Friday, June 25, 2010

Δημητράκης ο Πολιτευόμενος: Η μικρή ιστορία ενός κατά φαντασίαν Μεγάλου


 
Αρκαδία και σάμαλι
 Η Αρκαδία δεν θα είχε, διαχρονικά, την φήμη που την ακολουθεί (et in Arcadia ego κλπ.…) εάν, εκτός από την ειδυλλιακή ομορφιά, δεν γεννούσε και κάμποσους μεγάλους. Ο Δημήτρης Λάμπρου Αβραμόπουλος είναι, αναμφίβολα, ένας από δαύτους (άλλοι μεγάλοι αρκάδες, ενδεικτικά, ο Πέτρος Τατούλης, ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος, ο Γρηγόρης Μιχαλόπουλος και πάει λέγοντας…). Ο Δημήτρης είναι κατά το ήμισυ βέβαια Αρκάς, αφού το άλλο του πόδι, απ' την πλευρά του πατέρα του, πατάει στην ένδοξη Ηλεία, και πιο συγκεκριμένα στη Ζαχάρω (άλλος πλούτος εκεί…). Παιδί φτωχής οικογένειας ο Δημήτρης. Η οικογένεια του χωροφύλακα πατέρα δύσκολα τα έφερνε βόλτα. Δεν έμενε άλλη επιλογή από την αναζήτηση καλύτερης τύχης στην πρωτεύουσα. Θαμπώθηκε ο μικρός Δημήτρης από τα φώτα και τη λάμψη «της πόλεως των Αθηνών» (όπως θα αναφερόταν στην πρωτεύουσα, πολλά χρόνια αργότερα). Αποφάσισε να την κατακτήσει. Ταπεινής προέλευσης, όμως, και ο στόχος φαινομενικά δύσκολος. Στο σχολείο της Πλάκας (όχι αναγκαστικά και της πλάκας – παρά την παρουσία του Δημήτρη…), στο οποίο μαθήτευσε, ο νεαρός Αρκάς έδωσε τα διαπιστευτήριά του: μεθοδικός αλλά φοβικός, μέτριας ευφυΐας αλλά οργανωτικός, συμπλεγματικός αλλά φιλόδοξος. Οι συμμαθητές της εποχής, πάντως, δεν έχουν έντονες αναμνήσεις από τον μικρό Δημήτρη. Δεν είχε διακριθεί πουθενά – ούτε στα μαθήματα, ούτε στο παιχνίδι (για τα κορίτσια, άσε καλύτερα…). Περισσότερο – θυμούνται και αποκαλύπτουν κάποιοι συμμαθητές του, όσοι τέλος πάντων τον θυμούνται έστω και αμυδρά – την προσοχή του κέρδιζε το περιεχόμενο του κυλικείου και περί αυτού συζητούσε (αν ήταν φρέσκο το ατομικό τσουρεκάκι και το σάμαλι, αν ήταν ακριβές ή τραγανές οι τυρόπιτες κλπ.). «Βαρετό παιδί από τότε ο Δημήτρης, που να πάρει... Πώς ήταν έτσι αυτό το παιδί… Καθαρός, καλοχτενισμένος, αλλά εξαιρετικά άνευρος, κοινότοπος και ανιαρός. Από τότε έδειχνε αυτά τα χαρακτηριστικά που τον χαρακτηρίζουν ίσαμε σήμερα…», θα θυμηθεί (όχι με ιδιαίτερη νοσταλγία) παλαιός συμμαθητής του. «Ο κλασσικός, τυπικός σπασίκλας του σχολείου ήτανε, χωρίς ιδιαίτερες επιδόσεις, αλλά με έντονη επιθυμία να τα έχει με όλους καλά και διψασμένος για κοινωνική αποδοχή και διάκριση. Ήθελε, μάλιστα, πολύ να αρέσει και στους δασκάλους του, να του λένε ένα "μπράβο Αβραμόπουλε", να του χαϊδεύουν, στοργικά πολύ, το κεφάλι», προσθέτει με ειλικρίνεια ο συνομιλητής μας. Comme il faut, συμβατικός, υποτακτικός, «θεσμικός» (το «καλό παιδί» του σχολείου) – έδειχνε από νωρίς που θα καταλήξει/καταντήσει…  

