Αφήσαμε να περάσει λίγος καιρός, διότι βρισκόμασταν σε
προεκλογική περίοδο, και ακολούθως σε μετεκλογική, με τις εκλογές να
παρεμβάλλονται ενδιάμεσα, και ίσως νέες να έπονται, οπόταν και, εκ φύσεως μετριοπαθείς, δεν επιθυμούσαμε
να συμβάλουμε στην όξυνση των πολιτικών παθών. Ωστόσο, δεν μπορούμε να μείνουμε άλλο βουβοί,
όσο το φλέγον ερώτημα παραμένει: Ποιος έκλεψε το αυτοκίνητο του αριστερού πολιτευτή
Αβραμίδη; Ποιος εβούτηξε το όχημα ενός μαχητή των κοινωνικών αγώνων ενάντια στο
Κεφάλαιο και τα Μονοπώλια; Επρόκειτο για ένα ερώτημα που μας απασχόλησε δυνατά
για κάμποσον καιρό – δεν θα το κρύψουμε. Πολύ δε περισσότερο, όταν διαβάσαμε
στην καλή εφημερίδα ΠΡΙΝ, την οποία διευθύνει αγωνιστικά και σφαιρικά ο καλός
δημοσιογράφος (και θαμώνας των εκπομπών του Χατζηνικολάου), Γιώργης Δελαστίκ (τον
οποίον, en passant, βλέπουμε συχνά τα καλοκαίρια, σε mood γνήσια αντικομφορμιστικό, να
φορεί όμορφα, κλασσικά πέδιλα σε γραμμή «χιαστί»), σχετικό σημείωμα, το οποίο
και αποδίδει την κλοπή στα μεγάλα συμφέροντα!
Διότι, πάντα σύμφωνα με το
συγκεκριμένο σημείωμα, ο Αβραμίδης, δημοσιογράφος το επάγγελμα, κει πάνω στη Β.
Ελλάδα από την οποίαν και ορμάται, προχωρά κατά καιρούς σε σημαντικές
αποκαλύψεις – ένας θεός ξέρει ποιες και πόσες! Επίσης, «έχει διακριθεί και
στους αγώνες για μια αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ3» – πράγμα καθόλου λίγο! Ακόμη, έχει
διδάξει «σε σχολείο με Ρομά» – επίτευγμα με τη δική του αξία! Επιπλέον, έχει
πάρει μέρος «στις πανεπιστημιακές κινητοποιήσεις ενάντια στα δίδακτρα και τις
αξιολογήσεις, κόντρα σε οικονομικά συμφέρονται, πρυτάνεις και μεγαλοκαθηγητάδες»
– γεγονός αναμφίβολα τολμηρό! Ακούγεται δε ότι έχει επιδείξει ιδιαίτερο ζήλο
και στις περίφημες κινητοποιήσεις των διοδίων του κινήματος «Δεν πληρώνω-Δεν
πληρώνω» – κατόρθωμα αναντίρρητα αξιέπαινο!
Έχει ενοχλήσει πολλούς, καταπώς
φαίνεται, ο πολιτευτής Αβραμίδης! Και άρα το μυαλό ολονών μας κάπου πάει
αναφορικά με την ταυτότητα των δραστών. Ποιος, λοιπόν, του έκλεψε το αυτοκίνητο;
Και γιατί; Το συγκεκριμένο, μάλιστα, όχημα, όπως διαβάζουμε με αμείωτο
ενδιαφέρον στην ίδια πάντα εφημερίδα, είναι παλαιό, άνω των τριάντα ετών, όπως
ταιριάζει, άλλωστε, στη φύση ενός κοινωνικοπολιτικού αγωνιστή. Άρα μηδαμινής αξίας. Κι έτσι,
αναπόφευκτα, τα ερωτήματα επανέρχονται με ιδιαίτερη δριμύτητα: Ποια συμφέροντα θέλησαν
να τρομοκρατήσουν τον πολιτευτή Αβραμίδη; Ποιες δυνάμεις επιδίωξαν
να τον φιμώσουν με την κλοπή του παλαιού του αυτοκινήτου; Ποια κέντρα, σε
τελική ανάλυση, επιβουλεύονται την ελευθερία της έκφρασης; Τα αδυσώπητα ετούτα ερωτήματα παραμένουν
ανοικτά· και θα παραμένουν ορθάνοιχτα, όσο το Κράτος δεν δίνει απάντηση στο
ερώτημα «ποιος έκλεψε το όχημα του Αβραμίδη;»· όσο ολιγωρεί και δεν προχωρεί σε
ουσιαστικές έρευνες για την πλήρη διαλεύκανση ετούτου του περίεργου, συνάμα δε
και αντιδημοκρατικού, αλλά οπωσδήποτε και σημαντικού περιστατικού. Έχουν γνώση οι φύλακες!