tag:blogger.com,1999:blog-15170509130656230132024-03-14T19:54:20.255+02:00vapsomalliadeselegy to a brave new worldV.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comBlogger229125tag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-44812345887636602152017-09-18T12:38:00.003+03:002023-10-31T22:02:43.586+02:00Η εκμετάλλευση μιας γκαστρωμένης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdvR9gHdNHRjGlBDHHU6fdLG52EIiMIQ__iUgxZo1p_NEfQ-gQMzxGsxloti5sM0Uuq2eNeXP0LSdiiTF3NYp0ulx34tAa0JxPuFDr_Id7v9O5c_WMnsjsaV2LbiJms0czRjGJITnjgDGu/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B71.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="751" data-original-width="508" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdvR9gHdNHRjGlBDHHU6fdLG52EIiMIQ__iUgxZo1p_NEfQ-gQMzxGsxloti5sM0Uuq2eNeXP0LSdiiTF3NYp0ulx34tAa0JxPuFDr_Id7v9O5c_WMnsjsaV2LbiJms0czRjGJITnjgDGu/s400/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B71.jpg" width="270" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
«Ο πρώτος βαθμός σοφίας», έλεγε ο αββάς Dinouart, «είναι να
γνωρίζεις να σιωπάς». Ο Beckett, με τη σειρά του, ισχυριζόταν ότι «κάθε λέξη είναι σαν μια περιττή κηλίδα στη σιωπή». Ο Wittgenstein, πάλι, κατέθετε την πρόταση σύμφωνα με την οποίαν «εάν δεν μπορούμε να μιλήσουμε για κάτι, καλύτερα ας σωπαίνουμε». Αλλά γιατί
να είμαστε ξενομανείς, όταν τα ίδια, πάνω κάτω, είπε κι ένας συμπατριώτης μας, ο
Κώστας ο Καφάσης, και μάλιστα με λόγια πιο απλά και μεστά, χωρίς
διανοουμενίστικες φιοριτούρες, τραγουδώντας, με την αδρή εκφραστική φωνή του, «Μη
μιλάς»; Άσε που, πιο πρόσφατα, <a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/05/blog-post_13.html">ένας (καραγκούνικης προέλευσης) προοδευτικός μουζικάντης</a>, κάτοχος αραιής οδοντοστοιχίας (και γνωρίζουμε καλά όλοι οι
φυσιογνωμιστές τι συνήθως δηλοί η αραιή οδοντοστοιχία εν σχέσει προς τον δείκτη ευφυίας), συνάδελφος του
Καφάση και –τώρα που στέρεψε η (όποια) καλλιτεχνική έμπνευση ενώ στην τέχνη δεν
υπάρχουν, που να πάρει ο διάολος, και αρκετά λεφτουδάκια– διορισμένος κομματικός πρόεδρος της ΕΡΤ, κάλεσε κι αυτός από πλευράς του για σιωπή μ’ ένα στεντόρειο «σκάσε!», εκεί δίπλα στο μενίρ
των δολοφονημένων αγωνιστών της εθνικής μας τηλοψίας/ραδιοφωνίας. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5FOvWFVqjpoQGjPU7YxOLEkmw6JkCGnSCY5xR2TIPuIg0A676E1sH6GQVhmuZRe_BsilQ-XMkXDJPphMyzh-WruGzrGWHyPmyb8txd6SyU4TJNdOcaKhhLIDr-XXK_-934E9CXK7nUuzZ/s1600/%25CE%25A4%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BD%25CE%25AE%25CF%2582.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="378" data-original-width="680" height="177" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5FOvWFVqjpoQGjPU7YxOLEkmw6JkCGnSCY5xR2TIPuIg0A676E1sH6GQVhmuZRe_BsilQ-XMkXDJPphMyzh-WruGzrGWHyPmyb8txd6SyU4TJNdOcaKhhLIDr-XXK_-934E9CXK7nUuzZ/s320/%25CE%25A4%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BD%25CE%25AE%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ναι, λοιπόν,
συμμεριζόμαστε μια τέτοια ευνοϊκή προς τη σιωπή θεώρηση – ασυζητητί. Ειδικά
στις σημερινές συνθήκες εκφραστικής διάρροιας και απόλυτης εκμαλάκυνσης, που η κατάθεση γνώμης και από τον τελευταίο κοινότοπο Θανάση, από τον κάθε σοσιαλμαλακιζόμενο
<span lang="EN-US">simpleton</span>, θεωρείται
κεκτημένο δικαίωμα, και που η δημόσια σφαίρα κατακλύζεται από λόγο σακατηλίδικο, η
σιωπή ίσως και να είναι ο προσφορότερος τρόπος αντίδρασης. Άλλωστε, τι να πει
κανείς μέσα σ’ ένα περιβάλλον ακατάσχετης κενολογίας, γενικευμένης
παράκρουσης, ατελεύτητης αρχιδολογίας; Σπασμένα νεύρα ανθρώπων βουτηγμένων στην
απελπισία από τες ανεργίες και τες πλερωμές των φόρων, υστερία, συμπλεγματικός ψευτοκυνισμός, πλημμύρα από απόψεις / πεποιθήσεις (και σπάνις από από αμφιβολίες / ερωτήσεις), απουσία σωτήρων που ο
κοσμάκης οραματίζεται ως αντίδοτο στην ανημπόρια του, επινοήσεις εχθρών <i>απόλυτα</i> και <i>αποκλειστικά</i> υπεύθυνων για την γενικευμένη κατάντια (ο καθείς και
τους δικούς του), με την επιστροφή στο τρυφηλό παρελθόν (που οι περισσότεροι,
συνειδητά ή ασύνειδα, επιθυμούν) να μη φαίνεται στον ορίζοντα.<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMJaMvFzHh2xQIBBuUtX65Ef9As2Ga3V1JseKKR3CRZXZtXRoK3GDxFL0ewsCn8V4sqhM8OcOAB_8uTWA13B4U8A0RaXhNrSeeimHEjogOlbClAktZXDlMg_weuAfJrmZtasj_EhNB0yf_/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B78.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="327" data-original-width="640" height="162" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMJaMvFzHh2xQIBBuUtX65Ef9As2Ga3V1JseKKR3CRZXZtXRoK3GDxFL0ewsCn8V4sqhM8OcOAB_8uTWA13B4U8A0RaXhNrSeeimHEjogOlbClAktZXDlMg_weuAfJrmZtasj_EhNB0yf_/s320/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B78.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Τούτων δοθέντων, αντί να γράφουμε, το ρίξαμε κι εμείς στον
ακτιβισμό προς αναζήτηση διεξόδου. Κι αποφασίσαμε να μετάσχουμε στο «Παραιτηθείτε»
παρά τις «δυσθεόρατες» (όπως θα έλεγε και ο πρωθυπουργός μας) δυσκολίες.
Δυσκολίες που είχαν να κάνουν με απόπειρες αποθάρρυνσής μας, εκπορευόμενες
από γνωστά και άγνωστα κέντρα. Που επιχείρησαν να ευτελίσουν την
κίνηση στα μάτια μας. Έως σημείου ανηθικότητας, αφού δεχθήκαμε πληροφορίες (από ταλαίπωρη παθούσα) μέχρι
και για το ότι κάποιος από τους πιονέρους ακτιβιστές / αγωνιστές της κίνησης (μάλλον και ο πιο splashy), καταπιέζοντας τον εαυτό του να συνευρεθεί με το άλλο φύλο, δεν καταφέρνει να εκσπερματίσει παρά μόνον αφού δεχθεί δυναμική (έως
και βίαιη, όπως μας την περιέγραψαν) πρωκτοδακτυλοθεσία από την παρτενέρ, και αφού πρώτα, προκειμένου να φτάσει στην ποθούμενη κορύφωση, σκεπάσει
το πρόσωπό του με μαξιλάρι ώστε να μη βλέπει ότι μπροστά του βρίσκεται μια γυναίκα, φαντασιωνόμενος (σύμφωνα με τις καταγγελίες) ομοσεξουαλικές επαφές, αρνούμενος να δεχθεί την καταφανή φιλομοφυλία του
και ταλαιπωρώντας έτσι, εκτός από τον εαυτό του, και δύστυχες κοπέλες που αναζητούν απεγνωσμένα το άλλο τους μισό!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmrlpeJPP7YrD8ktUCQ8SO-WhYTpvrBrb8iMS01fhXAtMHzqb4g9QzgI37-JBJFAyqadb6iduEtNyx5FA91rNdIwFFvvgYTQl2uzpid3ABEcjv3r0RghnyqQQbDlemlpaH0Enfnf58v4TV/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B715.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="315" data-original-width="449" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmrlpeJPP7YrD8ktUCQ8SO-WhYTpvrBrb8iMS01fhXAtMHzqb4g9QzgI37-JBJFAyqadb6iduEtNyx5FA91rNdIwFFvvgYTQl2uzpid3ABEcjv3r0RghnyqQQbDlemlpaH0Enfnf58v4TV/s320/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B715.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Αφού, πρώτα, αντιδράσαμε με θυμό, καθώς δεν βλέπουμε πώς μπορεί να σχετίζεται η πολιτική / ακτιβιστική δράση με σεξουαλικές συμπεριφορές, μεμιάς καταλάβαμε
ότι οι παραπάνω <span lang="EN-US">hush</span>-<span lang="EN-US">hush</span><span lang="EN-US"> </span>πληροφορίες
με τίποτε δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα, και πως επρόκειτο, σίγουρα,
για φεϊκνιούζ και για χόαξ και για ποστρούθ και, στο τέλος-τέλος, για λαϊκισμό –
αυτόν τον διάολο που, όπως λένε αυτοί που ξέρουν, ενάμισο-δυο χρόνια τώρα μας
ταλανίζει! Ακτιβισμός, λοιπόν, και εάν, εντούτοις, το αποτέλεσμα δεν μας δικαίωσε
κολλώντας μας ακόμη και τα στάμπα του γραφικού, είθε εμείς οι ηρωικοί χίλιοι-χίλιοι
εκατό που μαζευτήκαμε στο Σύνταγμα εκείνη την ιστορική καλοκαιρινή νυχτιά να αποτελέσουμε τη
μαγιά για ακόμη μαζικότερες εκδηλώσεις δημοκρατίας σαν αποκαλοκαιριάσει. Μήπως έρθει
μια ώρα αρχύτερα ο Κυριάκος με τις δυνάμεις αριστείας του και με τη Συμφωνία
Αλήθειας και δούμε, επιτέλους, Θεού πρόσωπο.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9ecbOwr01UtJ2pW78QzMD1qpp5AyBTcxCtAVhW6Gzu-y86ddmqFyD9soD-sUfgyVNFMlmVDJsvkaga3iPo1ePhYfTEArejxALxY6EpzOp1pBhVoLiOClIxkbORp5yg91qrVl0hjJnl7Zl/s1600/%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%258215.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="569" data-original-width="881" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9ecbOwr01UtJ2pW78QzMD1qpp5AyBTcxCtAVhW6Gzu-y86ddmqFyD9soD-sUfgyVNFMlmVDJsvkaga3iPo1ePhYfTEArejxALxY6EpzOp1pBhVoLiOClIxkbORp5yg91qrVl0hjJnl7Zl/s320/%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%258215.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Σιωπή, επομένως. Όσο, όμως, κι αν παρακολουθούμε σιωπηλοί, εξ
αποστάσεως και με το κιάλι για λόγους ασφαλείας, το μαζικοδημοκρατικό <span lang="EN-US">freak</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">show</span>, είμαστε και άνθρωποι. Κι όταν αντικρίζουμε τ’ άδικο, πώς να
σιωπούμε; Γι’ αυτό, λοιπόν, αναγκαζόμαστε να σπάσουμε τη σιωπή μας, βλέποντας
μια σπαρακτική εικόνα, μια εικόνα εξαθλίωσης: μια ταλαίπωρη τηλεπαρουσιάστρια, τη
Σία την Κοσιώνη, να συνεχίζει να εργάζεται σε κατάσταση προχωρημένης
εγκυμοσύνης! Είναι να τη λυπάσαι τη φουκαριάρα την εργαζόμενη να ενημερώνει
υπεργκαστρωμένη. Τι φρίκη να σου εκφωνεί τις –αναμφίβολα σημαντικές– ειδήσεις του ΣΚΑΪ μια
δύστυχη γυναίκα σε τέτοια κατάσταση παραμόρφωσης λόγω προχωρημένου
γκαστρώματος!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu8JAJCvueG6Od7Fi-bu7BJ10ClLGp0ZIRh8sfSgfZrn40EM57476SttGome6K8dx6Kk5pQNDVNsaQpe7n-AXRqCrvRRbnP2Xm0ot6ymaBedXxtIEsD-fP95dP5L-Q83TGmMeVwNvMjOmx/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="928" data-original-width="696" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu8JAJCvueG6Od7Fi-bu7BJ10ClLGp0ZIRh8sfSgfZrn40EM57476SttGome6K8dx6Kk5pQNDVNsaQpe7n-AXRqCrvRRbnP2Xm0ot6ymaBedXxtIEsD-fP95dP5L-Q83TGmMeVwNvMjOmx/s400/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B7.jpg" width="300" /></a></div>
<br />
Και ποιανού ευαίσθητου ανθρώπου η καρδιά δεν αλγεί μπροστά σ’ ένα τόσο απάνθρωπο θέαμα; Και ποιανού δεν σπαράσσει; Η δική μας καρδιά, πάντως, πονεί – και πονεί πολύ. Κι αμέσως σκεφτήκαμε πως πρέπει να καταγγελθεί η εργοδοσία για ασυγχώρητη αναλγησία. Όσο κι αν στελέχη του σταθμού, δίνοντας μια διαφορετική ερμηνεία, μας πληροφορούν ότι είναι η <i>ίδια </i>η γκαστρωμένη παρουσιάστρια που δεν επιθυμεί, αν και στον ένατο μήνα της κυήσεως, να απομακρυνθεί από την καρέκλα των ειδήσεων. Πρώτον, γιατί είναι υπερήφανη που έμεινε επιτέλους έγκυος και επιθυμεί πολύ την κοιλιά της να την επιδεικνύει, αλλά και λόγω ανασφάλειας, αφού εχθρεύεται και φθονεί όλες τις ανταγωνίστριές της (Εύα Αντωνοπούλου, Νίκη Λυμπεράκη κ.α.) φοβούμενη μη και της πάρουνε τη θέση. Ενώ οι ίδιες πηγές κάνουν λόγο και για μια
αντιπαθέστατη υπερφιλόδοξη που μπροστά της βλέπει μόνο αναρρίχηση· για το πιστό poodle του βραχύσωμου καναλάρχη· αλλά και για αναιδή καουμποϊλίκια προς τους περισσότερους συναδέλφους της στηριζόμενη στις γνωστές πολιτικές και επιχειρηματικές πλάτες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkmCb7q8nUeEvdDZ6PhMTR7BrXrhXD2wchJ__B9MuzY38vdaLCgHRlLWCCLTmyYBNWdjm0aC5LzMw6CjRUVhZQFmRW8yeikInsZcFdaZtSBvZNQMpUwBWZn1aLn1NNj7Bv_9xXq6Hfx6rf/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B72.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="509" data-original-width="720" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkmCb7q8nUeEvdDZ6PhMTR7BrXrhXD2wchJ__B9MuzY38vdaLCgHRlLWCCLTmyYBNWdjm0aC5LzMw6CjRUVhZQFmRW8yeikInsZcFdaZtSBvZNQMpUwBWZn1aLn1NNj7Bv_9xXq6Hfx6rf/s320/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B72.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Προσωπικά, εντούτοις, αδυνατούμε να πιστέψουμε οτιδήποτε από
τα παραπάνω για ένα τόσο συμπαθητικό άτομο. Και αποδίδουμε παρευθύς μια τέτοια φημολογία/σπερμολογία στην (πάντα συγγνωστή στην ανθρώπινη συνθήκη) μνησικακία, και
ειδικά την ελληνικής κοπής, αφού, όπως έχει επισημάνει στο περί μνησικακίας έργο του και
ο μακαρίτης φαινομενολόγος εκ Μονάχου, όσο μεγαλύτερη η αναπηρία τόσο
μεγαλύτερη κι η μνησικακία – κι από αναπηρία, αναπηρία πνευματική, να φαν’ κι
οι κότες σε τούτα δω τα χώματα. Υποθέτουμε, λοιπόν, πως, σε ό,τι αφορά τις παραπάνω πληροφορίες, θα πρόκειται μάλλον, <i>και
</i>σ’ αυτή την περίπτωση, για φεϊκνιούζ και για χόαξ και για ποστρούθ και, εν τέλει, για
λαϊκισμό – αυτή τη μάστιγα της εποχής!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQo6fgd-oGSsYk7vBLfGbImfDFOmszWlUdgeYy6sqVoTttWHmMBVgREOZ2kbSuTJwDk5Bt5qwd1LhywviHEdJjKeVlbSZFNp74XK_QQP7_g8Ubxp6r2z1rYs_oqsV1ZxIR0v5-44r42s8V/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B717.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="424" data-original-width="650" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQo6fgd-oGSsYk7vBLfGbImfDFOmszWlUdgeYy6sqVoTttWHmMBVgREOZ2kbSuTJwDk5Bt5qwd1LhywviHEdJjKeVlbSZFNp74XK_QQP7_g8Ubxp6r2z1rYs_oqsV1ZxIR0v5-44r42s8V/s320/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B717.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Το χαρμόσυνο μαντάτο της ένωσης του ελπιδοφόρου ζεύγους με
τα ιερά δεσμά του γάμου, που απασχόλησε επί μήνες τα μέσα ενημέρωσης, έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από το πανελλήνιο. (Άλλωστε, πάντα αρέσουν τα αισθηματικά και οι τελετουργίες στο μεγάλο κοινό.) Το μυστήριο επρόκειτο αρχικά να τελεστεί στην Αντίπαρο, για ευνόητους λόγους καθώς θρυλείται πως εκεί πρωτοέσμιξαν τα δυο κορμιά – τα δυο σημαντικά αυτά
κορμιά. Στην Αντίπαρο ο γάμος ή μήπως στη Σαντορίνη; – να ένα ακόμη ερώτημα που απασχόλησε τον
Τύπο. Εμείς, βέβαια, αν και δεν ρωτηθήκαμε, πιστεύαμε ότι πρέπον θα ήταν το μυστήριο να τελεστεί στο <a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/10/poios-fofatai-to-karpenisiotiko-kentro-dimokratias-Pavlos-Bakoyiannis.html">Καρπενησιώτικο Κέντρο Δημοκρατίας</a>, το περίφημο αυτό κέντρο, για
λόγους βαρβάτου συμβολισμού. Το
σημαντικό, πάντως, είναι πως τελικά ετελέσθη στην ιστορική γη του Καρπενησίου –
κι αυτό είναι που μετρά. Όπως και να ’χει, κι όπου κι αν έγινε ο γάμος, το πιο σπουδαίο είναι πως πρόκειται για ένα θαυμάσιο ζευγαράκι. Ταιριαστό πολύ. Που, κατά τη γνώμη μας, έχει πολλά να δώσει σε ενημέρωση
και πολιτική. Πολλοί, μαζί με μας, το εθαύμασαν. Αλλά πολλοί και το εφθόνησαν, αφού σε τούτη τη ζωή είναι δύσκολο να βρεις ένα τόσο ιδανικό συνταίριασμα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmconH6gXgCgR4cQ7Sh5vjRmDELCei_fiMEw_BkkvM2Spa9HjHFNWKi7v3dheXLjo9NHvQ8iVSkX6V3lih37A7aTue3R2iw5z4XdpYiT0AmoMOUjTepj18FgaFj3QlgwTNbPUQn_4cOzcc/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B713.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="225" data-original-width="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmconH6gXgCgR4cQ7Sh5vjRmDELCei_fiMEw_BkkvM2Spa9HjHFNWKi7v3dheXLjo9NHvQ8iVSkX6V3lih37A7aTue3R2iw5z4XdpYiT0AmoMOUjTepj18FgaFj3QlgwTNbPUQn_4cOzcc/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B713.jpg" /></a></div>
<br />
Θα πρόκειται για το πρώτο παιδί της νύφης. Αφού δεν ευτύχησε να αποκτήσει παιδιά από τον προηγούμενο γάμο. Σε ό,τι, ωστόσο, αφορά την πλευρά του γαμβρού δεν είμαστε απολύτως βέβαιοι, καθώς χάσαμε το μέτρημα, δεδομένου ότι είχε εμπλακεί και στις <a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2014/01/blog-post_12.html">γνωστές περιπέτειες</a> που είχαν απασχολήσει (και συνεχίζουν να απασχολούν) τo λαϊφστάιλ δημοσιογραφικό δυναμικό της χώρας μας. Έστω κι αν αργότερα <a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html">έπραξε το καθήκον του και προέβη στις αναγκαίες αποκαταστάσεις</a>. Ο Κωστάκης, πάντως, μοιάζει συμπαθητικό παιδί. Δεν είναι, δε, τυχαίο, ότι φίλος μας καλός τρέφει τέτοια αισθήματα συμπάθειας απέναντι σε τούτον δω τον αβρό νέο που, όπως μας αποκάλυψε, του έρχεται να του πιάσει το μάγουλο! – τόση τρυφερότητα του γεννά. Δεν ενστερνίζονται, όμως, οι πάντες αυτές τις απόψεις για τα γαλάζια παιδιά. Τα οποία ενίοτε τους δημιουργούν και βίαια συναισθήματα. Για παράδειγμα, άλλος φίλος, μερακλής πολύ, που σποραδικά ενδίδει δυστυχώς στο κωλομπαριλίκι, μας εκμυστηρεύθηκε ότι τα τρυφερά αγόρια της ΟΝΝΕΔ τού προκαλούν τόσον εκνευρισμό που του γεννιέται συχνά η επιθυμία να τα απομακρύνει από τη μαμά τους και να ασελγήσει επ’ αυτών βιαίως και ανοικτιρμόνως!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglW1V2znVEfAhVYTaDeE8f-dG5RrbmcW01E4QbSMbVc7f_Cj4-iGRmFBhbC3rLumZ3ALijgRa8Te96ZDOWJVp9AwYq9hudqX55d8VVPeHHwE5YaTQdXjGNar8sFffddQmVBlH3ZIfhdfoC/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B711.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="438" data-original-width="632" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglW1V2znVEfAhVYTaDeE8f-dG5RrbmcW01E4QbSMbVc7f_Cj4-iGRmFBhbC3rLumZ3ALijgRa8Te96ZDOWJVp9AwYq9hudqX55d8VVPeHHwE5YaTQdXjGNar8sFffddQmVBlH3ZIfhdfoC/s320/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B711.png" width="320" /></a></div>
<br />
Χαριτωμένος, λοιπόν, ο γαμπρός. Αλλά κι η νύφη δεν πάει πίσω. Μπρίο, χάρη, γοητεία, λυγίζει το λαιμό, πεταρίζει τα βλέφαρα, σε κοιτά με νόημα στα μάτια. «Σήκωνε τον αυχένα γοργωπός, κύρτωνε την κεφαλή γοργοτράνταχτα, μετεώριζε
τα σκέλη με υγρή ευκινησία και ορθοτέντωνε την ουρά» γράφει ο εκλεκτός (και ιδιαίτερα αγαπητός σ’ εμάς) ποιητής Αντώνης Ζέρβας, σ’ ένα από τα σφύζοντα από στέρεο φιλοσοφικό στοχασμό έργα του, περιγράφοντας τον Κέλη Εφέντη, το άλογο το έτοιμο να
καβαλικευτεί. Με την περιγραφή αυτή να μας θυμίζει τη χαρίεσσα τηλεπαρουσιάστρια που σε καλεί κι αυτή, με το σκέρτσο της, να την καβαλικέψεις. Να την καβαλικέψεις σαν άτι της ενημέρωσης για να σε ταξιδέψει, υπό τις αυστηρές οδηγίες του σταβλάρχη του Φαλήρου, στο συναρπαστικό ταξίδι με προορισμό την αλήθεια.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-DHKoh0_4LnHQjbsUgMDhq1eaZPnGkm9iVJElRb1Cqotr9G7XfpVRXvReRcYnMYWFjst-byl6MTmgq7EuQFAvzEuAHzB9lfKRxE6UEblmbGG-9LG-bCSixMNP1h6jCNAZGh6mXhrRQo2O/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B714.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="798" height="173" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-DHKoh0_4LnHQjbsUgMDhq1eaZPnGkm9iVJElRb1Cqotr9G7XfpVRXvReRcYnMYWFjst-byl6MTmgq7EuQFAvzEuAHzB9lfKRxE6UEblmbGG-9LG-bCSixMNP1h6jCNAZGh6mXhrRQo2O/s320/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B714.png" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
Το θέμα, πάντως, για κάθε τηλεπαρουσιάστρια, γκαστρωμένη-ξεγκαστρωμένη,
είναι να λέει αλήθειες – και σ’ αυτό τουλάχιστον νομίζομε πως στη συγκεκριμένη παρουσιάστρια το παραμικρό δεν μπορείς να της προσάψεις. Αλήθειες, άλλωστε, θέλει ο κόσμος – αυτή είναι η
αλήθεια. Τις δικές του, βέβαια, αλήθειες – και πάντα θα βρεθεί κάποιος να του τις προσφέρει. Είτε σε Κοσιώνειο, είτε σε Ακριβοπούλειο, είτε σε όποια άλλη εκδοχή. Αλήθειες να λέγονται,
κι όλα τ’ άλλα τα βρίσκουμε. «Να πει τις αλήθειες, σύμφωνοι. Αλλά αυτή, έτσι
που το πάει, θα καταλήξει να γεννήσει μέσα στο στούντιο!..» αναφωνούμε με οργή.
Συναισθανόμενοι ότι κινδυνεύει να την ξεγεννήσει ο Πορτοκλάστε, με όποια τραυματική εμπειρία συνεπάγεται κάτι τέτοιο για την ψυχική υγεία του νεογνού. </div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTyx0p13bPAOG6rmbQmAHFrMUT8UuO3eZH7MJkfUbwL1PdV_sLSnCxcehaDD_1vUUFD8gMIu9Lu-j7s1ITS6w-rFqhQJHf2q_3A2F_ueG84RdVP2jSg7agsh8HDrwbVRWkVCOOHfk7GWg4/s1600/%25CE%25A0%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25AC%25CE%25BB%25CF%2584%25CE%25B51.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="725" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTyx0p13bPAOG6rmbQmAHFrMUT8UuO3eZH7MJkfUbwL1PdV_sLSnCxcehaDD_1vUUFD8gMIu9Lu-j7s1ITS6w-rFqhQJHf2q_3A2F_ueG84RdVP2jSg7agsh8HDrwbVRWkVCOOHfk7GWg4/s320/%25CE%25A0%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25AC%25CE%25BB%25CF%2584%25CE%25B51.jpg" width="320" /></a><br />
<br />
Λυπούμεθα μόνο που ο καλός λειτουργός της ενημέρωσης θα
στερηθεί τη βοήθεια του εκλεκτού αλλά απολυμένου συναδέλφου του, του Κώστα του Μπόγδανου, ο οποίος, χάρις στα λουκανικοειδή
δάκτυλα που διαθέτει (αφού πρώτα τα ξέπλενε καλά στο λαβομάνο του ΣΚΑΪ), θα
μπορούσε να βοηθήσει καθοριστικά την έγκυο τραβώντας αποτελεσματικά έξω το έμβρυο.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbHfb0166LOucVG_QPK4O_xndZ9ZLECvW35dmIApW4Q1WeFYmpCu5xbmZZyacj8ALSF143V-R2cUwuaQ3z9QTf5XUuj0WMQYU41c6hfi0Bw3Q7pHaz-NwJUj9EbfUROLL6Zf2zXZ3qy_Nq/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B712.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="769" data-original-width="1197" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbHfb0166LOucVG_QPK4O_xndZ9ZLECvW35dmIApW4Q1WeFYmpCu5xbmZZyacj8ALSF143V-R2cUwuaQ3z9QTf5XUuj0WMQYU41c6hfi0Bw3Q7pHaz-NwJUj9EbfUROLL6Zf2zXZ3qy_Nq/s320/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B712.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Αλγεινή εντύπωση, το λοιπόν, μας προκαλεί το θέαμα της φουσκωμένης τηλεπαρουσιάστριας να συνεχίζει να υπηρετεί, αν και τόσο γκαστρωμένη, το λειτούργημα της ενημέρωσης. Όσο κι αν, με τη δημοσιογραφία να έχει ψοφήσει, και με την (εκατέρωθεν) προπαγάνδα να σφυρίζει γύρω από τα κεφάλια μας, προσβλέπουμε στην Κοσιώνη και την παρέα της για πολλή και καλή ενημέρωση. Κι όσο κι αν οι γερές πινελιές λαϊφστάιλ που μας προσφέρονται απλόχερα για το θέμα λειαίνουν κάπως τη σκληρότητα της κατάστασης, αφού μας χαρίζονται, προσφέροντας τόνους ελαφρότητας, ακόμη και τα φωτογραφημένα ποδάρια της παρουσιάστριας βαλμένα μέσα στα παπούτσια του γάμου (και μάλιστα κομμένα στις γάμπες ώστε να καλύπτεται τεχνηέντως το γνωστό πρόβλημα). Όπως και να ’χει το πράγμα, η ανάγκη για σωστές ειδήσεις παραμένει. Εξ ου και κάθε βράδυ, παρότι σ’ αυτή την κρίσιμη κατάσταση ίσως θα έπρεπε να βρίσκεται στο κρεβάτι, η τηλεπαρουσιάστρια παραμένει ξύπνια, συνεχίζοντας να δίνει ραντεβού με όσους διψούν για ενημέρωση. «Μια γυναίκα ευτυχώς ξυπνημένη σπάζει τα τελευταία καρύδια της νυχτιάς» έγραφε ο Ανδρέας Εμπειρίκος. Και ως εκ συμπτώσεως, ξυπνητή στο τελευταίο δελτίο της νυχτιάς κι η Σία, κάθε βράδυ σπάει καρύδια.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVnstaF9TTsmR8BEHNsQuuwWM2gIBKJiBxpJuAzeUe5jDc5fNS2vGTkiVgNJCMsGXkP_OrxYKclpcKflcQk5V-L3ahq5AbNVdVcqYL_jg6jqQ7unXfBmoI0ggS4m2n93A2x2c41yGKlIgW/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B76.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="473" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVnstaF9TTsmR8BEHNsQuuwWM2gIBKJiBxpJuAzeUe5jDc5fNS2vGTkiVgNJCMsGXkP_OrxYKclpcKflcQk5V-L3ahq5AbNVdVcqYL_jg6jqQ7unXfBmoI0ggS4m2n93A2x2c41yGKlIgW/s640/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B76.jpg" width="313" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both;">
Η δυσαρέσκειά μας απέναντι στο θέαμα της υπεργκαστρωμένης τηλεπερσόνας να εκφωνεί ειδήσεις λίγες μέρες προτού γεννήσει είναι έντονη και ειλικρινής. Ωστόσο, ενδέχεται να είναι και λαθεμένη. Καθώς πρόσφατη δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
έδειξε ότι οι έγκυες είναι αποδεκτό να εργάζονται έως και τον ένατο μήνα της κυήσεως! Ενώ
έρευνα της έγκριτης diaNEOsis [sic] αποδεικνύει με τη σειρά της, πέραν πάσης αμφιβολίας, την ορθότητα μιας τέτοιας επιλογής, αφού επ’ ουδενί
επιτρέπεται να πέσει η παραγωγικότητα / ανταγωνιστικότητα ειδικά σε τούτους
τους χαλεπούς καιρούς της οικονομικής κρίσης! </div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaKQmbAjkj6JfySBpEP84MShDkCoh8UNE867fWlMxyQYVFsAJvvUPHbRrQih-hq1GT2HoQbDZceD5ifj99LwIKzoZFqRPrHCyPr2Xe3cyfEECbsc5zD5a81_3ILqFwg9zp53lN94IF97Np/s1600/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B716.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="410" data-original-width="735" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaKQmbAjkj6JfySBpEP84MShDkCoh8UNE867fWlMxyQYVFsAJvvUPHbRrQih-hq1GT2HoQbDZceD5ifj99LwIKzoZFqRPrHCyPr2Xe3cyfEECbsc5zD5a81_3ILqFwg9zp53lN94IF97Np/s320/%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B716.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Εμείς, πάντως, σταθερά ευαίσθητοι στα θέματα εγκυμοσύνης και αδυνατώντας να πιστέψουμε ότι μια τηλεπαρουσιάστρια παραμένει αλυσοδεμένη στην καρέκλα της, σε τέτοια οριακή κατάσταση, λόγω ανασφάλειας μη και ξεπεταχτεί κάποια συνάδελφός της και της πάρει τη θέση ή επειδή επιθυμεί διακαώς να επιδείξει τη φουσκωμένη κοιλιά της για την οποία αισθάνεται ασύλληπτα υπερήφανη, συνεχίζουμε να οργιζόμαστε με την απάνθρωπη εργοδοσία του ΣΚΑΪ. Και να αναρωτιόμαστε γιατί, στο τέλος-τέλος, δεν παρεμβαίνει δυναμικά ο σύζυγος Κωστάκης να απαιτήσει από τον εργοδότη άδεια για το γυναικάκι του. «Ποιος μωρέ, ο Κωστάκης; Μα αυτός καπνίζει ακόμα κρυφά από τη μαμά του...» μας απαντά, σε τόνους μάλλον ειρωνικούς, συνάδελφος της παρουσιάστριας. Εμείς, όμως, αψηφώντας το παραπάνω σχόλιο, πιστεύουμε ότι ο Κωστάκης είναι σκληρό καρύδι. Πραγματικό αντράκι! Και όταν θυμώσει, ο Θεός να σε φυλάει. Γιατί τότε αγριεύει. Κι αγριεύει πολύ. Αγριεύει, όπως λένε, στο στυλ του μπάρμπα του του Κυριάκου – ίσως κι ακόμη περισσότερο! Δημιουργώντας δέος σε όποιον έχει την ατυχία να βρίσκεται απέναντί του. Το σίγουρο είναι ότι τουλάχιστον εμείς δεν θα πάψουμε να αντιδρούμε με ευαισθησία μα και οργή απέναντι στο απάνθρωπο θέαμα μιας τόσο γκαστρωμένης παρουσιάστριας να συνεχίσει να εργάζεται. Όσο κι αν το δελτίο της αποτελεί τη μόνη ίσως εναλλακτική ενημερωτική λύση –ένα πραγματικό υπόδειγμα ενημέρωσης– απέναντι στο όργιο προπαγάνδας που μας καταπλακώνει. Απευθυνόμαστε, λοιπόν, στο αφεντικό της γκαστρωμένης
τηλεπαρουσιάστριας, στον κυρ-Γιάννη της πλουραλιστικής ενημέρωσης και του Σαρβάιβορ, στον κυρ-Γιάννη των Ρουβάδων και των Αυτιάδων, στον κυρ-Γιάννη του «ελληνικού <span lang="EN-US">BBC</span>», με μιαν έκκληση: Όχι στο
ξεζούμισμα δύστυχων εργαζομένων. Όχι στην απάνθρωπη εκμετάλλευση ακόμη και υπεργκαστρωμένων τηλεπαρουσιαστριών. Όχι στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.</div>
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgg53WjJ0p1W53CYfSd9ZKkOG10eiSHF5UeVSBgjCydoeHoSxK7FsGpGDbLDdEnvwy3Gh0fOnN3Cm7e8hqyJfQMyQpLhGBKGOwmUBTWX4xb9UjuCFu0nwsofAFlIcn6qEhCC0K6zKf5nJK/s1600/%25CE%2591%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="995" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgg53WjJ0p1W53CYfSd9ZKkOG10eiSHF5UeVSBgjCydoeHoSxK7FsGpGDbLDdEnvwy3Gh0fOnN3Cm7e8hqyJfQMyQpLhGBKGOwmUBTWX4xb9UjuCFu0nwsofAFlIcn6qEhCC0K6zKf5nJK/s320/%25CE%2591%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="310" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-29838574432189675782017-03-31T00:01:00.000+03:002020-01-11T01:02:47.605+02:00Είναι οριστικό: στο ΠΑΣΟΚ ο Κώστας ο Μπαργιώτας!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRbIsr1ihmbIgmR99haKbf5Nzgg1ZiOz56YPkD6icOhB98oxKDDdHnzeAPB69mpOCMFtz6kMs3aeTlYNcjokzRHHOYrg9AA5T3z1t6UwkRioAFvM0u36vX34-d7draIvSGMMnYSqzApNP1/s1600/%25CE%259C%25CF%25802.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRbIsr1ihmbIgmR99haKbf5Nzgg1ZiOz56YPkD6icOhB98oxKDDdHnzeAPB69mpOCMFtz6kMs3aeTlYNcjokzRHHOYrg9AA5T3z1t6UwkRioAFvM0u36vX34-d7draIvSGMMnYSqzApNP1/s320/%25CE%259C%25CF%25802.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Μετά από πολύμηνη
κι επώδυνη επώαση, συνάμα δε και σκληρές, σκληρότατες διαπραγματεύσεις, οι
καμπάνες αντήχησαν χαρμόσυνα. Η συμφωνία επετεύχθη. Ναι, είναι πλέον οριστικό: ο
Κώστας ο Μπαργιώτας θα ενισχύει από τούδε και στο εξής το ΠΑΣΟΚ! Χαράς
ευαγγέλια τόσο για τον σοσιαλιστικό χώρο όσο και για τον ίδιο τον Λαρισαίο
πολιτικό – ασφαλώς, δε, και για πατρίδα και λαό.</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2UqvlKEghu2pM56wE0GyS9HxB4ofXGGbTXmnAxB89vKWJuc2k9g-NYD6Wo7_6SqBkTcGd2oi8zlhFgqkBabbSUPqBTZp1YJH-ZnEFRVEf499HvdPWzzhYje2cDQKdqZsVI-auDyvUHiUe/s1600/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25B9%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2UqvlKEghu2pM56wE0GyS9HxB4ofXGGbTXmnAxB89vKWJuc2k9g-NYD6Wo7_6SqBkTcGd2oi8zlhFgqkBabbSUPqBTZp1YJH-ZnEFRVEf499HvdPWzzhYje2cDQKdqZsVI-auDyvUHiUe/s320/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25B9%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Πρέπει να θεωρηθεί σημαντική η
μεταγραφή Μπαργιώτα – τουλάχιστον εάν πιστέψουμε τον διευθυντή της Φώφης, τον
Μανώλη τον Όθωνα, ο οποίος, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, ειδικά τις τελευταίες
ώρες, ξεχειλίζει από ενθουσιασμό για το
Λαρισαίικο απόκτημα. «Πιστεύω ότι με τον Μπαργιώτα, τον άξιο Κώστα Μπαργιώτα,
θα μπορέσουμε να πάμε ακόμη καλύτερα, ακόμη ψηλότερα!» δηλώνει ο δυναμικός Κρης.
