Ο Κύρτσος κατράμι...

Δημοσιογράφος δεινός. Αναλυτής από τους λίγους. Αλλά και εργατικός. Και ευφυής (παράδοξο για επαγγελματία δημοσιογράφο). Ο χαρακτήρας του, βέβαια, δεν είναι πολύ καλός, ενώ χαρακτηριστική είναι η υπέρμετρη φιλοδοξία, σκληρότητα και εγωπάθειά του. Ποιος, όμως, που επιδιώκει την επιτυχία, σε αυτό το επάγγελμα, είναι αμέμπτου ήθους και χαρακτήρος; Έχει, μόνο, ένα μικρό βίτσιο - ένα μεράκι που καταδεικνύει τον ναρκισσισμό του, την κακή σχέση του με τον Χρόνο και, εν τέλει, την βαθύτερη επιφανειακότητά του (καλά κρυμμένη μέσα από την "έγκυρη" και "τεκμηριωμένη" δημόσια παρουσία του): βάφει τα μαλλιά του! Εδώ, μάλιστα, μιλάμε για βάψιμο σκληρό, ανένδοτο, απόλυτο. Σκούρο μαύρο. Κατάμαυρο. Κατράμι! Το χρώμα αυτό δεν του πηγαίνει, γιατί, πρώτον, δεν δείχνει φυσικό και, δεύτερον, τον αγριεύει! Αλλά, φευ, δεν το βλέπει. Εκείνο που τον κόφτει είναι ότι κοιτάζεται στον καθρέφτη και βλέπει κατάμαυρη κόμη. Φαντασιώνεται (και αυτός) ότι είναι νέος. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, χρησιμοποιεί την ίδια μάρκα και απόχρωση βαφής με τον συνάδελφό του Αλέξανδρο Βέλιο. Μην εκπλαγείτε, εάν αυτή η "σύμπτωση" έχει προέλθει κατόπιν συνεννοήσεως. Οι ρεπόρτερ μας ερευνούν το σημαντικό αυτό θέμα και θα επανέλθουμε. "Μαύρο χρώμα μπογιάς, σαν το χρώμα της ψυχής του" σχολίασε νεαρός συνεργάτης της City Press. Να τον πιστέψουμε;