Η αποκατάσταση μιας «γκαστρωμένης»

Ο Κούλης έπραξε το καθήκον του· ο Άδωνις πότε;

Μόλις μάθαμε τα σχετικά νέα, οδηγηθήκαμε αβάδιστα σ’ ένα συμπέρασμα (που, όμως, το ξέραμε ήδη): μεγάλη καρδιά ο Κούλης· καλό παιδί. Αυτό, βέβαια, φαίνεται κι από την εξωτερική του εμφάνιση. Που μας δείχνει ότι ο νεαρός Κυριάκος είναι από κείνα τα παιδιά τα σεβαστικά. Που μιλούν στους γονείς τους στον πληθυντικό. Που αποφεύγουν τις σκανταλιές. Που φιλούν το χέρι των γεροντότερων. Που περνούν στο φανάρι απέναντι τους αόμματους.

Με το που έγινε αρχηγός, με αυτό το μεγαλείο ψυχής, τοποθέτησε, λοιπόν, και την αναξιοπαθούσα δεσποινίδα Ζαννή σε επιτελική θέση στον κομματικό μηχανισμό. «Αναπληρώτρια γραμματέας στρατηγικού σχεδιασμού» διορίστηκε η κοπέλα. Κι έτσι, έλαβε αποζημίωση για τις περιπέτειες στις οποίες την είχε εμπλέξει ο ανιψιός του Κυριάκου, Κωστάκης, με κείνη την υπόθεση της αθέλητης εγκυμοσύνης. Τότε που η απειρία οδήγησε τα δυο ενθουσιώδη παιδιά σε ταλαιπωρίες. Αποδεικνύοντας ότι στα θέματα του έρωτα η εμπειρία παίζει τον δικό της ρόλο. Και ότι μόνο παθαίνοντας μαθαίνεις. Πολλοί, εντούτοις, εμπάφιασαν από τέτοιες επιλογές και είπαν: «Πού θα καταντήσει αυτό το ταλαίπωρο κόμμα; Πάτο δεν έχει η παρακμή; Πόση ακόμη παιδικότητα, αφέλεια και απολιτικότητα να αντέξει κανείς;».

Μιλούν, όμως, χωρίς να ξέρουν ότι τέτοιες επιλογές, κι άλλες παρόμοιες που έγιναν ήδη, κι άλλες ακόμη που αναμένεται ασφαλώς να ακολουθήσουν, αποτελούν καλά υπολογισμένα στρατηγήματα του δαιμόνιου Κούλη, ώστε να παρουσιάσει στο εκλογικό σώμα στελέχη μέσου όρου προκειμένου να διασκεδάσει τις κατηγορίες για «ελιτισμό» (α λα γκρέκα πάντοτε) κι έτσι να ταυτίσει τον πολύ λαό με το κόμμα για να ανέλθει στην εξουσία.

Οι rookies της νέας ηγεσίας (όσο κι αν ετούτη η παραδοχή μπορεί και να εκπλήσσει) σκέφτονται – και σκέφτονται πολύ. Ειδικά ο επικεφαλής Κυριάκος μοιάζει εξαντλημένος από την πολλή και ασταμάτητη σκέψη. Και τούτη η αδιάκοπη δραστηριότητα έχει αρχίσει ήδη να δείχνει τα πρώτα αποτελέσματα· να αποδίδει καρπούς. Προς θεού μην τον υποτιμήσει κανείς τον Κυριάκο – θα κάμει μεγάλο λάθος! Εντάξει, μπορεί η εξωτερική του εμφάνιση να μην τον ευνοεί – να το παραδεχτούμε. Μπορεί ο πολιτικός του λόγος και το κοινοβουλευτικό του εκτόπισμα να σε εμποδίζει να τον πάρεις και πολύ στα σοβαρά – κι εδώ να συμφωνήσουμε. Να μην γεννά προσδοκίες για μεγάλα πράγματα (κάποιοι λένε ουδέ καν για μικρά) – κι αυτό να το κάνουμε δεκτό. Να τον βλέπεις να μοχθεί να παραστήσει τον κάργα από του βήματος της βουλής και να μειδιάς – και τούτο ακόμη να το συμμεριστούμε. Αλλά όπως φαίνεται επί τη βάσει των έργων τα φαινόμενα απατούν. Και ο Κυριάκος μοιάζει έτοιμος ανά πάσα στιγμή να σε εκπλήξει – να σε εκπλήξει ευχάριστα.

Μα η αποκατάσταση της δεσποινίδος Ζαννή δεν δείχνει νεποτισμό; Δεν δηλοί οικογενειοκρατία; Μπορείς να τοποθετείς σε θέσεις του κομματικού μηχανισμού μια πάσχουσα κόρη επειδή εγκαστρώθηκε κατά λάθος από τον ανιψιό σου; Είναι δυνατόν η απροσεξία, η απειρία, ένας υπερβολικός πόθος και ενθουσιασμός στο κάτω-κάτω ενός στενού συγγενούς σου, να οδηγεί την παθούσα σε θέσεις ευθύνης; Εμείς, όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, βλέπουμε με καλό μάτι μια τέτοια κίνηση-τοποθέτηση (στο ίδιο πνεύμα με την κίνηση του διορισμού Καρανίκα από τον άλλον αρχηγέτη). Γιατί δεικνύει παιδί με ήθος. Έναν νέο που σέβεται την οικογένεια – με τα σωστά και με τα λάθη της. Που τιμά τους δεσμούς αίματος. Και αποπειράται να αντιμετωπίσει ένα ανθρώπινο λάθος του ανιψιού του, του Κωστάκη, με τη μεγαλύτερη δυνατή ανθρωπιά. Άλλωστε, και τα δυο παιδιά, Κούλης και Κωστάκης, είναι καλά παιδιά, ευπρεπή. Με τη ζώνη τους, με τη χωρίστρα τους και με τα όλα τους. Τα βλέπεις και τα χαίρεσαι. Κι έτσι, ακόμη και στην περίπτωση που διαφωνείς με κάποιες επιλογές τους, δεν σου κάνει καρδιά να τα κακομεταχειριστείς. Από φόβο μη και σου μείνουν στο χέρι.