Και ποιος μπορεί να τον μεμφθεί για μια τέτοια πρόβλεψη;<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQf3zeHS6akowRJF_hbNWUHKItICV2qhCZN5Et6kR8caoFNoepMYwHpHZw4TxhZQx0eqhTdUdkDC_W6c1c9xWYbYQOQblhLoa8mXZNAHZ9_Pdju5pwoAoSZyb3zH3hAZrqDzaP6cs9B5w2/s1600/%25CE%259C%25CF%25803.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQf3zeHS6akowRJF_hbNWUHKItICV2qhCZN5Et6kR8caoFNoepMYwHpHZw4TxhZQx0eqhTdUdkDC_W6c1c9xWYbYQOQblhLoa8mXZNAHZ9_Pdju5pwoAoSZyb3zH3hAZrqDzaP6cs9B5w2/s320/%25CE%259C%25CF%25803.jpg" width="320" /></a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ωστόσο, δεν έλειψαν και οι παρενέργειες. Δεν
θα επεκταθούμε στις διάφορες εσωκομματικές, αλλά θα περιοριστούμε στις πιο
πικάντικες, όπως αυτή του διαγραφέντος από τον ΣΥΡΙΖΑ, Στάθη Παναγούλη. Ο οποίος
έγινε έξαλλος, όταν πληροφορήθηκε τις σχετικές εξελίξεις. Και ευλόγως (εάν,
φυσικά, μας επιτρέπεται από τους αναγνώστες η σχετική κατάθεση γνώμης), δεδομένου
ότι ο παλαίμαχος αγωνιστής της πολιτικής (μ</span>ετά και την ανεξαρτητοποίησή του και ευρισκόμενος κι αυτός σε πυρετώδη αναζήτηση κόμματος, ασφαλώς προκειμένου να προσφέρει) <span lang="EL">έχει θέσει, εδώ και μήνες, εαυτόν στη διάθεση του ΠΑΣΟΚ (</span><span lang="EL">προσφερόμενος να γαβγίζει ασταμάτητα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ ως ένας ΠΑΣΟΚικός Άδωνις)</span><span lang="EL">, καταβάλλοντας φιλότιμες
προσπάθειες (κάποιοι λένε ικετεύοντας) για ένταξη στους κόλπους του ιστορικού
σοσιαλιστικού κόμματος</span>·<span lang="EL"> πλην όμως η πρόεδρος Φώφη τον έχει εδώ και μήνες στο
«περίμενε». (σ.σ. Στη Β Αθηνών κατεβαίνει κι ο Λοβέρδος, καημένε Στάθη – έτσι
εξηγείται, πάντα κατά τη γνώμη μας, η σχετική αδράνεια της ΠΑΣΟΚικής ηγεσίας</span><span lang="EL">·</span><span lang="EL"> εξόν κι αν αποφασίσεις
να πολιτευτείς σε άλλη, άγνωστή σου περιφέρεια, ως μπάλωμα / τσόντα.) Και επί τη ευκαιρία,
μια επισήμανση προς τα ηγετικά κλιμάκια του κόμματος: Ο Στάθης έχει υψηλό
σάκχαρο και δύσκολα ελέγχει τα νεύρα του (ειδικά, δε, και μετά την καταστροφή
του προποτζίδικου του γιου του), γι’ αυτό κάμετ</span>ε γλήγορα ό,τι είναι να κάμετε, εάν,
φυσικά, επιθυμείτε να σταματήσουν οι τυχόν εναντίον σας χριστοπαναγίες από το απύλωτο στόμα του πάντα
οργισμένου Στάθη...<br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh20t49I6wKGU33JO-jxPqqy9NsRQjJJGZOI4JV1Ei3wT8P9YuWTaHttmNjFBhhSaYNe5WN3xLkjmvhmyyBbJ9d_Y7KI9DdONJOJYYtiXzYW6UlJsZhQt9_th_Ds7lLUhA4FQP4xaBKU9AT/s1600/%25CE%259C%25CF%25804.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh20t49I6wKGU33JO-jxPqqy9NsRQjJJGZOI4JV1Ei3wT8P9YuWTaHttmNjFBhhSaYNe5WN3xLkjmvhmyyBbJ9d_Y7KI9DdONJOJYYtiXzYW6UlJsZhQt9_th_Ds7lLUhA4FQP4xaBKU9AT/s320/%25CE%259C%25CF%25804.jpg" width="320" /></a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Πίσω στον
Μπαργιώτα, όμως. Που είναι και το θέμα μας. Στο «Πουτάμ’», όπως το λένε στα μέρη
του, ανεζήτησε αρχικά καταφύγιο ο Κώστας. Βρίσκοντας θαλπωρή κάτω από τις στοργικές
φτερούγες του Σταύρου του Θεοδωράκη, ενός ηγέτη που ίσταται (από
επιλογή και όχι από έλλειψη προσόντων) μακριά από μοντέλα αυθεντίας και
πεφωτισμένης ηγεσίας, ενός </span>«ανθρώπου της διπλανής πόρτας». Εντούτοις, τάχιστα κατέβαλε
τον Λαρισαίο η απογοήτευση, αφού ο συμπαθής αρχηγέτης έδειξε, δυστυχώς, από πολύ ενωρίς ότι δεν τραβάει. Ούτε καν η προσθήκη / συστράτευση του «καλύτερου
δημοσίου υπαλλήλου του κόσμου» φαίνεται να τον ξελάσπωσε. Με αποτέλεσμα την
πολιτική περιθωριοποίηση του ίδιου του –αποψιλωμένου πλέον– «Σταύρου» και του νεότευκτου κομματιδίου του. Κι
έτσι ο Μπαργιώτας, φτιαγμένος για αγώνες από στέρεα μετερίζια, αποφάσισε,
κάνοντας την καρδιά του πέτρα, να ταξιδέψει για πιο σίγουρα λιμάνια (έστω κι αν έτσι πίκρανε τόσο άσπλαχνα τον πρώην δημοσιογράφο / εστιάτορα και ευεργέτη του, ο οποίος τον έκαμε και βουλευτή). Γιατί επιθυμία
του είναι να πολιτευτεί σοβαρά κι όχι να καταλήξει στο περιθώριο της πολιτικής, εκεί
όπου κυριαρχούν απελπισία και γραφικότητα, πλάι σε στελέχη που, διακρινόμενα από παιδισμό και ερασιτεχνισμό, κάνουν πολιτική με φαιδρά, παιδαριώδη
σποτάκια που ενθουσιάζουν τον χαζοχαρούμενο πληθυσμό της απολιτικότητας και τα
οποία σε κάνουν, όταν τα βλέπεις, να πλημμυρίζεις από αμηχανία.<br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpc-jGq3sl7BpuNEfKE69Fwp4yrhQX1KnJYzetXC31NxXCwoB3utmB1_gHTIVdyKR9xzvFCHtik-4MF6bfIjnkT0dnQHgwRTfniVSZLh9_blczrX5I1eVL_64qragTudNXtX0M6sAcqVfF/s1600/%25CE%259C%25CF%25805.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="144" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpc-jGq3sl7BpuNEfKE69Fwp4yrhQX1KnJYzetXC31NxXCwoB3utmB1_gHTIVdyKR9xzvFCHtik-4MF6bfIjnkT0dnQHgwRTfniVSZLh9_blczrX5I1eVL_64qragTudNXtX0M6sAcqVfF/s320/%25CE%259C%25CF%25805.jpg" width="320" /></a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Θα μπορέσει, άραγε, να
σηκώσει στις πλάτες του τις ευθύνες που γεννά η κρισιμότητα των καιρών ο
Μπαργιώτας; Θα μπορέσει να δώσει αυτό το κάτι παραπάνω, μιαν ώθηση για τη συνένωση, και συνακόλουθη εκτόξευση, της ταλανισμένης Κεντροαριστεράς; Στον
βαθμό που του αναλογεί, ναι, ας είμαστε σίγουροι ότι θα το μπορέσει. Και πάντως είναι βέβαιον πως θα κάμει ό,τι καλύτερο μπορεί. Αφού κατεβαίνει με μεταρρυθμιστική ατζέντα ο Κώστας </span>–<span lang="EL"> ξηγημένα πράγματα. Ωστόσο, ας μη ζητούμε πολλά από τον
δύστυχο Μπαργιώτα. Ας μην έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις. Ο Λαρισαίος
πολιτικός δεν υπόσχεται θαύματα. Ένας απλό περιφερειακό στέλεχος είναι, ένα
μυρμήγκι της πολιτικής, όπως προστάζουν οι καιροί – όχι ένας σύγχρονος
πολιτικός Άτλας. Σίγουρα, μπορεί να δώσει πολλά</span><span lang="EL">· </span><span lang="EL">όχι, όμως, και τα πάντα.
Επομένως, ας υποδεχθούμε την μετεγγραφή Μπαργιώτα με μικρό καλάθι στα χέρια, αλλά όμως και με πολλήν ελπίδα στην καρδιά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjotnZxSrdKPOcQTd1oXRD2n9gI9Tp0bgAtZFdCmL6WFSu9Ct1TRqgGbPurzio_BOgvvh8KsN0crpsxwXeATFar9o-1i81-eWCir-eDtLWPelQSObPPbG4LbvypXvqSrXesF3NJxVralwPv/s1600/%25CE%259C%25CF%25801.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="145" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjotnZxSrdKPOcQTd1oXRD2n9gI9Tp0bgAtZFdCmL6WFSu9Ct1TRqgGbPurzio_BOgvvh8KsN0crpsxwXeATFar9o-1i81-eWCir-eDtLWPelQSObPPbG4LbvypXvqSrXesF3NJxVralwPv/s320/%25CE%259C%25CF%25801.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Βέβαια, υπάρχουν
και ορισμένοι ξερόλες, οι οποίοι και διατυπώνουν ενστάσεις για την επιλογή Μπαργιώτα: «Κι αφού διαφωνεί, γιατί δεν πάει σπίτι του;» ρωτούν εξυπνακίστικα. «Συνήθως
βυθιζόμαστε σε έναν νύκτιο βόρβορο, σε ένα σκότος τόσο μέτριο όσο και το φως» σχολιάζει ο μεμψίμοιρος φιλόσοφος. Για μια στιγμή, όμως. Μήπως ακριβώς ένας τέτοιος προβληματισμός ήταν που ώθησε τον Κώστα τον Μπαργιώτα
στην ΠΑΣΟΚική ένταξη; Μήπως εκεί φρονεί ότι θα βρει το φως, το φως το πραγματικό, το φως το ανέσπερο, το φως το πλέριο, που θα καταυγάσει πατρίδα και λαό; Ίσως,
λοιπόν, ειδικά σ’ αυτούς τους κρίσιμους καιρούς, η ανάγκη για προσφορά να είναι εκείνη που οδηγεί τα βήματα (και) του Λαρισαίου
πολιτικού. Και του απαγορεύει κατηγορηματικά απόσυρση και ιδιώτευση, παρά την
πικρία που δοκίμασε από τους Ποταμίσιους ερασιτεχνισμούς και τις Σταυροθεοδωρακικές
γραφικότητες. Επιβάλλοντας, ως πράξη ευθύνης, την συνέχιση της παρουσίας του στα
δημόσια πράγματα. Γιατί, εδώ που τα λέμε, χωρίς διάθεση υπερβολής και με το χέρι στην καρδιά, μπορεί εύκολα να φανταστεί </span>κανείς ετούτη ή
και την επόμενη βουλή χωρίς την παρουσία του Κώστα του Μπαργιώτα;<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgV3uuc-KzN05lDQNrp5WPh8bGPX9MN-7zG6iL5qkj9wLBXauW7kOEVdA3_dr1RDcI0F8U_3klVXIzxrNYKd_IEwM0LE8EgWdR9qf4Vqatcit-cfh_U9skfpjI98ZxJMUQcgFx8yGG-Pngt/s1600/%25CE%259C%25CF%25807.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgV3uuc-KzN05lDQNrp5WPh8bGPX9MN-7zG6iL5qkj9wLBXauW7kOEVdA3_dr1RDcI0F8U_3klVXIzxrNYKd_IEwM0LE8EgWdR9qf4Vqatcit-cfh_U9skfpjI98ZxJMUQcgFx8yGG-Pngt/s320/%25CE%259C%25CF%25807.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-74389268634930694092017-03-06T20:59:00.003+02:002022-12-02T09:49:14.252+02:00Οι γαλακτώδεις (ΙΙ)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkiQNcAvBfisBJsp06-GXobilbUTETjxGG7zWHJ0EObeEOrnmwe4Oe5Oagx21ebssF0xslIN7K850kNKvJHwjcqUayI9_h6mdtyRnJVbRD9us19utQrR3xTtlqX3c3_pNbOg9_9tSclsDx/s1600/%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2581%25CF%2583%25CE%25B5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="149" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkiQNcAvBfisBJsp06-GXobilbUTETjxGG7zWHJ0EObeEOrnmwe4Oe5Oagx21ebssF0xslIN7K850kNKvJHwjcqUayI9_h6mdtyRnJVbRD9us19utQrR3xTtlqX3c3_pNbOg9_9tSclsDx/s200/%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2581%25CF%2583%25CE%25B5.jpg" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-top: 12pt;">
Το νέο του δυστυχήματος τον βρήκε
τον καθέναν μονάχο του, στο υποφωτισμένο του δωμάτιο, <i><span lang="EN-US">in</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">flagrante</span></i>, ωστόσο έπρεπε άμεσα
να υπάρξει τοποθέτηση. («Σχολιάζω άρα υπάρχω!» είπε ο
Κουρτέσης.) Η πυραμίδα έχει γυρίσει τούμπα, εδώ και καιρό, δικαιώνοντας τους λαϊκούς
αγώνες. Εκφραστικός συνωστισμοπληθωρισμός. Να υπάρχει, άραγε, κάτι απάνου στο οποίο ο <span lang="EN-US">Joe</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Blow</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">from</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Kokomo</span> δεν έχει άποψη; «Θα
σέβεστε» ακούς –για εκατομμυριοστή φορά τις τελευταίες μέρες– από τον μέσο αποφαινόμενο που «πρωτοτυπεί», σπάζοντάς μας πολύτιμους αδένες. Η Πόρσε, ευκαιρία για νέες (εκφραστικές) λούπες. Μπορεί, άραγε, κάποιος μέσος άνθρωπος, κάποιος μη ειδικός, να <i>μην</i> έχει άποψη για τα ακριβή αίτια του δυστυχήματος; Επιτρέπεται<i> </i>να <i>μην</i> έχει γνώμη – και, κυρίως, να <i>μην</i> επιθυμεί να τη μοιραστεί; Μπα, το Πορσικό συμβάν είναι εδώ και ζητά σχολιασμό. «J<span face=""calibri" , sans-serif" style="font-size: 14.6667px;">’</span>accuse!», ο κακιασμένος μπατίρης αριστεριστής. Το ανάποδο (η καρδούλα του το ξέρει...), ο δυστυχής <span lang="EN-US">γουοναμπής</span>
που πασχίζει να κρύψει τη δική του –λόγω αδεκαρίας– μνησικακία μέσα από την
υπεράσπιση της φαντασιακής του ταυτότητας. («Ο καπιταλισμός επιτρέπει και σ’
εμάς να ονειρευόμαστε – και, ποιος ξέρει, ίσως κάποια μέρα κι εμείς… ενδεχομένως... κάποτε...») Συν ο φόβος μη και δείξει τη συμπλεγματικότητά του [ο φόβος του βλάχου με τονε πούνε (οι βλάχοι) βλάχο]. Διαφορές, γεννημένες, όμως, από το ίδιο εύφορο έδαφος (που παράγει, μονοκαλλιέργεια, τη ζηλοφθονία)<span face=""calibri" , sans-serif"><span style="font-size: 14.6667px;">.</span></span> Από την ίδια γαστέρα βγαίνουν οι (υποτίθεται αντιτιθέμενες) απόψεις. Ο <span lang="EN-US">Masaccio</span><span lang="EN-US"> </span>δείχνει προς τον ορθολογισμό<span face=""calibri" , sans-serif" style="font-size: 11pt;">· </span>ο <span lang="EN-US">Fra</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Angelico</span> προς τον μυστικισμό. Αλλά κι οι δυο τους –επισημαίνει ο Καΐμη– έμαθαν το πινέλο ως τέκνα
της ίδιας Τζιότικης παράδοσης. Πέριξ της ηθικής και της τεχνικής η συζήτηση, αλλά μήπως θα μπορούσε να προστεθεί και μια διάσταση αισθητική; Μπορεί, λ.χ., τη Silver Shadow που οδηγεί στο Surrey ο κύριος Prichard (που παρόμοιο αμάξι οδηγούσε κι ο προπάππος του) να την οδηγεί κι ο (new money) Θανάσης στους δρόμους της ιστορικής Λεβαδειάς; Είναι συμβατή, με τα κλασσικά, παραδεδεγμένα κριτήρια αισθητικής, η εικόνα πολυτελών αυτοκινήτων να βολτάρουν στις Βαλκάνιες λεωφόρους – και δη με κάγκουρες στο τιμόνι; Ο Ιαβέρης, οργίλος, μιλά, για χιλιοστή φορά, ακάματα, σχεδόν εμμονικά, για
έλλειψη οδηγικής συνείδησης (με τη γραφικότητα, δυστυχώς, να παραμονεύει στη
γωνιά). Ο τηλεπαρουσιαστής αναλύει (στους διψασμένους για επιβεβαίωση της προειλημμένης τους απόφασης θεατές) τις κρίσιμες
λεπτομέρειες για το συμβάν «που σκόρπισε το πένθος» («πρέπει να παίζει η εικόνα
του δυστυχήματος;» – να ένα ακόμη ερώτημα). Υπάρχει κάποιος που θέλει να ρωτήσει και όχι να απαντήσει; (Σιγή από το εκκλησίασμα.) «Έτρεχε το κωλόπαιδο», στο καφενείο. «Όχι
στην ταξική ανάλυση του δυστυχήματος», στα <span lang="EN-US">fora</span><span lang="EN-US"> </span>της πρεταπορτέ διανόησης. Και ο (αναπόφευκτος)
ορθολογισμένος, ο εκφραστής της γενικώς αποδεκτής αιρετικότητας, ο «μοναχικός πολυπράγμων» να διευκρινίζει
ότι «δεν φταίει η Πόρσε», διαφωτίζοντας (ευτυχώς!) όσους πλανεμένους πίστευαν πως για το δυστύχημα ευθύνεται ο
κινητήρας, το τιμόνι κι ο λεβιές του «πολυτελούς οχήματος». Επανάληψη μήτηρ
μαθήσεως, αλλά κι η πρωτοτυπία έχει τη χάρη της. Γι’ αυτό και, παρακολουθώντας
βαριεστημένα την επαναλαμβανόμενη επικαιρότητα, ενθουσιαστήκαμε από μια νέα οπτική
που κατατέθηκε (πραγματικά ή στη φαντασίας μας;) αφιλοκερδώς (τι έκπληξη!) από τον κύριο Τάδε, τον καθηγητή των Μπίζνες
Οικονόμικς Ακάουντινκ εντ Λοτζίστικς γουίθ Φάινανς εντ Μάρκετινκ: «Χάθηκε ένας νέος άνθρωπος.
Έχουμε σκεφτεί ότι, εάν δεν έφευγε τόσο πρόωρα, θα μπορούσε να είναι
παραγωγικός για πάνω από σαράντα χρόνια, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη και την
ανταγωνιστικότητα της χώρας;» Πρωτότυπη παρατήρηση, χωρίς αμφιβολία, ωστόσο το ερώτημα του «τίς πταίει;»
για το «τραγικό δυστύχημα» παρέμενε μετέωρο. «Ο λαϊκισμός!» αποφαίνεται ξάφνου ο αναπόφευκτος (γκρεκοφιλελεύθερος) επιστήμονας, εμπλουτίζοντας καθοριστικά
τη δημόσια συζήτηση.<br />
<br />
<i>/σχετικά άρθρα/</i><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2017/02/oi-galaktwdeis.html">Οι γαλακτώδεις</a></b><br />
<o:p></o:p></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-10347614377963495922017-02-12T21:12:00.000+02:002017-05-15T21:46:47.631+03:00Οι γαλακτώδεις<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK0RgRB7k4WdgcH9DejcEgz0pAFlSPMHpOjdAjJT4CqGv6Q_j2OhZRI-5x-IF-kcTmTQsQTSehEbPqmeaewIUC4_zVgaXGA4thBSxWMohkpsObejmijLAcmM8Cy4vB1CLzzrqh2L1YOi5V/s1600/%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CF%258E%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%25821.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="228" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK0RgRB7k4WdgcH9DejcEgz0pAFlSPMHpOjdAjJT4CqGv6Q_j2OhZRI-5x-IF-kcTmTQsQTSehEbPqmeaewIUC4_zVgaXGA4thBSxWMohkpsObejmijLAcmM8Cy4vB1CLzzrqh2L1YOi5V/s320/%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CF%258E%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%25821.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
Τρεις εκτονώσεις, τρεις <i>πολιτικές </i>εκτονώσεις, είχε καταφέρει ήδη, και μάλιστα παλικαρίσια, ενώπιον της κομπιουτερίστικης οθόνης ο γαλακτώδης – και να σκεφτείς ότι ακόμη δεν είχε
απομεσημεριάσει. Πόσον πολύ χρόνο –αλλά και διάθεση– είχε για κάμποσες ακόμη! Από τον
υπολογιστή του, επομένως, δεν έλεγε να ξεκολλήσει. Θα ’ρχονταν κι άλλες εκτονώσεις
ίσαμε το βράδυ – αυτό ήταν βέβαιο. Εκτονώσεις διόλου μοναχικές, καθότι κατορθώνονταν και σε συνεργασία με άλλους πληκτρολόγους γαλακτώδεις. Κάποιοι ισχυρίζονταν πως δεν ήταν η εναντίωσή του στις χαμηλές προδιαγραφές του κυβερνητικού τσίρκου και της κωμικής στελέχωσής του, αλλά η διατήρηση της επιβολής του ΕΝΦΙΑ για το προικώο αλλά και για το πατρικό στο χωριό, συν κάποιοι φόροι παρεπάνω τους οποίους εκλήθη να πλερώσει, που αυτόν, έναν μέχρι πρότινος απολίτικο, έναν αλαφρύ, τον
είχαν, εδώ και καιρό, ριζοσπαστικοποιήσει, τον είχαν τρέψει σε ιντερνετικό ακτιβιστή –
έναν αντιΣΥΡΙΖΑ militant από τους λίγους. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δύσκολα μπορούσε να γίνει πιστευτό, δεδομένου ότι είχε βρει διέξοδο κι ελπίδα στη στήριξη Κυριάκου και συνεργατών, άρα οι απαιτήσεις για υψηλές προδιαγραφές φαίνεται πως πράγματι υπήρχαν – και με το παραπάνω.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNlfHIEkr08A2ZPWwLrdw5OaQwdimhckOdwtSulhEYYVc36-oR5NxT19eWcG0yI5EMEzvzgRRqwU2Rpqx8RYBJgNtHWSXd6Z1EgwWJ3E-fzWm7Yas9JTlQ867nLvoM-6v6JdSodeKuCuNM/s1600/%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CF%258E%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%25823.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="173" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNlfHIEkr08A2ZPWwLrdw5OaQwdimhckOdwtSulhEYYVc36-oR5NxT19eWcG0yI5EMEzvzgRRqwU2Rpqx8RYBJgNtHWSXd6Z1EgwWJ3E-fzWm7Yas9JTlQ867nLvoM-6v6JdSodeKuCuNM/s320/%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CF%258E%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%25823.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Απαιτήσεις που σίγουρα δεν ικανοποιούνταν από το κυβερνών κόμμα, πράγμα, άλλωστε, που τον είχε κάμει έναν ορκισμένο διώκτη του λαϊκισμού και του ποστρούθ, έναν δυναμικό αγωνιστή υπέρ της Αλήθειας, ο οποίος απάνω στα πεπραγμένα της
κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του. Πόσο τον εξόργιζε το
κόμμα ετούτο ως κυβέρνηση! Μα πόσο τον εξόργιζε! Εκτός εαυτού τον έβγαζε! Μήπως ως
ένα τυπικό κόμμα του Ελληνικού θιάσου, ένα κόμμα απολύτως αντιπροσωπευτικό – ένα κόμμα βγαλμένο από μας για μας; Μπα, όχι, προς Θεού
όχι. Τον εξόργιζε δυνατά ως κάτι το όλως άλλον! Το ιδιαίτερο. Το πρωτοφανές. Που θα το ’παιρνε –Θεούλη
μου!– παραμάζωμα ο Κυριάκος με το μέτωπο λογικής και τη συμφωνία αλήθειας, ώστε
να πέσει (αμήν και πότε!) ο ολοκληρωτισμός και να ’ρθει η δημοκρατία. («Όχι στους συμψηφισμούς ρε μαλάκα!» ακούγεται από μια καρέκλα του <i>Free Thinking Zone</i> να μας εγκαλεί πίνοντας καπουτσίνο –με μπόλικο γάλα– ένας σκεπτόμενος γαλακτώδης.) Κι έτσι,
σ’ αυτό το κλίμα, το πληκτρολόγιο έπαιρνε
φωτιά. Τι αγώνας ήταν ετούτος! Τι μάχη για τη μεγάλη ανατροπή! Τίποτε δεν είχε
αφήσει ασχολίαστο ο γαλακτώδης. Τι Καρανίκα είχε στηλιτεύσει με λόγους πύρινους. Τι ΝΑΣΑ είχε ειρωνευτεί με αστεϊσμούς ευφάνταστους. Στη συνέχεια, οργίλος, προχωρούσε και σε (γαλακτώδεις) καταγγελίες
περί πρωθυπουργικού ταξιδιού στη Ντίσνεϋλαντ! Τι όμορφα καλαμπούρια είχε σκαρώσει με τούτη τη Γεωργιάδικη (δι’ αντιπροσώπων) αποκάλυψη! Πλημμύρα κανονική πικάντικων, συνάμα δε και εύστοχων, αστεϊσμών από τον αυτοαρμεγόμενο
διαμαρτυρόμενο (που τον έπνιγε, εξόν από το γαλακτώδες, και το δίκαιο©).<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV3pQOKfX2j9nNTllx9xCuT4BJJl9NLs21zT0nGXuGmdNm3rz_X1Pgy6rYNSmVd71gZEPpEErrQY7ZSyg2R1KstYyJGFBC46VBJ031J8yKP1hU8OKH99P2QB1AmlvD4IOw5lWrqxZ4-52g/s1600/%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CF%258E%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%25822.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV3pQOKfX2j9nNTllx9xCuT4BJJl9NLs21zT0nGXuGmdNm3rz_X1Pgy6rYNSmVd71gZEPpEErrQY7ZSyg2R1KstYyJGFBC46VBJ031J8yKP1hU8OKH99P2QB1AmlvD4IOw5lWrqxZ4-52g/s320/%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CF%258E%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%25822.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Σε μιαν άλλην άκρη των Αθηνών, παραλλήλως, κάποιος δύσμορφος, αγωνιστής κι αυτός της Αλήθειας, κολυμπούσε
αχόρταγα μες στο δικό του γαλακτώδες. Υποσχόμενος και νέες αποκαλύψεις. Το «σπίτι του Βολταίρου» (sic, lol και γαλακτώδες) φημολογείτο πως
όχι μόνο είχε αγοραστεί, αλλά είχε μετατραπεί και σε μπουρδέλο πολυτελείας! Στο οποίο,
μάλιστα, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες που ο έγκριτος ερευνητής διέθετε, η νέα του ιδιοκτήτρια εκδιδόταν
κιόλας! Αποκλειστικά, μάλιστα, σε στελέχη της Siemens! Και, απ’ ότι τουλάχιστον έλεγαν κάποιοι, ο σύζυγός της και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως– όσο κι
αν ακουγόταν απίστευτο– ήταν ο προαγωγός της! Και, σαν να μην έφτανε αυτό, κατά τη διάρκεια της επαφής με τους πελάτες την έπαιρνε και μάτι! Και μάλιστα αυνανιζόμενος! Ενώ τον θώπευε φιλήδονα και κάποιος Χριστοφοράκος! Όλα τούτα θα αποτελούσαν το αποκλειστικό της ερχόμενης εβδομάδος. Και καμπόσοι πληκτρολόγοι γαλακτώδεις, φίλοι και μαχητές της <i>ντοκουμενταρισμένης </i>εκδοχής της Αλήθειας, ετοιμάζονταν να πιάσουν τα πληκτρολόγια και να δώσουν μάχη πολιτική με τους αντιπάλους γαλακτώδεις. Η αντιπαράθεση ανεμένετο σκληρή – μέχρι τελικής πτώσεως! Σκότος. Έρεβος. Μόνη αντίθεση στο κυρίαρχο μαύρο, το λευκό χρώμα του μαζικά παραγόμενου, και ως εκ τούτου εν αφθονία προσφερόμενου, γαλακτώδους.<br />
<br />
<i>/σχετικά άρθρα/</i><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2013/10/blog-post.html">Λερμπαλέρ</a></b><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2017/03/oi-galaktvdeis-II.html">Οι γαλακτώδεις (II)</a></b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<o:p></o:p></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-57914234004070796202017-01-29T09:33:00.000+02:002017-01-30T09:26:54.449+02:00Η δικαίωση του Απόστολου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL-CfLxXkZBEX7nyW9KOlnr487FZ_3WOSnQSmTf97OQxsp8A2npP946oXHWRGuDUUrFsTxrP1Z9bwPWWiWd8tskjTUVoDqh1UO0pVInuVLsxPEkKNE_wEFCNSeqeKNY_vrepJy0pyWFp6p/s1600/%25CE%2591%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%25824.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL-CfLxXkZBEX7nyW9KOlnr487FZ_3WOSnQSmTf97OQxsp8A2npP946oXHWRGuDUUrFsTxrP1Z9bwPWWiWd8tskjTUVoDqh1UO0pVInuVLsxPEkKNE_wEFCNSeqeKNY_vrepJy0pyWFp6p/s320/%25CE%2591%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%25824.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η τιμητική, όπως οι πάντες συνομολογούν, απόφαση της (ανεξάρτητης)
Ελληνικής δικαιοσύνης περί μη εκδόσεως των οκτώ τούρκων στρατιωτικών στην χώρα
τους έβγαλε ασπροπρόσωπο όλον τον Ελληνισμό. Τώρα πια ο Έλληνας, με καθαρό το
κούτελο, μπορεί να παινεύεται, άνευ δισταγμών, ότι ζει σε μια χώρα ευρωπαϊκή (πλέον και με τη βούλα), με τη
διάκριση των εξουσιών της και με τα όλα της, όπου πολιτικές και άλλες πιέσεις δεν περνούν. Δεν περνά, επίσης, απαρατήρητο το γεγονός ότι η σωστή ρότα που οδήγησε στην άκρως τιμητική απόφαση
ακολουθήθηκε, κατά πάσα βεβαιότητα, από τη στιγμή που ένας ιδιώτης, ο Αποστόλης ο Δοξιάδης, με έναν εντυπωσιακό (αστικό)
ακτιβισμό, εκείνο το παγωμένο απόγευμα σε πάρκο πλησίον δημοφιλούς
μπαρ-ρεστοράν, δημιούργησε κινητοποίηση φέρνοντας τους πάντες προ των ευθυνών
τους. Ήταν η ιδέα που τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα του εφησυχασμού. Η πρωτοβουλία-τομή που έφερε τα πάνω κάτω. Η κίνηση-ματ που άλλαξε τον ρουν των εξελίξεων. Από κει και πέρα τα υπόλοιπα ήσαν λεπτομέρειες, αφού τα πράγματα είχαν ήδη πάρει τον δρόμο τους...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMTWuYB4YGaQ6CqSrUTZxmU-WAS8ys8fb5jhHECCts8PlXCyi5cXj3nQ9TEDTacfS6TYGOOCPfOsAncL9zVERJLu0lPPgyl4slOKs7arPUn9MaU6IAezS68anzVMyfNinprhPw8kaNYUzU/s1600/%25CE%2591%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%25827.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMTWuYB4YGaQ6CqSrUTZxmU-WAS8ys8fb5jhHECCts8PlXCyi5cXj3nQ9TEDTacfS6TYGOOCPfOsAncL9zVERJLu0lPPgyl4slOKs7arPUn9MaU6IAezS68anzVMyfNinprhPw8kaNYUzU/s320/%25CE%2591%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%25827.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Από
δικαστικές, μάλιστα, πηγές (θείο μας αρεοπαγίτη), οι οποίες μας εξήγησαν, χωρίς πολλές φιοριτούρες, το τι συνέβη και οδηγηθήκαμε σε τούτη την ιστορική απόφαση, πιστοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, και το ότι η πρωτοβουλία του
Απόστολου ήταν που έγειρε αποφασιστικά την πλάστιγγα, που έκλινε καθοριστικά την
παλάντζα. «Από πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες πιέσεις δεν δεχόμεθα. Μην έχεις αμφιβολίες. Όταν, όμως, μιλούν οι πολίτες, τότε, ναι, αφουγκραζόμεθα. Αν δεν είχε πραγματοποιηθεί η εκδήλωση Δοξιάδη, δεν ξέρω ποια θα ήταν η απόφαση. Η
κοινωνία των πολιτών παιδί μου! Η κοινωνία των πολιτών!» επεξήγησε ο θείος. Με το ηθικό δίδαγμα να μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, όταν ακόμη και διανοούμενοι / καλλιτέχνες με άφθονο
χρόνο στη διάθεσή τους, αντί να αφιερώσουν αυτόν τον ατέλειωτο χρόνο στις συνήθεις αργόσχολες μπονβιβερικές ενασχολήσεις, τον διαθέτουν στην υπηρεσία της κοινωνικοπολιτικής μάχης μετατρεπόμενοι σε αποφασισμένους ακτιβιστές που σηκώνουν τη σημαία του αγώνα και τραβούν μαχητικά μπροστά, η νίκη δεν είναι <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;">–</span>δεν <i>μπορεί </i>να είναι<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;">– </span>μακριά.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBQCv1pKdGL3w51PO-yDKcOs3e0yPwwieeG3XVc0Qt0-ed-wA7ok_sqKrwfGp33kEXWnrbWWsKOfCljkw91LdnKnjPopDnQjrzu0uXDQYHNbX468_HK2-5jONYW_4K0tQvd9qz8KRw-XCx/s1600/%25CE%2591%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%25825.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="202" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBQCv1pKdGL3w51PO-yDKcOs3e0yPwwieeG3XVc0Qt0-ed-wA7ok_sqKrwfGp33kEXWnrbWWsKOfCljkw91LdnKnjPopDnQjrzu0uXDQYHNbX468_HK2-5jONYW_4K0tQvd9qz8KRw-XCx/s320/%25CE%2591%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%25825.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-21412524052185975762017-01-19T12:59:00.000+02:002017-06-05T09:38:21.624+03:00Τα μαλλιά του Μουλόπουλου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4AxR7z3wj3NEPwdMrM4u-v1TbBp7pLtIVmHS-_Cihg9w6mhCHZ4qkJRN8UaIBeHRNo8UJahWyLTrFgBHBrwYuHdmR7j2K-Pqox2zaKYUpSr7VpWcH10p5MaPqzRMd-KRcbbkjLOCMEXI7/s1600/%25CE%259C%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4AxR7z3wj3NEPwdMrM4u-v1TbBp7pLtIVmHS-_Cihg9w6mhCHZ4qkJRN8UaIBeHRNo8UJahWyLTrFgBHBrwYuHdmR7j2K-Pqox2zaKYUpSr7VpWcH10p5MaPqzRMd-KRcbbkjLOCMEXI7/s400/%25CE%259C%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB.jpg" width="281" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Θανάσης, ένα Ελληνικότατο όνομα<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;">· </span>το σήμα κατατεθέν, θα λέγαμε, της Ελληνικότητας στον τομέα των ονομάτων <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">–</span> κατά την προσωπική μας, πάντα, αξιολόγηση. Χθες, λοιπόν, ανήμερα του Αγίου Αθανασίου, δεν θα μπορούσαμε να λείπουμε από το εορταστικό τσιμπούσι που έλαβε χώρα σε στενό αλλά ζεστό στέκι της οδού Σωκράτους, επί τη ονομαστική εορτή του καλού φίλου <a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/11/kai-twra-ti.html">Θανάση Κρομμύδα</a>. Η παρουσία λίγων αλλά εκλεκτών φίλων, εκείνο το μεσημεράκι, συνοδεία πικάντικων καραμανλίδικων μεζέδων (λουκάνικα, τυριά, παστουρμάδες, αβγά Βαρνάβα σαγανάκι),<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span>παρουσία και άφθονου οίνου, τσίπουρου και ούζου,
