Το μαλλί «γέφυρα»

Πολλοί συνάνθρωποί μας, στην εναγώνια προσπάθειά τους να καλύψουν ελλείμματα, συμπλέγματα, ψυχικά κενά, καταφεύγουν, όπως έχουμε δει, σε διάφορες απονενοημένες επιλογές απαράμιλλης φαιδρότητας σε σχέση με αυτό που ονομάζουμε περιπέτειες του μαλλιού. Βάψιμο, εμφύτευση, περίεργα χτενίσματα «καμουφλάζ», περούκα, περουκίνι βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη κάθε προβληματικού και γραφικού ανθρώπου, ο οποίος αναζητά στο μαλλί την ψυχική ισορροπία, την εκ των ενόντων συγκόληση της θρυμματισμένης του αυτοπεποίθησης. Και εδώ ακριβώς είναι η στιγμή να εισέλθουμε σε μια κατηγορία ιδιότυπου χτενίσματος που κάνει μπαμ ως προς τα ψυχικά κενά του «κτήτορος»: το μαλλί «γέφυρα». Το είδος αυτό χτενίσματος τυγχάνει απλούν ως προς τη σύλληψη, αρκετά δυσχερές, όμως, ως προς την υλοποίηση. Το όλον θέμα είναι να καλυφθεί, διά της προσπάθειας εμπαιγμού του κοινού μέσω της δημιουργίας ψευδαισθήσεως, η χαρακτηριστική αποψίλωσις του κρανίου από την (ιερή και υπερπολύτιμη) τρίχα. Οπότε τί κάνει ο κουτοπόνηρος και, ταυτοχρόνως, απελπισμένος συνάνθρωπος; Αφήνει το (ελάχιστο) μαλλί του να μακρύνει από την μια πλευρά, και το φέρνει, με ιερό δέος και προσοχή, στην άλλη άκρη του κρανίου, περνώντας το μαλλί πάνω από το γυμνό μέρος του κρανίου υπό μορφήν γέφυρας, κολλώντας το, συχνά, με μπριγιαντίνη. Το αποτέλεσμα είναι άκρως γραφικό και ιλαρό για όλους τους άλλους πλην των «γεφυροποιών», οι οποίοι, με νηπιακή αντίληψη, νομίζουν ότι ενέπαιξαν το κοινό, ενώ, στην πραγματικότητα, τον μόνο τον οποίον εμπαίζουν είναι ο ίδιος τους ο εαυτός… Το κοινό, κάθε που βλέπει μαλλί «γέφυρα», ανάβει ένα νοητό λαμπάκι (a la Κύρος Γρανάζης), και κοιτά, με ανεπιτήδευτη προσοχή και παιγνιώδη διάθεση, το καμουφλαρισμένο κρανίο του θλιβερού κατόχου. Το άκρως φαιδρό και καταγέλαστο αυτό χτένισμα εδόξασαν (και συνεχίζουν να δοξάζουν) ουκ ολίγοι, με πρωτομάστορα τον μακαρίτη Νίκο Σταυρίδη («γέφυρα» και βάψιμο και μπριγιαντίνη), τον επίσης αποδημήσαντα Νίκο Φέρμα (ωσαύτως), τον καθηγητή πανεπιστημίου A-Ι. Δ. Μεταξά, τον βουλευτή του ΚΚΕ Σταύρο Σκοπελίτη (του αφιερώσαμε παλαιότερα κάποιο post), τον μάεστρο της προπονητικής κυρ-Νίκο Αλέφαντο και άλλους, εις τους οποίους θα αναφερθούμε σταδιακώς. Ο μέγας και ύπουλος κίνδυνος για το μαλλί «γέφυρα»; Μα ποιος άλλος από τον αγέρα. Μόλις ο θεός Αίολος φτερνίζεται, το περίτεχνα φερμένο από τη μια άκρη του κρανίου στην άλλη μαλλί ανασηκώνεται χορεύοντας στον αέρα, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα και πληγώνοντας βάναυσα τον ατυχή και αφελή «γεφυροποιό»…