fujitsu Siemens κλπ) και που πωλούνται σε μεγάλο βαθμό ακόμα και σήμερα.
Απεδείχθη ότι τα κυκλώματα αυτά είχαν κατασκευαστική ατέλεια με αποτέλεσμα την υπερθέρμανση και καταστροφή τους μεταξύ δεύτερου και τρίτου χρόνου χρήσης (συμπτωματικά η εγγύηση στους φορητούς είναι 1 με 2 χρόνια). Δεδομένου ότι στους φορητούς υπολογιστές τα κυκλώματα γραφικών είναι ενσωματωμένα στις μητρικές (με εξαίρεση τους απειροελάχιστους με θύρες ΜΧΜ ΙΙ), καταστροφή του chip γραφικών σημαίνει πέταγμα ολόκληρου του υπολογιστή, μια και η επισκευή συνεπάγεται αντικατάσταση μητρικής πλακέτας με ακριβώς ίδια και άρα κοστίζει το 50-60% ενός καινούργιου, όταν μάλιστα η επισκευή θα κρατήσει πάλι 2 χρόνια.
Στο σημείο αυτό θέλω να καταγγείλω και τον ελληνικό καπιταλισμό και ειδικά τη γνωστή εταιρεία Πλαίσιο. Παρατήρησα ότι σε όλα τα καινούργια μοντέλα φορητών Turbo-X που μπορεί να αγοράσει ένας πελάτης (επιλέγοντας τη σύνθεσή τους), χρησιμοποιεί στα barebones (τα κουτιά με μητρική δηλαδή) τα προαναφερόμενα κυκλώματα γραφικών, όταν είναι γνωστό εδώ και ένα χρόνο ότι είναι προβληματικά με περιορισμένη διάρκεια ζωής.
Για όποιον λοιπόν ενδιαφέρεται να αγοράσει laptop, μακριά από όλους τους Turbo-X του Πλαισίου (μέχρι να αλλάξουν τα barebones), αλλά και από οποιονδήποτε laptop με κύκλωμα γραφικών Geforce 8 (π.χ 8400, 8600) ή 9 (π.χ. 9400,9600)
Να τοποθετηθεί ο γνώστης της τεχνολογίας Ξυνόγαλος για την καταγγελία περί υπολογιστών.
Διόρθωση καταγγελίας για το Πλαίσιο: Σε 3 από τα 5 barebones που διαθέτει. Να είμαστε και ακριβείς.
Μόλις τώρα η Σπυράκη στο Mega είπε ότι ο Σαμαράς παίζει blame game μετά τις δηλώσεις Πάγκαλου. Η μάλλον προσπάθησε να το πει, γιατί το τι βγήκε από τον στόμα της ας μην το συζητήσουμε.
Γερή φάπα στην Ελλάδα και την κυβέρνησή της. Πίστευαν ότι η χώρα θα προβληθεί θετικά μέσω του Μαραθωνίου. Τελικά όχι μόνο δεν είχε διεθνώς την προβολή που αφελώς ανέμεναν, αλλά ήρθαν και οι μπόμπες-στρακαστρούκες των νεαρών γραμματοκομιστών και να σου η Ελλάς, λίγες μόνο ώρες μετά τον Μαραθώνιο, με αρνητική προβολή σε όλο τον κόσμο.
Μα φίλε μου, το Πλαίσιο δεν είναι που όλος ο Τύπος το παρουσιάζει ως πρότυπο εταιρίας; Μήπως υπερβάλλεις ή μήπως μας λένε ψέματα;
Έχω δει φέτος στην Πάργα πατέρα να δέρνει το παιδί του με μανία (και αυτό να κλαίει φοβισμένο), γιατί είχε λερώσει κάνοντας εμετό το πίσω κάθισμα του κατάμαυρου και γυαλισμένου BMW τζιπ του αγαπημένου του πατέρα.
Μετά πήγες και Καμμένα Βούρλα;
Βούρλο είσαι και φαίνεσαι
Η δική μου εμπειρία από την εταιρεία Πλαίσιο: Πρό 3ετίας είχα αγοράσει λαπτοπ Turbo X με τα προβληματικά κυκλώματα γραφικών της Nvidia ενσωματωμένα στην μητρική όπως και ο καταγγέλων σχολιαστής. Μετά από περίπου ένα χρόνο άρχισαν τα προβλήματα. To make a long story short που θα έλεγε και η Σπυράκη, χρειάστηκε να πάω τον υπολογιστή γιά αλλαγή μητρικής στο Πλαίσιο 3 φορές αν θυμάμαι καλά. Η εξυπηρέτηση ήταν πάντα άψογη και ταχύτατη και φυσικά δωρεάν διότι ως γνωστόν τα αντικατασταθέντα μέρη καλύπτονται και αυτά από εγγύηση. Στο τέλος είδαν και απόειδαν οι ανθρωποι και μου έδωσαν έναν καινούργιο υπολογιστή της νέας σειράς Turbo X που δουλεύει άψογα.
http://www.theinquirer.net/inquirer/news/1028703/all-nvidia-g84-g86s-bad
http://www.tomshardware.com/news/nvidia-geforce-faulty-defect-gpu,7795.html
Αλλά το Πλαίσιο συνεχίζει και πουλάει στα κορόϊδα.