και με το κέφι στο κατακόρυφο (Θεέ μου, τι ευωχία ήταν ετούτη!), δημιούργησε τις προϋποθέσεις για μια γνήσια Ελληνική συζήτηση.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhukDJBFHYZuOgCKFEdfW0uhK2dZ9WSw4VUtZaLmJhyphenhyphenOb2NLl-n5_N9Rv_On8O1P3dwCYhyhyTMIK_cOsPgLqPXqsssT-ufRgMXHycL9BPXP5bmDhHxZfppgNodHVvWwbA3djq8xbX5vMHG/s1600/%25CE%2598%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%25821.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhukDJBFHYZuOgCKFEdfW0uhK2dZ9WSw4VUtZaLmJhyphenhyphenOb2NLl-n5_N9Rv_On8O1P3dwCYhyhyTMIK_cOsPgLqPXqsssT-ufRgMXHycL9BPXP5bmDhHxZfppgNodHVvWwbA3djq8xbX5vMHG/s400/%25CE%2598%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%25821.jpg" width="300" /></a></div>
<br />
Τι γίνεται με τον διωκόμενο ΔΟΛ, η <i>ΕΛΕΝΗ </i>που έδωσε προσφορά η αστική φυλλάδα, οι χοντρές γάμπες της Κοσιώνη, εάν περπατά και χωρίς στήριξη ο ετοιμόρροπος Ψυχάρης, ποιος έκανε παρέα στον Λαμπράκη, ποια (τότε δημοσιογράφος και νυν βουλευτής) ήταν η νοσοκόμα που τον ξεσκάτιζε για να κερδίσει την εύνοιά του, αλλά και το εντυπωσιακό, πράγματι, γεγονός, ότι ο νέος κουμανταδόρος του Συγκροτήματος, ο Βασίλης ο Μουλόπουλος, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, διαθέτει στιλπνά καστανόχρωμα μαλλιά, αποτελώντας ένα θαύμα της φύσης, καθώς αποκλείστηκε, χωρίς δεύτερη σκέψη, η πιθανότητα ένας τόσο σοβαρός άνθρωπος, όπως ο Βασίλης, να βάφει τα μαλλιά του. Ωστόσο <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">–</span>δεν θα το κρύψουμε<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">–</span> αισθανθήκαμε να ανιούμε με την πνιγηρή Ελληνική επικαιρότητα και τα παρελκόμενά της. Κι έτσι, αποφασίσαμε να δώσουμε μια νέα τροπή στη συζήτηση, θα λέγαμε μια νέα πνοή, θέτοντας, ξαφνικά αλλά και αποφασιστικά, ένα άλλης τάξεως ερώτημα: Ποιος Έλληνας καλλιτέχνης διαθέτει τα πιο κοντά πόδια; Η συζήτηση, ξεπερνώντας τις προσδοκίες μας, άναψε μεμιάς, με τις απόψεις του καθενός να πέφτουν στο τραπέζι βροχηδόν και με τη βεβαιότητα διά της οποίας ο Έλληνας έχει συνηθίσει να αποφαίνεται. Και πού καταλήξαμε μετά
από ωριαία και βάλε συζήτηση; Να γίνει κατά πλειοψηφία αποδεκτή η άποψή μας ότι τα πιο κοντά <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">–</span>ίσως και παχιά<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">– </span>πόδια της
ελληνικής showbiz τα διαθέτει πιθανότατα ένας Θανάσης <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">– </span>ο Μικρούτσικος.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMjU0vSCvClkJOzMzVuPwVSPGpm8SrtPpxNPv8obuNaCJ8z1LIjz8ay8g8yVe7cnG1lxGsPJljiGsuuvFhIBd5oBR19ZUHv99o70WBzBD5gekPS37TukSmCdvmkpzQg2bxcxskgj6DzO5o/s1600/%25CE%2598%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMjU0vSCvClkJOzMzVuPwVSPGpm8SrtPpxNPv8obuNaCJ8z1LIjz8ay8g8yVe7cnG1lxGsPJljiGsuuvFhIBd5oBR19ZUHv99o70WBzBD5gekPS37TukSmCdvmkpzQg2bxcxskgj6DzO5o/s400/%25CE%2598%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="265" /></a></div>
<br />
Στη
συζήτηση, ωστόσο, δεν υπήρξε ομοφωνία, καθώς επιτρέψαμε να διεξαχθεί σε δημοκρατικά πλαίσια, αφήνοντας μεγάθυμα ούλες τις απόψεις να ανθίσουν. Υπήρξαν, επομένως, και κάποιες ενστάσεις.Τις οποίες δεχθήκαμε να ακούσουμε ανενδοίαστα. Κάποιος, επί παραδείγματι, έθεσε την υποψηφιότητα του Θύμιου του Καρακατσάνη, αλλά ο συμπαθέστατος ηθοποιός μας δεν βρίσκεται πια εν
ζωή και δεν επιθυμήσαμε να τον εμπλέξουμε σε ματαιόδοξους διαγωνισμούς του κόσμου ετούτου. Άλλη φίλη έριξε στο τραπέζι το όνομα του Μίμη Ανδρουλάκη (με την ιδιότητα του λογοτέχνη). Σύμφωνοι, έχει πολύ κοντά πόδια και ο Μίμης, αλλά το να ισχυριστεί κανείς ότι διαθέτει και τα κοντύτερα θα ισοδυναμούσε σίγουρα με υπερβολή. Διανοούμενος συνδαιτημών προέκρινε την περίπτωση του Γιώργου Βέλτσου, υποστηρίζοντας, μάλιστα, ότι όχι μόνο έχει δει ολόγυμνα τα πόδια του Γιώργου σε μια παραλία της Μυκόνου, αλλά ότι τα εμέτρησε κιόλας! Επειδή, όμως, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, καταθέτουμε ως απόδειξη υπέρ της δικής μας άποψης τη συγκεκριμένη φωτογραφία, που αποδεικνύει του λόγου το αληθές πέραν πάσης αμφιβολίας.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfQ76P7jwBEmgMUnZbEali5UZqkl1Au27kvCaj9hQNGWAziEA0qjz_3tJxCTnDoOxYFco9CP7VSi5cuhlmNpKalg13t8eIo6SG6JvQ-74JH_3-qrT98HZxqr3GTAMeEVUKRjBJ0jLGYwCZ/s1600/%25CE%2598%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%2598%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfQ76P7jwBEmgMUnZbEali5UZqkl1Au27kvCaj9hQNGWAziEA0qjz_3tJxCTnDoOxYFco9CP7VSi5cuhlmNpKalg13t8eIo6SG6JvQ-74JH_3-qrT98HZxqr3GTAMeEVUKRjBJ0jLGYwCZ/s320/%25CE%2598%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%2598%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Άλλωστε, το ότι ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης μας τυγχάνει τόσο αντιπαθής και ανυπόφορος επ<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;">’</span> ουδενί θα μπορούσε να του στερήσει μια πρωτιά <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">–</span> έστω και σχετιζόμενη όχι με τέχνη αλλά με πόδια. Το τελικό συμπέρασμα κατατέθηκε από τον (ορθολογιστή) εορτάζοντα, Θανάση: <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;">«</span>Ευτυχώς που έχει εξαιρετικά κοντά πόδια ο Θάνος ο Μικρούτσικος, γιατί έτσι υψιπετής που είναι ως καλλιτέχνης, με
τη φαντασία του να τον οδηγεί σε ασταμάτητες πτήσεις, τα κοντά του πόδια τον προσγειώνουν στη γης και τον ρεαλισμό της, εξασφαλίζοντας μ<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">’ </span>αυτόν τον τρόπο την πολυπόθητη ισορροπία που, ομολογουμένως, ψάχνουμε όλοι οι άνθρωποι<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">»</span>. Ίσως, λοιπόν, τα τόσο κοντά πόδια του συγκεκριμένου, αχαλίνωτου ως προς τη φαντασία, καλλιτέχνη να αποτελούν μια πρόνοια της σοφής Μάνας Φύσης με στόχο την αρμονία...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBEvzTk55CW-DQLdItGgzDgs4kJAbI0SjvEB_9zC5-Cg9dZUYlYNTX88mvf1Zie3hij1jQPAfcvrzOw-DqsgokL6LTk65_giiL-shFs4DNSeXLniIlt3lPoOXwqkQTCpi6WbI_sv-LJ8OS/s1600/%25CE%2598%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%25822.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="182" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBEvzTk55CW-DQLdItGgzDgs4kJAbI0SjvEB_9zC5-Cg9dZUYlYNTX88mvf1Zie3hij1jQPAfcvrzOw-DqsgokL6LTk65_giiL-shFs4DNSeXLniIlt3lPoOXwqkQTCpi6WbI_sv-LJ8OS/s320/%25CE%2598%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%25822.jpg" width="320" /></a></div>
<o:p></o:p></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-17672190786871512402017-01-01T22:33:00.000+02:002017-01-04T09:37:01.747+02:00Η Πρωτοχρονιά του Νίκου Δήμου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif6xTRCyEMk7N8K0Y98PlhdGii-Su4S3MbpAlErAo8uvPBJKY9h0jKVvhfCULFlkM3UB3bDAm-WkDS7xdoBRYwLOoHRms7RiAfzDrkwWLSU6XSD9UNVrkvTApcQlvBXR330kTj3hGep5JC/s1600/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%25851.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif6xTRCyEMk7N8K0Y98PlhdGii-Su4S3MbpAlErAo8uvPBJKY9h0jKVvhfCULFlkM3UB3bDAm-WkDS7xdoBRYwLOoHRms7RiAfzDrkwWLSU6XSD9UNVrkvTApcQlvBXR330kTj3hGep5JC/s400/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%25851.jpg" width="318" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Βαρύθυμος σηκώθηκε και τούτη την Πρωτοχρονιά ο Νίκος Δήμου. Συνάμα, δε, κι οξύχολος. Τίποτε πάλι δεν του πήγαινε καλά, που να πάρει ο διάολος. Μα απολύτως τίποτα! Όχι, δεν ήταν μόνο ότι, λόγω της οικονομικής κρίσης, είχε βάλει στο blog του διαφημίσεις της <i>Google</i>,<i> </i>τις οποίες, ως φαίνεται, πατούσε τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγός του καταφέρνοντας απανωτά «κλικ», σίγουρα εκ λάθους, με αποτέλεσμα η εταιρία να του μπλοκάρει τη δυνατότητα τοποθέτησης ρεκλάμας λόγω παραβίασης των κανόνων χρηστής χρήσης. Ήταν και το ότι ο πλανήτης είχε πέσει στις δαγκάνες των δυνάμεων του λαϊκισμού<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;">· </span>ο ορθός λόγος έμοιαζε να υποχωρεί<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;">· </span>ο φιλελευθερισμός, και μάλιστα ο α λα
γκρέκα που πρέσβευε ο συμπαθής δημοσιολόγος, αποτύγχανε να γοητεύσει τις πλατιές λαϊκές
μάζες. Άσε που αναρωτιόταν: Δεν θα μπορούσε να παίξει <i>εκείνος </i>τον ρόλο του οργανικού διανοούμενου / προπαγανδιστή του αστικού νεοαυριανισμού αντί για τον Ράμφο, και να κάνει αυτός τον βαστάζο του Πορτοκλάστε, αφού, τον καιρό εκείνο τον παλιό που ο Στέλιος υμνούσε παπάδες και Γεροντικά κει πάνω στην Πεντέλη, προτού αλλαξοπιστήσει και αποφασίσει να υπηρετήσει με τον παλιό φανατισμό το νέο δόγμα, ο δημοσιογράφος Δήμου εκθείαζε εγκαίρως τον λιμπεραλισμό; Ίσως, πάλι, να είχε πληρώσει την απόφασή του να εκφράζει αταλάντευτα τις μεγάλες αλήθειες, όπως τότε, με την αποκάλυψή του για την απάτη με το Άγιο Φως (σε ένα κρεσέντο ειλικρίνειας μα και επιθυμίας για δια-Φωτισμό, που δυστυχώς παρεξηγήθηκε ως πατεντάτη απολιτικότητα, παιδικότητα, και διάθεση να κάνει, ως συνήθως, τον έξυπνο σε ολέθριο timing), η οποία και του στοίχισε, νωρίς-νωρίς, την κλωτσηδόν εκπαραθύρωσή του από το <i>Ποτάμι </i>και την απώλεια του επίζηλου τίτλου του πολιτευτή. Επιπλέον, το να ισχυριστείς ότι τα πονήματα του δεν βρίσκονταν και στην πρώτη γραμμή της ζήτησης θα ισοδυναμούσε με ένα πελώριο understatement...</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw-mbgexriL3_3zlnmSvDOUVdtrjxIA92V5SzL-VwZcSjST52dnVeb3m4Km4KplRxNkeIty1zuMQvtzy6QTRogoDr4_erKuPuTl2BrcP6-9W49GgnFxNmqLOb1ITMV_ohAIC_GXL_JWHJE/s1600/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%25852.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw-mbgexriL3_3zlnmSvDOUVdtrjxIA92V5SzL-VwZcSjST52dnVeb3m4Km4KplRxNkeIty1zuMQvtzy6QTRogoDr4_erKuPuTl2BrcP6-9W49GgnFxNmqLOb1ITMV_ohAIC_GXL_JWHJE/s320/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%25852.jpg" width="300" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το χειρότερο; Δεν είχε προς ποιον να τα ψάλλει, χρονιάρα μέρα<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;">· </span>πού να μεταφέρει την πολύτιμη γνώση του<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;">· </span>ποιον να νουθετήσει. Μόνος
του είχε μείνει, κι αυτές τις γιορτές, ο γκρεκοφιλελεύθερος. Αφού όλοι
απομακρύνονταν από κοντά του φοβούμενοι, τάχατες, πληκτικούς διδακτισμούς και ανιαρούς μονολόγους
με έντονο το χρώμα της πνιγηρής εγωπάθειας,της ενοχλητικής περιαυτολογίας, της απωθητικής μονομανίας, της ανυπόφορης κοινοτοπίας, ενώ, στην πραγματικότητα, δεν άντεχαν την Αλήθεια. Προς στιγμήν του ήρθε μια ιδέα, ιδέα ορθολογική πέρα για πέρα απ’ όποια σκοπιά κι αν την έβλεπε κανείς: να καλέσει τον Γιάννη τον Μαρίνο να κάνουν μαζί Πρωτοχρονιά<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">·</span> τον παλαίμαχο δημοσιογράφο, ο οποίος, μετά και τον θάνατο της μητέρας του, περνούσε κι εκείνος τις γιορτές μόνος. Αμέσως, όμως, μετέβαλε γνώμη. Ποιος ανέχεται τον ξερόλα και γρινιάρη Μαρίνο, που όλο θέλει να μιλάει, έχει πάντα δίκιο, ενώ νιώθει μονίμως αδικημένος, ωστόσο και (αυτο)δικαιωμένος; Δύο παρόμοιοι χαρακτήρες, άλλωστε, δύσκολα κάνουνε χωριό γύρω απ’ το ίδιο τραπέζι, κι έτσι η συνύπαρξη θα καθίστατο δυσχερής. «Μπα, άσε, καλύτερα μόνος, παρέα με τον εαυτό μου, τον καλύτερό μου φίλο που δεν με απογοητεύει ποτέ...» σκέφτηκε, με σύνεση και ορθολογισμό.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivc2s4KHXMLMwPOC51MdKYdL9YABdHivlWVqygKxI69LcHNHvv92X8u3x1chqUx_J3pTsGuaw4Qe8EIcZduMiwwlfXgYnHYWQCyIY2kHSpFrT1zquWm1F5n6mhlEFB2FLX0phEm3HYPr-n/s1600/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%25857.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="207" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivc2s4KHXMLMwPOC51MdKYdL9YABdHivlWVqygKxI69LcHNHvv92X8u3x1chqUx_J3pTsGuaw4Qe8EIcZduMiwwlfXgYnHYWQCyIY2kHSpFrT1zquWm1F5n6mhlEFB2FLX0phEm3HYPr-n/s320/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%25857.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Η δυσθυμία, ωστόσο, ίσως και η μοναξιά, τον οδήγησαν σε κατά ριπάς αναπολήσεις ματαιώσεων. Έφερε, για παράδειγμα, με ένταση στον νου του μιαν απογοήτευση που ακόμη δεν μπορούσε να ξεπεράσει. Τότε, την περίοδο ακμής των <i>4Τροχών</i>, όταν ο εκδότης Κ.Κ. με τον μπερέ, στις απαρχές της διάζευξής του από το καλό γούστο και συνάντησής του με την Ελληνολαγνεία (κάποιοι ισχυρίζονται και με τη γραφικότητα), αφαίρεσε από την ενότητα με τις στήλες γνώμης κάθε σφρίγος και ενδιαφέρον, περιθωριοποιώντας τον Δήμου και πουσάροντας γραφίδες ατόφια Ελληνοκεντρικές, τουτέστιν Τριαντικές, Ζουραρικές, και ασφαλώς τις πολυαγαπημένες μας Σαραντοκαργαγικές. Με αποτέλεσμα το περιοδικό, έκτοτε, να μοσχοβολά ευωδιαστή μυτζήθρα και τίμιο Ελληνικό ιδρώτα αποτυπωμένο απάνω σε κοντομάνικα φροντιστηριακά υποκάμισα, αντί για την εσάνς κοσμοπολιτισμού, ζωντάνιας, συχνά και λυρισμού, που χάριζαν τα ελκυστικότατα κείμενα του Δήμου, τότε που μας προσέφερε ό,τι καλύτερο έχει παραγάγει έως σήμερα, αναδεικνυόμενος σε έναν ημεδαπό LJK Setright (τηρουμένων, πάντα, των αναλογιών).<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3gFLtrbO6g8FpaPCTMnP1MIGH-qVWUoDXLaLmcwh8WnD0rcc9wkkbPT2FkhtihextbGRzDb3_ey8ofDNCJzG-UojvWSHXB2LMbNQEud9kdmCUsRODV8wfHPqPXjoUgzwCzA8HIXarbaOy/s1600/16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3gFLtrbO6g8FpaPCTMnP1MIGH-qVWUoDXLaLmcwh8WnD0rcc9wkkbPT2FkhtihextbGRzDb3_ey8ofDNCJzG-UojvWSHXB2LMbNQEud9kdmCUsRODV8wfHPqPXjoUgzwCzA8HIXarbaOy/s400/16.jpg" width="300" /></a></div>
<br />
Δεν θα μπορούσε, λ.χ., αρνούμενος τον διδακτισμό και την πολιτικολογία που από ένα σημείο και πέρα τον καθόρισαν, να εξελιχθεί σε έναν γραφιά των προδιαγραφών του εξαίρετου Τηλέμαχου Μαράτου ή του ανυπέρβλητου Πάρι Τακόπουλου; Ίσως και να μπορούσε, εάν βεβαίως διέθετε και λίγο παραπάνω χιούμορ, αφού οι προαναφερθέντες διακονούν, μεταξύ άλλων, το αναρχοσυντηρητικό χιούμορ <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;">– </span>αυτή την πολύτιμη προσφορά της αγγλικής κουλτούρας στην ανθρωπότητα. Εντάξει, το χιούμορ, κατά βάσιν, το έχεις ή δεν το έχεις. Και για την έλλειψη χιούμορ δεν ευθύνεται ο μη κάτοχός του. Έστω κι αν (αυτο)προσδιορίζεται ως συνεχιστής του Ροΐδη. Στο κάτω-κάτω, ο συγκεκριμένος σχολιογράφος διέθετε τόσα άλλα προσόντα που αντιστάθμιζαν την (κάποια) χιουμοριστική έλλειψη. Πέραν αυτού, όμως, εξ επόψεως εμπορικής, ο άτεγκτος κανονάρχης καλά έκαμε και ακολούθησε τον δρόμο που ακολούθησε. Γιατί το κοινό στο οποίο και απευθύνθηκε, το σεπτό μέσο Ελληνικό κοινό, προς το εγγλέζικο χιούμορ σαν να τρέφει (μιαν απολύτως ευεξήγητη) αλλεργία. Κι ο δημοσιολόγος Νίκος Δήμου επιθύμησε (μιαν απολύτως ευεξήγητη) απεύθυνση στο πλατύ κοινό.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8bZezSXZOK4Kp6yx7TiuQr6iwv5TcQz_11seNjYi2L9JsiSMfhBjtL2bnkiEaO6fQvRcTbcMFHXmmeTIehgesK51ACe9eGVXnmydZdtYhv-yp7ZRRBYoeLN0f-h1uNbGhd8P9Wx7pVus5/s1600/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%25855.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8bZezSXZOK4Kp6yx7TiuQr6iwv5TcQz_11seNjYi2L9JsiSMfhBjtL2bnkiEaO6fQvRcTbcMFHXmmeTIehgesK51ACe9eGVXnmydZdtYhv-yp7ZRRBYoeLN0f-h1uNbGhd8P9Wx7pVus5/s320/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%25855.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Σαν να μην έφταναν, πάντως, όλα τα προαναφερθέντα δυσάρεστα, μια ακόμη ενόχληση αύξαινε, μέρα που ’ταν, τη δυσθυμία του (θεωρούμενου ως) <span lang="EN-US">grumpy</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">old</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">man</span>. Οι άνθρωποι συνέχιζαν να εορτάζουν τον Άγιο Βασίλη! Ναι,
όσο κι αν φάνταζε απίστευτο. Συνέχιζαν να πιστεύουν σε κάτι ανύπαρκτο! Ο απόστολος της Αλήθειας (της μίας και μοναδικής Αλήθειας, της Αλήθειας της σωστής), με
όχημα τον ορθό λόγο και καύσιμο την κοινή λογική, επιθυμούσε να οδηγήσει τον κοσμάκη στο συναρπαστικό ταξίδι του ρασιοναλισμού. Με στόχο την αφύπνιση από τον λήθαργο της πλάνης, τη
δραπέτευση από τις ψευδαισθήσεις των μύθων, την αποδέσμευση από τις αλυσίδες του
ψέματος. Άλλως πως, να τον διαφωτίσει. Έτσι όπως μόνο ο Νίκος Δήμου ήξερε. Και ο λαός, με τη σειρά του, να τον χειροκροτήσει. Να του αναγνωρίσει <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">–</span>γιατί όχι;<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">– </span>την πρωτοκαθεδρία. Τον ρόλο του καθοδηγητή που τολμά και ξεστομίζει αλήθειες<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px;">·</span> αλήθειες που δύσκολα ακούγονται.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4teqKpsiLlcYGb11E6SEHmpZavcSSh-wAvH0I6IMMTPh-3fMLikC_vRNW3kuAq5Gz2krQrMHTGXSfGWMaaGg9RwMytmx1fHEmfXGm7uzcA4yw0nb8eZmGwXdCKv3f7Pzn3lqbWV5FLoYU/s1600/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%25854.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4teqKpsiLlcYGb11E6SEHmpZavcSSh-wAvH0I6IMMTPh-3fMLikC_vRNW3kuAq5Gz2krQrMHTGXSfGWMaaGg9RwMytmx1fHEmfXGm7uzcA4yw0nb8eZmGwXdCKv3f7Pzn3lqbWV5FLoYU/s400/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%25854.jpg" width="300" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Οι άνθρωποι, όμως,
είχαν διαφορετική γνώμη. «Δεν θέλουμε τον μουρτζούφλη τον Νίκο Δήμου! Μακριά από αυτόν τον κουραστικό, ανυπόφορο άνθρωπο! Μακριά κι αλάργα! Τον Άγιο Βασίλη θέλουμε! Άσε
μας βρε Νίκο Δήμου να χαρούμε μια στάλα! Παράτα μας μωρέ ξερόλα γκρινιάρη με τη
μίζερη τετράγωνη λογική σου, να χαρείς!» φώναζαν στενοκέφαλα. Απαιτώντας
από τον λογικοκρατούμενο σχολιογράφο να τους αφήσει στην ησυχία τους, χωρίς «ξινές συμβουλές» και «γεροντοκορίστικες παραινέσεις», όπως χαρακτήριζαν, σίγουρα με επιπολαιότητα, τις πολύτιμες νουθεσίες του. Και όλα αυτά παρότι μια σχετική δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου
Μακεδονίας, προβαλλόμενη πρωί και βράδυ μέσω της συχνότητας του Σκάι από κάποιον αναμαλλιασμένο δόχτορα Ελληνικής κοπής, έδειχνε άλλα
αποτελέσματα, με τον λαό μας, σε ποσοστό περίπου 95% (!), να καλοδέχεται ορθολογισμένες
προτάσεις κι αντιλήψεις! </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie6rZqntEKw4btNTLdIud-7ecv1tFqh-RunntZ_1xhoQHEUkiTih0LiZ7XSpSVw3C9kuG7sywejtdlDP0QZ_WT_JiY1liT5u78NHOd7wk-nUn5EnJiMa6LuuHQmzux2OLkdvpJJ97F3eA4/s1600/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie6rZqntEKw4btNTLdIud-7ecv1tFqh-RunntZ_1xhoQHEUkiTih0LiZ7XSpSVw3C9kuG7sywejtdlDP0QZ_WT_JiY1liT5u78NHOd7wk-nUn5EnJiMa6LuuHQmzux2OLkdvpJJ97F3eA4/s320/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Νίκος Δήμου, όμως, δεν χαμπάριαζε από μαϊμουδέ δημοσκοπήσεις. Γνώριζε, όπως πάντα, την Αλήθεια. Κι έτσι, ως εκφραστής (ίσως και δημιουργός;) του ορθού λόγου και της κοινής λογικής, δεν έτρεφε αυταπάτες. «Δεν ξέρουν οι Έλληνες ποιο είναι το σωστό! Δεν ξέρουν ποιο είναι
το καλό τους!» ψιθύρισε χολωμένος, σε ένα ρεσιτάλ οξείας μα δίκαιης κριτικής, ο ορθολογικοτοποθετημένος. Ξαναστοχαζόμενος τη μεγάλη δυστυχία του να είσαι Έλληνας. Κι έτσι,
πρωτοχρονιάτικα, αντί να εορτάσει όπως όλοι οι κανονικοί άνθρωποι, οι μη διαφωτισμένοι, να φάει να πιει και να γελάσει, έκαθισε σύννους (και μόνος) στο γραφείο του έχοντας δίπλα του μονάχα ένα ποτήρι νερό, συναισθανόμενος την ανάγκη να επιτελέσει το καθήκον του. Σ’ αυτό το πνεύμα, ο (κατηγορούμενος ως smart-arse) σχολιογράφος, αφού έβαλε στην άκρη μερικά διάσπαρτα χαρτιά με σχεδιάσματα και ιδέες για μελλοντικά άρθρα και βιβλία (<i>Πανωτόκια Ελευθερίας</i>, <i>Ωδή στον Ορθολογισμό</i>, Ένας <i>Αιρετικός Διηγείται</i>, <i>Ορθός Λόγος και Ξερό Ψωμί</i>, <i>Ουδείς Προφήτης στον Τόπο του</i>, <i>Η Οδύσσεια ενός Ορθολογικού</i>, <i>Ο Μοναχικός Πολυπράγμων Ξαναχτυπά</i>), έφερε μπροστά του τον υπολογιστή με σκοπό να γράψει ένα άρθρο-κόλαφο που θα ορθοτομούσε τον λόγο της αληθείας, ένα κείμενο γροθιά στο στομάχι εναντίον της εξοργιστικής αγιοβασιλιάτικης πλάνης, προκειμένου να το αναρτήσει στο <span lang="EN-US">blog</span><span lang="EN-US"> </span>του <a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/04/blog-post_29.html">nikosdimou.liberalblog.gr</a>. Και άρχισε να πληκτρολογεί με μανία: «<i><b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2014/04/blog-post_20.html">Ο Άγιος Βασίλης ΔΕΝ υπάρχει</a></b></i>. Του ΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΥ»…<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYdHHrAenZg3CumEkCYmcwkZWneJHby7sauMG6lcbuKG2Xd-yvYFAUJSrTM24DaPfMPh4rzmoLRX2RdSNo1P2viGxen-GP4c_WW5ZPiypGbCXO50CjhnOKUdUefIiUkQUYwC1S8l3ndHJO/s1600/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%25855.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYdHHrAenZg3CumEkCYmcwkZWneJHby7sauMG6lcbuKG2Xd-yvYFAUJSrTM24DaPfMPh4rzmoLRX2RdSNo1P2viGxen-GP4c_WW5ZPiypGbCXO50CjhnOKUdUefIiUkQUYwC1S8l3ndHJO/s320/%25CE%2594%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%25855.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-31001368749821227412016-12-31T12:28:00.000+02:002016-12-31T20:28:49.629+02:00Δημήτρης Τάκης: Να γιατί δεν παντρεύομαι!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZsTvfqONK40M_w7wi-MRQtQGa8Mh9cRRIqs2VU4DGlvrsJidHygX7oG_pECqX9L9ydAp5ceFBsPVNQJ7Mb1U_7nkCHlStYVU535tuanQMkU-pjJI_VL0llo-3SJ94t104FSGuue7MwxWl/s1600/%25CE%25A4%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%25821.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZsTvfqONK40M_w7wi-MRQtQGa8Mh9cRRIqs2VU4DGlvrsJidHygX7oG_pECqX9L9ydAp5ceFBsPVNQJ7Mb1U_7nkCHlStYVU535tuanQMkU-pjJI_VL0llo-3SJ94t104FSGuue7MwxWl/s400/%25CE%25A4%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%25821.JPG" width="267" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Ετούτη τη φορά θα πέρναγε τις εορταστικές ημέρες με ανάπαυλα ο
ρεπόρτερ Δημήτρης Τάκης. Έτσι είχε αποφασίσει. Και για λόγους ανωτέρας βίας,
μιας και το <span lang="EN-US"><i>MEGA</i></span>, όπου
δούλευε χρόνια σαν είλωτας, δεν έλεγε να ξανανοίξει για να μας ενημερώσει· αλλά
και γιατί τα χρόνια είχαν περάσει και δεν άφηναν περιθώρια για εργασιακές υπερβολές, μιας και η
κόπωση βάραινε πλέον καθοριστικά το σώμα του ρεπόρτερ (που είχε πενηνταρίσει
πια…). Σχεδίαζε, λοιπόν, να περάσει ήσυχα τις γιορτές απολαμβάνοντας, από
τη ζεστασιά του σπιτιού του, το χιόνι που έπεφτε πυκνό. Έτσι, αφού είχε
παραδώσει το ρεπορτάζ του στην εφημερίδα <i>Αγορά</i>,
αφού είχε παραλάβει την καπαρντίνα του από γνωστό στεγνοκαθαριστήριο του
Κέντρου, κι ενώ ετοιμαζόταν να απολαύσει τη σπιτική θαλπωρή ανοίγοντας κι ένα μπουκάλι καλό κρασί (κοκκινέλι) που του είχαν στείλει από την πατρίδα του τα
Τρίκαλα (ικανός πια γνώστης του κρασιού ο μπρουμελικός Δημήτρης, αφού ήταν πεπεισμένος πια, μετά από τόσα χρόνια στην πρωτεύουσα, ότι μπον βιβέρ
χωρίς καλή γνώση απάνω στο κρασί δεν νοείται), εμφανίστηκε θορυβημένος με όσα
άκουσε από συνάδελφό του ρεπόρτερ στην τηλεόραση· θορυβημένος στον υπέρτατο
βαθμό – ναι, δεν είχε λόγο να το κρύψει.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit2EvYK6uD4veeERqweU06hRqG6a3Qkd8uGLPX6C6i9_Xl92fUA-4ocUqY5X31ZIUTygM5nvzGQetTyd2p0hJhZmrLm2ryAZw8eiTqLTiIFblVYMxA2Zt7YUh2Q33naqNDuAiXCuVOTklY/s1600/%25CE%25A4%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%25822.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit2EvYK6uD4veeERqweU06hRqG6a3Qkd8uGLPX6C6i9_Xl92fUA-4ocUqY5X31ZIUTygM5nvzGQetTyd2p0hJhZmrLm2ryAZw8eiTqLTiIFblVYMxA2Zt7YUh2Q33naqNDuAiXCuVOTklY/s320/%25CE%25A4%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%25822.jpg" width="228" /></a></div>
<br />
Ο πρέσβης μας στη Βραζιλία, Αμοιρίδης,
είχε δολοφονηθεί αγρίως από τη γυναίκα του και τον εραστή της! Δεν ήταν μόνο
ότι επρόκειτο για διπλωμάτη, κι άρα η υπόθεση βρισκόταν στα επαγγελματικά χωράφια του Δημήτρη.
Ήταν και που το ολέθριο γεγονός της πρεσβευτικής απανθρακώσεως τού γέννησε
εσώτερους προβληματισμούς – προβληματισμούς καθαρά υπαρξιακούς· προβληματισμούς
που είχαν να κάνουν με επιλογές ζωής· προβληματισμούς επάνω στο
ζήτημα σύζυγος και γυναίκα. Τη θορύβηση, όμως, διαδέχθηκε η στοχαστικότητα. «Μωρέ
καλά κάνω εγώ και δεν παντρεύομαι! Σκέψου να πάθουμε καμιά τέτοια λαχτάρα από
κάποια γυναίκα και μετά να μη μπορούμε ούτε καν να δημοσιογραφήσουμε…» είπε, προβληματισμένος, ο Δημήτρης, με μια καθαρότητα σκέψης που εξέπληττε. Κατέβασε, με στυλ, μια
διακριτική γουλιά από το εκλεκτό κοκκινέλι Γαρδικίου, κράτησε τη μικρή
ποσότητα οίνου μερικά δεύτερα στο στόμα πλαταγίζοντας και τη γλώσσα για να γευτεί
το ερυθρόχρουν ποτό σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια, και αποφάνθηκε. «Αυτά έχουν
οι γυναίκες! Τέτοιες τρικλοποδιές μπορούν να σου βάλουν από κει που δεν το
περιμένεις. Άσε καλύτερα. Χίλιες φορές εργένης!» μονολόγησε χαρωπά ο αέρινος ρεπόρτερ, με
μιαν ανακούφιση που έκανε το πρόσωπό του να λάμψει όσο ποτέ άλλοτε.<o:p></o:p><br />
<br />
<i>/σχετικά άρθρα/</i><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/02/blog-post.html">Ο έρωτας της Ράνιας Τζίμα ακούει στο όνομα Δημήτρης Τάκης!</a></b><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/05/blog-post_17.html">Δημήτρης Τάκης: «Μ’ αρέσει ο Κυριάκος!»</a></b></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-91284784210440471052016-11-27T12:25:00.001+02:002018-02-19T07:43:24.784+02:00Γητευτές και γητευμένοι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ36EohFao2hXU7L9CrRfkjCxUn4qzaNHnTax5I4VP6wzYiFDQfjcWtULGNp4MyBtTqG7nu57RXeX8NjI1exIocNWg8HtrKGevez-GITSphV5ttoHgUb9iwn4Nn4uWaAC7P9DvZMc8PdHC/s1600/O1.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ36EohFao2hXU7L9CrRfkjCxUn4qzaNHnTax5I4VP6wzYiFDQfjcWtULGNp4MyBtTqG7nu57RXeX8NjI1exIocNWg8HtrKGevez-GITSphV5ttoHgUb9iwn4Nn4uWaAC7P9DvZMc8PdHC/s320/O1.gif" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η πλανηταρχική γοητεία δοξολογήθηκε δεόντως. Και δικαίως. Το
<span lang="EN-US">charisma</span><span lang="EN-US"> </span>είναι περισσευούμενο. Διαφημισμένο πανταχόθεν. Και
«καλημέρα» να διατυπώσει ο δοξολογημένος, το κοινό θα την προσλάβει κεχηνός.
