John McCririck: το εκκεντρικό ιππολατρικό βάψιμο

Αποφασίσαμε, αυτές τις γιορτινές μέρες, να ασχοληθούμε με ορισμένα βαψίματα που ανήκουν σε σφαίρες πρωτόγνωρες, σε πεδία που ξεπερνούν, χωρίς αμφιβολία, τους βαρετούς μέσους όρους. Το βλέπουμε, επίσης, ως αποστολή, αφού επιθυμούμε να συστήσουμε στο ελληνικό κοινό κάποιες περσόνες άγνωστες, εν πολλοίς, στην πατρίδα μας. Έτσι, ενδεχομένως, να δημιουργήσουμε ένα ορισμένο κλίμα, συστήνοντας την άποψη ότι ο κομφορμισμός και η συμβατικότητα δεν αποτελούν μονόδρομο και ότι μπορούμε κι εμείς, επιτέλους, ως λαός, να βγούμε από τα βαρετά συμβατικά κοστούμια, τα τζινς και τα ταγιέρ και να περιηγηθούμε στον θαυμαστό κόσμο των tweeds, των γιλέκων, των breeks και των καπέλων, χωρίς ίχνος φόβου ότι θα θεωρηθούμε γελοίοι.


Φαντάζεστε καλύτερη αρχή, προς αυτή την εμπνευσμένη κατεύθυνση, από την περίπτωση του κυρίου John McCririck; Εδώ ομιλούμε για την κορύφωση αυτού που ονομάζουμε character, γιατί ο John αποτελεί μια περίπτωση συγκλονιστική, πρωτότυπη, αμίμητη – μια προσωπικότητα, η οποία, αν δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχε, θα λέγαμε ότι είναι προϊόν φαντασίας συνανθρώπου μας ευρισκομένου υπό την επήρεια ψυχοτρόπων… Και όμως… Ο John όχι μόνον υφίσταται, αλλά και μεγαλουργεί!


Έγινε γνωστός στο κοινό του και αγαπήθηκε μέσω της τηλεοράσεως, αφού είναι ο πιο γνωστός «περιγραφέας» ιπποδρομιών, αλλά και ένας μεγάλος εκκεντρικός, στη γραμμή της μεγάλης βρετανικής παραδόσεως. Το στυλ του υπερβολικό, υπερκινητικό, ενώ οι λέξεις βγαίνουν από το στόμα του σε ρυθμό μυδραλιοβόλου… Για την εξωτερική του εμφάνιση τι να πρωτοπεί κανείς… Ενδύματα που παραπέμπουν σε μιαν άλλη – ενδεχομένως ευγενέστερη – εποχή (αρκεί να μην ήσουν peasant…), την οποίαν μας φέρνει στο πιάτο ο flamboyant ιππολάτρης performer. Φορεί σακάκια σε έντονα χρώματα και σχέδια (μωβ, πράσινο, πορτοκαλί, blue electric, έντονο ριγέ κλπ.). Το (ογκώδες) κεφάλι του σχεδόν πάντα κοσμεί ένα καπέλο – συνηθέστατα deerstalker («τύπου Sherlock Holmes») ή φέσι ή ημίψηλο, ενώ από τους ευαίσθητους ώμους του κρέμεται, συνήθως μια κομψή… κάπα!


Καπνίζει, χωρίς ενοχές, πούρα (μέγεθος double corona), ενώ τα ευμεγέθη του δάκτυλα κοσμεί, με ανείπωτη χάρη, ένα πλήθος δακτυλιδιων. Σωβινιστής, μισογύνης και συντηρητικός ξαφνιάζει δυσάρεστα τους hoi polloi με τις «παράδοξες» και εκτός εποχής απόψεις του, αλλά και με τους ευθείς, ανεπιτήδευτους (τρόπος του λέγειν) τρόπους του. Αυτά, όμως, δεν περνούν εύκολα στην εποχή του ολοκληρωτισμού της «πολιτικής ορθότητος» και, έτσι, ο παρεξηγημένος McCririck έχει προκαλέσει, με την ιδιόρρυθμα ειλικρινή συμπεριφορά του, την μήνιν παρουσιαστών και «πανελιστών», οι οποίοι, αν και βρισκόμαστε (νοερώς) στην ανεκτική και εκκεντρική Βρετανία, δεν ανέχονται εύκολα τα τερτίπια του και του έχουν δείξει αρκετές φορές την πόρτα της εξόδου από τα τηλεοπτικά στούντιο… Αποκορύφωμα μιας τέτοιας ελευθεριάζουσας συμπεριφοράς η δημόσια τηλεοπτική «καταγγελία» του, σύμφωνα με την οποία η σύζυγος του δημοφιλούς στα λαϊκά στρώματα τηλεοπτικού παρουσιαστού Chris Tarrant, Ingrid, είναι πολύ κακή στο κρεβάτι και εξ αυτού του λόγου ο σύζυγός της την απατά.


Ο John, όμως, δεν κωλώνει. Ουδόλως τον απασχολεί η αντιπάθεια που γεννά η ιδιόρρυθμή συμπεριφορά. Δηλώνει, άλλωστε, απεριφράστως, οπαδός ultra συντηρητικών απόψεων, ενώ δεν έχει διαστάσει να εξωτερικεύσει την μεγάλη αγάπη που τρέφει για τον George W. Bush... Γνωστός, επίσης, και ως «Big Mack» (όπως και ένας άλλος μεγάλος αστέρας του καθ’ ημάς δημόσιου βίου, ο πολύς Μάκης Ψωμιαδης) και δεινός παίκτης του poker, συνηθίζει να γευματίζει στο κρεβάτι του εν κατακλίσει (και συχνά με τα χέρια), εφαρμόζοντας στην πράξη το δόγμα «οι καλοί τρόποι είναι για τους άλλους»...


O John McCririck, όμως, είναι γνωστός και για κάτι ακόμη: τα πορτοκαλίζουσας αποχρώσεως βαμμένα του μαλλιά (δυο τρίχες δηλαδή), καθώς και τις αντίστοιχου χρωματισμού φαβορίτες (τύπου και μεγέθους Κόκοτα)… Στην περίπτωσή του, μάλιστα, δεν ομιλούμε μόνον περί βαψίματος, αλλά και περί χτενίσματος «γέφυρα» (2 σε 1, δηλαδή). Παρά ταύτα, σε ό,τι αφορά την συγκεκριμένη περίπτωση, δεν διακατεχόμεθα από διάθεση χλευασμού, αφού ο John μας προσφέρει, απλόχερα, τόσα πολλά, σε τόσα επίπεδα… Ορισμένοι, βεβαίως, κακοπροαίρετοι, ενδέχεται να ισχυρισθούν ότι ο John δεν μπορεί να χλευασθεί για τα βαμμένα (και «γεφυρωτά») του μαλλιά, καθόσον διακρίνεται από τόσα άλλα αξιοκατάκριτα χαρακτηριστικά, απολύτως ικανά να τον καταστήσουν αντικείμενο χλεύης. Κακίες και υπερβολές…