Την εποχή που σύμπας ο κόσμος ετοιμάζεται να υποδεχθεί την Ανάσταση, την εποχή που δοξολογείται η ζωή λόγω Ανοίξεως, διάλεξε, κατά τραγική ειρωνεία, να δώσει ραντεβού με τον θάνατο ο γνωστός δημοσιογράφος και τηλεπαρουσιαστής Χρήστος Οικονόμου, σε ηλικία μόλις 88 ετών.
Ο Χρήστος υπήρξε ως άνθρωπος συμπαθέστατος και ως δημοσιογράφος επαρκέστατος. Είναι κρίμα που ο θάνατός του δεν έτυχε της δέουσας προβολής. Η Ιατρική ήταν αυτή που τράβηξε κατ’ αρχάς την προσοχή του, αλλά η δημοσιογραφία ήταν αυτή που εν τέλει κέρδισε την καρδιά του. Χαλκέντερος ρεπόρτερ, τίμησε όλα τα είδη ρεπορτάζ και όλα τα μέσα, ενώ αποκορύφωμα της επαγγελματικής του καριέρας πρέπει να θεωρηθεί η θητεία του στην τηλεόραση. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, παρέδωσε μαθήματα δημοσιογραφίας και ήθους μέσα από τον κρατικό δίαυλο, ενώ προηγουμένως είχε δώσει τα επαγγελματικά του διαπιστευτήρια ως συντάκτης πλήθους εφημερίδων. Το πλατύ κοινό τον γνώρισε κυρίως ως τηλεοπτικό παρουσιαστή ψυχαγωγικών εκπομπών – εκπομπών μιας άλλης εποχής και αισθητικής: Γράμματα και Αριθμοί, Σάββατο Μία και Μισή (μαζί με την – μετέπειτα προσχωρήσασα στον Μητσοτακισμό, αν και αριστερής προελεύσεως – Νίτσα Λουλέ-Θεοδωράκη, και την – debutante τότε – Σεμίνα Διγενή) ήταν οι βασικοί σταθμοί της τηλεοπτικής του πορείας, ενώ παρουσίασε και πλήθος εκδηλώσεων ως άλλος Άλκης Στέας. Τα τελευταία χρόνια της καριέρας του τα αφιέρωσε σε ταξίδια στις ΗΠΑ και συνεχή ρεπορτάζ με επίκεντρο πρωταγωνιστές της μεγάλης τηλεοπτικής επιτυχίας της εποχής, Τόλμη και Γοητεία.
Ο Χρήστος διακρίθηκε, όπως ίσως δεν είναι σήμερα πολύ γνωστό, και ως δεινός πολεμικός ανταποκριτής, ενώ εντύπωση έκανε το άψογο στυλ της ενδυμασίας του κατά τη διάρκεια των ανταποκρίσεων, αφού εμφανιζόταν συνηθέστατα με κομψό μπεζ σακάκι τύπου «σαφάρι». Γενικώς, όμως, η προσοχή σε θέματα στυλ και κομψότητας ήταν αυτό που κέρδιζε την προσοχή του κοινού. Εμφανιζόταν πάντοτε κομψά ενδεδυμένος, είτε με κοστούμι είτε με blazer και παντελόνι, με προτίμηση στα άνετα φαρδιά πέτα και στα παντελόνια καμπάνα. Ενίοτε τιμούσε και το γιλέκο (πάντα μέσα από το σακάκι και ποτέ σκέτο). Το μεταξωτό φουλάρι σπάνια έλειπε από το στέρνο του, δεμένο με περισσή χάρη, ενώ τα πόδια του κάλυπταν συνήθως κομψά δερμάτινα μποτίνια, εξαιρετικής ποιότητας. Και στα ζητήματα coiffure, όμως, ο Χρήστος δεν έμενε πίσω. Άφηνε πάντα τα (γκριζόλευκα) μαλλιά του μακριά, να τα χαϊδεύει ο αέρας, ενώ μακριές πυκνές φαβορίτες και ένα διακριτικά ψαλιδισμένο μουστάκι διαδραμάτιζαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπόθεση facial hair.