Εντοπίζοντας την μοναδικότητα της εκφοράς. Ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. <span lang="EN-US"><i>Kalispera</i></span>· με
<span lang="EN-US">clapping</span> ατελεύτητο. Έχασκε εκστασιασμένη η ελληνική επαρχία. Και δικαιολογημένα. Ο
πρωτευουσιάνικος θίασος επισκέφθηκε –επιτέλους– και τ<span lang="EN-US">o</span> περιφρονημένο χωριό·
με τους ταπεινούς χωρικούς του, ντυμένους με τα καλά τους, να θαυμάζουν τον ζεν πρεμιέ που –επιτέλους– τους ετίμησε· λίγο πριν πέσει η αυλαία και περάσει σε νέο ρεπερτόριο. Και
ποιος να κακολογήσει τους γοητευμένους; Αφού επρόκειτο περί σταρ διεθνούς
βεληνεκούς. Άδικο έχουν που είναι σκασμένοι για θέαμα <span lang="EN-US">Broadway</span>, όταν σιτίζονται, μέρα-νύχτα,
με Μπουρνελική τροφή από ημεδαπούς τριτοκλασάτους για να κορέσουν την πείνα
τους; Όλο με Χατζηχρήστο και Βουτσά θα τη βγάζουμε; Όλο με Βέγγο και Γκιωνάκη; Εμείς
οι Έλληνες, επειδή δηλαδή εγκαταβιούμε στην επαρχία, δεν έχουμε ψυχή; Οι (ελάχιστοι) O<span lang="EN-US">ff</span>-<span lang="EN-US">Broadway</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">aficionados</span><span lang="EN-US"> </span>σνομπάρουν
την υποχρεωτική λατρεία προς τον δημοφιλέστατο πρωταγωνιστή «γιο του κενιάτη μετανάστη» (όπως πληροφορούμεθα στερεοτυπικώς, ώστε <span lang="EN-US">o</span> δεσμός να γίνει πιο συναισθηματικός – τουτέστιν πιο ισχυρός), όπως
σνομπάρουν οτιδήποτε, γιατί είναι προχωρημένοι κάλπηδες αυτοί, ανίατοι ποζεράδες, και δεν μπορούν
ν’ αγαπάνε ούτε τ’ άντερά τους. Οι κανονικοί άνθρωποι, όμως, μακριά από
διανοουμενίστικες επιτηδεύσεις, αγάπησαν δυνατά. Γιατί την πολιτική αξιολόγηση
την κάνουν με την καρδιά. Όταν μιλά η ψυχή, η ψυχούλα, τα υπόλοιπα παρέλκουν. Ξέρουν
ν’ αγαπούν οι αθρώποι με τις ζεστές καρδιές. Εξ ου και ο πάνδημος ενθουσιασμός.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5Kl9RSEQAU47lv0ZJauXomjCXm5Oq5neHPc4ae8uhvz2z9Topgp0etZViBl5xy0sFhow8-u0nQTil02-Wl_VKNVMrGfVN_quoBPGj91EcjF1oAtIELhU5JRGAWUPyd2-QTPaFIq0D6jDB/s1600/O1.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5Kl9RSEQAU47lv0ZJauXomjCXm5Oq5neHPc4ae8uhvz2z9Topgp0etZViBl5xy0sFhow8-u0nQTil02-Wl_VKNVMrGfVN_quoBPGj91EcjF1oAtIELhU5JRGAWUPyd2-QTPaFIq0D6jDB/s320/O1.gif" width="320" /></a></div>
<br />
Στο κάτω-κάτω, εάν δεν μπορούμε να επιτύχουμε νίκες πραγματικές, ας καταγάγουμε φαντασιακές, μέσω της ανέκκλητης (και ανεκλάλητης) ταύτισης με τον προικισμένο επισκέπτη. Που<span lang="EN-US"> ’</span>ναι και μαύρος και<span lang="EN-US"> once you know black you’ll never go back. </span>Ή ας τον χλευάσουμε –
που, από μια άποψη, είναι το ένα και το αυτό. Ή θα λατρέψουμε ή θα μισήσουμε – μέση οδός δεν
υπάρχει σ’ αυτά τα χώματα όπου γεννήθηκε το μέτρο, το συστατικό μιας κληρονομιάς που μπορεί ακόμα και μας ξελασπώνει.<b> </b>Ο πρωταγωνιστής, πάντως,
ομολογουμένως, κατείχε την τέχνη της γήτευσης. Τεχνική επάρκεια και knack κινηματογραφικού πρωταγωνιστή που μαγεύει. Και στη σούμα, με την ολοκλήρωση της περιοδείας, απέδειξε
ότι έφερε εις πέρας τον ρόλο του επιτυχώς. Μίλησε η πείρα της πολυχρόνιας θητείας στις
κεντρικές σκηνές. Βάλε μέσα και το «χάρισμα» and <span lang="EN-US">you</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">get</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">the</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">picture</span>. Κίνηση που γοητεύει, αλλά και
ομιλία. Ομιλία διανθισμένη, προσφυώς, με όλα τα κολακευτικά στερεότυπα που μιλούν
κατ’ ευθείαν στην καρδιά· και με έντεχνη αναφορά στα δικαιώματα του λαού και όχι στις
υποχρεώσεις. Για να κατέβει το περιεχόμενο καλύτερα στο στομάχι των γητευεμένων. Στο πνεύμα της εποχής. Κηρύγματα εναντίον του «λαϊκισμού» (συγχεόντάς τον, μάλλον, με τη δημαγωγία) ολούθε. Γιατί
δεν στέκεστε, λαοί, στο ύψος των περιστάσεων; Γιατί δεν ακούτε τους νουνεχείς του αντιλαϊκισμού; Οι εκλογείς, όμως, φαίνεται ότι γοητεύονται από τους «λαϊκισμούς» – απ’ όλους τους «λαϊκισμούς». Οι περισσότεροι, από τους παραδοσιακούς «λαϊκισμούς», της ανέξοδης καταγγελίας και του νεολουδιτισμού, με υποσχέσεις για επιστροφή στην ασφάλεια ενός εξιδανικευμένου παρελθόντος ή ταξίδεμα σε μιαν ιδανική <span lang="EN-US">Arcadia</span>·<span lang="EN-US"> οι λιγότεροι (και πιο στιλπνοί),</span> από τους σύγχρονους «λαϊκισμούς» του αντιλαϊκισμού, που εκπροσωπούν, απογαλακτισμένοι από την ψυχωφελή μυθολογία, οι μουεζίνηδες του «ορθού λόγου» και της «κοινής λογικής».<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJDDf0ubtIu_Wj6EOWq_sjBVjxT0T_sdgHUyoQNky3obPY1g-GsRfZjlM0i1oXMqBOmx2g5iemNwbLTlbgTxNMI8zMaDWOEDTP1MbHF7DF29lL8X8zT2oC-Dbn4Ev7Ki4fwJtzBLse-8hX/s1600/O1.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJDDf0ubtIu_Wj6EOWq_sjBVjxT0T_sdgHUyoQNky3obPY1g-GsRfZjlM0i1oXMqBOmx2g5iemNwbLTlbgTxNMI8zMaDWOEDTP1MbHF7DF29lL8X8zT2oC-Dbn4Ev7Ki4fwJtzBLse-8hX/s320/O1.gif" width="320" /></a></div>
<br />
Όσοι, βέβαια, μπορούν και δραπετεύουν
από τις αποπνικτικές αίθουσες του ιδεολογικού σχολαρχείου γνωρίζουν –και αναγνωρίζουν αποδραματοποιημένα– ότι ο «λαϊκισμός»
απέναντι σε απελπισμένες μάζες, ειδικά σε συνθήκες κρίσης, συνιστά την
κατ’ εξοχήν στρατηγική επιρροής και νίκης. Εξ ου και η μαζική καταφυγή (των περίτρομων μπροστά στη θέα του καινούργιου κόσμου) στους (καπάτσους) κομπογιαννίτες της ακροδεξιάς, που προσφέρουν, σε σκοτωμένες τιμές, εθνικιστικά μαντζούνια και «αντισυστημικά» καταπλάσματα. Με τις προτάσεις για τη λύση του προβλήματος που επινοούν οι ειδήμονες της τετράγωνης λογικής να αρδεύονται από τη θεσμική δεοντολογία και το τεχνοκρατικό κατηχητικό. Και γι’ αυτό να στέλνονται από τις μάζες στον κάλαθο των αχρήστων. Οι άτεγκτοι εγκαλούντες (αλλά, ευτυχώς, χωρίς «λαϊκισμούς»!) φουλάρουν, εκτός σχεδιασμού, με καύσιμο πολλών οκτανίων τις σακαράκες
του εθνικισμού· μακριά από την Πολιτική (και την τέχνη της μαζικής γήτευσης που περιφρονείται ως «λαϊκιστική»), αλλά ζωσμένοι με φυσιγγιοθήκες τετράγωνων επιχειρημάτων (μουρμουρίζοντας ακούραστα το σωτήριον mantra περί «μεταρρυθμίσεων»), κι όποιος δεν καταλαβαίνει (ή δεν αποδέχεται, ή αντιλαμβάνεται αλλιώς) τις υψηλόφρονες λύσεις που θέλουν το καλό του, κακό του κεφαλιού του. Άλλωστε, πώς ν’ ακούσει ο σαστισμένος και περιθωριοποιημένος ανθρωπάκος (κυρίαρχος, όμως, εδώ και καιρό, μπροστά στην κάλπη, στο μαζικοδημοκρατικό παιχνίδι της αντιπροσώπευσης), που
ζορίζεται με άδειες τσέπες και χωρίς προοπτικές, τις βαρύνουσες
θεωρίες περί δημοκρατίας και πλουραλισμού (οπωσδήποτε και αντιλαϊκισμού!), τη στιγμή που, μες στην ανημπόρια
του (με όποιαν έννοια κι αν την πάρει κανείς...), αρνείται φοβικά τον καινούργιο
κόσμο αναζητώντας, αναμενόμενα, το καθησυχαστικό κουκούλι του έθνους – της οικείας
γειτονίτσας, του βολικού καταφύγιου κάθε φοβισμένου, κάθε ηττημένου; Αλλά γιατί
δεν στέκονται οι λαοί στο ύψος των περιστάσεων; Γιατί τσινάνε απέναντι στο Ορθόν; Γιατί δεν ακούουν (και υπακούουν) τους ορθολογισμένους γνωρίζοντες; Αυτό είναι το στερεοτυπικό
έκμαγμα-απόκριση που βγαίνει από τα σύγχρονα εργαστήρια του (απολιτικώς) κυβερνάν.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5Kl9RSEQAU47lv0ZJauXomjCXm5Oq5neHPc4ae8uhvz2z9Topgp0etZViBl5xy0sFhow8-u0nQTil02-Wl_VKNVMrGfVN_quoBPGj91EcjF1oAtIELhU5JRGAWUPyd2-QTPaFIq0D6jDB/s1600/O1.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5Kl9RSEQAU47lv0ZJauXomjCXm5Oq5neHPc4ae8uhvz2z9Topgp0etZViBl5xy0sFhow8-u0nQTil02-Wl_VKNVMrGfVN_quoBPGj91EcjF1oAtIELhU5JRGAWUPyd2-QTPaFIq0D6jDB/s320/O1.gif" width="320" /></a></div>
<br />
Ο
χαρισματικός, πάντως, επιστράτευσε άπαντα τα τεχνάσματα της δοκιμασμένης
μαστορικής – <i>και </i>στο επίπεδο της ρητορικής. S<span lang="EN-US">tate-</span><span lang="EN-US">of-</span><span lang="EN-US">the-</span><span lang="EN-US">art</span>
λόγος μαζικής απεύθυνσης, συγχρόνως και μια ομιλία προς γητευομένους 101, με πικάντικα συστατικά που κάνουν το κοινό να
παραληρεί. <i>Ούζο. Σπανακόπιτα. Φουστανέλα. Αντετοκούμπο. Φιλοξενία. Δημοκρατία. Φιλότιμο. <span lang="EN-US">Zito</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">i</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Ellas</span></i>! (Κι αν σε ορισμένους –ελάχιστους ευτυχώς– θύμισε σε πολλά δημαρχιακούς ή δημοδιδασκαλικούς πανηγυρικούς,
ας ανατρέξουν στην επηρεαστική λειτουργία των κλισέ, κι ας λάβουν υπ’ όψιν το <span lang="EN-US">impact</span><span lang="EN-US"> </span>του παράγοντα «πρόσωπο» που εκφωνεί την <span lang="EN-US">scripted</span><span lang="EN-US"> </span>από
στήθους, και που στα χείλη του μπορεί να μεταρσιωθεί ακόμη και η μεγαλύτερη
κοινοτοπία.) Να αντιμετωπίσουμε εδώ και τώρα την post-truth πολιτική (γέλια) με την truth πολιτική (γέλια στο τετράγωνο) του πολιτικά ορθού μας φαντασιακού. Τα μίλησε, πάντως, γοητευτικά ο χαρισματικός (και με στεντόρειο ΟΧΙ στη λιτότητα!). Σε ένα επίπεδο πολιτικής όπου όλα είναι προπαγάνδα, ο γοητευμένος βλέπει (και θαυμάζει) τη φυσικότητα. Applause φρενήρες. Άριστα 10. Η περφόρμανς σαν να έπιασε τόπο. 74% γνώμη
θετική οι εκστασιασμένοι χειροκροτητές (το ίδιο ακριβώς ποσοστό που τον Ιούνιο θαύμαζε τον Πούτιν!), «πέφτει στην Ελλάδα ο αντιαμερικανισμός» αποκαλύπτουν οι ενημερωτές.
Η διεισδυτικότητα της γοητείας αποδεικνύεται τώρα και στατιστικώς. Αρτισύστατη αμερικανοφροσύνη.
Κέρδισε, ο γητευτής με την εντυπωσιακή βιρτουοζιτέ τις καρδιές των γοητευμένων της πλανητικής επαρχίας – λιγωμένων για λίγο θέαμα πρωτευουσιάνικο, της προκοπής. Παραδίδοντας (χωρίς να το συνειδητοποιεί) μαθήματα και ενδοαμερικανικώς (ακόμη και στον ίδιο του τον εαυτό), περί της υπεροχής της soft power – μαθήματα που οι σκληροτράχηλοι σερίφηδες / προστάτες του πλανητικού νόμου μάλλον χρειάζονται επειγόντως.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZV9zbo6f96T-jB6qq22AyJA5D1fTUyJiHeGUZ8fSabDhnhTfd9jj-T4-eXZMIu707oeEX2MEqN0r9oiE9-NcUiknsgx82XGO29rrg1CqY97Xr8NOlQKglUK03_CcBcH99krFn9DO__gBb/s1600/O1.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZV9zbo6f96T-jB6qq22AyJA5D1fTUyJiHeGUZ8fSabDhnhTfd9jj-T4-eXZMIu707oeEX2MEqN0r9oiE9-NcUiknsgx82XGO29rrg1CqY97Xr8NOlQKglUK03_CcBcH99krFn9DO__gBb/s320/O1.gif" width="320" /></a></div>
<br />
Κι εμείς τα δικά μας. «Θέλουμε λεφτά!» οι μεν. «Δεν υπάρχουν δέντρα που βγάζουνε λεφτά!» οι δε. Ο εγχώριος δημόσιος λόγος μοσχοβολά αγνή Ελληνικότητα (που κανείς ξένος δεν μπορεί να μας τη στερήσει). «Να προστατεύσουμε τα "ιερά και τα όσια", την "ιδιοπροσωπία" μας, που επιβουλεύονται ο "νεοφιλελευθερισμός", η "παγκοσμιοποίηση" και η "νέα τάξη πραγμάτων!"» από τη μία. «Μνημόνιο έως το 2100! Βάστα Σόιμπλε!» από την άλλη. Και ποιος μπορεί να αντισταθεί σε μια γοητευτικά καρτουνίστικη απόδοση μιας (υπερσύνθετης) πραγματικότητας; Πρόεδρος Πάκης ικέτης. Να δώσετε, παρακαλούμε, <span lang="EN-US">Mr</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">POTUS,</span> λύσεις, το χρέος είναι
που μας καίει – <i><span lang="EN-US">i</span>gnis
fatuus</i> από το Γιου Ες Έι. <i>Γιαννούλιας</i>.
<i>Αν ήταν Έλληνας θα ήταν Πανιώνιος</i>. <i>Ήταν πολύ απλός και γοητευτικός</i>. <i>Σφυρίδα</i>. <i>Το κόκκινο χαλί ήταν στραβό. Γλυκό με κάστανα. Δεν τον άφησαν να φάει
σουβλάκι στο Μοναστηράκι</i> – οι λεπτομέρειες που πάντα ακολουθούν τους σταρ. Περιήγηση πριβέ – «κατέχει μεγάλη κλασσική παιδεία ο Πρόεδρος!». Τσιτσερόνε
Παντερμαλής – γοητευμένος κι ο καθηγητής. Η
ανάγκη να θαυμάσουμε, να πιστέψουμε. Ή να μισήσουμε και να ψέξουμε. Ως
κάτοχοι της αληθείας,<span lang="EN-US"> either
way</span>.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJDDf0ubtIu_Wj6EOWq_sjBVjxT0T_sdgHUyoQNky3obPY1g-GsRfZjlM0i1oXMqBOmx2g5iemNwbLTlbgTxNMI8zMaDWOEDTP1MbHF7DF29lL8X8zT2oC-Dbn4Ev7Ki4fwJtzBLse-8hX/s1600/O1.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJDDf0ubtIu_Wj6EOWq_sjBVjxT0T_sdgHUyoQNky3obPY1g-GsRfZjlM0i1oXMqBOmx2g5iemNwbLTlbgTxNMI8zMaDWOEDTP1MbHF7DF29lL8X8zT2oC-Dbn4Ev7Ki4fwJtzBLse-8hX/s320/O1.gif" width="320" /></a></div>
<br />
«Το να σαγηνεύεσαι σημαίνει να
εκτρέπεσαι από την αλήθεια σου. Το να σαγηνεύεις σημαίνει να εκτρέπεις τον
άλλον από την αλήθεια του» επισημαίνει ο (παρεξηγημένος) φιλόσοφος από τη Reims. Ποιος είναι, άραγε, σε επίπεδο ανταμοιβής, ο πιο δυστυχής;
Αυτός που μπορεί και γοητεύεται ή εκείνος που αδυνατεί να γοητευτεί; Όταν ο χαρισματικός
γητεύει περίπου σύμπαντα τον κόσμο, γιατί κανείς να επιλέξει τη δραπέτευση από την γοητεία;
Γιατί να μείνει ακοινώνητος, έξω από την πάνδημη γιορτή; Παρέα με τους όζοντες προσκόπους
του αντιαμερικανισμού, που όμως κι αυτοί, μέσω της αυτοματοποιημένης χλεύης
απέναντι στο δαιμονοποιημένο σκιάχτρο, κατασκευάζουν το δικό τους ανήκειν (και
θαυμάζειν), τη δική τους γιορτή; Αλλά κι ο γενικώς αρνούμενος (υποτίθεται) να
γοητευτεί, γοητευμένος είναι – από τον ίδιο του τον Εαυτό. Παριστάμενος στη γιορτή για
έναν. Ταγμένος στη μονωδία. Υποκείμενο και αντικείμενο της γοητείας – ταυτοχρόνως. Όλοι γοητευμένοι, λοιπόν, με τον τρόπο μας, είτε ενσυνειδήτως είτε
ανεπιγνώστως. Και το να ρωτούμε κάποιον «εσύ θαυμάζεις;» φαίνεται να ισοδυναμεί με το Πεντζίκειον «εσύ μαλακίζεσαι;» (το οποίο απηύθυνε ο καλλιτέχνης / φαρμακοποιός προς κάποιους δυστυχείς που συναντούσε για πρώτη φορά), αφού η απάντηση πρέπει να θεωρείται
δεδομένη, όποια κι αν είναι η συγκυρία, όποιος κι αν είναι ο ερωτώμενος.<br />
<br />
<i>/σχετικά άρθρα/</i><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/11/o-megas-obamistis.html">Ο μέγας ομπαμιστής</a></b></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-8391434736387732182016-11-21T20:22:00.000+02:002020-04-16T18:12:57.586+03:00Σαμποτάζ στο Documento· έξαλλος ο Μπαξεβάνης!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz30s2WKkEZJxel3L3_dJHbR7wstQjf7Ex1wrc5JOuexAxVOwOJVZQZBLMLL-d_UC1u_Sc0wucUqROyDlZurxA4gLOtYXxa4iR5rUvc0wOm2VccNxAflDSvz_0BvqvEb_ebbkPrwtYQV6W/s1600/Doc.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz30s2WKkEZJxel3L3_dJHbR7wstQjf7Ex1wrc5JOuexAxVOwOJVZQZBLMLL-d_UC1u_Sc0wucUqROyDlZurxA4gLOtYXxa4iR5rUvc0wOm2VccNxAflDSvz_0BvqvEb_ebbkPrwtYQV6W/s400/Doc.jpg" width="270" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
«Η έκδοση κάθε καινούργιας εφημερίδας αποτελεί θετικό
γεγονός, γιατί βρίσκουν δουλειά κάποιοι συνάδελφοι» διακηρύττουν, με
συντεχνιακή κακομοιριά, οι επαγγελματίες καρπαζοεισπράκτορες / λαντζέρηδες της
«ενημέρωσης». Υπάρχει, όμως, και το κοινό. Ειδικά το δημοκρατικό, ριζοσπαστικοποιημένο κοινό, που
ανέμενε με αγωνία την τίμια Μπαξεβάνικη προσπάθεια, αφού επιθυμεί να διαβάσει
αλήθειες που οι «συστημικοί» τού τις αρνούνται με απανθρωπιά. Φαίνεται, όμως,
ότι κάποιο σαμποτάζ άλλαξε τεχνηέντως το περιεχόμενο του νέου φύλλου <i>Documento </i>αφαιρώντας τις
μισές και βάλε, κριτικές απέναντι στην κυβέρνηση, σελίδες, αφήνοντας την εφημερίδα με
περιεχόμενο εξ ολοκλήρου αντινεοδημοκρατικό / αντιπασοκικό! Με ύπουλο στόχο να
παρουσιαστεί το φύλλο όχι ως μια σοβαρή, πλουραλιστική και έγκυρη πρόταση, όπως προέβλεπε ο εκδοτικός σχεδιασμός, αλλά ως μονόπλευρος φιλοσυριζαϊκός χαρτοπολτός που δεν κάνει ούτε για
κωλόχαρτο. Αλλά και για να γελοιοποιήσει τον ρεπόρτερ Μπαξεβάνη παρουσιάζοντάς
τον ως ανακόλουθο σε σχέση με όσα έγραψε στο παρθενικό <span lang="EN-US">editorial</span><span lang="EN-US"> </span>περί σφαιρικής ενημέρωσης και δημοσιογραφίας κριτικής προς όλους – έναν φιλοκυβερνητικό παλιάτσο, έναν συριζόδουλο τζουτζέ.
Άσε που κυκλοφόρησε η προπαγανδιστική φήμη ότι το Μπαξεβάνικο layout «έκλεψε» στοιχεία από γνωστό βρετανικό προοδευτικό έντυπο μεγεθύνοντας τη ζημία της νέας εκδοτικής προσπάθειας. Με αποτέλεσμα το
καλό φύλλο <span lang="EN-US">made</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">by</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Baxevanis</span><span lang="EN-US"> </span>να μην πωλήσει τα αναμενόμενα περνώντας απογοητευτικά κάτω
από τον πήχη. «Προβοκάτσα!» φώναξε οργίλος ο ακριβοδίκαιος ρεπόρτερ <span lang="EN-US">o</span> οποίος δεν έχει μάθει να
χαρίζει κάστανα, υποσχόμενος ότι δεν είναι μακριά η ώρα που ο αντιδραστικός
δάκτυλος της ύποπτης δολιοφθοράς θα εντοπιστεί ρεπορταζιακά / ερευνητικοδημοσιογραφικά (δηλαδή Μπαξεβανικά) και θα αποδοθεί, όπως του πρέπει, στο φιλομπαξεβάνικο κοινό για τη δέουσα προοδευτική
περιποίηση.<br />
<br />
<i>/σχετικά άρθρα/</i><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2012/09/blog-post.html">Και δεύτερη ενέδρα στον Κώστα Μπαξεβάνη! Η ερευνητική δημοσιογραφία σε κίνδυνο...</a></b></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-17286581731124738752016-11-15T10:34:00.000+02:002016-11-16T22:44:24.600+02:00Ο μέγας ομπαμιστής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiw4aRmdkjvDmd41JyHcomlSfcsgksRxL33CF-jLYYnZmHhRx0LQt6yQp3ARoBp3QMjS3hXfvfjeNx_y5OKrICr2U2cZv4_HU3jlH8ARrRGEP3Da0AsdH9sr395gjbvuPw2LVbNafTHU_oF/s1600/%25CE%259F%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="299" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiw4aRmdkjvDmd41JyHcomlSfcsgksRxL33CF-jLYYnZmHhRx0LQt6yQp3ARoBp3QMjS3hXfvfjeNx_y5OKrICr2U2cZv4_HU3jlH8ARrRGEP3Da0AsdH9sr395gjbvuPw2LVbNafTHU_oF/s320/%25CE%259F%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B1.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Θαυμαστής του Ομπάμα ήταν ο Πετσίλας. Και μάλιστα από τους πιο πιστούς. Θαυμαστής του μέχρι το κόκκαλο. Ίσως ο πιο γνωστός ομπαμικός σ’ ολόκληρα τα Πατήσια. Το πόσο τον
θαύμαζε δεν λέγεται. Τον θαύμαζε μα και τον αγαπούσε. Μακάρι να είχαμε κι άλλους πολλούς Ομπάμα, έλεγε. Διάσπαρτους σ’ ολόκληρο τον πλανήτη. Τότε ίσως και να ’χαμε κι έναν αφάνταστα καλύτερο κόσμο. Δικαιότερο. Χωρίς βία και πολλές-πολλές αντιπαραθέσεις. Με τα μεγάλα συμφέροντα που πίνουν το αίμα του απλού λαού στο περιθώριο. Χωρίς λιτότητα. Με ευκαιρίες, ευκαιρίες πολλές, και
για τους λιγότερο προνομιούχους, σαν τον Πετσίλα. Αυτά πίστευε. Αυτά έλεγε. Αλλά ο Ομπάμα δεν του άρεσε μονάχα ως
πολιτικός. Του άρεσε κι ως άνθρωπος. Η άνεση που είχε. Το ότι ήταν, όπως έλεγαν,
«επικοινωνιακός». Το ότι έπαιζε μπάσκετ σαν ένας απλός άνθρωπος. Η αλεγρία του. Τα πετυχημένα αστεία που έλεγε και γελούσαν αυθόρμητα όλοι. Το πόσο όμορφα χόρευε.
Όλα τούτα ενθουσίαζαν τον Πετσίλα, τον Έλληνα θαυμαστή του
Ομπάμα.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFYvuctVkW7Mucr_fdM0bOMnO7cDZvN4863KlrFnzprroHKC3EvzrbImcupb07VTnY08LGF5JKHxHqAgnJNgBUAMcW0VtnloaKMKChSaL47BFiXR8tfn1Ou1uKmap5oIuhAkk43TwHSLi5/s1600/%25CE%259F%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B11.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFYvuctVkW7Mucr_fdM0bOMnO7cDZvN4863KlrFnzprroHKC3EvzrbImcupb07VTnY08LGF5JKHxHqAgnJNgBUAMcW0VtnloaKMKChSaL47BFiXR8tfn1Ou1uKmap5oIuhAkk43TwHSLi5/s320/%25CE%259F%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B11.png" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
«Α ρε μπαγάσα Μπαράκ, θα μας λείψεις!» έγραψε νοσταλγικά στο Φεϊσμπούκ. «We’ ll miss you φιλαράκο!» έγραψε συγκινητικά στο Τουίτερ. Από καρδιάς. Σαν να απευθυνόταν σ’ έναν παλιόφιλο. Και την ημέρα άφιξης του προέδρου Ομπάμα στην Αθήνα, ο ενθουσιασμός δεν μπορούσε να κρυφτεί. Έλαμπε από χαρά ο Πετσίλας! Την ίδια στιγμή που αγωνιστές δημοδιδάσκαλοι, δυναμικοί αντικαπιταλιστές, ατιθάσευτοι νεολαίοι, ανυπότακτοι αμφισβητίες της νέας τάξης πραγμάτων, μαζί και έντιμοι Καισαριανιώτες, οραματιζόμενοι κι αυτοί έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς ΗΠΑτζίδικο φασισμό και ιμπεριαλισμό, δίχως εκμετάλλευση αθρώπου από άθρωπο, διατράνωναν την αντίθεσή τους στην ομπαμική επίσκεψη. Εκείνος, όμως, αισθανόταν ότι ουδέποτε στο παρελθόν είχε νιώσει αγάπη για άλλον πολιτικό <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;">– </span>το σωστό να λέγεται. Μέσα στην καρδιά του τον είχε τον αμερικάνο πρόεδρο. «Μοιάζει διαφορετικός ετούτος δω, ρε παιδιά. Σαν να είναι φτιαγμένος από άλλο υλικό, πολύ πιο ανθρώπινο. Σαν να είναι κοντά στον απλό τον άνθρωπο, να τον πονά, να τον νοιάζεται...» έλεγε ο πανευτυχής Πετσίλας.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGB_VBRGFY9zs9ugINPpOne4JUJODJnz7s0m8_hb8Xy2tCQ_ikJjlnXPXFRQrSX8-39fvDjdbntrPwsqk4yrOh_qrw4NZDEUT4lEADTY4cKnfH92L5EWNsoAqtsW-xYq6eovS-CEeQ_Xks/s1600/%25CE%259F%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGB_VBRGFY9zs9ugINPpOne4JUJODJnz7s0m8_hb8Xy2tCQ_ikJjlnXPXFRQrSX8-39fvDjdbntrPwsqk4yrOh_qrw4NZDEUT4lEADTY4cKnfH92L5EWNsoAqtsW-xYq6eovS-CEeQ_Xks/s320/%25CE%259F%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B14.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Ο Νταλής ένιωσε ευχάριστη έκπληξη έτσι χαρούμενο που είδε, λόγω προεδρικής αφίξεως, τον φίλο του. Πολύ περισσότερο που συμμεριζόταν κι ο ίδιος τις φιλο-ομπαμικές θέσεις του. Και, μιας κι ήταν κι ερασιτέχνης ζωγράφος, και μάλιστα καλός, αποφάσισε
να ζωγραφίσει τον Πετσίλα. Να τον αποδώσει με τη χαρά ζωγραφισμένη στο πρόσωπο. Και του σκιτσάρισε, σ’ ένα απλό χαρτί, εκ των ενόντων το πορτρέτο. Ένα πορτρέτο που εικόνιζε τον Πετσίλα χαμογελαστό, έστω και μετρίως, πράγμα σπάνιο γι’ αυτόν τον
ταλαιπωρημένο από λογιών-λογιών κακουχίες άνθρωπο. Και το καλλιτέχνημα του Νταλή πρέπει να πέτυχε τον
στόχο του, αφού, πέραν του ότι έδειχνε όμορφο, ικανοποίησε πολύ και τον εικονιζόμενο Πετσίλα. Ο Νταλής, μάλιστα, έδωσε στο καλλιτεχνικό του πόνημα και τίτλο: «Ο μέγας ομπαμιστής».<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFFBRXdDEAZSqh7qSm7Rypj0xqvjlvkARXqz9jhyphenhyphenPfEvDmOcrn_9UBSmcuh-yaF2m3M2TUKAiQtDgX4aPOkmki-OlNA8nNifnNYqAdR6dR9PHkjfGZTTrSA4wN-NMRFDtcBP_8R37__D8f/s1600/%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B8%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFFBRXdDEAZSqh7qSm7Rypj0xqvjlvkARXqz9jhyphenhyphenPfEvDmOcrn_9UBSmcuh-yaF2m3M2TUKAiQtDgX4aPOkmki-OlNA8nNifnNYqAdR6dR9PHkjfGZTTrSA4wN-NMRFDtcBP_8R37__D8f/s400/%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B8%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="265" /></a></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-91892186232004571872016-11-09T19:39:00.000+02:002017-01-20T16:17:38.420+02:00Και τώρα τι;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<h3 style="text-align: left;">
<i>
Ο Θανάσης Κρομμύδας παρακολουθεί τις αμερικανικές εκλογές
και προβληματίζεται</i></h3>
<div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZMsJ8GrF_GgC1mjhpTLdxxbHmaQh6Lbn6geaIOeFq3OIIGesR5Nf-3OFBltHc6tNFA5CbFW0AdTWD1uVXHiYXFEL6SBtJeQMiDww1X8spKh3TVNISFJfbA685TJWvERtWWF4OCwpP4WT3/s1600/T4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZMsJ8GrF_GgC1mjhpTLdxxbHmaQh6Lbn6geaIOeFq3OIIGesR5Nf-3OFBltHc6tNFA5CbFW0AdTWD1uVXHiYXFEL6SBtJeQMiDww1X8spKh3TVNISFJfbA685TJWvERtWWF4OCwpP4WT3/s400/T4.jpg" width="335" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Θανάσης Κρομμύδας ανησυχεί. Κι ανησυχεί πολύ. Οι
τελευταίες εξελίξεις στις ΗΠΑ, με την νίκη Τραμπ (ή <i>Τρουμπ</i>, όπως ακούγεται, βαριά-βαριά, από το στόμα του αγαπημένου μας
<span lang="EN-US">Alejandro</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Jodorowsky</span>),
μοιάζει να τον έχουν θορυβήσει. Να τον έχουν θορυβήσει πολύ. Πού θα πάει τώρα η Αμερική; Πού θα πάει
ο πλανήτης; Φοβάται καταστροφές ο Κρομμύδας. Τριγμούς και κραδασμούς στο
διεθνές στερέωμα. Κι αν αυτός ο παλαβός τρελαθεί κι αρπάξει τα πυρηνικά; Κι αν
ρίξει στα κεφάλια της παγκόσμιας κοινότητας καμιά μπόμπα; Όλα αυτά απασχολούν τον Κρομμύδα. Και τον
κάνουν να ανησυχεί. Να ανησυχεί και να πονεί. Γιατί ο Κρομμύδας μπορεί να είναι Έλληνας 100%, και να
νοιάζεται για την πατρίδα του, ωστόσο είναι και κοσμοπολιτισμένος, οπότε διαθέτει
κι ένα διεθνές <span lang="EN-US">perspective</span>,
που τον κάνει να βρίσκεται δυνατά μέσα <i>και</i>
στις διεθνείς εξελίξεις. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPpJS3hrbh0F9SIyHKGVP9sUr4O-wh7q1K9VT0-GWRoM2RiNnAyHdAe1bH4Vxcx-rs3sN29ipXgR4WrfLLZD_0_IKAhCiBaTSD2bne5ky3KnVm0Ivh7-f0kOpYxREE1FaWcq527kuCOZia/s1600/%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BC%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPpJS3hrbh0F9SIyHKGVP9sUr4O-wh7q1K9VT0-GWRoM2RiNnAyHdAe1bH4Vxcx-rs3sN29ipXgR4WrfLLZD_0_IKAhCiBaTSD2bne5ky3KnVm0Ivh7-f0kOpYxREE1FaWcq527kuCOZia/s400/%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BC%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="310" /></a></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p><br /></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Έδωσε για μήνες μάχες ιδεολογικοπολιτικές ο
Κρομμύδας. Μάχες σκληρές. Και τις έδωσε παντού: στους χώρους δουλειάς, στους
τόπους χαλάρωσης και αναψυχής, στον στενότερο αλλά και ευρύτερο κύκλο του. Τασσόμενος υπέρ της Χίλαρι. Καθαρά. Αντρίκια. Χωρίς να διστάσει
στιγμή. Καταδικάζοντας ταυτόχρονα τον Τραμπ (που, πέρα από «επικίνδυνο», τον
θεωρούσε και «βλάκα»). Με την τόλμη και τη βεβαιότητα που μόνο ένας Έλληνας μπορεί
να διαθέτει. Γιατί πίστευε ότι ένας πολίτης, ένα πολίτης συνειδητός κι
ευαισθητοποιημένος, δεν μπορεί και δεν πρέπει να κιοτεύει. Αλλά, αντιθέτως, οφείλει
να βγαίνει μπροστά και με παρρησία να καταθέτει γνώμες και απόψεις. Να παίρνει
θέση. Αναλαμβάνοντας, μάλιστα, και το (μεγάλο) κόστος. Αυτό έκαμε κι ο Κρομμύδας. Τίποτε λιγότερο. Και
τίποτε περισσότερο.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNKFJauPvlswBbVZ91Mkd1-vYdNitGGc1m8UVXofYTa1GYrLc_MDxnUQJDC79Bho2B8dABoKbiHwap5suRSo4fHV_HSmhqRhIzsRKJqw8rk-DKp9BoJA9mxwKo2-X0I2Kg02YqcXraDRCP/s1600/T2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNKFJauPvlswBbVZ91Mkd1-vYdNitGGc1m8UVXofYTa1GYrLc_MDxnUQJDC79Bho2B8dABoKbiHwap5suRSo4fHV_HSmhqRhIzsRKJqw8rk-DKp9BoJA9mxwKo2-X0I2Kg02YqcXraDRCP/s320/T2.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br />
Κι έτσι, ακόμη και στη δουλειά του στην τράπεζα, στις συζητήσεις
με τους συναδέλφους, έπαιρνε θέση. Διαλαλώντας την κάθε στιγμή. Χωρίς
να νοιάζεται για τις συνέπειες. Δίχως να υπολογίζει τις αντιδράσεις. Ήταν
πολιτικοποιημένος και τολμηρός. Αυτό ήταν όλο. Τίποτε περισσότερο. Και τίποτε
λιγότερο. Αλλά και στα σοσιαλμήντια έδωσε μάχες ο Κρομμύδας. Στήριξε την υποψηφιότητα Χίλαρι
με όλες του τις δυνάμεις. Με σχόλια στο Τουίτερ. Με φωτογραφίες στο Ίνσταγκραμ.
Με αναρτήσεις στο Φέισμπουκ. Αλλά τη στήριξε και με πολιτικό λόγο προφορικό.
Λόγο ζωντανό. Κουβέντα πρωί και βράδυ. Ατέλειωτη κουβέντα. Με κατάθεση σκέψεων.
Με δημοσιοποίηση απόψεων. Η Χίλαρι έπρεπε να νικήσει. Το πίστευε αυτό. Και το
πίστευε δυνατά. Με τη δύναμη ψυχής που μόνο ένας Κρομμύδας μπορεί να το
πιστεύει.<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE3cTtDY3R51M7ye0DuGIxT1aAVi4_6SvSXbtyMCOug5ma1ASiPZKotuDx3d77oMb2r4gG7qcqOiUDwhWpfFytbhNz1FDcOQ5Ly_Eb00Sant1r_rraaKkgMiFJdl6gy6XLHjl0Pph_aAVQ/s1600/T6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE3cTtDY3R51M7ye0DuGIxT1aAVi4_6SvSXbtyMCOug5ma1ASiPZKotuDx3d77oMb2r4gG7qcqOiUDwhWpfFytbhNz1FDcOQ5Ly_Eb00Sant1r_rraaKkgMiFJdl6gy6XLHjl0Pph_aAVQ/s320/T6.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Τα πράματα, όμως, δεν πήγαν κατ’ ευχήν. Η Χίλαρι ηττήθηκε. Παρόλες
τις θεσμικές προβλέψεις. Ίσως κι επειδή δεν υπήρξε μια σχετική δημοσκόπηση του
Πανεπιστημίου Μακεδονίας να δείξει εγκαίρως τις πραγματικές τάσεις. Αλλά και να επηρεάσει με την εγκυρότητά της το εκλογικό σώμα. Κι ο
Κρομμύδας κάμφθηκε. Ναι, δεν είχε νόημα να το κρύψει. Ο φίλος αμερικάνικος λαός
τον απογοήτευσε. Αυτή είναι η Αμερική; Αυτή είναι η χώρα της ελευθερίας και της
πρακτικής σκέψης; Ο Κρομμύδας τα έβαλε κάτω. Και σκέφτηκε – σκέφτηκε πολύ.
