Sunday, February 12, 2017

Οι γαλακτώδεις



Τρεις εκτονώσεις, τρεις πολιτικές εκτονώσεις, είχε καταφέρει ήδη, και μάλιστα παλικαρίσια, ενώπιον της κομπιουτερίστικης οθόνης ο γαλακτώδης – και να σκεφτείς ότι ακόμη δεν είχε απομεσημεριάσει. Πόσον πολύ χρόνο –αλλά και διάθεση– είχε για κάμποσες ακόμη! Από τον υπολογιστή του, επομένως, δεν έλεγε να ξεκολλήσει. Θα ’ρχονταν κι άλλες εκτονώσεις ίσαμε το βράδυ – αυτό ήταν βέβαιο. Εκτονώσεις διόλου μοναχικές, καθότι κατορθώνονταν και σε συνεργασία με άλλους πληκτρολόγους γαλακτώδεις. Κάποιοι ισχυρίζονταν πως δεν ήταν η εναντίωσή του στις χαμηλές προδιαγραφές του κυβερνητικού τσίρκου και της κωμικής στελέχωσής του, αλλά η διατήρηση της επιβολής του ΕΝΦΙΑ για το προικώο αλλά και για το πατρικό στο χωριό, συν κάποιοι φόροι παρεπάνω τους οποίους εκλήθη να πλερώσει, που αυτόν, έναν μέχρι πρότινος απολίτικο, έναν αλαφρύ, τον είχαν, εδώ και καιρό, ριζοσπαστικοποιήσει, τον είχαν τρέψει σε ιντερνετικό ακτιβιστή – έναν αντιΣΥΡΙΖΑ militant από τους λίγους. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δύσκολα μπορούσε να γίνει πιστευτό, δεδομένου ότι είχε βρει διέξοδο κι ελπίδα στη στήριξη Κυριάκου και συνεργατών, άρα οι απαιτήσεις για υψηλές προδιαγραφές φαίνεται πως πράγματι υπήρχαν – και με το παραπάνω.


Απαιτήσεις που σίγουρα δεν ικανοποιούνταν από το κυβερνών κόμμα, πράγμα, άλλωστε, που τον είχε κάμει έναν ορκισμένο διώκτη του λαϊκισμού και του ποστρούθ, έναν δυναμικό αγωνιστή υπέρ της Αλήθειας, ο οποίος απάνω στα πεπραγμένα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του. Πόσο τον εξόργιζε το κόμμα ετούτο ως κυβέρνηση! Μα πόσο τον εξόργιζε! Εκτός εαυτού τον έβγαζε! Μήπως ως ένα τυπικό κόμμα του Ελληνικού θιάσου, ένα κόμμα απολύτως αντιπροσωπευτικό – ένα κόμμα βγαλμένο από μας για μας; Μπα, όχι, προς Θεού όχι. Τον εξόργιζε δυνατά ως κάτι το όλως άλλον! Το ιδιαίτερο. Το πρωτοφανές. Που θα το ’παιρνε –Θεούλη μου!– παραμάζωμα ο Κυριάκος με το μέτωπο λογικής και τη συμφωνία αλήθειας, ώστε να πέσει (αμήν και πότε!) ο ολοκληρωτισμός και να ’ρθει η δημοκρατία. («Όχι στους συμψηφισμούς ρε μαλάκα!» ακούγεται από μια καρέκλα του Free Thinking Zone να μας εγκαλεί πίνοντας καπουτσίνο –με μπόλικο γάλα– ένας σκεπτόμενος γαλακτώδης.) Κι έτσι, σ’ αυτό το κλίμα, το πληκτρολόγιο έπαιρνε φωτιά. Τι αγώνας ήταν ετούτος! Τι μάχη για τη μεγάλη ανατροπή! Τίποτε δεν είχε αφήσει ασχολίαστο ο γαλακτώδης. Τι Καρανίκα είχε στηλιτεύσει με λόγους πύρινους. Τι ΝΑΣΑ είχε ειρωνευτεί με αστεϊσμούς ευφάνταστους. Στη συνέχεια, οργίλος, προχωρούσε και σε (γαλακτώδεις) καταγγελίες περί πρωθυπουργικού ταξιδιού στη Ντίσνεϋλαντ! Τι όμορφα καλαμπούρια είχε σκαρώσει με τούτη τη Γεωργιάδικη (δι’ αντιπροσώπων) αποκάλυψη! Πλημμύρα κανονική πικάντικων, συνάμα δε και εύστοχων, αστεϊσμών από τον αυτοαρμεγόμενο διαμαρτυρόμενο (που τον έπνιγε, εξόν από το γαλακτώδες, και το δίκαιο©).


Σε μιαν άλλην άκρη των Αθηνών, παραλλήλως, κάποιος δύσμορφος, αγωνιστής κι αυτός της Αλήθειας, κολυμπούσε αχόρταγα μες στο δικό του γαλακτώδες. Υποσχόμενος και νέες αποκαλύψεις. Το «σπίτι του Βολταίρου» (sic, lol και γαλακτώδες) φημολογείτο πως όχι μόνο είχε αγοραστεί, αλλά είχε μετατραπεί και σε μπουρδέλο πολυτελείας! Στο οποίο, μάλιστα, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες που ο έγκριτος ερευνητής διέθετε, η νέα του ιδιοκτήτρια εκδιδόταν κιόλας! Αποκλειστικά, μάλιστα, σε στελέχη της Siemens! Και, απ’ ότι τουλάχιστον έλεγαν κάποιοι, ο σύζυγός της και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως– όσο κι αν ακουγόταν απίστευτο– ήταν ο προαγωγός της! Και, σαν να μην έφτανε αυτό, κατά τη διάρκεια της επαφής με τους πελάτες την έπαιρνε και μάτι! Και μάλιστα αυνανιζόμενος! Ενώ τον θώπευε φιλήδονα και κάποιος Χριστοφοράκος! Όλα τούτα θα αποτελούσαν το αποκλειστικό της ερχόμενης εβδομάδος. Και καμπόσοι πληκτρολόγοι γαλακτώδεις, φίλοι και μαχητές της ντοκουμενταρισμένης εκδοχής της Αλήθειας, ετοιμάζονταν να πιάσουν τα πληκτρολόγια και να δώσουν μάχη πολιτική με τους αντιπάλους γαλακτώδεις. Η αντιπαράθεση ανεμένετο σκληρή – μέχρι τελικής πτώσεως! Σκότος. Έρεβος. Μόνη αντίθεση στο κυρίαρχο μαύρο, το λευκό χρώμα του μαζικά παραγόμενου, και ως εκ τούτου εν αφθονία προσφερόμενου, γαλακτώδους.

/σχετικά άρθρα/
Λερμπαλέρ
Οι γαλακτώδεις (II)