Δημοσιογραφικός θρίαμβος η συνέντευξη πρετεντέρη με σαμαρά. Θυμίζει τις αλήστου αντίστοιχες με σημιτάκο.
Ο δε αντωνάκης επανεπιβεβαίωσε ότι θα μηδενίσει το έλλειμμα σε 18 μήνες. Ανέφερε βέβαια ότι υπάρχουν κάποια οικονομετρικά μοντέλα και πολαπλασιαστές που είναι αρκετά πολύπλοκοι για να τους εξήγησει στους αδαείς, όμως με τον κυρ χρύσανθο τα έχουν υπολογίσει κομπλέ, καλύτερα και από τον καραίσκο όταν υπολογίζει τα βερεσέδια του κυρ μπα΄μπη. Ο κύριος ιωαννης κ. τον άκουγε με προσοχή, ουδέν σχόλιο.
Ενα άλλο που μου έκανε εντύπωση είναι η εμμονή του προέδρου με την ανάπτυξη. ανάπτυξη ανάπτυξη ανάπτυξη, μας έπρηξε τα ούμπαλα με την ανάπτυξη. Ούτε ο Ιωσήφ δεν είχε τέτοια κάψα με την ανάπτυξη.
Συγκινητική στιγμή, όταν απεκάλεσε τον κουτρουμάνη κουτρουμπούση.
Εύγε ιωάννη....
Ροκοφύλλου τώρα στον μπριγιαντίνη γιά αυτόν που ρώταγε.
Ο φίλος που διακηρύσσει urbi et orbi ότι, αν και έλλην, προτίθεται να προβεί στην σουρεαλιστικής εμπνεύσεως πράξη της υπερψήφισης Μπερλουσκόνι, μου δίνει την ευκαιρία να επισημάνω κάτι. Ο αστείος ελληνικός Τύπος, της κοινοτοπίας, της αγγραμματοσύνης και της διαπλοκής, παρουσιάζει μονίμως τον Μπερλουσκόνι σαν έναν buffoon. Mονίμως, επίσης, παρουσιάζει ως σκάνδαλο την εκλογή (και επανεκλογή) Μπερλουσκόνι, χωρίς όμως να μπαίνει ποτέ στον κόπο να εξηγήσει την εκλογή (και επανεκλογή) του από τον ιταλικό λαό. Να σημειώσω εδώ ότι απεχθάνομαι τον Μπερλουσκόνι. Τον θεωρώ αντιαισθητικό, κουτσαβακίστικης συμπεριφοράς και όλα τα συναφή. Από την άλλη, όμως, γνωρίζω ότι η εκλογή (και επανεκλογή) του από το ιταλικό εκλογικό σώμα γίνεται γιατί οι άλλοι υποψήφιοι σοσιαλιστικών και αριστερών προελεύσεων είναι ακόμη πιο γελοίοι από τον βαψομαλλιά πολιτικό. Ο Τύπος, με την συνήθη ελαφρότητά του, δεν κάνει τον κόπο να εξηγήσει πολιτικά το φαινόμενο. Το μόνο που κάνει είναι να εκτοξεύει εξυπνάδες και ειρωνείες παρουσιάζοντας (εμμέσως) τον ιταλικό λαό ως ανόητο ή φρενοβλαβή (και να μιλάει για την δήθεν πλύση εγκεφάλου που κάνει ο Μπέρλουσκόνι από τα ΜΜΕ που ελέγχει). Η προσέγγιση αυτή είναι τόσο έξω από την πολιτική ανάλυση, όσο και η "ανάλυση" του γέρου Καραμανλή κάποτε περί "απέραντου φρενοκομείου". Όποιος δηλ. δεν μπορεί να αναλύσει κάτι πολιτικά (είτε γιατί δεν ξέρει, είτε γιατί θα υποχρεωθεί να απομακρυνθεί από τις βεβαιότητές του), το ρίχνει στις εξυπνάδες, στα κλισέ και στους ψυχολογισμούς.
Αφιερωμένο στον... ξέρει αυτός
Post a Comment