Αφουγκράστηκε τις άναρθρες κραυγές των Αμερικάνων και απέδωσε τις εξελίξεις
στον λαϊκισμό. Στην αγραμματοσύνη των ψηφοφόρων. Στην οπισθοδρομικότητά τους.
Στην απόρριψη του ορθού λόγου και της κοινής λογικής. Κι αυτό ο Κρομμύδας,
προοδευτικός και διαφωτισμένος ο ίδιος, δεν μπορούσε να το χωνέψει. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX7246Y0fGvuC8Zt89QBKiZQof8XglZL0DXCIBZVc3JxKaS-TBtbj7dWO-2giQRO9FMhMC5K-TuRai7e-PM1aixcI5swbZjspILyryR6phs8A97ZI1EQvWGtEEsINl1OLA4hyphenhyphendqZAE1pLZ/s1600/T7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX7246Y0fGvuC8Zt89QBKiZQof8XglZL0DXCIBZVc3JxKaS-TBtbj7dWO-2giQRO9FMhMC5K-TuRai7e-PM1aixcI5swbZjspILyryR6phs8A97ZI1EQvWGtEEsINl1OLA4hyphenhyphendqZAE1pLZ/s320/T7.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Και τώρα τι; Αυτό αναρωτιέται ο φοβισμένος Κρομμύδας. Που
ανησυχεί για την ασφάλεια του πλανήτη. Αλλά που ανησυχεί και για τις αγορές.
Στην αρχή θορυβήθηκαν οι αγορές από την εκλογή Τραμπ. Κι έτσι θορυβήθηκε κι ο Κρομμύδας. Λίγο μετά οι αγορές ξεθορυβήθηκαν. Όχι, όμως, κι ο Κρομμύδας. Που παρέμεινε θορυβημένος. Κι
όταν άκουσε στο πάρκινγκ τα σχόλια του Πολυκάρπου, του βιοπαλαιστή, τη θέση του προβληματισμού
επήρε η οργή. «Η νίκη αυτού του Τραμπ είναι νίκη του απλού λαού, των
μη προνομιούχων. Που ψήφισαν για πρόεδρο έναν σαν κι εμάς, έξω απ’ το κατεστημένο. Τα
όνειρα σιγά-σιγά παίρνουν εκδίκηση. Είναι και φιλέλληνας ο Τραμπ. Άκουσα ότι ο παππούς του ήταν από την Κύπρο – Τράμπα τονε λέγανε. Θα έχει για δεξί του χέρι
κι έναν πατριώτη μας, τον Τζωρτζ Παπαντόπουλος.
Κι αυτό λέει πολλά. Μήπως μας μειώσει και το χρέος…» <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuXCX7CWoHYdVgo4dGfFUZA-qA7wa04oeuQdHQz4UqwUihTANWxf_aopN3-zKb7SJirtUHNsNYoK93bl6HCj71vBN2LbBmrFbO6l08VhK0zPPt3rUDOqthJaZ413vALdDELd8CQ3wgtNDp/s1600/%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuXCX7CWoHYdVgo4dGfFUZA-qA7wa04oeuQdHQz4UqwUihTANWxf_aopN3-zKb7SJirtUHNsNYoK93bl6HCj71vBN2LbBmrFbO6l08VhK0zPPt3rUDOqthJaZ413vALdDELd8CQ3wgtNDp/s400/%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="300" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
Του ήρθε να τον κτυπήσει. Δεν του άρεσε να ακούει απόψεις από κείνους
που δεν ξέρουν. Εντούτοις κρατήθηκε. Ίσως επηρεασμένος κι από τις σχετικές συστάσεις του συμφιλιωτικού Βακλαβά. Κι επέδειξε ψυχραιμία. Έχε χάρη που ήταν κι από
ιδεολογία ανεκτικός και ορθολογισμένος. Και έπειτα από μερικά μόλις λεπτά, μετά από μια μικρή αλλά αναγκαία ανάπαυλα, σαν ξεθύμανε ο θυμός και η πικρία, μπόρεσε και ξαναβρήκε τις δυνάμεις και πήρε
τη μεγάλη απόφαση: να συνεχίσει τον αγώνα. Κι ανέλαβε. Στο κάτω-κάτω, μια μάχη
είχε χαθεί. Όχι ο πόλεμος. Αγώνας χρειαζόταν τώρα, αγώνας συνεχής. Για να
ξαναγίνει η Αμερική αυτό που είχε ο Κρομμύδας στο μυαλό και στην καρδιά του. Μια Αμερική πιο δημοκρατική. Πιο φιλελεύτερη. Μια Αμερική πιο σωστή. Αλλά να γίνει πιο σωστός κι ολόκληρος ο πλανήτης. Αυτό ήταν το όνειρο του Θανάση του Κρομμύδα
και κανείς δεν μπορούσε να του το γκρεμίσει.<br />
<br />
<i>/σχετικά άρθρα/</i><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/07/brexit-gia-bremain.html">Brexit γιά Bremain? Κρομμύδας εναντίον Πολυκάρπου</a></b><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2013/04/rip.html">Θανάσης Κρομμύδας: RIP Μάγκι!</a></b><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/05/blog-post_22.html">Θανάσης Κρομμύδας: «Νιώθω μπερδεμένος!»</a></b><br />
<b><br /></b></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyigL7xmuyTkwEH9CIwdFBRGQU5iFRxt_YsqeY6tWfp5UzraVw6XyH2yC-pos70sfA5_K0bWyzsy-Fh53Q9GRKGyYamkPVQUUw8TZ7QWkCz6hiO4VtYbsP8TEwF8jD3M8MwGVaJ5gD0CiU/s1600/T5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="90" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyigL7xmuyTkwEH9CIwdFBRGQU5iFRxt_YsqeY6tWfp5UzraVw6XyH2yC-pos70sfA5_K0bWyzsy-Fh53Q9GRKGyYamkPVQUUw8TZ7QWkCz6hiO4VtYbsP8TEwF8jD3M8MwGVaJ5gD0CiU/s320/T5.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-1848343893171433902016-10-25T17:37:00.000+03:002017-03-26T11:31:46.370+03:00Η εξαπάτηση του Ντίνου Καρύδη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGi6qgcFcoYahWLIxO_b0PfzZ6ScgGhJop5PhvAyYWX7RKTifAV5a20LCxlbVwtYd0avOsgSklIKdZJ0avnYxKGHMR3MZI1GzScH5mkK5Jbw24VQwX8d193xqp2KMvuOSwXTAuvIQD3Fct/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGi6qgcFcoYahWLIxO_b0PfzZ6ScgGhJop5PhvAyYWX7RKTifAV5a20LCxlbVwtYd0avOsgSklIKdZJ0avnYxKGHMR3MZI1GzScH5mkK5Jbw24VQwX8d193xqp2KMvuOSwXTAuvIQD3Fct/s400/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="300" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Ντίνος Καρύδης εξαπατήθηκε. Καμιά αμφιβολία επ’ αυτού. Αφού το
παραδέχεται φόρα-παρτίδα κι ο ίδιος. Κι εξαπατήθηκε από το κόμμα της καρδιάς
του· το κόμμα εκείνο που γέννησε κάποτε στην ψυχή του την ελπίδα. Πίστεψε για τα καλά
στον ΣΥΡΙΖΑ ο καλός ηθοποιός. Ποντάροντας πολλά απάνω του για το ατομικό καλό· μα συνάμα
και για το συλλογικό. Αφού ο Ντίνος είναι <i>και</i>
καλλιτέχνης <i>και</i> αριστερός. Ομού και
ταυτοχρόνως. Κι επομένως με πολλήν έγνοια, όχι μονάχα για το σαρκίο του, μα και για το
κοινωνικό σύνολο – κυρίως αυτό. Με το καθαγιασμένο «συλλογικό» να κατέχει ξέχωρη θέση στη
συνείδησή του. Πέρα κι έξω από σολιψισμούς μα και φιλοτομαρισμούς.</div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxh9cAPu-9DnOiUCi4TmBJbDfWWh8DNyg7pXKkoeVuqBDWgMZIhBdGkhO52D6f8w6BgY6dRvjVk3A9Ab_57JvP1WgIjDcJv_mMLb9oQxd1Ywer5hl97a-x88wxl0IdqkSNla2eOTcXZs10/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25827.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxh9cAPu-9DnOiUCi4TmBJbDfWWh8DNyg7pXKkoeVuqBDWgMZIhBdGkhO52D6f8w6BgY6dRvjVk3A9Ab_57JvP1WgIjDcJv_mMLb9oQxd1Ywer5hl97a-x88wxl0IdqkSNla2eOTcXZs10/s320/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25827.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αγωνιστής της ζωής, μια ζωή, ο Καρύδης. Αλλά κι ένας συμπαθής
άνθρωπος. Συνάμα, δε, κι ένας εργάτης της υποκριτικής – και μάλιστα ένας εργάτης
ευσυνείδητος. Μολονότι σταθερά προσανατολισμένος σε δεύτερους ρόλους, ένας βαρβάτος
<span lang="EN-US">thespian</span>, με τεράστια καλλιτεχνικά καμπανέλια
– τουλάχιστον κατά τα δικά μας γούστα. Μια παρουσία θα ’λεγε κανείς βρετανική, τόσο υποκριτικά, με το χαμηλότονο, διακριτικό παίξιμό του, όσο και φυσιογνωμικά, αφού διατηρεί, αν και με τόσες δεκαετίες στην πλάτη, ξανθοκόκκινο χρώμα σε μουστάκι και μαλλί. Ένας ηθοποιός πόχει μάθει να δίνει πάντα το δικό του χαρακτηριστικό χρώμα όπου κι αν τεχνουργεί. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCz0tpRB7MFOJ7PTwcdhJ2P7b_hD_TEM0GPvA4Y35aN9nE3O6dTgYEYS3PJhEAn3m1CFqvc3B-wwo9nPKRSwuZvalQrSZ3wssJmKkhr2u3q9EKOmOZprVpLbFWtSGKu5N9Ysa8sZ137Fcw/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25821.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCz0tpRB7MFOJ7PTwcdhJ2P7b_hD_TEM0GPvA4Y35aN9nE3O6dTgYEYS3PJhEAn3m1CFqvc3B-wwo9nPKRSwuZvalQrSZ3wssJmKkhr2u3q9EKOmOZprVpLbFWtSGKu5N9Ysa8sZ137Fcw/s400/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25821.jpg" width="300" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ανακαλούμε στη μνήμη μας με νοσταλγία πώς, πριν από λίγα μόλις χρόνια, παραμέναμε ξημερώματα ξάγρυπνοι, για εβδομάδες ολόκληρες, μέρα μπαίνει-μέρα βγαίνει, μπροστά στον τηλεοπτικό μας δέκτη, προκειμένου
να απολαύσουμε τον αγαπημένο Ντίνο στο <i>Μυστικό του
Άρη Μπονσαλέντη</i> που πρόβαλε σε επανάληψη το MEGA. Με τον ίδιο να μεγαλουργεί, πάντα σε δεύτερο ρόλο, δίπλα
στον Ανδρέα Μπάρκουλη. Και να κλέβει την παράσταση.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhV_uYr6Agzv4eQQuOwEOJjI0QhLSCLlOR-P2NO6vLm4NtG98Y6RKL4f5h4GxyTFzCKVp2v5u_7o5ebJaHfzGsKc3rOa5LSVXpxjq45eKfg8V95BQ5WApxkAOdSTMx-W2emSu_YXr-_LbA/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25825.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="281" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhV_uYr6Agzv4eQQuOwEOJjI0QhLSCLlOR-P2NO6vLm4NtG98Y6RKL4f5h4GxyTFzCKVp2v5u_7o5ebJaHfzGsKc3rOa5LSVXpxjq45eKfg8V95BQ5WApxkAOdSTMx-W2emSu_YXr-_LbA/s320/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25825.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Με πόσην αφοσίωση παρακολουθούσαμε τη σειρά! Προτρέποντας και τη φίλη μας, Κατερίνα, να την απολαμβάνει κάθε ξημέρωμα· καθώς και την (επίσης Κατερίνα) εξαδέλφη μας, ώστε αργότερα –ή και
την επομένη– να προβαίναμε σε σχετικές συζητήσεις επί κρίσιμων <span lang="EN-US">twist</span> της πλοκής. Σύμφωνοι, επρόκειτο συνολικά για
ένα συναρπαστικό σήριαλ – δεν γεννάται θέμα. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι πως ξενυχτούσαμε
πρωτίστως για να απολαύσουμε τον Ντίνο, ο οποίος και υπεδύετο έξοχα τον
βιτσιόζο Ιορδάνη, τον άνθρωπο με τη νοσηρή και ακόρεστη σεξουαλικότητα, που
ήθελε να «κανονίσει» τη μακαρίτισσα –πλην όμως τόσο θελκτική– Γιούλα Γαβαλά
(Ντόρα), δεδομένης όμως της μόνιμης άρνησής της να του δοθεί, εκείνος εβολεύετο
με τα θέλγητρα της υπηρέτριας (Ζωής Κανελλοπούλου), εκτονώνοντας επάνω στο νεανικό, ταλαίπωρο κορμί της ένα σωρό βίτσια και ανομολόγητους πόθους.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNfLvNH1zMjO3H51KcU_HkXhDfUuarFcCi8knUBXP4kTTIUGOY-iZHi8QWJbtBt5DRrF9SE35TB-ruYwmgckRJPsIK4fPWUkNuGCaEffKedBgzlt75BLsb0zELhzuQIjcuOZRvhF2eBcSL/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25826.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNfLvNH1zMjO3H51KcU_HkXhDfUuarFcCi8knUBXP4kTTIUGOY-iZHi8QWJbtBt5DRrF9SE35TB-ruYwmgckRJPsIK4fPWUkNuGCaEffKedBgzlt75BLsb0zELhzuQIjcuOZRvhF2eBcSL/s320/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25826.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
«Πίστεψα και τους ψήφισα. Όμως, έκαναν άλλα από αυτά που μας
υποσχέθηκαν…» εξομολογείται ο συμπαθέστατος εξαπατημένος. Κι έτσι ο Ντίνος πονεί – και πονεί πολύ. Και ποιος, άραγε, μπορεί να τον κακοχαρακτηρίσει γι’ αυτό; Αφού τέτοιου
μεγέθους εξαπάτηση, πολιτική, οικονομική και ιδεολογική, δεν χωνεύεται εύκολα.
Αφελής ο Καρύδης; Δύσκολο να το πιστέψουμε. Αφού είναι επαγγελματίας καλλιτέχνης με πολλά
χιλιόμετρα <span lang="EN-US">on</span><span lang="EN-US">
</span><span lang="EN-US">the</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">clock</span>. Μάλλον <i>ήθελε </i>να εξαπατηθεί. Παρασυρόμενος κι αυτός, καλή τη πίστει, από τις εύηχες
ΣΥΡΙΖΑίικες ρητορείες. Όπως και καμπόσοι άλλοι. Και πίστεψε, καταπώς φαίνεται, δυνατά· συνειδητά· απόλυτα.
Γι’ αυτό απόλυτη υπήρξε κι η απογοήτευση. Βέβαια, δεν θα δώσει και λογαριασμό για
την ψήφο του. Ούτε και θα απολογηθεί σε όψιμους κατηγόρους του – ειδικά σε κάτι
μπουλούκους με χοντρά μπούτια, ή σε κάτι φιλελεύτερους τζιτζιφιόγκους, βιρτουόζους
της τέχνης του <span lang="EN-US">retardare</span>, που εγκαλούν τον καλό ηθοποιό για την ψήφο
του στον ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που οι ίδιοι, μέσα στην ολική τους χαύνωση, μέσα σε
μια δυσπερίγραπτη εκμαλάκυνση, επιλέγουν με ενθουσιασμό Νέα Δημοκρατία. Με Κυριάκο ως πρόεδρο και τον προγναθικό κλόουν ως αντιπρόεδρο.
Οι χαριτωμένοι «Κυριακούληδες» ας είναι φειδωλοί ως προς το σκώμμα εναντίον του έμπειρου ηθοποιού μας κι ας κοιτάξουν
τα χάλια τους (και τα μπούτια τους).<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiszIeErgLyQRFSMw-9wRK4qw9ef2wa1s8RvAQ7ZCoSmOxa8u3r2QPtt2MEt8Siy8i37L37B5zT-J7fmogH-Ya6wybMfckt8HEBXH_SkLDw8Oy74gzkwQM-nqwD369CN4qb9SAFPZPLYzzQ/s1600/%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%25822.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="194" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiszIeErgLyQRFSMw-9wRK4qw9ef2wa1s8RvAQ7ZCoSmOxa8u3r2QPtt2MEt8Siy8i37L37B5zT-J7fmogH-Ya6wybMfckt8HEBXH_SkLDw8Oy74gzkwQM-nqwD369CN4qb9SAFPZPLYzzQ/s320/%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%25822.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Καρύδης δεν το κρύβει: πίστεψε στο όμορφο ταξίδι· το
αρμένισμα προς πιο δημοκρατικά, απάνεμα λιμάνια. Και η διάψευση ενός τέτοιου
ονείρου είναι που τον πλήγωσε. Συν το ότι εκείνοι τους οποίους ετίμησε του
πετσόκοψαν για τα καλά τη σύνταξη. Και τώρα ο ηθοποιός μας οικονομικά ζορίζεται – και ζορίζεται πολύ. Δεν του φτάνει,
άραγε, του Ντίνου που το κόμμα που εψήφισε πολεμά τα συμφέροντα; Που κρατά κάμποσες μέρες, σε κάποιο παγωμένο κτήριο, χωρίς μπάνιο τους νταβατζήδες; Που ξιφουλκεί
εναντίον της διαπλοκής δίνοντας μάχες σθεναρές για τη δημοκρατία; Φαίνεται πως
όχι. Κι έτσι ο Καρύδης, μολονότι δεν είναι και κάνας <i>bien-pensant</i> (καλλιτέχνης
γαρ!), μονολογεί: «Καλά όλα αυτά, αλλά έχουμε να πληρώσουμε και τα νοίκια! Πρέπει και να φάμε!» Κι έχει, ασφαλώς,
δίκιο. Να γιομίζει το στομάχι είναι που προέχει. Η δημοκρατία ακολουθεί. Αυτό ισχύει για τους πάντες. Ακόμη και γι’ αθρώπους που έχουν μάθει να συλλογάνται προοδευτικά,
όπως ο Καρύδης.<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2aW1lMJvTJ_hJVi6W09fMVBOdBVlNEI3uZ-TXVSWJMaq7oAApMsFL0NzDzgBIL9aI_s6cuckT1zRzoetrPOMpQq0UmR-jsHnFXNOs6uXlVv1cdNbPM6-R5KZvOc3_TUSWI2kLdfBcfmTb/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25822.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2aW1lMJvTJ_hJVi6W09fMVBOdBVlNEI3uZ-TXVSWJMaq7oAApMsFL0NzDzgBIL9aI_s6cuckT1zRzoetrPOMpQq0UmR-jsHnFXNOs6uXlVv1cdNbPM6-R5KZvOc3_TUSWI2kLdfBcfmTb/s400/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25822.jpg" width="300" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Κάποιοι ειδικευμένοι «Καρυδολόγοι» ισχυρίζονται ότι η πίκρα που δοκίμασε ο Ντίνος από την προδοσία που του
επεφύλαξε η πρώτη αριστερή κυβέρνηση μόνο με μιαν άλλη του πίκρα μπορεί να συγκριθεί:
τότε που «ξίνισε ο τραχανάς» και δεν έγινε, δυστυχώς, κατορθωτό η πολυαγαπημένη του κόρη
Σμαράγδα να νυμφευθεί τον μεγάλο (όχι στο δέμας, αλλά στην αξία) μουσουργό
μας Σταύρο Ξαρχάκο – αυτόν που επιθυμούσε
όσο κανέναν άλλον για γαμπρό του ο ηθοποιός μας, χωρίς ποτέ να το κρύψει.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQwqDhsDgrLfu0JxkYqkew-eGiKEDxrd6chp8i549Xs6b1H-0ZrX4XZEhDNk5ClWmp8WOTLpAwiBmR-gWfdimfAGtbDC-V2htsCgxY-ft8MLg0zDRaJ6eJEb2SO31nD0FYGCJIQLJXFmjV/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25828.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQwqDhsDgrLfu0JxkYqkew-eGiKEDxrd6chp8i549Xs6b1H-0ZrX4XZEhDNk5ClWmp8WOTLpAwiBmR-gWfdimfAGtbDC-V2htsCgxY-ft8MLg0zDRaJ6eJEb2SO31nD0FYGCJIQLJXFmjV/s320/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25828.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
Δυσάρεστα όλα τούτα –
χωρίς συζήτηση. Αλλά και μέσα στη ζωή – χωρίς αμφιβολία. Ας μην ξεχνούμε, όμως,
ότι «το νόμισμα έχει δύο όψεις», «ουδέν κακόν αμιγές καλού» και άλλα τέτοια θυμόσοφα. Και έτσι, ο διαψευσμένος
Καρύδης, αφού γεύτηκε τις απογοητεύσεις στο τομέα τον πολιτικό και τον
προσωπικό, το έστρεψε για τα καλά και πάλι στην τέχνη – το μόνο αποκούμπι που ποτέ δεν
τον πρόδωσε (μαζί με την εκπομπή του Λαβίθη, στην οποίαν και τηλεφωνεί
συχνά-πυκνά καταθέτοντας απόψεις και προβληματισμούς). Και ρίχτηκε με τα μούτρα στην προετοιμασία για πολύ και καλό
θέατρο, αφού το σανίδι δεν ξέρει να απογοητεύει. Προετοιμαζόμενος δυνατά για το
επόμενο καλλιτεχνικό του σταθμό – το «Κύκνειο Άσμα» του Τσέχωφ. Χαροποιώντας κι
εμάς που πιστεύουμε πολύ όχι τόσο στην πολιτική όσο στην καλλιτεχνική ευφυΐα
του Καρύδη. Κι εκεί τον θέλουμε, στην τέχνη, από δω και στο εξής να αφοσιώνεται.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUgrojUTKKEwztfFxIUsYs5AkTIkrGCx5LHSugJFsJEABTLFi2JL8l_KzOYYwEValAEuVDsOfB9i2oA3gmmI9N0Fr8Xmaddtql2wMONGWZSKW9T2U6PW2dCnFk9fK-dqpTEAmr7-qEkPHJ/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25824.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUgrojUTKKEwztfFxIUsYs5AkTIkrGCx5LHSugJFsJEABTLFi2JL8l_KzOYYwEValAEuVDsOfB9i2oA3gmmI9N0Fr8Xmaddtql2wMONGWZSKW9T2U6PW2dCnFk9fK-dqpTEAmr7-qEkPHJ/s320/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%25824.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<span id="goog_1895877087"></span></div>
<div class="MsoNormal">
Ο γλυκύτατος Ντίνος στα πολιτικά λάθεψε. Δεν είναι, όμως, και προς
θάνατον. Άλλωστε, σε ό,τι αφορά τα πολιτικά ζητήματα, οι καλλιτέχνες είναι
εκείνοι που περισσότερο ξαστοχούν. Δεν θα αναλύσουμε το γιατί, αν και έχει
μεγάλο ενδιαφέρον. Δεν είμαστε, όμως, και για χόρταση. Ας αρκεστεί, λοιπόν, το
αναγνωστικό κοινό που μας τιμά με την προσοχή του (και το οποίο τιμούμε κι εμείς με τη σειρά μας απεριόριστα) σε μια, κατά το μάλλον ή
ήττον, αποφθεγματική προσέγγιση. Ο Καρύδης, πάντως, το έχει πάρει πια το μάθημά
του – αυτό είναι βέβαιο. Κι έτσι βρίσκεται πλέον σε φάση απολογισμού και ενδοσκόπησης.
Και γλείφει τις πληγές του. Όπως, άλλωστε, τόσοι και τόσοι διαψευσμένοι. Δείχνοντας για ένα πράγμα αποφασισμένος: ξανά να μην εξαπατηθεί. Πώς,
όμως, να αποφύγει κανείς την εξαπάτηση; Πώς, δηλαδή, να αποφύγει τον ίδιο του τον εαυτό;<br />
<o:p></o:p></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-85564314186727856822016-10-16T13:39:00.000+03:002017-03-15T11:24:23.893+02:00Ο ορθολογισμένος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvRnsncT29m0cpmoUv_0jp_SYufXPDLrX6mGZaZzv1Ky_gTFKqqon37me2R7Iw4BmHbIuo8KIboUIaHLn_1qnp3tm77wEAVLjaaEVitrYW4OYw_p79k34E7R8HOXwwOA8R7lbtUENhmt-j/s1600/%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B8%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvRnsncT29m0cpmoUv_0jp_SYufXPDLrX6mGZaZzv1Ky_gTFKqqon37me2R7Iw4BmHbIuo8KIboUIaHLn_1qnp3tm77wEAVLjaaEVitrYW4OYw_p79k34E7R8HOXwwOA8R7lbtUENhmt-j/s320/%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B8%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
Ναι, θα πήγαινε στο ποδοσφαιρικό
αγώνα της εθνικής μας ομάδας εναντίον της Κύπρου ο Κουρτέσης. Το είχε
αποφασίσει. Όσο κι αν στο γήπεδο είχε χρόνια να πάει – κυρίως ένεκα του φόβου της
βίας, από τους διαβόητους χούλιγκαν, μη και τονε πάρουνε τα σκάγια. Ετούτη τη
φορά, όμως, ο συνετός νέος θα έκαμε μιαν εξαίρεση. Γιατί θα αγωνίζονταν δυο ξέχωρες μεν εθνικές
ομάδες, που αποτελούσαν, όμως, τα <i>δύο</i> ποδοσφαιρικά σκέλια του <i>ενός</i> και αδιαίρετου Ελληνισμού.
Κι έτσι, τουλάχιστον από άποψη βίας, τα πράματα λογικά θα πήγαιναν πρίμα. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD58kX4PyB7b7JGpUD13ZZ-cxiVnE0R4Bb06qc_SWwKwEiQoQZLtD8Fo9AR1El_U7I-GRv5PN-6gQRQvRefA6JyXc1VrHVi-2YoWLJrnaGl5dhLzFFDqFgCAq7v6r65nKIyrlK5M9ikW7y/s1600/%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B8%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%25824.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="234" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD58kX4PyB7b7JGpUD13ZZ-cxiVnE0R4Bb06qc_SWwKwEiQoQZLtD8Fo9AR1El_U7I-GRv5PN-6gQRQvRefA6JyXc1VrHVi-2YoWLJrnaGl5dhLzFFDqFgCAq7v6r65nKIyrlK5M9ikW7y/s320/%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B8%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%25824.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
Ίσως και να έβρεχε, όμως, όπως
προέβλεπε η ΕΜΥ, κι αυτό, για έναν άνθρωπο τετράγωνης λογικής σαν τον Κουρτέση,
θα μπορούσε να θεωρηθεί πρόσκομμα. Για να αποφύγει τυχόν περιπέτειες, λοιπόν, έπρεπε να λάβει προφυλάξεις. Να οργανώσει από τα πριν τις κινήσεις του. Διά
παν ενδεχόμενο. Τουτέστιν να προγραμματίσει. «Ο προγραμματισμός», υποστήριζε ο Ανδρέας
Παπανδρέου στην ανάλυσή του για βιομηχανική κοινωνία και καπιταλισμό, όπως τη διαβάζουμε
στην <i>Ελευθερία του Ανθρώπου</i>, «δεν
είναι τίποτε περισσότερο από ορθολογική συμπεριφορά».<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhetylRNFH89VIohHvdc6f0S4CKSbbE0g26AVmuIa0od6xCd6sauo-etQl5AEYrS5-wmbnj3Id5hlhlr1NqDwQwBIbK693PoCmErsTZLOWUwdjUt0QGn3bbnJ7Jn1gA0nS9F3bkchk01Ale/s1600/%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B8%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%25825.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhetylRNFH89VIohHvdc6f0S4CKSbbE0g26AVmuIa0od6xCd6sauo-etQl5AEYrS5-wmbnj3Id5hlhlr1NqDwQwBIbK693PoCmErsTZLOWUwdjUt0QGn3bbnJ7Jn1gA0nS9F3bkchk01Ale/s320/%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B8%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%25825.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Προγραμματισμένα /
ορθολογισμένα, λοιπόν, θα ενεργούσε κι ο Κουρτέσης. Όχι γιατί ακολουθούσε τα
Παπανδρεϊκά συμπεράσματα, αφού ούτε τα ήξερε αλλά ούτε και ήθελε να τα μάθει, δεδομένου ότι, έτσι κι αλλιώς, ανήκε στην
άλλη πλευρά [την «από ’δω πλευρά» (© Δημήτρης Ρίζος)]. Ούτε τόσο γιατί η μητέρα
του τον δασκάλευε σχετικά («όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά»· «των
φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν»· «κάλιο γαϊδουρόδενε παρά
γαϊδουρογύρευε») με λόγια μεστά, κατ’ ευθείαν βγαλμένα μέσα απ’ τον πλούτο της
λαϊκής μας σοφίας. Ούτε, ακόμη, λόγω της επιρροής που ασκούσε πάνω του, με τις πολύτιμες
συμβουλές του, ο θείος του ο Χρυσόστομος, φυσικός το επάγγελμα και γι’ αυτό
τετράγωνος στη σκέψη, επομένως άνθρωπος με πολύν ορθολογισμό μέσα του, μα συνάμα και
κάτοχος γερής κλασσικής Ελληνικής παιδείας («Κάλλιον το προλαμβάνειν του
θεραπεύειν παιδί μου»). Θα ενεργούσε προγραμματισμένα / ορθολογισμένα κυρίως γιατί προς τα κει τον έζμπρωχνε η
συγκρότησή του. Μπίζνες είχε σπουδάσει, διάολε! Δεν γινόταν να μην είναι
ορθολογισμένος – ένας νοικοκύρης της σκέψης. Γι’ αυτό, άλλωστε, και «στο γραφείο» πολλοί
τον εζήλευαν: «Ρε τον πούστη τον Κουρτέση, πόσο ορθολογισμένος είναι!» έλεγαν
με θαυμασμό που δύσκολα μπορούσε να κρυφτεί.<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSDwT28T4KL_DY6bWwS_6JMCbb3SlguZdWWNM0TfWqZg66kf-f5b-MSsQwwA8M-E_-k2kOGou-tqVZtp3OnC4W8_1L_hYutHh8cEQVS2XXIFopi8y7Fhouf8Ee9RX3s-MUVwXj7sFiwbA7/s1600/%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B8%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%25823.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSDwT28T4KL_DY6bWwS_6JMCbb3SlguZdWWNM0TfWqZg66kf-f5b-MSsQwwA8M-E_-k2kOGou-tqVZtp3OnC4W8_1L_hYutHh8cEQVS2XXIFopi8y7Fhouf8Ee9RX3s-MUVwXj7sFiwbA7/s320/%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B8%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%25823.jpg" width="320" /></a> </div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
Κι όταν, λίγο μετά που αφίχθη στο
γήπεδο, ξέσπασε βροχή –τι βροχή, πραγματική καταιγίδα!–, ο προγραμματισμένος / ορθολογισμένος Κουρτέσης έβγαλε από την τσέπη του μια μεγάλη πλαστική σακούλα (τη
σακούλα εκείνη που, έχοντας προνοήσει, της είχε καταφέρει με το ψαλίδι, από το σπίτι ήδη, μια ευμεγέθη τρύπα στη βάση της ώστε να περνάει με άνεση το κεφάλι) και τηνε
φόρεσε πάνω από τα ρούχα του χωρίς τον παραμικρό δισταγμό. Σαν να μην έφτανε αυτό, έβγαλε από την άλλη τσέπη και μια μικρότερη
σακούλα, που ’χε επίσης προνοήσει να φέρει μαζί του, και τηνε φόρεσε στο κεφάλι. Όντας, έτσι, προφυλαγμένος από την απειλή της βροχής, πλήρως θωρακισμένος, πανέτοιμος να παρακολουθήσει
το παιγνίδι. Δεν είχε νόημα να το κρύψει – ένιωθε, για μιαν ακόμη φορά, υπερήφανος
και δικαιωμένος για τη σύνεση που είχε επιδείξει. Για τον προγραμματισμό, δηλαδή
τον ορθολογισμό, που είχε υιοθετήσει. Οι αλλόφρονες, λόγω εντάσεως της
βροχοπτώσεως, θεατές που βρίσκονταν πλάι στον προνοητικό άνδρα, οι περισσότεροι γυμνοί από προστασία ή βαστώντας
στα χέρια τους μιαν απλή ομπρέλα αδύναμη να τους προφυλάξει από μια τέτοια
καταιγίδα, έμοιαζαν να έχουν χάσει τη μπάλα. Κοιτάζοντας έκπληκτοι τον φασκιωμένο με τις σακούλες,
καλά προστατευμένο Κουρτέση. Ας πρόσεχαν. Ας είχαν προγραμματίσει. Ας ήσαντε κι
αυτοί ορθολογισμένοι.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVfjZQfwibnxkkFt_P7vF7RbbxOmNMSiAmIUzBrjyKId_N8CyWFEzDrgwX2cmR7Sr1_w8ZkxAwmfL8OOygdwfNv5dNuuUrdn8552hQjXkL7JmBDeo3K-5pOkM2SPArzH1ykGCta_dmo1nq/s1600/%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B8%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%25822.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVfjZQfwibnxkkFt_P7vF7RbbxOmNMSiAmIUzBrjyKId_N8CyWFEzDrgwX2cmR7Sr1_w8ZkxAwmfL8OOygdwfNv5dNuuUrdn8552hQjXkL7JmBDeo3K-5pOkM2SPArzH1ykGCta_dmo1nq/s320/%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B8%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%25822.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-34530415857414159442016-10-09T18:07:00.000+03:002016-10-24T22:57:40.298+03:00Η παρολίγον αποκατάσταση του Στέφανου Τζουμάκα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyIfnyvdVFzdSXjr-YJmu207tIJjzuC3rqOfyPSklvXNAr_bpa0eCb2G_3YVmJRxwHrSxxhmUJxjadjrGinztIwkpM8Il3K18FPcDasgfEiYJ5g3WCUA68MzdQlYB3r1OMI3DGYyrT8T31/s1600/%25CE%25A4%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%25822.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyIfnyvdVFzdSXjr-YJmu207tIJjzuC3rqOfyPSklvXNAr_bpa0eCb2G_3YVmJRxwHrSxxhmUJxjadjrGinztIwkpM8Il3K18FPcDasgfEiYJ5g3WCUA68MzdQlYB3r1OMI3DGYyrT8T31/s400/%25CE%25A4%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%25822.jpg" width="287" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Η φημολογούμενη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ προς δοκιμασμένες
δυνάμεις του σοσιαλισμού (τώρα που οι πάντες διευρύνονται <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt;">– </span>οι Κούληδες με περιτρίμματα του Λεβέντη, οι μπαμπουίνοι με «λιοντάρια» κ.ο.κ.) έφερε τον λησμονημένο Στέφανο Τζουμάκα, δικαιωματικά, και πάλι στην
επικαιρότητα. Εδώ που τα λέμε, σπανίζουν πια οι πολιτικοί της στόφας του Στέφανου,
που δεν διστάζουν να καταθέσουν με παρρησία τις απόψεις τους χωρίς να μασάνε τα
λόγια τους. Κι αυτό το λέμε με το χέρι στην καρδιά, αφού τον παρακολουθούμε στενά, χρόνια τώρα, και στα πάνω του και στα κάτω του. «Ζούμε μέσα σε κρίση!»
δήλωσε ο παροπλισμένος πολιτικός σε μια από τις σπάνιες πλέον δημόσιες παρεμβάσεις
του. Αυτό, βέβαια, το ξέραμε ήδη. Και μάλιστα για τα καλά. Εκείνο που θα θέλαμε
να γνωρίζουμε από τη μεριά του Στέφανου είναι το εάν διαφαίνεται τυχόν λύση στον
ορίζοντα ή είμαστε ως λαός καταδικασμένοι, ξεπερασμένοι οριστικά από τις εξελίξεις της Ιστορίας.