Ωστόσο, η συγκεκριμένη επιλογή, πέρα από την ώθηση που της έδωσε ο παράγων συγγένεια (ένας παράγων που παίζει ρόλο δυνατό σε αγροτοποιμενικές κουλτούρες σαν την δική μας), έχει και τα θετικά της. Γιατί η ενζενί Ζαννή δεν είναι απλώς μια κοπέλα που τηνε γκάστρωσε ο ανιψιός του αρχηγού· είναι και μια επιστημόνισσα – και μάλιστα, όπως λένε, δυνατή. Γεμάτη από ιδέες και απόψεις. Ιδέες και απόψεις καλές, στρατηγικές, ικανές να βγάλουν, οποτεδήποτε εφαρμοστούν, τον τόπο από το αδιέξοδο. Κι έτσι έχει αρχίσει και εκτιμάται από τη νεοδημοκρατική στελέχωση. Με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότερα στελέχη να αναρωτιούνται: «Τι λέει η Ζαννή; Πώς να κινηθούμε; Έδωσε γραμμή η αναπληρώτρια γραμματεύς;».

Και καλά ο Κούλης, με την τοποθέτηση Ζαννή έπραξε το δέον. Ο Άδωνις, όμως, γιατί δεν λειτουργεί με αντίστοιχο τρόπο; Γιατί δεν αποκαθιστά, με διορισμό στον κομματικό μηχανισμό, την Πέπη Τσεσμελή; Φτάνουν τις τελευταίες μέρες στ’ αφτιά μας βροχηδόν πληροφορίες δυσάρεστες (που δεν θέλουμε να πιστέψουμε) για την άλλοτε κραταιά τηλεπερσόνα. Πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες έχει (ξανα)μπει σε περιπέτειες· έχει (ξανα)μπλέξει. Κι αυτό –δεν θα το κρύψουμε– μας δυσαρεστεί. Πρώτον, για λόγους ανθρώπινους – είναι άσχημο για ένα κορίτσι να έχει τέτοιου είδους μπερδέματα. Κυρίως, όμως, για λόγους πολιτικούς – είναι κρίμα αυτές οι περιπέτειες να πλήξουν την πορεία του κόμματος, τώρα που έχει ξαναρχίσει να είναι ανοδική. Μόνο και μόνο επειδή κάποιοι συσχετίζουν Πέπη με τον Άδωνι. Γιατί όλοι έχουν ταυτίσει –καλώς ή κακώς– Άδωνι και Πέπη. Για λόγους αισθητικής: κι οι δυο τους είναι επίλεκτα στελέχη αυτού που ονομάζουμε trash – ο καθένας στο είδος του. Αλλά και η σχέση της Πέπης με τον αδελφό Γεωργιάδη (Αλέκο) βάζει αναγκαστικά τον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνι, θέλοντας και μη, στο παιχνίδι. 

Η λογική της συγγενικής ευθύνης ασφαλώς απάδει προς τα πιστεύω μας. Είναι αντιδημοκρατική. Ωστόσο, γίνονται κάποιοι συνειρμοί από τον απλό λαό μας. Κι εκεί ακριβώς αρχίζει και αναφύεται ένα πρόβλημα. Που αναγκάζει κι εμάς να προβούμε σε συσχετίσεις. Ο Άδωνις, με την αβελτηρία και απρονοησία που επιδεικνύει πάνω στο ζήτημα Πέπη, πλήττει τόσο το κύρος το δικό του όσο και αυτό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως· θέτοντας σημαντικά προσκόμματα στην μαζική υπερψήφισή του, ειδικά σε όσους είμαστε στο παραένα να του εμπιστευθούμε την ψήφο μας. Απαιτείται, λοιπόν, διορισμός το ταχύτερον δυνατόν και αυτού του πάσχοντος κοριτσιού στον κομματικό μηχανισμό. Κι αν η θέση της «αναπληρώτριας γραμματέως στρατηγικού σχεδιασμού» είναι καπαρωμένη, μια θέση στο γραφείο τύπου του κόμματος ή, έστω, στον τομέα των δημοσίων σχέσεων θαρρούμε ότι είναι μπορετό να βρεθεί.

/σχετικά άρθρα/
Άδωνις «Ελληνική Αγωγή» και Πέπη Τσεσμελή
Αήθης επίθεση στον Κώστα Μπακογιάννη για ένα εξώγαμο
Ποιος φοβάται το καρπενησιώτικο Κέντρο Δημοκρατίας «Παύλος Μπακογιάννης»;