Η αρχοντιά, το παράστημα και το μπρίο του Χρήστου αποτελούσαν μερικά μόνο από τα ελκυστικά χαρακτηριστικά του που τον καθιστούσαν αγαπητό όχι μόνο στο τηλεοπτικό κοινό, αλλά και στις γυναίκες. Είναι γνωστό ότι ο αποδημήσας είχε τεράστια επιτυχία στο «ασθενές φύλο» και πολλές ευειδείς κυρίες σφάζονταν στα πόδια του. Δεν είναι τυχαίο ότι ερωτεύθηκε και νυμφεύθηκε το διάσημο μοντέλο της εποχής Αντουανέτα Ροντοπούλου (Μις Ελλάς 1975), την οποίαν τόσοι και τόσοι άρρενες ποθούσαν διακαώς και διεκδικούσαν φανατικώς. Η κυρία Ροντοπούλου, μάλιστα, διατηρούσε και διάσημη σχολή μανεκέν, στην οποίαν εργαζόταν ως γραμματέας και η μετέπειτα σύζυγος του προέδρου Καρατζαφέρη, η (ανυπόφορη και ογκωδέστατη) κυρία Βένη. Ο γάμος υπήρξε σε γενικές γραμμές ανέφελος, χωρίς, όμως, να λείπουν και κάποια καβγαδάκια, τα οποία και πύκνωναν διαγενομένου του χρόνου… Υπήρξαμε, μάλιστα, αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες περιστατικού, όπου ένα καβγαδάκι μεταξύ των δυο συζύγων είχε προκληθεί δι’ ασήμαντον αφορμήν: Η Αντουανέτα είχε αγοράσει από κατάστημα του ιστορικού κέντρου των Αθηνών τρία ζευγάρια μάλλινες κάλτσες για τον Χρήστο, οι οποίες, όμως, εξ επόψεως μεγέθους, δεν ικανοποιούσαν και τόσο τον απαιτητικό δημοσιογράφο.
Ενδεχομένως το κυριότερο χαρακτηριστικό του Χρήστου Οικονόμου κατά τη διάρκεια της πολυετούς καριέρας του υπήρξε η εκλεκτική σχέση που διατηρούσε με το χιούμορ – ένα χιούμορ, πάντως, αρκετά αμφιλεγόμενο, αμερικάνικου τύπου, που δεν άρεσε πάντα στο κοινό, ενώ πολλοί του χαρακτήριζαν ακόμη και ως… κρύο. Πάντα με ένα τέτοιο ανέκδοτο έκλεινε κάθε του τηλεοπτική παρουσία ο διακεκριμένος τηλεπαρουσιαστής, ενώ ανέκδοτα τού ζητούσαν πολλοί θαυμαστές του ακόμη και όταν τον συναντούσαν στον δρόμο. Ο Χρήστος, ευγενέστατος, είχε έναν καλό λόγο (κι ένα ανέκδοτο) για όλους, εκτός και αν καταλάβαινε ότι η προσέγγιση είναι ειρωνική ή χλευαστική, οπότε ο τηλεπαρουσιαστής μπορούσε, χωρίς δεύτερη σκέψη, να γίνει και επιθετικός. Όταν λ.χ. κάποιος εποχούμενος, προ αμνημονεύτων ετών, σταμάτησε δίπλα του σε φανάρι, του έκανε σήμα να ανοίξει το παράθυρο της γνωστής Pontiac (!!!) που οδηγούσε ο εκκεντρικός δημοσιογράφος και με ειρωνικό ύφος του είπε «Οικονόμου, πες μας ένα ανέκδοτο», η φράση «Άντε γαμήσου ρε μαλάκα» ακούστηκε από το εσωτερικό του εντυπωσιακού σπορ αυτοκινήτου. Αλλά αυτός ήταν ο Χρήστος Οικονόμου! Μπορούσε να σταθεί με την ίδια άνεση σε ένα σαλόνι, αλλά και στο πεζοδρόμιο. Θα τον θυμόμαστε με συγκίνηση και αγάπη, τόσο ως μεγάλο σκαπανέα της τηλεοράσεως, όσο και ως character. Χρήστο Οικονόμου, αιωνία σου η μνήμη…