«Ασφαλώς και υπάρχει λύση» καθησυχάζει ο Τζουμάκας. «Η λύση είναι να βάλουμε
μπρος πολιτικές. Πολιτικές προοδευτικές!» διευκρινίζει. Θυμίζοντάς μας τον
παλιό καλό Στέφανο που είχαμε ξεχάσει. Εκείνο, όμως, που εμείς ποτέ δεν ξεχάσαμε
είναι η πέρα για πέρα απολαυστική διήγηση του Γιώργη του Κατσιφάρα, του αχαιού μπον βιβάν, λίγο προτού αποδημήσει εις Κύριον, όταν τον πιέζαμε να μας πει καμιά πικάντικη ιστορία για τον αγαπημένο μας πολιτικό. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4q_22b0YQCLupGHHBhJF6twTZwxLv663idJMHE3uGUVEok6ao_J2P32LOKSwrkHzzqQIXWQ0UjhoCDWGmwJTGRt0jte5Y21RKg9h6atFDqAblUVFz7WYoLNH-D3RsRhdawy9AJzNHZVmu/s1600/%25CE%25A4%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%25824.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4q_22b0YQCLupGHHBhJF6twTZwxLv663idJMHE3uGUVEok6ao_J2P32LOKSwrkHzzqQIXWQ0UjhoCDWGmwJTGRt0jte5Y21RKg9h6atFDqAblUVFz7WYoLNH-D3RsRhdawy9AJzNHZVmu/s320/%25CE%25A4%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%25824.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
«Έλα εδώ βρε Στέφανε, του λέω. Εργένης είσαι.
Γιατί δεν κοιτάς να βρεις μια κοπέλα, να αποκατασταθείς; Μεγαλώνεις, χρειάζεσαι
στο πλευρό σου μια γυναίκα. Να σου δώσουμε βρε τη Βάσω που ’ναι κι αυτή
ανύπαντρη;» ρώτησε στοργικά, θα ’λεγε κανείς πατρικά, ο παλαίμαχος πολιτικός τον
εξ Άρτης ορμώμενο σοσιαλιστή συνάδελφό του προξενεύοντάς του τη δυναμική Αιγιώτισσα Βάσω Παπανδρέου. «Ποια, μωρέ, τη Βάσω θα πάρω, που μετά τον Αντρέα
έχει τραβηχτεί με πάνω από δέκα άντρες;!» απάντησε απαξιωτικά ο Τζουμάκας, σύμφωνα τουλάχιστον με τη γλαφυρή Κατσιφάρεια
διήγηση. Αποφασίζοντας, πάντα νέος σε σώμα και ψυχή και χωρίς ούτε μια άσπρη τρίχα στο κεφάλι
του έως και σήμερα, να αψηφήσει τους πειρασμούς του «ωραίου φύλου» και να επιμείνει με σθένος στην υιοθέτηση μιας εναλλακτικού τύπου, εργένικης
ζωής, αφιερωμένης αποκλειστικά στις μάχες για τον σοσιαλισμό και τη δημοκρατία. <br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxvbzhpaLw0C8-MKnHlFVReq_4innAgpGsdBSg3oNAc93dQ_fZiuMtY8_lVauQEt94PINZ3d71HY6p2UfJUiHhSXRT_IpqT7SZ-KcCn5XH87Ljmj8Drl8o5UyJkNY_tlNVab3fy7aZtgtX/s1600/%25CE%25A4%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%25823.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxvbzhpaLw0C8-MKnHlFVReq_4innAgpGsdBSg3oNAc93dQ_fZiuMtY8_lVauQEt94PINZ3d71HY6p2UfJUiHhSXRT_IpqT7SZ-KcCn5XH87Ljmj8Drl8o5UyJkNY_tlNVab3fy7aZtgtX/s320/%25CE%25A4%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%25823.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-1053754975615273032016-10-06T16:44:00.000+03:002017-06-22T00:58:50.224+03:00Το ρεκόρ Γκίνες για τη μεγαλύτερη τοματοσαλάτα στον πλανήτη και πάλι σε χέρια Ελληνικά!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3s6TK71tBoLLPBaVutRV4i-qEFWEmOBgaDQtGyJBM5AOdEkdQlgmox4s8UIBPNOUrikNrUq_4gHFp0Dkwm1YRQvQactZZybDXyh7IfJiT0BX2wp0F6lRIpp2IjgrMGs5evq1jXlcjjsyV/s1600/%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25AC%25CF%2584%25CE%25B17.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3s6TK71tBoLLPBaVutRV4i-qEFWEmOBgaDQtGyJBM5AOdEkdQlgmox4s8UIBPNOUrikNrUq_4gHFp0Dkwm1YRQvQactZZybDXyh7IfJiT0BX2wp0F6lRIpp2IjgrMGs5evq1jXlcjjsyV/s320/%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25AC%25CF%2584%25CE%25B17.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Να και μια αισιόδοξη είδηση, μέσα στο κλίμα γενικής δυσθυμίας
και εθνικής μειονεξίας. Η Ελλάς μπαίνει ξανά στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες παράγοντας
τη μεγαλύτερη τοματοσαλάτα του πλανήτη! Μια πρωτιά που μπορεί και αναπτερώνει
το καταρρακωμένο ηθικό των Ελλήνων, αποδεικνύοντας ίσως ότι δεν είμαστε οριστικά
καταδικασμένοι να αποτελούμε τον τελευταίο τροχό της αμάξης.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglQ5SPP9AZP8jXpUYWe9593jSbxijnWoDxN8tW7R2hgD9I84ojjFCb9zSOY1IumxSKOBkgYA-zaF16JPp9ukDRxvzDThuRNaAyuSFXVmFXQcOo2yeuwx4vHyrgkWZlU_Hr1y1cerUc2dJ3/s1600/%25CF%25842.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglQ5SPP9AZP8jXpUYWe9593jSbxijnWoDxN8tW7R2hgD9I84ojjFCb9zSOY1IumxSKOBkgYA-zaF16JPp9ukDRxvzDThuRNaAyuSFXVmFXQcOo2yeuwx4vHyrgkWZlU_Hr1y1cerUc2dJ3/s320/%25CF%25842.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η υπερμεγέθης τοματοσαλάτα τόνωσε την εθνική υπερηφάνεια,
όπως αποδεικνύει και το εύρος της προβολής της οποίας έτυχε το θέμα από τον
εγχώριο Τύπο. Δεν είναι, όμως, μονάχα το τεράστιο μέγεθός της και το
συνακόλουθο ρεκόρ που προκάλεσαν κύματα ενθουσιασμού. Αλλά και το γεγονός ότι η
τεράστια τοματοσαλάτα δημιουργήθηκε και εκτέθηκε σε μητροπολιτικό κέντρο, και
πιο συγκεκριμένη στην παγωμένη Μόσχα, στην περίφημη Κόκκινη Πλατεία,
προβάλλοντας την Ελλάδα στα πέρατα του κόσμου! «Επρόκειτο για μια τεράστια
σαλάτα – έναν πραγματικό γίγαντα! Τόσο μεγάλη τοματοσαλάτα δεν έχει ξαναδεί
μάτι ανθρώπου!..» σχολιάζει αυτόπτης μάρτυρας. Και πράγματι, επτά τόνοι τομάτας
απαιτήθηκαν προκειμένου να κατασκευαστεί η νικήτρια σαλάτα!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji-z0OvghHp4wSZB8CtgWeM2XS9tkv12S_qjkutA5WP-uFJfDaoMT0okq20sRRE9aaGYpIFdCvLRZAIjMMsLPUdKpobeKddyacEd5O6oqAoo8ZGeepGx-G5tLmMx0MocuYSLmU5_BEIDRI/s1600/%25CF%25844.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji-z0OvghHp4wSZB8CtgWeM2XS9tkv12S_qjkutA5WP-uFJfDaoMT0okq20sRRE9aaGYpIFdCvLRZAIjMMsLPUdKpobeKddyacEd5O6oqAoo8ZGeepGx-G5tLmMx0MocuYSLmU5_BEIDRI/s320/%25CF%25844.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Αξιοσημείωτο, μάλιστα, είναι ότι δεν επρόκειτο
για μια λιτή, σκέτη τοματοσαλάτα, αλλά για μια πλήρη, «χωριάτικη» – με κρεμμύδι,
αγγουράκι και τυρί φέτα, καθώς και παρθένο Ελληνικό ελαιόλαδο! Κάποιοι, πάντως,
απ’ όσους πλημμύρισαν την Κόκκινη Πλατεία για να απολαύσουν Ελληνική
τοματοσαλάτα εξέφρασαν, εκτός από τον ενθουσιασμό τους, και την επιθυμία να τους να περιείχε η σαλάτα λιγάκι
περισσότερη φέτα. Ξέρουμε, όμως, ότι πάντα υπάρχουν γρινιάρηδες, καθώς και ότι εχθρός
του καλού είναι πάντα το καλύτερο. Εδώ, λοιπόν, είμαστε, ώστε να κάνουμε τις
απαραίτητες διορθώσεις προκειμένου στο μέλλον, ως Ελλάδα, να μην αφήσουμε
κανέναν παραπονεμένο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqCH5x6Z2x6TgodoCr3-M7YynAiOJyGwJFbMtM__hlx0XYTpuCISwlmDNMnwr2ilaIz9uZlNJpbpdeo0SS9A5tMsed9g8nYSdYRDul4uhSOGSRlN5riN2I2gpHz1W92fT3NtdcxwyEUtd6/s1600/%25CF%25845.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="309" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqCH5x6Z2x6TgodoCr3-M7YynAiOJyGwJFbMtM__hlx0XYTpuCISwlmDNMnwr2ilaIz9uZlNJpbpdeo0SS9A5tMsed9g8nYSdYRDul4uhSOGSRlN5riN2I2gpHz1W92fT3NtdcxwyEUtd6/s320/%25CF%25845.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο δήμαρχος του Κρουσώνα Ηρακλείου, Κώστας
Μουμουλάκης, απ’ όπου και έλκει την καταγωγή του ο παρασκευαστής της πρωταθλήτριας
τοματοσαλάτας, Πέτρος Λαμπρινίδης, συνεχάρη τον νικητή εκφράζοντας παράλληλα
την ευαρέσκειά του. «Κερδίσαμε επάξια
μια θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες. Η νίκη αυτή προβάλλει διεθνώς την πατρίδα
μας και μας κάνει εύλογα υπερήφανους. Εύχομαι πάντα τέτοιες δημιουργικές και
πρωτότυπες εμπνεύσεις» δήλωσε.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0T_OuYtbYWXU_SEVxw0zsFNosB_JRwtcYIbK1PGwZvLkYMR8BKD5__YLiyAnMe73pOr2F0Juq0lq-QbxP4eFyI8gFLcvMNmKFi-Hl3kL5PJplfFiRl3D0eRCShVo69uPaME80oTKEu8wk/s1600/%25CF%25846.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0T_OuYtbYWXU_SEVxw0zsFNosB_JRwtcYIbK1PGwZvLkYMR8BKD5__YLiyAnMe73pOr2F0Juq0lq-QbxP4eFyI8gFLcvMNmKFi-Hl3kL5PJplfFiRl3D0eRCShVo69uPaME80oTKEu8wk/s320/%25CF%25846.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Αλλά είμαστε Έλληνες. Με οπωσδήποτε τεράστιες
ικανότητες για πρωταθλητισμό, συνάμα όμως με τον φθόνο και την αντιζηλία στο
αίμα μας. Δεν ήταν να πάρει κάποιος συμπατριώτης μας την πρωτιά, και ακούστηκαν
ήδη οι πρώτες αμφισβητήσεις. Και πρώτα-πρώτα απ’ την ιστορική Μουργκάνα. «Μόλις
φέτος, στη γιορτή “Μάνα Μουργκάνα” εμείς εφκιάσαμε, θαρρώ, τη μεγαλύτερη
ντοματοσαλάτα!» ενίσταται ο θεσπρωτός Θανάσης Κάτσιος. Ενώ την πρωτιά διεκδικεί
και η Θεσσαλία. «Εμείς, στη γιορτή κρασιού του Μεσενικόλα Καρδίτσης, το 2011,
είχαμε κάνει πιο μεγάλη ντοματοσαλάτα. Τι, επειδή δεν την δηλώσαμε;» δηλώνει
εκνευρισμένος ο καρδιτσιώτης Βάιος Ζούκας. Η πρωτιά, όπως φαίνεται, έχει
πολλούς πατεράδες…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTRAD5Z2qit0JYQymlpdMH8ahUZFQtKUryh3qxXeMssQiDAmOsR3z9ckXd5Gf6kDW1UxQz6ppefnzdqwbFCkcl1aZz3hzFbALdwEsZr6PsB0PG5cSvMQl4cgxBn76tanT7LOPvRZMVjDr5/s1600/%25CF%25848.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTRAD5Z2qit0JYQymlpdMH8ahUZFQtKUryh3qxXeMssQiDAmOsR3z9ckXd5Gf6kDW1UxQz6ppefnzdqwbFCkcl1aZz3hzFbALdwEsZr6PsB0PG5cSvMQl4cgxBn76tanT7LOPvRZMVjDr5/s320/%25CF%25848.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Δεν είναι, όμως, η πρώτη φορά που η χώρα μας εισέρχεται
στο βιβλίο Γκίνες. Έχει κατακτήσει πρωτιές κι άλλες φορές, παράγοντας, μεταξύ
άλλων, το μεγαλύτερο κοντοσούβλι του πλανήτη (Καλύβια Πεζούλας) ή καταφέρνοντας
τη μεγαλύτερης διάρκειας χορευτική φιγούρα (Αντώνης Κοσμαδάκης). Επιπλέον, η
Ελλάς ευτύχησε και στο κοντινό παρελθόν να είναι κάτοχος του συγκεκριμένου
ρεκόρ παρασκευής της μεγαλύτερης τοματοσαλάτας, το 2010 (τοματοσαλάτα
Ιεράπετρας), για να το χάσει, δυστυχώς, λίγο αργότερα από τους Ρουμάνους.
Ωστόσο, πολύ σύντομα, όπως φάνηκε, μπορέσαμε και πήραμε το αίμα μας πίσω
κερδίζοντας με το σπαθί μας και πάλι την πρωτιά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq9zcApCcM7DQ68Ghr3YYjgcUOb1v5jl3OGR4osM3lHGIVrQNQFJ-KiT1_w0Ru5-h833u0Ktq0Vkn-yUvVPQYZpJjOyIW3DH-a2x-Eoub10djt1NIYX2jJZY38OF6-7xZrGbCOLckZoMJ1/s1600/%25CF%25849.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq9zcApCcM7DQ68Ghr3YYjgcUOb1v5jl3OGR4osM3lHGIVrQNQFJ-KiT1_w0Ru5-h833u0Ktq0Vkn-yUvVPQYZpJjOyIW3DH-a2x-Eoub10djt1NIYX2jJZY38OF6-7xZrGbCOLckZoMJ1/s320/%25CF%25849.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η Ελλάς
διαθέτει αστείρευτες <a href="https://draft.blogger.com/null" name="_GoBack"></a>δυνατότητες και έμψυχο υλικό που αξίζει.
Καθώς και το τσαγανό να διεκδικεί διακρίσεις. Μονάχα που, όπως ξέρουμε κι από
την Ιστορία, χρειάζεται να αφεθεί το δαιμόνιο του Έλληνα ελεύθερο, ανεμπόδιστο
από περιορισμούς και πιέσεις, και τότε, ναι, ο λαός μας μπορεί να
μεγαλουργήσει. Η αριστεία είναι μέσα στο Ελληνικό </span>DNA<span lang="EL">, κι ας έχουμε πάρει
τελευταία την κάτω βόλτα. Δεν είναι, όμως, μακριά η ώρα που τα όνειρα θα πάρουν
εκδίκηση και η πατρίδα μας θα κατακτήσει και πάλι τη θέση που της αρμόζει. Είμαστε
γεννημένοι για τα μεγάλα και δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτε λιγότερο απ’ την
πρωτιά. Όπως έδειξε και το νέο ρεκόρ Γκίνες, όταν ο Έλληνας αποφασίσει να βάλει
στόχους και μεθοδικά ενεργήσει, κανείς και τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει.</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br />
<div style="text-align: left;">
<i>/σχετικά άρθρα/</i></div>
<div style="text-align: left;">
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2012/08/blog-post.html">Ρεκόρ Γκίνες για την Ελλάδα! Απαρχή εθνικής ανάκαμψης;</a></b></div>
</div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-34639603645270080172016-10-03T19:44:00.000+03:002016-10-03T22:23:39.875+03:00Ποιος φοβάται το καρπενησιώτικο Κέντρο Δημοκρατίας «Παύλος Μπακογιάννης»;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijArE2MdXXefou0IECkElBiT1RDjBJwodpuWakFgENqqKVJCR24ld9tftXX6PRNfFgroERS7lkYT03hN0PirkvNQXzBWRZpnhaSzUUw533ljmkmhedrfy2epYgnU_csh-Y8vJKB8NyGtll/s1600/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijArE2MdXXefou0IECkElBiT1RDjBJwodpuWakFgENqqKVJCR24ld9tftXX6PRNfFgroERS7lkYT03hN0PirkvNQXzBWRZpnhaSzUUw533ljmkmhedrfy2epYgnU_csh-Y8vJKB8NyGtll/s400/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA.jpg" width="290" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Ας το δηλώσουμε χωρίς περιστροφές: δεν είναι άσκημη ιδέα –
καθόλου άσκημη μάλιστα! Και επειδή, εδώ και χρόνια, τίποτε το ενθαρρυντικό δεν συμβαίνει
στη χώρα της φασουλάδας, εμείς, εκ των πραγμάτων απαισιόδοξοι, αρχικά δυσκολευτήκαμε
να το πιστέψουμε· με μιαν αίσθηση ευχάριστης έκπληξης, που σταδιακά
εξελίχθηκε σε ενθουσιασμό, να καταλαμβάνει τη θέση της δυσπιστίας. Κέντρο
Δημοκρατίας «Παύλος Μπακογιάννης» στο Καρπενήσι! Όμορφη κίνηση. Θαυμάσια έμπνευση.
Αποδεικνύοντας ότι σ’ αυτόν τον τόπο δεν λείπουν οι καλές ιδέες. Καθώς και τα
πρόσωπα που μπορούν να τις εμπνευστούν και να τις βάλουν μπρος δυναμικά. Αρκεί
να αφεθούν ελεύθερα να δράσουν, και τότε όλα είναι μπορετά. Ετούτος, μάλιστα, ο
πατέρας της ιδέας και γιος του τιμηθησομένου, ο Μπακογιάννης ο νεώτερος, τετιμημένος
κι ο ίδιος με την ψήφο του λαού (προσώρας σε επαρχιακό επίπεδο), πολιτευόμενος
με ανατρεπτικόν αέρα, φιλοπρόοδος νεολαίος και αυτοδιοικητικός παράγων, δείχνει
να είναι ευφάνταστος. Με πολλές και καλές ιδέες στο σακούλι του.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfvFe-1dcBYfMFg1-hx_zV_MGOfnHAcX_25XTmBgv0gmdz6jNlLdONuO6c2gS3Snyk-cNO7mGpC65AZCZacPfqWkSvVpu85OKXIlIJCpgnPgoLTxrh5Y7u1UFI9Bz_7NA0Ugf5ZDxwmO5U/s1600/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%258213.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="190" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfvFe-1dcBYfMFg1-hx_zV_MGOfnHAcX_25XTmBgv0gmdz6jNlLdONuO6c2gS3Snyk-cNO7mGpC65AZCZacPfqWkSvVpu85OKXIlIJCpgnPgoLTxrh5Y7u1UFI9Bz_7NA0Ugf5ZDxwmO5U/s320/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%258213.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Προβλέπεται να σπάσει ταμεία το νέο δημοκρατικό <span lang="EN-US">project</span>. Πολλοί αναμένεται να
επισκεφθούν τα καρπενησιώτικα χώματα για να ’ρθουνε σ’ επαφή μ’ αυτό που λέγεται
δημοκρατία α λα γκρέκα, με επίκεντρο τον Παύλο Μπακογιάννη – αυτός είναι,
άλλωστε, ο σχεδιασμός. «Και τι ακριβώς θα κάνει αυτό το Κέντρο;» ρωτούν πολλοί
(που ίσως επιθυμούν να καπαρώσουν θέση επισκέπτη ήδη από τώρα). Πολύπλευρες θα
είναι οι δράσεις του, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες. Πρώτα-πρώτα, θα
εκτίθενται διάφορα <span lang="EN-US">memorabilia</span><span lang="EN-US"> </span>του τιμώμενου: χειρόγραφα, οι στυλογράφοι του, τα κλειδιά
του, η πίπα του κ.α. Εν συνεχεία, οι επισκέπτες –Έλληνες και πιθανώς ξένοι– θα μπορούν
να περιηγούνται εντός του Κέντρου και να ενημερώνονται απάνω σε ορισμένα δημοκρατικά
θέματα. Οσάκις, δε, περιήγηση και ενημέρωση
κρίνεται ότι δεν αρκούν, οι παριστάμενοι θα βγαίνουν στο προαύλιο (εφόσον
βέβαια το επιτρέπει κι ο καιρός) και, με αφορμή τον Παύλο Μπακογιάννη και τη
δράση του, θα συζητούν για δημοκρατία. Το Κέντρο, όμως, θα πατάει σε δύο
βάρκες. Έτσι, εκτός από δημοκρατία θα έχουμε και εθνική συμφιλίωση. Και πάνω σ’
αυτό το μενού θα γίνεται πολύς και χρήσιμος διάλογος – διάλογος εξαντλητικός. Μιλούμε
σίγουρα για πλούσιο ρεπερτόριο, που δεν πρόκειται ν’ αφήσει κανέναν παραπονεμένο.
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE0uTIV7Dbw6Is6TCsWnXGVsXC5B2L-HGH1Y6DsuhYOxJOh3_xjRA0PJjzIJ_IZ4b6k7TDABLQ7MZJaF4MQTDJ9HZB_7GM2rgqGte2RywVh1xcDGVqsiwGrCHTP3nL9BmGPPfWSL5O06Tt/s1600/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%258216.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE0uTIV7Dbw6Is6TCsWnXGVsXC5B2L-HGH1Y6DsuhYOxJOh3_xjRA0PJjzIJ_IZ4b6k7TDABLQ7MZJaF4MQTDJ9HZB_7GM2rgqGte2RywVh1xcDGVqsiwGrCHTP3nL9BmGPPfWSL5O06Tt/s400/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%258216.jpg" width="295" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η ιδέα είναι σίγουρα καλή. Ωστόσο, δεν λείπουν κι οι ενστάσεις.
Από κείνους που αμφισβητούν πρώτα απ’ όλα το ειδικό βάρος του αειμνήστου· το
μέγεθος του πολιτικού του αναστήματος. «Εντάξει, δολοφονήθηκε βάναυσα από τους διαταραγμένους
πιστολάδες της 17Ν. Ήταν, όμως, τόσο σημαντική προσωπικότητα ο Μπακογιάννης
ώστε να δικαιολογείται η ίδρυση κέντρου προς τιμήν του, επιδοτούμενου μάλιστα
με δημόσιο χρήμα;» αναρωτιούνται κάποιοι. «Δεν θα μπορούσαν, στο κάτω-κάτω, εάν
το ήθελαν, να το δημιουργήσουν οι οικείοι του ιδίοις εξόδοις για να τιμήσουν λεβέντικα
τον συγγενή τους;» προσθέτουν. Οι απαντήσεις εδώ είναι εύκολες. Ο Παύλος Μπακογιάννης
δεν υπήρξε ένας απλός πολιτευόμενος. Είτε ως γκασταρμπάιτερ την περίοδο της εξορίας
στην παγωμένη Γερμανία, είτε στα χρόνια της δημοσιογραφικής του ακμής ως δεξί
χέρι του Κοσκωτά, είτε κάνοντας τα πρώτα του βήματα στην ενεργό πολιτική ως <span lang="EN-US">sidekick</span><span lang="EN-US"> </span>του
Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, έδωσε μάχες για τη δημοκρατία – μάχες σκληρές. Κι αυτό δεν
μπορεί παρά να του πιστωθεί. Σύμφωνοι, με μια συμβατικού τύπου αποτίμηση ίσως
και να μην άφησε ισχυρό πολιτικό αποτύπωμα – δεν θα το αρνηθούμε. Ωστόσο,
κανείς δεν γνωρίζει τι θα ακολουθούσε, εάν δεν έφευγε από τη ζωή τόσο βίαια και πρόωρα. Οι βάσεις, άλλωστε, για μια λαμπρή πολιτική πορεία
φαίνεται να είχαν τεθεί. Για ένα νέο μοντέλο πολιτικής. Πιο δημοκρατικό. Δείχνοντας
ότι ο καρπενησιώτης πολιτικός μπορούσε να προσφέρει πολλά, ακόμη και μακριά από
την <span lang="EN-US">p</span>atria potestas του
πατέρα-αφέντη της κρητικής δυναστείας και μέντορά του. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtvMwCYS5qzCTbTJF8ot7o-r7KFn8R7-QfqPmw32DkuLOEcngmHARUzkLT0WmuKkoo7-p37n9ubFkhWoDpalZF35ez1Vx76FPQUjY7yydx5oMRDeGkuARvvahxnjqUOqDu6xBP3ab88mSK/s1600/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%25822.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="218" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtvMwCYS5qzCTbTJF8ot7o-r7KFn8R7-QfqPmw32DkuLOEcngmHARUzkLT0WmuKkoo7-p37n9ubFkhWoDpalZF35ez1Vx76FPQUjY7yydx5oMRDeGkuARvvahxnjqUOqDu6xBP3ab88mSK/s320/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%25822.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Κι έπειτα, αν ο Παύλος Μπακογιάννης ήταν ακόμα μαζί μας, θα
ήταν άραγε ίδια τα πράματα στην χώρα; Ή, με το πολιτικό του αισθητήριο, θα
βοηθούσε τούτη δω την πατρίδα να πάρει μιαν άλλη ρότα; Μήπως, επί παραδείγματι,
θα οδηγούσε τη ΝΔ σε πιο συνετές κατευθύνσεις, ώστε να μη μας φορτώσει με την
ανερμάτιστη πολιτική της τα μογγολάκια του ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως θα είχε αποτρέψει την
ανεκδιήγητη κυβέρνηση Καραμανλή; Μήπως, σε ένα ευρύτερο επίπεδο, με τη δικτύωση
που διέθετε στον εξωτερικό και το ιδιαίτερο κύρος του, θα μπορούσε να συμβάλει
στην οικοδόμηση μιας πιο δημοκρατικής Ευρώπης, ολιγώτερον ανθελληνικής;
Ακόμη-ακόμη, μήπως βοηθούσε τον Κυριάκο να αποκτήσει την πολιτικότητα που του
λείπει, μετατρέποντάς τον σ’ έναν στιβαρό ηγέτη από έναν πολιτικό ελαφρών βαρών
που είναι σήμερα; Αναπάντητα θε να παραμείνουν τα παραπάνω ερωτήματα. Περνώντας
οριστικά στα μεγάλα «Αν» της Ιστορίας… Όπως και να ’χει, ακόμη και μικρού
πολιτικού εκτοπίσματος να ήταν ο άτυχος πολιτικός, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί
ότι με τη δολοφονία του προσέφερε στον λαό μας έναν δημοκρατικό συμβολισμό·
με έντονο φρονηματιστικό / παραδειγματικό χαρακτήρα. Μ’ αυτό το σκεπτικό, ένα
Κέντρο Δημοκρατίας προς τιμήν του Παύλου Μπακογιάννη μοιάζει όχι μόνο λογικό αλλά
και χρειαζούμενο. Άλλωστε, ας μην ξεχνούμε ότι εκείνος ήταν που διατύπωσε την
εμβληματική φράση «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα»· που έκτοτε αποτελεί μπούσουλα
για κάθε δημοσιολόγο που σέβεται τον εαυτό του, ακόμη και ίσαμε σήμερα. Σε ό,τι,
δε, αφορά την οικονομική διάσταση του θέματος και τα σχετικά κουτσομπολιά, με
τα ΕΣΠΑ και τα ρέστα, εκεί η απάντηση είναι ακόμη πιο εύκολη. Το Κέντρο
Δημοκρατίας θα στεγαστεί στο πρεσβυτέριο του συχωρεμένου του παπα-Κώστα
του Μπακογιάννη, πατέρα του τιμωμένου. Που έχει παραχωρηθεί επί τούτου στο
Δημόσιο. Κατά τα άλλα, η κάποια επιδότηση (όχι, πάντως, πάνω από εξακόσια και
κάτι χιλιάδες ευρώ) είναι σχεδόν συμβολική. Ίσα που φτάνει για τα στοιχειώδη: λίγο
σουλούπωμα, ένα βάψιμο, κάποιο μερεμέτι, άντε και κάνα τουρνικέ στην είσοδο,
για λόγους ασφαλείας, μιας και η προσέλευση αναμένεται αθρόα, μέσα και κάποια
αναγκαία λειτουργικά έξοδα. Κι αυτό είναι όλο.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxc-KUUymOGvVaz2gopG84EcuUSlVLRfKfKNNTcnGD68q2WD4rn_XDN-zTuwRl8zz_Vh3LlnpKPsOXScQZrx52I2Opr_feqQWmz7q_W2zMnuZhSC-108pQ8XkvzMUSjYmcHdLIatuNEgvJ/s1600/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%258214.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxc-KUUymOGvVaz2gopG84EcuUSlVLRfKfKNNTcnGD68q2WD4rn_XDN-zTuwRl8zz_Vh3LlnpKPsOXScQZrx52I2Opr_feqQWmz7q_W2zMnuZhSC-108pQ8XkvzMUSjYmcHdLIatuNEgvJ/s320/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%258214.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αν, όμως, έτσι έχουν τα πράγματα, προς τι οι διαμαρτυρίες; Ποιοι
φοβούνται το Κέντρο Δημοκρατίας «Παύλος Μπακογιάννης»; Ποιοι προσπαθούν να
πριονίσουν το κύρος του προτού καλά-καλά συγκροτηθεί και ξεκινήσει τη δράση του; Μήπως
κάποιοι θέλουν να ανακόψουν την πορεία του άπειρου (ίσως ακόμη και επιπόλαιου),
πλην όμως ελπιδοφόρου, Κωστάκη Μπακογιάννη στην πολιτική; Πιθανώς. Μήπως
ορισμένοι στοχεύουν, λόγω συγγενείας, ακόμη και τον Κυριάκο, τώρα που ’χει πάρει
δημοσκοπικό κεφάλι δημιουργώντας προσδοκίες για κάτι το ωραίο; Ενδεχομένως.
Εμείς, μάλιστα, θα το πάμε κι ακόμη παραπέρα. Υποπτευόμαστε πως κάποιοι,
αρνούμενοι τη χρησιμότητα ενός τέτοιου κέντρου, στοχεύουν εμμέσως στην
υπονόμευση της ίδιας της δημοκρατίας! Όπως και να ’χει, το σχέδιό τους φαίνεται
πως δεν θα περάσει. Και το Κέντρο Δημοκρατίας «Παύλος Μπακογιάννης» θα λειτουργήσει.
Ο λαός γρηγορεί. Οι θεσμοί λειτουργούν. Και είμαστε σίγουροι πως δεν θα επιτρέψουν
να ματαιωθεί το όνειρο μιας τέτοιας δημιουργίας.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEOq28YmscMDLalk__5KuHh9cXP65y-iQTxp2bRnFaUW3C0qqv8UKWOdajAwBcIdFBuh9TIpHNiZ4g-hmQxNzNzJUkg3iCLkYLfqqIIej0_AT3Oh4d1FnEhYbe_60G0MsgNDhom66xwZB0/s1600/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%25827.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="190" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEOq28YmscMDLalk__5KuHh9cXP65y-iQTxp2bRnFaUW3C0qqv8UKWOdajAwBcIdFBuh9TIpHNiZ4g-hmQxNzNzJUkg3iCLkYLfqqIIej0_AT3Oh4d1FnEhYbe_60G0MsgNDhom66xwZB0/s320/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%25827.jpg" width="320" /></a></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Μπακογιάννης <span lang="EN-US">junior</span><span lang="EN-US"> </span>το συνέλαβε καλά. Και προχώρησε
σωστά στην ίδρυση ενός Κέντρου Δημοκρατίας, στην περιφέρειά του, προς τιμήν του
Μπακογιάννη senior. Κει πάνω στα Βελωτά, έναν τόπο λησμονημένο από θεούς κι
ανθρώπους. Δείχνοντας ότι αποκτά πολιτικό κριτήριο. Γεννώντας προσδοκίες για
κάτι το πραγματικά μεγάλο, και μάλιστα στο κοντοπρόθεσμο μέλλον. Άραγε, θα τα
καταφέρει; Εμείς το πιστεύουμε – κι ας είναι νωρίς ακόμα. Παίρνουμε, όμως, αυτό
το ρίσκο. Χωρίς να διστάσουμε. Γιατί τα πρώτα δείγματα γραφής είναι θετικά. Κι
ας έκαμε ορισμένα λάθη αφήνοντας τον εαυτό του να παρασυρθεί στις ατραπούς του
λάιφσταϊλ και της παραπολιτικής. Το φάλτσο ας αποδοθεί στο νεαρόν της ηλικίας
του κι ας του συγχωρεθεί. Παιδί άγουρο ακόμη, άψητο, έχει δικαίωμα στο λάθος.
Μοιάζει, πάντως, να είναι φτιαγμένος από τη στόφα αυτών των νέων ready-made
πολιτικών, που έχουν ήδη δώσει δυναμικά το «παρών», εντός κι εκτός του αντιπροσωπευτικού
μας μοντετσιτόριου, και που, όπως δείχνουν τα πράγματα, ήρθαν για να μείνουν. Δίνοντας
μάχες για τη δημοκρατία· και φέρνοντας ούριο άνεμο στα πανιά της χώρας,
υποσχόμενοι συναρπαστικές πλεύσεις. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoOO3cPtfwgAYvbqSERsN6BQfb6-p-PNcl_p6lqk7SEkIfDpwUgzM9MNHzH-6TJ83ejHryliTydeABv0TiVnrQz1oP7R4eg4Y4mr49x1muzyc8U8t_YIvP4ewXaOSKmHgRrNXYWuTJJQXL/s1600/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%25825.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoOO3cPtfwgAYvbqSERsN6BQfb6-p-PNcl_p6lqk7SEkIfDpwUgzM9MNHzH-6TJ83ejHryliTydeABv0TiVnrQz1oP7R4eg4Y4mr49x1muzyc8U8t_YIvP4ewXaOSKmHgRrNXYWuTJJQXL/s320/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%25825.jpg" width="320" /></a> </div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Το σχέδιο, λοιπόν, που οραματίστηκε ο περιφερειάρχης
Μπακογιάννης ο νεώτερος φαίνεται να προχωρεί. Και μάλιστα κατά προτεραιότητα.
Γιατί μια τέτοια ιδέα δεν μπορεί να περιμένει. Εμείς, βέβαια, θα πηγαίναμε κι
ακόμη παρακάτω. Μας λένε ότι η λύση στο πρόβλημα της κρίσης που μας ταλανίζει είναι
η ανάπτυξη. Και ο τουρισμός, η βαριά βιομηχανία της χειμαζόμενης χώρας.
Κατεξοχήν προϊόν προς πώληση είναι κι η δημοκρατία, αφού εδώ γεννήθηκε κτλ. Κι
αποτελεί σίγουρα συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Ας μην αφήσουμε, λοιπόν, ετούτη τη
θαυμάσια ιδέα του Κέντρου Δημοκρατίας να περιοριστεί στα καρπενησιώτικα χώματα.
Να τηνε πάρουμε και να τηνε περάσουμε απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας. Να
πλημμυρίσει η χώρα από δημοκρατικούς επισκέπτες! Ναι, ίσως θα ήταν πράγματι φρόνιμο
να επεκταθεί ετούτο το <span lang="EN-US">project</span>.
Όσο περισσότερο το μπορούμε. Για χάρη της ανάπτυξης. Κέντρα Δημοκρατίας παντού!
– ας είναι αυτό το σύνθημα της εθνικής αναγέννησης. Να βάλουμε πολιτική και
τουρισμό σε ενιαίο, οικονομικό πακέτο. Ας αποτελέσουν τα Κέντρα Δημοκρατίας τον
εμβρυουλκό που θα φέρει στο φως την ελπίδα. Μήπως και καταφέρουμε κάποτε, εμείς
οι μικροί και αδικημένοι Έλληνες που όμως γεννήσαμε τη δημοκρατία, να ιδούμε
Θεού πρόσωπο.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i>/σχετικά άρθρα/</i><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html" target="_blank">Η αποκατάσταση μιας «γκαστρωμένης»</a></b><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2014/01/blog-post_12.html" target="_blank">Αήθης επίθεση στον Κώστα Μπακογιάννη για ένα εξώγαμο</a></b></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-38759768031950201922016-07-19T18:35:00.000+03:002016-07-27T11:27:42.208+03:00Νίκος Χατζηνικολάου: «Αυτό είναι το ποδόσφαιρο!»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 style="text-align: left;">
</h3>
<h3 style="text-align: left;">
<span style="font-weight: normal;"><i>Ο γνωστός τηλεπαρουσιαστής σκιαγραφεί το <span lang="EN-US">Euro</span> 2016 και καταθέτει αποστάγματα ποδοσφαιρικής εμπειρίας</i></span></h3>
<div>
<h3 style="text-align: center;">
</h3>
<h3 style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHr_2E0Hpfq2S5cTR5Y7DK4dB66kre_RRGeo3qQEANm5RjpCx1batd6utB5Ox-BTdL6wQgOFqxipfKR1Om14Di-ScmVpcm298udJ7iOAp3VBK5jygCxQH2Yw5ekd-F04nbW6JCA9hh5kj0/s1600/%25CE%25A7%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25BF%25CF%25856.jpg" imageanchor="1" style="font-size: medium; font-weight: normal; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHr_2E0Hpfq2S5cTR5Y7DK4dB66kre_RRGeo3qQEANm5RjpCx1batd6utB5Ox-BTdL6wQgOFqxipfKR1Om14Di-ScmVpcm298udJ7iOAp3VBK5jygCxQH2Yw5ekd-F04nbW6JCA9hh5kj0/s400/%25CE%25A7%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25BF%25CF%25856.jpg" width="367" /></a></h3>
</div>
<div>
<div class="MsoListParagraph" style="text-align: left;">
<span lang="EN-US" style="text-indent: -18pt;"><b><br /></b></span>
<span lang="EN-US" style="text-indent: -18pt;"><b>Χρόνια στο ποδοσφαιρικό κουρμπέτι ο Νίκος Χατζηνικολάου, ο τηλεορασάνθρωπος. Πραγματικός ποδοσφαιράνθρωπος! Με
αποτέλεσμα να γνωρίζει το ποδόσφαιρο όσο λίγοι. Το σημαντικό είναι ότι δεν
εννοεί να κρατήσει τα πολύτιμα συμπεράσματα που απεκόμισε από την πολυετή ενασχόλησή του, ως θεατής,
με το λαοφιλέστερο άθλημα για τον εαυτό του. Και αποφασίζει να μας χαρίσει απόσταγμα της
εμπειρίας του, να μας μυήσει στα μυστικά της μπάλας, δηλώνοντας: </b></span><b>«Αυτό είναι το ποδόσφαιρο!». </b><b style="text-indent: -18pt;">Ας τον απολαύσουμε!</b><br />
<b style="text-indent: -18pt;"><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin7vEg1Zmd7bWtG5hAM6x1EopAUCNTnY6u1LA4mjLvvDwm6EvIPAevg8adeYXOJmP2KSmzogUAb8YbPL5rNP_0mXJ1IY1lU0DJgG1sHaXQd7yeEKYMjVp9iGE7S-FuDcrp4obdiIgY0TFy/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-indent: -24px;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin7vEg1Zmd7bWtG5hAM6x1EopAUCNTnY6u1LA4mjLvvDwm6EvIPAevg8adeYXOJmP2KSmzogUAb8YbPL5rNP_0mXJ1IY1lU0DJgG1sHaXQd7yeEKYMjVp9iGE7S-FuDcrp4obdiIgY0TFy/s320/3.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoListParagraph" style="text-align: left;">
<span lang="EN-US" style="text-indent: -18pt;"><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; text-indent: 0px;"><br /></span></span>
<span lang="EN-US" style="text-indent: -18pt;"><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; text-indent: 0px;">►</span><span style="text-indent: 0px;"> Κατά την ταπεινή μου γνώμη </span></span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12pt; line-height: 24px;">–και πετάξτε την</span><span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 24px;">–</span><span lang="EN-US" style="text-indent: -18pt;"><span style="text-indent: 0px;"> </span></span><span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12pt; line-height: 24px;">το ποδόσφαιρο </span>είναι το δημοφιλέστερο άθλημα στον πλανήτη.<br />
<span lang="EN-US" style="text-indent: -18pt;"><br /></span></div>
<span lang="EN-US" style="text-indent: -18pt;">
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: left;">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Ο
πατέρας μου, Παναγιώτης Χατζηνικολάου, γνώστης και αυτός των μυστικών του αθλήματος, μου έλεγε πάντα ότι οι μεγάλες διοργανώσεις είναι αυτές που μας ανοίγουν διάπλατα την πόρτα για να μπούμε στον μαγικό κόσμο του ποδοσφαίρου.<o:p></o:p><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">► </span>Καλή η παρακολούθηση ενός ματς από την τηλεόραση, αλλά, πιστέψτε με, με τίποτα δεν συγκρίνεται η εμπειρία του να έχεις εξασφαλίσει το «μαγικό χαρτάκι». Θέλω να πω, το να βλέπεις το ίδιο ματς ζωντανά από την εξέδρα.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Το
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, το Γιούρο, είναι η μεγάλη γιορτή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Όπως το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, το Μουνdιάλ [sic], είναι η μεγάλη γιορτή του
παγκόσμιου.<o:p></o:p><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Το ποδόσφαιρο είναι ψαϊκοθέραπυ [sic], όπως λένε και οι φίλοι μας οι Αγγλοσάξονες.<br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Άντε να εξηγήσεις στις γυναίκες τι είναι το οφσάινd [sic] (γελάει).<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht1TOPXGB9ETMi3Q2ORCJUTXgn52W0o42oc2_D3qUlrxfC-Y33KjlLTa09fM-5AvOcx-qpekvryp3s3vLGwZEn82w22SpxdFWRhTxD7glmjAcJpman20r5XtfyGSDF0cZ9IOztcGST24ce/s1600/13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht1TOPXGB9ETMi3Q2ORCJUTXgn52W0o42oc2_D3qUlrxfC-Y33KjlLTa09fM-5AvOcx-qpekvryp3s3vLGwZEn82w22SpxdFWRhTxD7glmjAcJpman20r5XtfyGSDF0cZ9IOztcGST24ce/s320/13.jpg" width="280" /></a></div>
<br /></div>
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Οι περισσότεροι έβλεπαν στον τελικό τα «Πάντσερ» με τους «Τρικολόρ». Εγώ αντίθετα έβλεπα Γαλλία-Πορτογαλία. Και αποδείχθηκε ότι είχα δίκαιo [sic].<br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">►</span>Από το φόβο της τρομοκρατίας η Γαλλία θύμιζε φρούριο. Παντού αστυνομικοί οπλισμένοι σαν αστακοί.<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Η Ουαλία ήταν για μένα η ευχάριστη έκπληξη. Γιατί ήταν ο Δαυίδ που νίκησε τους Γολιάθ.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Όταν χάνεις ευκαιρίες και δεν βάζεις
γκολ, συνήθως θα δεχθείς γκολ. Αυτός είναι ο άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου.<o:p></o:p><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Η παράδοση έλεγε ότι θα κέρδιζε η γηπεδούχος Γαλλία. Αλλά οι παραδόσεις είναι για να σπάνε.<span lang="EN-US"><o:p></o:p></span><br />
<div>
<br /></div>
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Το κυνηγητό Πορτογαλίας και Γαλλίας στον τελικό μού θύμισε <i>Τομ και Τζέρι</i>, που δίνουμε κάθε Σάββατο με την <i>Αγορά</i>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyK79r3ArskPg_aD-oPyDt8Dpc7N79MgUkAyVydU66tpRWBWJP71Aac9rGmk9CY3cy_4LXYvWeg33E0wHqUy5thS4h_G5HM20nzLRfOw2fsoA-Chb2ced_WrdoBjJTkzhxpZkPN-x9F0d5/s1600/%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AC.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyK79r3ArskPg_aD-oPyDt8Dpc7N79MgUkAyVydU66tpRWBWJP71Aac9rGmk9CY3cy_4LXYvWeg33E0wHqUy5thS4h_G5HM20nzLRfOw2fsoA-Chb2ced_WrdoBjJTkzhxpZkPN-x9F0d5/s320/%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AC.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Στο Γιούρο της Γαλλίας όλοι
σχεδόν οι παίκτες ήταν εμφανώς καταπονημένοι. Θέλετε τον λόγο χωρίς να κοιτάξω τη μαγική σφαίρα; Οι συνεχείς
αναμετρήσεις στα εθνικά τους πρωταθλήματα.<o:p></o:p><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">► </span>Το γκολ είναι η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου. Για να το πω λαϊκά, για να το πω πεζοδρομιακά, ποδοσφαιρικός αγώνας χωρίς γκολ ίσον σκορδαλιά χωρίς σκόρδο.<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Δεν
βλέπουμε πια στα γήπεδα τούς πολύ μεγάλους παίκτες. Θέλετε τον λόγο χωρίς να διαβάσω τη σπάλα του αρνιού; Δεν υπάρχουν πια αλάνες.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Στο ποδόσφαιρο στο τέλος κάνεις ταμείο. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Αναρωτιούνται γιατί ο Σάντος παίζει αμυντικά. Εγώ λέω <span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">–και πετάξτε το σχόλιό μου</span><span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">– ότι </span>τον ενδιέφερε όχι το θέαμα αλλά το αποτέλεσμα.<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Στον
τελικό έδωσαν και οι δύο ομάδες το 100% των δυνατοτήτων τους. Κέρδισε τελικά εκείνος που
έδειξε ότι ήθελε περισσότερο τη νίκη.<o:p></o:p><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Το ποδόσφαιρο είναι σαν το ποδήλατο: άμα το μάθεις, δεν το ξεχνάς ποτέ.<br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Στο ποδόσφαιρο εκείνο που μετράει στο τέλος είναι η νίκη, έστω και με μισό-μηδέν.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<h3 style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0rviks5o5BYiEnXy9ikIOFyyjByXThCVRT9icPiyX1bA4kzT0yOOYDQ-tkSAYPR8DpfvMn3qzjR5PnFa49UiLFuO58sYoP9WZ5Lck6cJMPNndFYity0mW4QJIEsIhsNBcK5nsKFd2-hgF/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><img border="0" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0rviks5o5BYiEnXy9ikIOFyyjByXThCVRT9icPiyX1bA4kzT0yOOYDQ-tkSAYPR8DpfvMn3qzjR5PnFa49UiLFuO58sYoP9WZ5Lck6cJMPNndFYity0mW4QJIEsIhsNBcK5nsKFd2-hgF/s320/2.jpg" width="320" /></a></h3>
<div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν προγνωστικά. Θέλω να πω <span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12pt; line-height: 24px;">–και πετάξτε το σχόλιό μου</span><span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 24px;">– ότι </span>όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.<br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Πριν ακόμα αρχίσει η διοργάνωση, είχα προβλέψει ότι την κούπα θα τη σηκώσει η Πορτογαλία. Και αποδείχθηκε ότι είχα δίκαιo [sic].<br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">► </span>Με ρωτούν συχνά: «Πελέ ή Μαραντόνα;». Απαντώ: Και οι δύο ήταν μεγάλοι, πολύ μεγάλοι παίκτες.<br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Στο μbάσκετ [sic] κερδίζει σχεδόν πάντα ο καλύτερος. Στο ποδόσφαιρο μπορεί να κερδίσει και ο πιο τυχερός.<br />
<div>
<br /></div>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">►</span> Με ρωτούν συχνά: «Ρονάλντο ή Μέσι;». Απαντώ: <i>Και </i>οι δύο. Ο Κριστιάνο [sic] είναι σκόρερ. Και ο Μέσι μάγος.<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Πριν
από κάθε αγώνα, όποια ομάδα κι αν υποστηρίζω, μόνο μια ευχή κάνω: Να κερδίσει ο
καλύτερος.<span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Ο αθλητισμός
ενώνει.<o:p></o:p><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Στο ποδόσφαιρο των παιδικών μου χρόνων κυριαρχούσε ψυχή και φαντασία. Στο σύγχρονο κυριαρχεί δύναμη και ταχύτητα. Και το χρήμα.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhutcODd8-e6Kq3vVzZ3G1izSEZu1_bzA1xdaUnlzKD783eaSdxMGBwZ_uFHJU11UPO4AHXkb6yKJp9hmMFv8otWCKTe1x0nV6x5WpmKGzAlse4UVQi_k6bnlxnVysDlSPZ1xUvvVdwlj_5/s1600/12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhutcODd8-e6Kq3vVzZ3G1izSEZu1_bzA1xdaUnlzKD783eaSdxMGBwZ_uFHJU11UPO4AHXkb6yKJp9hmMFv8otWCKTe1x0nV6x5WpmKGzAlse4UVQi_k6bnlxnVysDlSPZ1xUvvVdwlj_5/s320/12.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Στο ποδόσφαιρο
όλα τα κρίνει η στρογγυλή θεά.<o:p></o:p><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.</div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">► </span>Στο ποδόσφαιρο όλα μπαίνουν και όλα χάνονται.<br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Στο ποδόσφαιρο η κάθε ομάδα μπορεί να ελπίζει αφού η μπάλα είναι στρογγυλή.</div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span><span style="font-family: "times new roman";"> Αν το παιχνίδι πάει στα πέναλτι, το τελικό αποτέλεσμα είναι θέμα τύχης. Γιατί η διαδικασία των πέναλτι είναι ρώσικη ρουλέτα.</span></span><br />
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">► </span>Στο ποδόσφαιρο τίποτε δεν έχει τελειώσει αν πρώτα δεν
ακουστεί από τον διαιτητή το σφύριγμα
της λήξης.<br />
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Το ποδόσφαιρο
είναι ένα παιχνίδι στο οποίο αγωνίζονται 22 παίκτες αλλά κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί.<span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif";">►</span> Το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς των σπορ.<o:p></o:p><br />
<br />
<i>/σχετικά άρθρα/</i><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2012/08/murray-wimbledon.html" target="_blank">«Να γιατί κέρδισε ο Murray!»: ο Νίκος Χατζηνικολάου ακτινογραφεί τον μεγάλο ολυμπιακό τελικό στο Wimbledon</a></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3SLTt02nvjaT-KdRZiNbZQZBx8yUHOstqoBV57Pk2b-RPcPnUj3gHEy3QS0IY4Y-EN0jauTAXiflVTHel2-fgQo3x65VBBqFzCWWKaOV8aIeJF29bzrKprtvAiJxlX_pUxjcF-FtaNUOy/s1600/8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3SLTt02nvjaT-KdRZiNbZQZBx8yUHOstqoBV57Pk2b-RPcPnUj3gHEy3QS0IY4Y-EN0jauTAXiflVTHel2-fgQo3x65VBBqFzCWWKaOV8aIeJF29bzrKprtvAiJxlX_pUxjcF-FtaNUOy/s320/8.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
</div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-86432845108735226092016-07-15T20:43:00.000+03:002016-07-17T20:30:29.739+03:00Theodore Monod και χαμένος χρόνος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6ahSV3yHI_k5hOHsUTkB9dT50609vueak125ePQEy4TEpqSdiq80BdXyDtlWQiEGwIOC6OCSeVE8QmLvh49RjUXQcevqV5Rta1e0TieQwiWJPhO0YWJbOdHI2pHog75CsCEC259pMEXla/s1600/Monod3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6ahSV3yHI_k5hOHsUTkB9dT50609vueak125ePQEy4TEpqSdiq80BdXyDtlWQiEGwIOC6OCSeVE8QmLvh49RjUXQcevqV5Rta1e0TieQwiWJPhO0YWJbOdHI2pHog75CsCEC259pMEXla/s400/Monod3.jpg" width="276" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Χρόνος και απόσταση. Απόσταση και χρόνος. Σημαντικά θέματα.
Πολύ σημαντικά. Και σαν τα σκεφτόμαστε, δεν μπορεί παρά να έρθει στον νου μας
ο μεγάλος Theodore Monod, o λεγόμενος και «Μαθουσάλας της ερήμου». Ο Θόδωρος δεν
έδινε σημασία στον χρόνο. Ίσως γι’ αυτό και ο χρόνος δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα μαζί του. Και
τον άφησε να ζήσει ίσαμε τα 98 του. Ειδικά κατά την περιήγησή του στη Σαχάρα, ο λιπόσαρκος φυσιοδίφης έδειξε την απόλυτη περιφρόνησή του προς την ταχύτητα. Ο χρόνος –ο κερδισμένος
χρόνος– ουδόλως τον ενδιέφερε. Γι’ αυτό και αντιπαθούσε τις μηχανές –
ιδιαιτέρως τα οτομομπίλ. Δεν τα χρησιμοποιούσε – δεν τον ενδιέφερε να κερδίσει
χρόνο. Ανέβαινε μονάχα στην καμήλα. Τη θεωρούσε το ιδανικό μέσο μεταφοράς.
Γιατί πίστευε δυναμικά στην αργοπορία. Τα τρία μίλια την ώρα τού ήταν
υπεραρκετά. Γι’ αυτό κι εμπιστευόταν και τα πόδια του.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOcOEh0DxaD1b9g3Vkrm_1KN0Vb6U0o2zYJA9FnI-IeXt_gAG7qt2j1cAb7GEo6W32cUIX9_Sb7e4oYM8VSwzmTlTulFw3kBJBHF7S1jUc353mAkOwXJMXARVhTfLMfa4Ar2YhFwFQb3dQ/s1600/monod.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOcOEh0DxaD1b9g3Vkrm_1KN0Vb6U0o2zYJA9FnI-IeXt_gAG7qt2j1cAb7GEo6W32cUIX9_Sb7e4oYM8VSwzmTlTulFw3kBJBHF7S1jUc353mAkOwXJMXARVhTfLMfa4Ar2YhFwFQb3dQ/s1600/monod.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Ο μακαρίτης ο Θόδωρος, ο σημαντικός αυτός άνθρωπος και
οικολόγος (που απεχθανόταν και το κρέας), μας δείχνει ξεκάθαρα τον δρόμο. Μαθαίνοντάς μας ότι ο χρόνος, ο
κερδισμένος χρόνος, δεν είναι το παν. Κι ότι η αναζήτησή του μπορεί άνετα να μπει σε δεύτερη μοίρα. Ή και να βγει τελείως απ’ το παιχνίδι. Αυτά τα σημαντικά, τα πολύ σημαντικά, μας ήρθαν στον νου, σαν ακούσαμε τη βραχύσωμη στρουμπουλή κοπέλα με τα Dr.<span lang="EN-US"> M</span><span lang="EN-US">artens στα πόδια</span><span lang="EN-US"> </span>και
το <span lang="EN-US">piercing</span><span lang="EN-US"> </span>στη μύτη, που έπινε τις μπύρες της επί της πλατείας Εξαρχείων, να λέει με πόνο στη
φίλη της και συμπότιδα: «Τρώω μωρέ πολύ χρόνο για να έρχομαι Εξάρχεια από Ηλιούπολη.
Αν έπιανα κάπου εδώ γύρω ένα δικό μου διαμέρισμα, θα ήταν αλλιώς. Χάνουμε τελικά το χρόνο μας με τα ασήμαντα
και αφήνουμε να δραπετεύουν από τη ζωή μας τα σημαντικά...»<br />
<o:p></o:p></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-61108187777638374652016-07-14T19:29:00.000+03:002016-07-15T05:53:21.616+03:00«Τι να μας πει κι ο Θεοχάρης...»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0zf5FS3Fz6hVUGBf3oyhhmL5oOsjiMB8d_J145tLxnkNniJhmEtvJus9d2kLMM_ZBipH4dA08P1UG_-3RI99p-3emkKOJ6bMoXxKNp7vh3XdB2WoqrjpMNp9HY8fVC4vLgm-ERg9HoJp8/s1600/%25CE%2598%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%2587%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="315" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0zf5FS3Fz6hVUGBf3oyhhmL5oOsjiMB8d_J145tLxnkNniJhmEtvJus9d2kLMM_ZBipH4dA08P1UG_-3RI99p-3emkKOJ6bMoXxKNp7vh3XdB2WoqrjpMNp9HY8fVC4vLgm-ERg9HoJp8/s320/%25CE%2598%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%2587%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
«Τι να μας πει κι ο Θεοχάρης!..» Αυτή την απόφανση κατέθεσε στην
ερώτηση «πώς είδες, Θανάση, το νέο κομματικό εγχείρημα του Χάρη Θεοχάρη, εσύ που αναζητάς το καινούργιο;». Για να συμπληρώσει: «Μια απ’ τα ίδια. Όλοι
οι πολιτικοί είναι αλήτες. Μας έχουνε πιει το αίμα. Αλί σε μας, τον απλό λαό,
που πληρώνει πάντα τη λέζα...». «Κι ο κυρ Αλέκος Παπαδόπουλος; Ούτε
αυτόν τον εγκρίνεις;» ακολούθησε δεύτερη ερώτηση. «Ποιος τον γαμεί και τον Αλέκο
Παπαδόπουλο!..» αποκρίνεται. «Εγώ θέλω να βγει κάποιος μέσα απ’ τον λαό, απ’ τα σπλάχνα του, να με κερδίσει στην καρδιά και να τονε στηρίξω!» προσθέτει. Πουθενά δεν τον πιάνεις τον Θανάση. Ό,τι και να
του προκύψει, ό,τι και να του προταθεί είναι λάθος, είναι λίγο, είναι κατώτερο
τον προσδοκιών και των προδιαγραφών του. Παρ’ όλα αυτά, ο χρόνος είναι πλέριος. Δίχως όρια. Κι αυτό μας επιτρέπει ν’ ατενίζουμε αισιόδοξα το μέλλον. Σκεπτόμενοι: Θα υπάρξει,
άραγε, ποτέ υποψήφιος αρχηγός και κόμμα αντάξιο των απαιτήσεων και των
προσδοκιών του μέσου, ταλαιπωρημένου, αδικημένου, μα συνάμα και απαιτητικού, Έλληνα; Θα βρεθεί κόμμα και ηγέτης,
μετά από το ΠΑΣΟΚ και τον Αντρέα του ’80, να εμπνεύσει τον Θανάση, κερδίζοντας εκτός
από την ψήφο του και την καρδιά του;<br />
<o:p></o:p></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-46966850816592141952016-07-10T10:50:00.000+03:002017-01-20T16:18:45.118+02:00Brexit γιά Bremain? Κρομμύδας εναντίον Πολυκάρπου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBr56zff6_gbMEgI-1eaQWIazZ59IpRkmnYfgo9bhJAqOw2hR84fYgfLVxBM-bg0zzwfTfDAk7pVVa1nVz-QCqpv7QAjphQWeL_FbjJJrU6yj_lEJhr3YQo-HS1DbPhCYrWphDRLPskvuo/s1600/Brexit.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="228" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBr56zff6_gbMEgI-1eaQWIazZ59IpRkmnYfgo9bhJAqOw2hR84fYgfLVxBM-bg0zzwfTfDAk7pVVa1nVz-QCqpv7QAjphQWeL_FbjJJrU6yj_lEJhr3YQo-HS1DbPhCYrWphDRLPskvuo/s320/Brexit.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ποιος είπε ότι οι Έλληνες είναι επαρχιώτες; Όποιος κι αν το ετόλμησε, πήρε την απάντησή του. Μιαν απάντηση ηχηρή, αφού εξέπληξε ευχάριστα το πάθος με το οποίο ασχολήθηκαν οι Hellenes με τα <span lang="EN-US">Bremain και τα Brexit</span>. Τόσος καιρός επέρασε από την ημέρα του ιστορικού δημοψηφίσματος, κι η ένταση των τοποθετήσεων ακόμη να κοπάσει! Το θέμα φλέγει,
δεδομένου ότι ο μικρός (αλλά ιστορικός) αυτός λαός αντιπαρατέθηκε επί του
θέματος σκληρά. Με συγκρότηση. Παίρνοντας θέση. Υπέρ ή κατά. Λεβέντικα. Χωρίς φιοριτούρες και μεσοβέζικα ήξεις αφήξεις. Δίχως αμφιβολίες και δισταγμούς. Εντυπωσιάζοντας. Αλλά
και αποδεικνύοντας ότι αδίκως κατηγορείται ο Έλληνας, συχνά-πυκνά, για μυωπικότητα και ομφαλοσκόπηση.
Αφού με το πάθος των τοποθετήσεών του έδειξε ότι, πολιτικό ον μέχρι τα μπούνια,
δεν ξέρει να ασχολείται μόνο με τα του οίκου του και τα μικρά, αλλά ότι αναμετράται άνετα
και με τα διεθνή και τα μεγάλα.<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW30kaOHjldKK4Pdm-RT91z3VQmRyvfHNlCzMTG9GG2x_oCjFK4GLO42v0f2vcV0rHT1amyp8XmCn_-Fjjz0-K_WME_rdub1SjlcSFbNSmEbu8aXHkRiok9axq1P4B1rKjRmsPNd_dHv-0/s1600/brexit3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW30kaOHjldKK4Pdm-RT91z3VQmRyvfHNlCzMTG9GG2x_oCjFK4GLO42v0f2vcV0rHT1amyp8XmCn_-Fjjz0-K_WME_rdub1SjlcSFbNSmEbu8aXHkRiok9axq1P4B1rKjRmsPNd_dHv-0/s320/brexit3.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Κάθε σοβαρός άνθρωπος γνωρίζει, αν μη τι άλλο μέσα από την
εμπειρία της ζωής (δεδομένου ότι τα –υπερεκτιμημένα– διαβάσματα, συχνότατα,
αντί να σου ανοίγουν ορίζοντες, απλώς ενισχύουν προκαταλήψεις και
προ-διαμορφωμένες βεβαιότητες), ότι σημασία δεν έχει τόσο η άποψη καθ’ εαυτή,
όσο η διαδικασία μέσω της οποίας καταλήγεις σ’ αυτήν. Κι επομένως, εκείνο που μετράει είναι η συγκρότηση του κρίνοντος. Οι προδιαγραφές του.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDKBw7THmr9NwYplS1P6iCs_oowRA99MDg2LBldwn0IueSW9_3m-32Oq9OLpi1OzCzR4RckO_nBBZ_mS2zK2awSRNwgHokYtQOmtOKVhkQPeuHdA8g3G6h6AUhyphenhyphenDRS_bS5hM0fZYq959Sq/s1600/Brexit5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDKBw7THmr9NwYplS1P6iCs_oowRA99MDg2LBldwn0IueSW9_3m-32Oq9OLpi1OzCzR4RckO_nBBZ_mS2zK2awSRNwgHokYtQOmtOKVhkQPeuHdA8g3G6h6AUhyphenhyphenDRS_bS5hM0fZYq959Sq/s320/Brexit5.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
«Ο καθένας θεωρεί τα όρια του δικού του
οπτικού πεδίου ως τα όρια του κόσμου» ισχυριζόταν ο γερμανός μισάνθρωπος·
και αυτό φαίνεται να ισχύει για <i>όλους μας</i>
– στον έναν ή τον άλλον βαθμό. Επιπλέον, αυτό που μετράει είναι ο καθείς να μπορέσει κάτι να
πει. Να καταθέσει γνώμη (και ψυχούλα). «Καθένας προσμένει την ώρα του για να προτείνει κάτι – αδιάφορο τι. Μπορεί
να μιλήσει· αυτό αρκεί», όπως επισήμανε προσφυώς κι ο άλλος μισάνθρωπος, ο εκ Ρουμανίας ορμώμενος. Να μιλήσει. Και μάλιστα με τρόπο απόλυτο. Διεκδικώντας την κατοχή της αλήθειας. Δυναμικά. Φανατικά. Για να σχολιάσει, και πάλι προσφυώς,
και πάλι ο <span lang="EN-US">Cioran</span>: «Εξ
ενστίκτου ειδωλολάτρες, μετατρέπουμε σε απόλυτο τα αντικείμενα των ονείρων και
των συμφερόντων μας». Με αποτέλεσμα, ως κάτοχοι εδραίων απόψεων, να μη σηκώνουμε κουβέντα. Να μην αφήνουμε χώρο να παρεισφρέει η παραμικρή αμφιβολία. Και να ταυτίζουμε την αντίθετη άποψη με τη μωρία. <o:p></o:p><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3T0vaGLHePfyWSNT97GLtQiO5f5pnda28tWCi4L92YY-7yluyZxkaLbW-kShB5Q4R7XRJElkuYz00R25wv7JN0tyFZHzVP8Zanb4ooSo6Ec3iKyOPfwzMwBlTtdJH88x9is3dvJHw91YA/s1600/Brexit4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3T0vaGLHePfyWSNT97GLtQiO5f5pnda28tWCi4L92YY-7yluyZxkaLbW-kShB5Q4R7XRJElkuYz00R25wv7JN0tyFZHzVP8Zanb4ooSo6Ec3iKyOPfwzMwBlTtdJH88x9is3dvJHw91YA/s320/Brexit4.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
Πρόσφατα, με αφορμή καφενειακή, τουτέστιν ελαφρά και με
έντονο το άρωμα του κουτσομπολιού, συζήτηση, διακεκριμένος (και κατά τ’
άλλα πρωτότυπος και ενδιαφέρων) δοκιμιογράφος, σε σχετικό πείραγμά μας, αξίωνε να μας πείσει ότι είναι απολύτως ανοιχτός σε
οποιαδήποτε άποψη. «Μόνο τη βλακεία δεν αντέχω!» προσέθεσε. Όταν του αντιτείναμε
ότι, συχνά, απέχθεια προς την βλακεία ονομάζουμε, ίσως και ασύνειδα, απλώς την
απέχθεια προς την διαφορετική άποψη, έβγαλε αφρούς διεκδικώντας το δικαίωμα να
μπορεί να ορίσει ο ίδιος απολύτως τι εστί βλακεία. Αυτή ακριβώς η αναπηρία
είναι που συνήθως ναρκοθετεί κάθε απόπειρα ουσιαστικής συζήτησης, καθιστώντας τον
διάλογο κατά κανόνα μιαν υπερεκτιμημένη αξία. Δεδομένου ότι, στις περισσότερες
περιπτώσεις, σχεδόν κανέναν δεν ενδιαφέρει η άποψη καθ’ εαυτή, ούτε και η
τεκμηρίωσή της, αφού η γνώμη του καθενός γίνεται
προέκταση του Εγώ του· με αποτέλεσμα ο διάλογος να εκπίπτει σε μια μάχη εγωισμών,
ενώ κάθε προσπάθεια ανασκευής του επιχειρήματος του Άλλου λογίζεται ως
προσπάθεια μείωσης της προσωπικότητάς του – ηθελημένο ή αθέλητο πλήγμα στο Εγώ
του.<o:p></o:p><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyErAFHMQQrqokcmEFWFuVQufvpNMjN5iN-Pe5EP0TPK76vDhRIRTBNtL5dBievxs51cfHqRnhYXsFNVoESEHpCeBKbIghk73xZ1AGbjD9IrBLLj2IHyGGLgCBfqlZJRvXa6Za5Ubrn1Bz/s1600/Brexit6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyErAFHMQQrqokcmEFWFuVQufvpNMjN5iN-Pe5EP0TPK76vDhRIRTBNtL5dBievxs51cfHqRnhYXsFNVoESEHpCeBKbIghk73xZ1AGbjD9IrBLLj2IHyGGLgCBfqlZJRvXa6Za5Ubrn1Bz/s320/Brexit6.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
Άλλωστε, η μύχια επιθυμία
του μέσου ανθρώπου δεν είναι να καταλάβει, αλλά να <i>πιστέψει</i>. Απομακρύνοντας κάθε ψήγμα ενοχλητικής αμφιβολίας. Καραδοκώντας
να βρει ένα έστω «επιχείρημα» ώστε να διατηρήσει την προ-ειλημμένη απόφασή του.
Να κρατηθεί, πάση θυσία, από τη χειρολαβή της βεβαιότητας. «Τον πούστη τον
υπερβέβαιο τοποθετούμενο. Πόσο αμβλύνους είναι…» θα μπορούσε να μονολογήσει
κανείς. Ή, βέβαια, και να τον θαυμάσει για την εμμενή βεβαιότητά του· την πίστη
του στην πίστη του. Τούτων δοθέντων, έχει τη δική του σημασία το ότι οι περί <span lang="EN-US">Brexit</span><span lang="EN-US"> </span>εξελίξεις
δείχνουν, ακόμα και στην ταπεινή ετούτη γωνίτσα του πλανήτη, να έχουν αφυπνίσει
συνειδήσεις και διαμορφώσει καμπόσα πολύτιμα σκεπτικά, όπως αυτά των συνανθρώπων
μας Κρομμύδα και Πολυκάρπου, που, σ’ ένα συγκροτημένο <i><span lang="EN-US">tug</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">o</span>’ <span lang="EN-US">war</span></i>, αφήνουν παρέκει την βολική
μονομέρεια και αντιπαρατίθενται, εμπλουτίζοντας τον διάλογο, το επιχείρημα, τον
πλουραλισμό, και επομένως την ευκαιρία κατάκτησης της λυτρωτικής κατανόησης
σύνθετων πραγμάτων, πέρα κι έξω από τη βολική εγκαθίδρυση απλοϊκών βεβαιοτήτων.<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p><br /></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<o:p> </o:p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1p6y0uJmMPq8Wa05hXIUWh_jeVPWifLRCTIT_-PMm3ACM_i4TnaLqaJD6jIYu8Gz6PPyfYIaPt0l5Z4CZ5xkrPbXLwa7HTBa1iNiVX940U0-TgAseUbwBR2KtNy5lganx-k4j3Z7eu2Ny/s1600/%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BC%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%2598%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1p6y0uJmMPq8Wa05hXIUWh_jeVPWifLRCTIT_-PMm3ACM_i4TnaLqaJD6jIYu8Gz6PPyfYIaPt0l5Z4CZ5xkrPbXLwa7HTBa1iNiVX940U0-TgAseUbwBR2KtNy5lganx-k4j3Z7eu2Ny/s320/%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BC%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%2598%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="248" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p><br /></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Θανάσης Κρομμύδας, επί παραδείγματι, υπάλληλος τραπέζης, άνθρωπος των αγορών, δείχνει να έχει προβληματιστεί, να έχει προβληματιστεί
δυνατά, από την αύξηση του αντιευρωπαϊσμού
/ ευρωσκεπτικισμού των λαών και να έχει σκεφτεί πολύ πάνω σ’ αυτό το θέμα. «Το
πρόβλημα που φάνηκε να υπάρχει με το <span lang="EN-US">Brexit</span><span lang="EN-US"> </span>είναι ότι αφήνουμε να ψηφίζουν
άνθρωποι που δεν ξέρουν. Κι έτσι κυριαρχεί ο λαϊκισμός. <span lang="EN-US">N</span>α δώσουμε στους τεχνοκράτες τα ηνία! Που ξέρουν τι πρέπει να γίνει και αψηφούν και τον λαϊκισμό αφού λειτουργούν με τετράγωνη λογική. Κι αν δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό ο απλός λαός, κακό
του κεφαλιού του. Αλλιώς, να μάθουμε τον κόσμο να ψηφίζει ορθολογικά. Να του εξηγήσουμε οικονομία και αγορά» εξηγεί ο Κρομμύδας. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDSrq_5RLQjMxoZIYOpJn-pzfci1js_iw63V3qQxLmbCiXjqVBoub-6-SLYLzKzTT7F4pXvaN1-QYenUVJHs7AJzjK7cU5euVm8m97t8P-n7Hl-ZeOMcQ5fY27R55c3wf4yFq12Qdts7eI/s1600/%25CE%25A3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2598%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDSrq_5RLQjMxoZIYOpJn-pzfci1js_iw63V3qQxLmbCiXjqVBoub-6-SLYLzKzTT7F4pXvaN1-QYenUVJHs7AJzjK7cU5euVm8m97t8P-n7Hl-ZeOMcQ5fY27R55c3wf4yFq12Qdts7eI/s320/%25CE%25A3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2598%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο βιοπαλαιστής / παρκαδόρος Θανάσης Πολυκάρπου βλέπει το
θέμα με το ίδιο πάθος, αλλά από άλλη σκοπιά. «Αυτό το Μπρέξιτ ήταν μια νίκη του
απλού λαού. Μας έβγαλαν οι Βρετανοί ασπροπρόσωπους, μας εκάμαν υπερήφανους μετά
από το στραπάτσο του δικού μας δημοψηφίσματος που ψηφίσαμε ΟΧΙ και βγήκε τελικά
το ΝΑΙ. Που μας πρόδωσε ο Τσίπρας. Το δημοψήφισμα αυτών των κουνιστών των
Εγγλέζων έδειξε μωρέ ότι υπάρχουν κι αθρώποι με καρδιά!» δηλώνει με τόλμη.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1p6y0uJmMPq8Wa05hXIUWh_jeVPWifLRCTIT_-PMm3ACM_i4TnaLqaJD6jIYu8Gz6PPyfYIaPt0l5Z4CZ5xkrPbXLwa7HTBa1iNiVX940U0-TgAseUbwBR2KtNy5lganx-k4j3Z7eu2Ny/s1600/%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BC%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%2598%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1p6y0uJmMPq8Wa05hXIUWh_jeVPWifLRCTIT_-PMm3ACM_i4TnaLqaJD6jIYu8Gz6PPyfYIaPt0l5Z4CZ5xkrPbXLwa7HTBa1iNiVX940U0-TgAseUbwBR2KtNy5lganx-k4j3Z7eu2Ny/s320/%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BC%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%2598%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="248" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
«Οι Βρετανοί έχουν μπει σε αυτό που εμείς οι οικονομολόγοι, οι
τεχνοκράτες, λέμε “αχαρτογράφητα νερά”» επιχειρηματολογεί με σθένος ο Κρομμύδας. «Δεν έχουν καταλάβει τι τους περιμένει.
Έχω πληροφορίες μέσα από το <span lang="EN-US">City</span><span lang="EN-US"> </span>ότι γίνεται χαμός! Στις αγορές ρέει αίμα. Κυριολεκτικά! Αν
τελικά δεν γίνει κάτι να διορθωθεί η απόφασή τους με το <span lang="EN-US">Brexit</span>, σε λίγο θα τρώνε μόνο φασόλια
από κονσέρβα, <span lang="EN-US">baked</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">beans</span>
όπως τα ξέρουμε εμείς που έχουμε σπουδάσει στην Αγγλία!..» αποκαλύπτει. Με διαφορετικό, ωστόσο, τρόπο βλέπει το ίδιο θέμα
ο Πολυκάρπου: «Γερό ταρακούνημα αυτό το Μπρέξιτ! Να δοθεί επιτέλους ένα μάθημα.
Γι’ αυτό πρέπει να μιλάει μόνο ο λαός. Που είναι σοφός. Κι όχι οι φλώροι με τα
πτυχία. Να φοβηθούνε οι Γερμαναράδες και ν’ αλλάξουνε πολιτική. Μας μισούνε
εμάς τους νότιους και ειδικά τους Έλληνες γιατί ξέρουμε να ζούμε! Και
θέλουν να αγοράσουν τ’ ασημικά της χώρας για ένα κομμάτι ψωμί…» υποστηρίζει.<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<o:p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDSrq_5RLQjMxoZIYOpJn-pzfci1js_iw63V3qQxLmbCiXjqVBoub-6-SLYLzKzTT7F4pXvaN1-QYenUVJHs7AJzjK7cU5euVm8m97t8P-n7Hl-ZeOMcQ5fY27R55c3wf4yFq12Qdts7eI/s1600/%25CE%25A3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2598%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDSrq_5RLQjMxoZIYOpJn-pzfci1js_iw63V3qQxLmbCiXjqVBoub-6-SLYLzKzTT7F4pXvaN1-QYenUVJHs7AJzjK7cU5euVm8m97t8P-n7Hl-ZeOMcQ5fY27R55c3wf4yFq12Qdts7eI/s320/%25CE%25A3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2598%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="240" /></a></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p><br /></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
«Να ακυρωθεί το δημοψήφισμα! Και να ξαναγίνει νέο! Αν είναι δυνατόν “να γίνει χθες”, όπως λέμε και στη γλώσσα των αγορών. Να σώσουμε ό,τι μπορεί να σωθεί από την ψήφο των βρετανών
ψεκασμένων και όλων των ηλικιωμένων που
ψήφισαν <span lang="EN-US">Brexit</span>. Να
μπορέσω κι εγώ, όταν με το καλό κάνω οικογένεια και γίνω πατέρας, να στείλω και
το παιδί μου στο δικό μου <span lang="EN-US">alma</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">mater</span>,
στο πανεπιστήμιο του Ντάρμπι, με προσιτά δίδακτρα <span lang="EN-US">home</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">student</span>» δηλώνει με τόλμη,
αλλά συνάμα και ελπίδα, ο Κρομμύδας. Ο Πολυκάρπου, από την άλλη, δεν κρύβει την
οργή του. «Μας παίρνουν οι ξένοι τις δουλειές. Αν έρθει κι ανοίξει δίπλα μου
πάρκινγκ ένας αλλοδαπός με περισσότερα λεφτά, εμένα, τον Έλληνα βιοπαλαιστή, με
πήρε και με σήκωσε!» δηλώνει. Το παράπονο τον πνίγει. Και δεν μπορεί να το κρατήσει
μέσα του: «Θέλω να ξέρω ποιοι με κυβερνάνε! Ποιοι αποφασίζουν για μένα! Να
μπορώ να τους βλέπω στα μάτια. Όπως σε βλέπω και με βλέπεις. Και να τους ζητάω
τον λόγο. Αμεσοδημοκρατικά! Πώς στο διάολο να τους δω εκεί πέρα, στου διαόλου
τη μάνα, στις Βρυξέλλες;» αναρωτιέται. Αλλά δεν αφήνει μονοπωλεί τη σκέψη του η
οργή. Προχωρά και σε προτάσεις: «Τι θέλετε μωρέ γραβατάκηδες των Βρυξελλών; Γιατί
μας πιλατεύετε; Ανοίξτε την κάνουλα και δώστε λεφτά στους απλούς ανθρώπους
που πεινάνε! Δεν βλέπετε ότι ο λαός υποφέρει; Ν’ ανοίξουν τα
ευρωπαϊκά σεντούκια τώρα! Τι τα φυλάτε μωρέ τα λεφτά; Μαζί σας θα τα
πάρετε; Να βάλουμε τον άνθρωπο πάνω από προϋπολογισμούς και ισολογισμούς! Να αφήσουμε
τον κόσμο ν’ αναπνεύσει! Και να μπορέσει επιτέλους να ονειρευτεί!»<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1p6y0uJmMPq8Wa05hXIUWh_jeVPWifLRCTIT_-PMm3ACM_i4TnaLqaJD6jIYu8Gz6PPyfYIaPt0l5Z4CZ5xkrPbXLwa7HTBa1iNiVX940U0-TgAseUbwBR2KtNy5lganx-k4j3Z7eu2Ny/s1600/%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BC%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%2598%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1p6y0uJmMPq8Wa05hXIUWh_jeVPWifLRCTIT_-PMm3ACM_i4TnaLqaJD6jIYu8Gz6PPyfYIaPt0l5Z4CZ5xkrPbXLwa7HTBa1iNiVX940U0-TgAseUbwBR2KtNy5lganx-k4j3Z7eu2Ny/s320/%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BC%25CF%258D%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%2598%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="248" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Οι δυο Θανάσηδες, έστω και αν εκκινούν από διαφορετικές
αφετηρίες, στο ζήτημα της ανάγκης για αλήθεια, για πολλή αλήθεια, αλήθεια άνευ
όρων και υποσημειώσεων, φαίνεται να συμφωνούν. «Να ειπωθεί η αλήθεια, αυτό
είναι που χρειάζεται. Όλη η αλήθεια, χωρίς λαϊκίστικες αναστολές. Ακόμη κι όταν είναι
δυσάρεστη – κυρίως τότε!» καλεί από την πλευρά του ο ορθολογιστής Κρομμύδας. «Να βγάλουμε τον
κόσμο, με λόγο τεχνοκρατικό και αληθινό, από τις ψευδαισθήσεις του λαϊκισμού»
προσθέτει. «Να πούμε όλοι την αλήθεια!» λέει και ο Πολυκάρπου. «Να τηνε μάθει ο
κόσμος. Να καταλάβει ότι μας έχουνε στο στόχαστρο. Ότι πολεμούνε την Ελλάδα.
Ότι θέλουν να πάρουν τον πλούτο της χώρας μας. Και επιτέλους να σηκωθούμε από
τους καναπέδες. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να νικήσει η δημοκρατία. Να
πάρουμε πίσω τη χώρας μας!» προσθέτει. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuSiXfMKAy1iA2aUbe75ZE9LvdxT6whrwBZ-J0Q-ImUdC5djXHk9I-qTvVt5xlflmKhUj4Hw2p9vj3oqaasjaFG2vU_F0BSAc59ioPugR7f00fnu2SywuNTWMSFtUaWKpzKc6P9vx2I0ou/s1600/Brexit1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuSiXfMKAy1iA2aUbe75ZE9LvdxT6whrwBZ-J0Q-ImUdC5djXHk9I-qTvVt5xlflmKhUj4Hw2p9vj3oqaasjaFG2vU_F0BSAc59ioPugR7f00fnu2SywuNTWMSFtUaWKpzKc6P9vx2I0ou/s320/Brexit1.jpg" width="302" /></a></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Σκληρή η αντιπαράθεση – αν και τεκμηριωμένη. Ευτυχώς, όμως,
που υπάρχει και ο συμβιβαστικός δρόμος της μεσότητας. Μια ψύχραιμη φωνή, μια
φωνή της λογικής, ο Βαγγέλης ο Βακλαβάς, δεν τάσσεται ούτε με το <span lang="EN-US">Brexit</span><span lang="EN-US"> </span>ούτε
με το <span lang="EN-US">Bremain</span>,
επιλέγοντας να βαδίσει στον δρόμο του σκεπτικισμού. Και αφού ζητά να τεθούν όλα
τα θέματα επί τάπητος υπό την ευλογία του διαλόγου, ο ευαίσθητος στιχοπλόκος απευθύνει έκκληση προς τους
δύο αντιπαρατιθέμενους, καλώντας τους σε συμφιλίωση: «Ελάτε να μονιάσουμε, τη
μέση οδό να βρούμε, να πιούμε βρε ένα κρασί, να συμφιλιωθούμε. Ελάτε να
φιλιώσουμε, και να αγαπηθούμε, το εγγλέζικο το ζήτημα, συνθετικά να ιδούμε. Γνώμες πολλές ν’ ακούσωμε, απόψεις ν’ ασπαστούμε, ας πει ο καθείς ό,τι ποθεί, μόνο μη χωριστούμε». Και ο Βακλαβάς ολοκληρώνει την συμφιλιωτική παρέμβασή του προτείνοντας: «Το Brexit πάλι να τεθεί, χωρίς πάθη
και μίση, ν’ ανοίξει μια συζήτηση, που να μπορεί να πείσει. Το θέμα ευθύς ν’ αναλυθεί, από ειδικούς και πλήθη, να γίνει και θεματική, στου Κώστα του Λαβίθη».<br />
<br />
<i>/σχετικά άρθρα/</i><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/11/kai-twra-ti.html">Και τώρα τι;</a></b><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2013/04/rip.html">Θανάσης Κρομμύδας: RIP Μάγκι!</a></b><br />
<b><a href="http://vapsomalliades.blogspot.gr/2016/05/blog-post_22.html">Θανάσης Κρομμύδας: «Νιώθω μπερδεμένος!»</a></b><br />
<div>
<br /></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf7E5GsVEnw6rPoS_rEp168qJiK1SdtxrHGQso9h_ndvC40QKUEAXUOtmRlqaBkgMnrsij6_4N5sZhSWf3xQNpJ0pX2ofHxTSvqhJzzRDkEXCi5rtaCp_ZtrPIiCRGlTTcRZVfM30SEcG8/s1600/brexit2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf7E5GsVEnw6rPoS_rEp168qJiK1SdtxrHGQso9h_ndvC40QKUEAXUOtmRlqaBkgMnrsij6_4N5sZhSWf3xQNpJ0pX2ofHxTSvqhJzzRDkEXCi5rtaCp_ZtrPIiCRGlTTcRZVfM30SEcG8/s320/brexit2.jpg" width="294" /></a></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-73391737802587829122016-07-07T20:35:00.000+03:002016-10-22T00:05:28.638+03:00Euro 2016 και παπούτσια Patrick<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6xnIQBtoHgB8I6QZHFLmctvqTWqAWSO4FxkK7PY9btq8xBxfJNKQb6_EM6C0d-gD4ZfhpO0vxjHQrpnkcx8hVs-iqvcSmXZXpHWHqZPnkrAwFBgjKbhKMThWIit89dL3VKcQX_hu15E8C/s1600/Patrick.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6xnIQBtoHgB8I6QZHFLmctvqTWqAWSO4FxkK7PY9btq8xBxfJNKQb6_EM6C0d-gD4ZfhpO0vxjHQrpnkcx8hVs-iqvcSmXZXpHWHqZPnkrAwFBgjKbhKMThWIit89dL3VKcQX_hu15E8C/s400/Patrick.jpg" width="300" /></a></div>
<div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">Είναι πράγματι δύσκολο, αφάνταστα δύσκολο, να παρακολουθήσεις το άθλημα του ποδοσφαίρου, ειδικά στο πλαίσιο μεγάλων διοργανώσεων τύπου </span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">Euro</span><span style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">
2016, χωρίς να σου γεννηθούν δυνατές θύμησες. Θύμησες προερχόμενες κυρίως από τα παραφερνάλια του ιστορικού και δημοφιλούς αθλήματος. Πρωτίστως από βιρτουόζικα παπούτσια. Από παπούτσια με ψυχή. Μάρκες πάνε κι
έρχονται. Άλλες γιγαντώνονται κι άλλες εξαερώνονται στο πέρασμα του χρόνου. Μια
μάρκα από τις δεύτερες, εξαϋλωμένη πια από τη φθορά του καπιταλισμού, του sponsoring και της αδηφάγου διαφήμισης (όπως, ίσως, θα έλεγε κι ο Διονύσης Ελευθεράτος) είναι και η<span class="apple-converted-space"> </span>Patrick. Που σήμερα, χτυπημένη από τον ανταγωνισμό (</span></span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px; line-height: 22px;">«</span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; line-height: 150%;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">Αφήστε μωρέ και τις μικρές εταιρίες να αναπνεύσουν!</span></span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 14.6667px; line-height: 22px;">»</span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; line-height: 150%;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"> θα προσέθετε ο ευαισθητοποιημένος Διονύσης)</span></span><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: 11pt; line-height: 150%;">, έχει περιπέσει σε εμφανή ανυποληψία, με σχέδια παπουτσιών που, δυστυχώς, δεν μπορούν πια ούτε στο ελάχιστο να εμπνεύσουν.</span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ6wcqE2n9fouRbMF-I8SvRZa9gK0volank8GUDd6sayFBo3AKTyalVs5vKVtbQ6K4mmJhfPWnclWBHc7GCODLSWSDTufUV0dZM352pTk2nrwx5u3Kl7rheuf2jSz7f1fOvd8zpKhES6BO/s1600/patrick4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="144" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ6wcqE2n9fouRbMF-I8SvRZa9gK0volank8GUDd6sayFBo3AKTyalVs5vKVtbQ6K4mmJhfPWnclWBHc7GCODLSWSDTufUV0dZM352pTk2nrwx5u3Kl7rheuf2jSz7f1fOvd8zpKhES6BO/s320/patrick4.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><br /></span></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">Μόνο στη μνήμη μας ζουν πια τα παπούτσια<span class="apple-converted-space"> </span>Patrick. Ξεπερασμένα πλέον από τον ανταγωνισμό. Κι ας
τα φόρεσαν μάγοι της ντρίπλας και του σουτ. Πόσο δεξιοτεχνικά έπαιζε με<span class="apple-converted-space"> </span>Patrick<span class="apple-converted-space"> </span>στα (κοντά) πόδια του λ.χ. ο<span class="apple-converted-space"> </span>Kevin<span class="apple-converted-space"> </span>Keegan!</span></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRnR5RquemFC9_7kh1JTOX1mxuw8bV1vQ4bNMut6tOtwqnOqdz_MHeCQZG_ffJ_47U1yyVmfCV2kSHV30kll4K7Lj3zLy7Kqkef55J6ZZInFO3lZdcgMn3S4imUS95f_tpfnTUXNVYFwob/s1600/Patrick1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRnR5RquemFC9_7kh1JTOX1mxuw8bV1vQ4bNMut6tOtwqnOqdz_MHeCQZG_ffJ_47U1yyVmfCV2kSHV30kll4K7Lj3zLy7Kqkef55J6ZZInFO3lZdcgMn3S4imUS95f_tpfnTUXNVYFwob/s320/Patrick1.jpg" width="252" /></a></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Αλλά και ο Michael Laudrup! Θεέ μου, τι μπαλαδόρικα ποδάρια παπουτσωμένα με Patrick ήσαν αυτά!<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBeSfLjgJ67LPNhCYG7HoGRZt0wnc3oTlH0i4RhOMuo88sTvm_uAgZLjjvII5eiV2DdDXBM6avi-bMyBHE8sNqGFqNb6IiFMasaw_3AuCx7SO6Z7pfVHEGWteJED3zghRacrLiXsuO5HTf/s1600/Patrick2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBeSfLjgJ67LPNhCYG7HoGRZt0wnc3oTlH0i4RhOMuo88sTvm_uAgZLjjvII5eiV2DdDXBM6avi-bMyBHE8sNqGFqNb6IiFMasaw_3AuCx7SO6Z7pfVHEGWteJED3zghRacrLiXsuO5HTf/s320/Patrick2.jpg" width="250" /></a></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: 11pt; line-height: 150%;">Χωρίς
να αφήσουμε ούτε δευτερόλεπτο έξω από την σκέψη και την ανάλυσή μας τον Michel Platini, ο οποίος, προτού επιδοθεί στην τέχνη του διοικείν και παχύνει, φορώντας Patrick μάγεψε τον κοσμάκη με τις μαγικές του μπαλιές και τα όμορφα γκολ!</span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: 11pt; line-height: 150%;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuJZMb6X8_5qygHAWWgEz9fm70f4J9bM_0QOpOB1OTbXAoEeXP3-7xY2026BoTxWOGbUFYu0lnMJXnWTvK4Z73BoMv5N7ee4kePvQkpR_cT-kDvEeoghH0savu7OhhWKBdCmp9GAgz0Mbh/s1600/patrick3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="168" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuJZMb6X8_5qygHAWWgEz9fm70f4J9bM_0QOpOB1OTbXAoEeXP3-7xY2026BoTxWOGbUFYu0lnMJXnWTvK4Z73BoMv5N7ee4kePvQkpR_cT-kDvEeoghH0savu7OhhWKBdCmp9GAgz0Mbh/s320/patrick3.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Ωστόσο, τα συγκεκριμένα παπούτσια τα έβαζαν στα πόδια τους και ποδοσφαιριστές που έπαιζαν περισσότερο με τα χέρια τους, όπως ο (μάλλον παραγνωρισμένος) keeper της ManUtd, Gary Bailey!</span></span></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4vV5gTUSyyfWR-nnCAZ3jV7kXyKTPc-5g_LxXgcMuy4MJRQpZ74399OXR6wofXi4-2z74TBrZfYWuqkHQ49bniB13pxBliiIJfdrA0Q3UURsDear-nsLt_Fh940c3pMaVX_jJ_KYmoSQS/s1600/patrick+gary+bailey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4vV5gTUSyyfWR-nnCAZ3jV7kXyKTPc-5g_LxXgcMuy4MJRQpZ74399OXR6wofXi4-2z74TBrZfYWuqkHQ49bniB13pxBliiIJfdrA0Q3UURsDear-nsLt_Fh940c3pMaVX_jJ_KYmoSQS/s320/patrick+gary+bailey.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 14.6667px; line-height: 22px;">Αλλά ακόμη και στα Βαλκάνια φορέθηκαν, και μάλιστα στην Ελλάδα! Ποιος, επί παραδείγματι, μπορεί να ξεχάσει τον ποδοσφαιριστή με τη χαίτη, τον ζογκλερικό Τζίμη Πατίκα, να επελαύνει προς τις αντίπαλες εστίες φορώντας Patrick; </span></span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 14.6667px; line-height: 22px;"><br /></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglP09EToICPq4pBx3KLiYGejxenxEXipgY85wi-PxV4jEjJK9uobmR6Wjzty4QhJCA5uFlsXeNa_ZSYbsjwBcDLjZY-Rc5CkYX7YI9iC4gFu8guvyR1ackZDdr_kTeb6ea8LdpILCguU4t/s1600/%25CE%25A0%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="189" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglP09EToICPq4pBx3KLiYGejxenxEXipgY85wi-PxV4jEjJK9uobmR6Wjzty4QhJCA5uFlsXeNa_ZSYbsjwBcDLjZY-Rc5CkYX7YI9iC4gFu8guvyR1ackZDdr_kTeb6ea8LdpILCguU4t/s320/%25CE%25A0%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 14.6667px; line-height: 22px;">Ας σκεφτούμε, λοιπόν, τι ποδόσφαιρο θα βλέπαμε στο Euro 2016, τι μαγεία και δεξιοτεχνία, σε περίπτωση που ικανός αριθμός ποδοσφαιριστών φορούσε παπούτσια της συγκεκριμένης μάρκας. Αχ, πόσο σημαντικά ήσαν τα παπούτσια Patrick! Πόσο ιδιαίτερα ήσαντε ετούτα τα σπουδαία παπούτσια! Και πόσο ανάγκη τα έχει το σύγχρονο ποδόσφαιρο, εάν φυσικά επιθυμεί να επιστρέψει στα παλιά καλά μοτίβα και να χαρίζει στον ποδοσφαιρόφιλο λαό αγνή και άδολη συγκίνηση βγαλμένη από το ένδοξο κι ανθρώπινο παρελθόν...</span></span></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 14.6667px; line-height: 22px;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkhl9JIFMqBCkHxHwk3YPgHcqU5BqfGQZCr7mfoAHT8blaoPj-bhTd0USPl15b-x0yue2AZvWTIxHF0bCGrO9yTYi9qsQlOjpaIBgDqNUlf5X8BBDqVRYxPFuotLUW7LXlunvvgQekjl4P/s1600/Patrick5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkhl9JIFMqBCkHxHwk3YPgHcqU5BqfGQZCr7mfoAHT8blaoPj-bhTd0USPl15b-x0yue2AZvWTIxHF0bCGrO9yTYi9qsQlOjpaIBgDqNUlf5X8BBDqVRYxPFuotLUW7LXlunvvgQekjl4P/s1600/Patrick5.jpg" /></a></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-90098700253651187732016-07-03T17:12:00.000+03:002016-07-05T18:30:45.022+03:00Lonely<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnZDLL8JR3KJawWSEGoxkLB0qLErhYkKrXwQsYolhB3cVQYeo6ESJfL2sJw4o8sCJud-eYoZD2wHzEJNnV9Zafd3BOJk-1NXADXua7PbXkzMyHEKU3nbn0Gv1Fued6X0zwjLDAah7S4T1N/s1600/Lonely.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnZDLL8JR3KJawWSEGoxkLB0qLErhYkKrXwQsYolhB3cVQYeo6ESJfL2sJw4o8sCJud-eYoZD2wHzEJNnV9Zafd3BOJk-1NXADXua7PbXkzMyHEKU3nbn0Gv1Fued6X0zwjLDAah7S4T1N/s400/Lonely.jpg" width="280" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
«Μην ξεχάσετε να γράψετε κάτι και για τον <span lang="EN-US">Lonely</span>!» μας λέει κάθε τόσο το κοινό (που είναι πάντα υψηλόφρον και απαιτητικό).
Και πράγματι, πώς να του χαλάσεις το χατήρι αρνούμενος μια, σύντομη έστω, αναφορά επί του θέματος; Ουδείς, λοιπόν, μπορούσε να υποδυθεί τον ρόλο του <span lang="EN-US">Lonely</span><span lang="EN-US"> </span>τόσο πειστικά, τόσο συναρπαστικά, όσο εκείνος <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 150%;">– </span>μάλλον αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να πει κανείς. Πάντα με
την τουίντ τραγιάσκα του, χειμώνα καλοκαίρι, τη βρώμικη καπαρντίνα του, τα <span lang="EN-US">pin</span>-<span lang="EN-US">up</span><span lang="EN-US"> </span>στους τοίχους
του μικρού ενδιαιτήματός του (τροφή για σκέψη), το φτηνό, πρόχειρο φαγητό, τις
άπλυτες σωβρακοφανέλες του. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh2PLuag5xubnk-BbdSzixx49egZA6wgvZ47N2IAJ7GM87fNkE-13x_SQKNZP-QJX8kazzO7D8rUay-SnLkddV5PVvYqYZVl2Im5M70bfe3aXlj6CCRUZ_80aeCDPO6-AjNN_Fgj2w2Dqz/s1600/Lonely1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="148" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh2PLuag5xubnk-BbdSzixx49egZA6wgvZ47N2IAJ7GM87fNkE-13x_SQKNZP-QJX8kazzO7D8rUay-SnLkddV5PVvYqYZVl2Im5M70bfe3aXlj6CCRUZ_80aeCDPO6-AjNN_Fgj2w2Dqz/s320/Lonely1.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το αφεντικό του στις μυστικές υπηρεσίες ήταν
αυστηρό, δύστροπο, κακότροπο <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 150%;">– </span>ο Θεός να σε φυλάει! Ο <span lang="EN-US">Lonely</span>,
όμως, με το συνδυασμό καλοσύνης και ευήθειας που τον χαρακτήριζε, επεδείκνυε πάντα αφοσίωση.
Δεν έφερνε εις πέρας με επιτυχία όλες τις αποστολές. Αντίθετα, έκανε και γκάφες.
Με αποτέλεσμα να κάνει κάθε τόσο τον ζακετοφόρο <span lang="EN-US">Woodward</span> (ως <span lang="EN-US">David</span>) έξαλλο. Ο οποίος συχνά
βιαιοπραγούσε κιόλας εναντίον του ταπεινού συνεργάτη του. Άσε που συνεχώς τον
προσέβαλλε κατηγορώντας τον ότι μύριζε φρικτά το στόμα του!.. Κι απέφευγε να τον πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής. Για να μην τον πνίξει η αποφορά. Ο <span lang="EN-US">Lonely</span>, όμως, μεγάλη καρδιά, δεν κρατούσε κακίες. Και ήξερε πάντα
να συγχωρεί. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPwCUXk9FSIs8iDuD1ZT5yGYHt3lF4fwpI1aLRDoXsKr3H0P2P_b7r2Zx0Vzuak4Ho9ahqtyRbUekkt18lrR5awdjGDGr0_Spy1x8eGS0XY8lGIHgSXUTXhbRPAZF9L96nTSb1tT4SRkas/s1600/Lonely3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="289" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPwCUXk9FSIs8iDuD1ZT5yGYHt3lF4fwpI1aLRDoXsKr3H0P2P_b7r2Zx0Vzuak4Ho9ahqtyRbUekkt18lrR5awdjGDGr0_Spy1x8eGS0XY8lGIHgSXUTXhbRPAZF9L96nTSb1tT4SRkas/s320/Lonely3.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αν ζούσε σήμερα ο Lonely, ως Σκώτος βεριτάμπλ, αντίθετα από το αφεντικό του που μάλλον θα είχε ταχθεί με το Brexit, πιθανότατα θα είχε ψηφίσει <span lang="EN-US">Bremain </span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 150%;">–</span> και με τα δυο του
χέρια (τα ίδια αυτά χέρια που έπιαναν τόσο στιβαρά το τιμόνι του μαϊμουδέ <span lang="EN-US">black</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">cab</span> για χάρη των σκοπών της υπηρεσίας, στα μετέπειτα, έγχρωμα επεισόδια).
Ίσως, ακόμη-ακόμη, και να μαχόταν τώρα
για την ανατροπή του δημοψηφίσματος. Με τον ίδιο ζήλο, με την ίδια αυταπάρνηση,
που έδινε, ως <span lang="EN-US">Lonely</span>, τον
αγώνα της επιβίωσης. Αλλά και πάλι κανείς δεν μπορεί με σιγουριά να ξέρει. Μόνο εκ των υστέρων υποθέσεις μπορεί να κάνει.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf0OzJxXskXZtr0fhIYHYX-lqoCdXrUKAsNkWAlDZmw0hh083jYpno2R4CDlsuZStIr_VrJv6B2nvt4vfWrV7F4tNxmHcPRDEJ7C-eu3K2QpBlP8M_4UOfbS17GQXOZUCmNYGeVL6xSWtz/s1600/Lonely2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf0OzJxXskXZtr0fhIYHYX-lqoCdXrUKAsNkWAlDZmw0hh083jYpno2R4CDlsuZStIr_VrJv6B2nvt4vfWrV7F4tNxmHcPRDEJ7C-eu3K2QpBlP8M_4UOfbS17GQXOZUCmNYGeVL6xSWtz/s320/Lonely2.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-6184765371150149292016-06-28T20:39:00.000+03:002016-06-28T22:48:41.225+03:00Δημήτρης Μάρκος: «ο Χατζηνικολάου είναι ο πατέρας μας!»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgazBUJ8oGLET96zbEBWhtV7beMh7zne5eQeMVahN91kjXqPMpLCCT_MmZcACoLxs0eEWIyGnKq7yWpFdb8NR_lJE79bdqZzGGVw8TBOhlz4mSgqhrNtjwUmMtc9Mee6sngdWuKQDcD7M9j/s1600/%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgazBUJ8oGLET96zbEBWhtV7beMh7zne5eQeMVahN91kjXqPMpLCCT_MmZcACoLxs0eEWIyGnKq7yWpFdb8NR_lJE79bdqZzGGVw8TBOhlz4mSgqhrNtjwUmMtc9Mee6sngdWuKQDcD7M9j/s400/%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="265" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Συγκλόνισε η εξομολόγηση του κυνηγού
διαφήμισης και ραδιοφωνικού παραγωγού, Δημήτρη Μάρκου, ξημερώματα στην εκπομπή του: «Γιόρτασα την επέτειο
του γάμου μου με δυο σουβλάκια!» αποκάλυψε ο λαβωμένος από την οικονομική σφίξη, Δημήτρης. Εκεί, λοιπόν, μας έφτασε η κρίση; Να μην μπορούμε να γιορτάσουμε
τόσο εξαιρετικές επετείους με ένα γεύμα της προκοπής; Δυστυχώς, έτσι φαίνεται να έχουν τα πράγματα... «Ευτυχώς που εδώ στον <i><span lang="EN-US">Real</span><span lang="EN-US"> </span></i>είμαστε
μια ζεστή οικογένεια. Με πατέρα μας τον Νίκο Χατζηνικολάου. Που μας δίνει λίγα
αλλά στην ώρα τους. Κι έτσι έχουμε δουλίτσα και κάπως αντιμετωπίζεται η κρίση…»
δήλωσε αφοπλιστικά ο Μάρκος. Ή μήπως <i>Μάρκου</i>; «Πού το βρήκες αυτό το αστείο
τραπεζάκι;» είχαμε ρωτήσει κάποτε τον Αλέξανδρο Βέλιο, τότε που έκανε τις εκπληκτικές, αξεπέραστες ακόμη και έως σήμερα, μεταμεσονύκτιες εκπομπές στο κανάλι του Κουρή, όταν τον είδαμε να
συζητά στην εκπομπή του με τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο έχοντας ως ντεκόρ ένα
(μίζερο) τραπεζάκι του πινγκ-πονγκ. «Μου το δάνεισε από τη δική του εκπομπή ο Δημήτρης
Μάρκου» μας εξήγησε ο Αλέξανδρος. «Μάρκου ή Μάρκος;» ρωτήσαμε διευκρινιστικά. «Μάρκος,
Μάρκου, τι σημασία έχει; Το ίδιο δεν είναι;» ήλθε η απάντηση. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVkY6DDgNSno7DPzDxQSgvjy3HFA7qi3NBUK_YClXZF555M3iIWbjZPlgRS3VMKA7nKyiZIFiFKjEgnRZJJHYEDhdIGij98vgEh4U3UTqMHzVMRwwy_cUnOhOlySx7NUgp1hreers2uXUW/s1600/%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%25821.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVkY6DDgNSno7DPzDxQSgvjy3HFA7qi3NBUK_YClXZF555M3iIWbjZPlgRS3VMKA7nKyiZIFiFKjEgnRZJJHYEDhdIGij98vgEh4U3UTqMHzVMRwwy_cUnOhOlySx7NUgp1hreers2uXUW/s400/%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%25821.jpg" width="295" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ινκόγκνιτο επισκέφτηκε το περιφερειακό ψητοπωλείο όπου εόρτασε την επέτειο του γάμου του ο Μάρκος. «Κάνουμε δημοσιογραφία που ενοχλεί και γι’ αυτό πρέπει να λαμβάνουμε τα μέτρα μας»
σχολίασε. Πάντως, έστω και με λίγα, πέρασε καλά ο Δημήτρης. Γιατί το γεύμα
μπορεί να ήταν λιτό, αλλά υπήρξε και γεμάτο, δεδομένου ότι εμπλουτίστηκε με κέφι και
ψυχή. Κι έτσι ο Μάρκου, πάνω στο πιάτο με τα δυο σουβλάκια, και με ανοιχτή την
τηλεόραση στο ματς Αγγλίας-Ισλανδίας, ανέλυσε στη σύζυγό του τα του <span lang="EN-US">Brexit</span><span lang="EN-US"> </span>με
το γνωστό πηγαίο χιούμορ του («Οι Άγγλοι αποφάσισαν <span lang="EN-US">Brexit</span><span lang="EN-US"> </span>στο
δημοψήφισμα <span lang="EN-US">Brexit</span><span lang="EN-US"> </span>και στο ποδόσφαιρο!»), της είπε πολλά και καλά ανέκδοτα
(Κλημεντίνη), ενώ έκλεισε με το φόρτε του, την σπαρταριστή μίμηση του Γιώργου
Τράγκα. Ίσχυσε, δε, το «μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Αφού ταυτόχρονα με
την επέτειο του γάμου του γιόρτασε και τους καλούς βαθμούς (όλα εικοσάρια,
εκτός από δύο δεκαεννιάρια!) που πήρε ο υιός του, μαθητής της Πρώτης Γυμνασίου, Βασίλης.
Μάλιστα, πέρα από τις ευχές για την επέτειο του γάμου, ο Χατζηνικολάου φέρεται να ευχήθηκε στον Δημήτρη Μάρκου <i>και</i> γι’ αυτή την επιτυχία. «Εύγε στον Βασιλάκη! Να τον χαίρεστε! Και εις άλλα με υγεία!» είπε το αφεντικό του <i>Real </i>group με εγκαρδιότητα. Κοντά στους εργαζόμενους <i>και
</i>στα μικρά <i>και </i>στα μεγάλα ο <i>άνθρωπος</i> Νίκος. Πάντα τέτοια…<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik-fdMf39srDaogrY0X07MWGrJaL7t8jMy3RG3W6gE6pdcoA7U8kIjz_qrdFm1sz_5DbhWAzSawgzKfQkfVytJaS6yEG1xhQXPIKuTh7d7hjQ5fS2izcoEuFGk9ZUc2nmcUvMTDL0_9Koy/s1600/%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%25823.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik-fdMf39srDaogrY0X07MWGrJaL7t8jMy3RG3W6gE6pdcoA7U8kIjz_qrdFm1sz_5DbhWAzSawgzKfQkfVytJaS6yEG1xhQXPIKuTh7d7hjQ5fS2izcoEuFGk9ZUc2nmcUvMTDL0_9Koy/s400/%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%25823.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1517050913065623013.post-5529518807547446222016-06-26T21:35:00.000+03:002016-06-27T01:44:52.208+03:00Κώστας Καραμανλής: «Ανησυχώ!»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdc_teK9wSRiXWlTwUmrprgaJX2Pp8fsmyzwhQwn5EEyK9jXVNzslHwI4AntDFOxOBclUVfMGiRqeHfYyR3Pkb8kC0OW149lT9YAKToSOLrR2egw-GLaoMkfEqduuyja3_Y1f9FzAqaSui/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%25822.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdc_teK9wSRiXWlTwUmrprgaJX2Pp8fsmyzwhQwn5EEyK9jXVNzslHwI4AntDFOxOBclUVfMGiRqeHfYyR3Pkb8kC0OW149lT9YAKToSOLrR2egw-GLaoMkfEqduuyja3_Y1f9FzAqaSui/s400/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%25822.jpg" width="296" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Σε ταβέρνα / ουζερί του Ωρωπού, όπου παρετέθη γεύμα προς τιμήν του
από φίλους και συνεργάτες, έσπασε τη σιωπή του, πριν από λίγα μόλις
εικοσιτετράωρα, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Σιβυλλικός και
ολιγόλογος, όπως όλοι οι πραγματικά μεγάλοι, στα χνάρια άλλωστε και του μπάρμπα
του, ο πολύπειρος πολιτικός δεν άφησε παραπονούμενους τους συνδαιτυμόνες, παλαιά αλλά και
νεότερα στελέχη της μεγάλης γαλάζιας παρατάξεως, οι οποίοι, σε τούτες τις κρίσιμες
στιγμές, κρέμονταν από τα χείλη του. «Ανησυχώ!» ήταν τα πρώτα λόγια του
Καραμανλή δημιουργώντας ανησυχία και στους συνομιλητές του. Γιατί, όμως,
ανησυχεί ο πρώην πρωθυπουργός; Μα «γιατί τα πράγματα είναι δύσκολα» όπως διευκρίνισε.
«Ζούμε σε περίεργους καιρούς» τόνισε με έμφαση. Δηλαδή; Είμαστε σε αδιέξοδο;
Βρισκόμαστε προ τετελεσμένων; Αυτή ήταν η απορία της ομηγύρεως. «Όχι» ήταν η κατηγορηματική
απάντηση Καραμανλή. «Αρκεί να πράξουμε το σωστό. Να κινηθούμε με σύνεση και
λογική…» πρόσθεσε ο πολιτικός ηγέτης καθησυχάζοντας.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg868hnIIpQsJBUkGFmvb7663mpiTZmu9waJVGh0rWuP7TiPpXTmFxfN2k62ygwc-saTCLsNVTmWCZe3E5Oim9Wb_JSo_YbS6cfBr8ieltQQOkrAW77afx0dvYVcOjBCbkGdvK_DHciE4NN/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg868hnIIpQsJBUkGFmvb7663mpiTZmu9waJVGh0rWuP7TiPpXTmFxfN2k62ygwc-saTCLsNVTmWCZe3E5Oim9Wb_JSo_YbS6cfBr8ieltQQOkrAW77afx0dvYVcOjBCbkGdvK_DHciE4NN/s320/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
«Πώς βλέπεις, Πρόεδρε, τις
εξελίξεις στην Ευρώπη;» ακολούθησε η ερώτηση από έμπειρο αυτοδιοικητικό στέλεχος
που βρίσκεται πολύ κοντά στο καραμανλικό περιβάλλον. «Η ευρωπαϊκή ηγεσία
χρειάζεται να λαμβάνει αποφάσεις με νου και γνώση. Απαιτείται από τη μία
οικονομικός ορθολογισμός, από την άλλη όμως είναι αναγκαίο να σκεφτόμαστε και τους
λαούς» είπε με νόημα. «Και ο Κυριάκος; Θα τα καταφέρει; Πώς τονε βλέπεις; Θα
μπορέσει να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο;» ρωτήθηκε από γαλάζιο πρώην βουλευτή. «Χρειάζεται χρόνος για να
ξεδιπλώσει ο Κυριάκος όλη του τη στρατηγική. Το βέβαιο είναι πως βρίσκεται σε
καλό δρόμο. Έχει ανοίξει μια σωστή περπατησιά…» δήλωσε καθησυχαστικά ο πρώην
πρωθυπουργός γεννώντας ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο.<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVoNtBNL8dA07eixKl0viLc65Qsq_Jw4gGzQ1giFe8o12cj-83tkPlEGKuaqy5HBHnOZfklFaQlCwe8VsWngjiQdZ5Xk36pmA_0NNGckmtBda22n_TO62tRXTKxfdtfiwWjj5cgWiIJi-3/s1600/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%25824.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="198" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVoNtBNL8dA07eixKl0viLc65Qsq_Jw4gGzQ1giFe8o12cj-83tkPlEGKuaqy5HBHnOZfklFaQlCwe8VsWngjiQdZ5Xk36pmA_0NNGckmtBda22n_TO62tRXTKxfdtfiwWjj5cgWiIJi-3/s320/%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%25824.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
V.http://www.blogger.com/profile/10329045060307255210noreply@blogger.com