 
Η φιλοδοξία φουντώνει
Στη Νομική μπήκε ο Δημήτρης, μετά την, χωρίς αναλαμπές, περάτωση των δευτεροβάθμιων σπουδών. Και ετοιμαζόταν για μεγάλα πράγματα. Λάμψη και καταξίωση ήθελε. Να τον βλέπουν οι άλλοι και να τον σέβονται, να τον υπολογίζουν – «να του βγάζουν του καπέλο», όπως έλεγαν και στο χωριό του, το Ελληνικό Αρκαδίας. Τότε ήταν που άρχισε να ασχολείται λίγο και με τη μόδα ο Δημήτρης. Ένιωσε το ενδιαφέρον του για την εξωτερική του εμφάνιση να φουντώνει. Άφησε μακριά τα μαλλιά του, ενώ εθέλγετο κάθε που τα έβλεπε να ανεμίζουν, όταν του τα χάιδευε γλυκά ο αέρας από το ανοικτό παράθυρο του τρόλεϊ που χρησιμοποιούσε ο νεαρός φοιτητής για τις μετακινήσεις του. Έδωσε βάση και στην ενδυμασία του. Αγαπούσε τα παντελόνια καμπάνες, τα πουκάμισα με μεγάλους μυτερούς (ή και στρογγυλούς) γιακάδες και ανοιχτά στο στέρνο, τα στενά εφαρμοστά πουλόβερ και τα μυτερά σκαρπίνια με ενισχυμένα τακούνια (σαν αυτά που φόραγε κρυφά ο υιός Καλογερόπουλος και που πέταγε από το παράθυρο ο πατέρας Διαμαντόπουλος στο «Μάθε Παιδί μου Γράμματα»), ενώ δεν έλεγε όχι και στα πέδιλα κατά τη διάρκεια του θέρους – ένας κομψός, με λίγα λόγια, νέος της εποχής... Αχώριστες του είχαν γίνει οι κασέτες που συνέλεγε, με επιλεγμένα λαϊκά τραγούδια, τα οποία και συνήθιζε να σιγοτραγουδά με τις παρέες στις κοντινές εκδρομούλες και στα αυτοσχέδια πάρτυ που σκάρωνε, παίζοντάς τες στο φορητό μαύρο κασετόφωνο που είχε αγοράσει με τις οικονομίες του ο μερακλής Δημήτρης. Τα έντονα συμπλέγματα μειονεξίας, όμως, συνέχιζαν να ταλανίζουν την γεμάτη φιλοδοξίες καρδιά του διψασμένου Αρκά. Με αυτές τις σκέψεις, με αυτόν τον πόθο, έδωσε, μετά από χλιαρές και χωρίς κανένα ιδιαίτερο στίγμα πανεπιστημιακές σπουδές, στο διπλωματικό σώμα. Και τα κατάφερε! Έτριψε παντελόνια πολλά στο διάβασμα (πίνοντας, παράλληλα με το διάβασμα, και τις αγαπημένες του πορτοκαλάδες για να καρδαμώνει, ενώ του κρατούσαν πάντοτε καλή παρέα οι λατρεμένες του κασέτες που τις έπαιζε, μέρα-νύχτα, στο αγαπημένο του κασετόφωνο), αλλά το καύσιμο που τον ενεργοποιούσε ήταν ο πόθος του να γίνει επιτέλους «κάποιος». «Δεν ήθελε να είναι “ο γιος του μπασκίνα», εκμυστηρεύεται φίλος του από εκείνα τα χρόνια. «Ήθελε λάμψη, καταξίωση, αναγνώριση. Γυάλιζε το μάτι του για σεβασμό...», προσθέτει. Και ποιος δρόμος θα ήταν ο πιο κατάλληλος, με βάση την ψυχοσύνθεση του Δημήτρη; Μα φυσικά η διπλωματία, το σώμα των «μπάτλερ πολυτελείας». Μπαίνοντας στο διπλωματικό σώμα, ήταν η πρώτη φορά που ο νεαρός επαρχιώτης άρχιζε να αποκτά κάποια αυτοπεποίθηση. Μουλωχτός λόγω ανασφάλειας και μειονεξίας μέχρι τότε, άρχιζε λάου-λάου να ξεμυτίζει από τη φωλιά του… Μεθοδικός και εργατικός αλλά και τερατώδης κόλακας και «προσκολληματίας», όπως παραδέχονται πολλοί συνάδελφοί του, τα κατάφερε άριστα στην τέχνη της αναρρίχησης. Ήταν αποφασισμένος «να πετύχει» με κάθε τρόπο. Επί της ουσίας, πάνω στο αμόνι της δουλειάς, ο Δημήτρης δεν έδειξε πολλά πράγματα· στα της προσκολλήσεως, όμως, διαπρέψας. Το ανελέητο γλείψιμο (πώς, αλήθεια, μπόρεσε και παρήγαγε ακατάπαυστα τέτοιες ποσότητες σιέλου;) τον έφερε στους προθαλάμους της εξουσίας, μετά από μια μέτρια, και χωρίς κανένα ιδιαίτερο στίγμα, θητεία στη Λιέγη και τη Γενεύη. Ο Μητσοτάκης τον πήρε υπό την προστασία του. Και έτσι προσέφερε υπηρεσίες στην Αγία Οικογένεια – πολυποίκιλες υπηρεσίες, τόσο στον αρχηγό του όσο και στην κόρη του… Μέχρι διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του Πρωθυπουργού έφθασε ο Δημήτρης, ενώ λέγεται ότι, όταν του ανακοινώθηκε η θέση, επί δυόμιση ημέρες έμεινε ξάγρυπνος λόγω υπερέντασης (άλλοι ισχυρίζονται ότι τον έπιασε πυρετός 38 μισό…). Άλλο εάν μετά λειτούργησε με αχαριστία και απονιά προς τους ευεργέτες του. «Εμείς το κάναμε άνθρωπο αυτό το ασήμαντο χωριατόπαιδο και να το ευχαριστώ…», λέει, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, ακόμη και σήμερα, η κυρία Μαρίκα, στολίζοντας και με πρωτότυπα κοσμητικά επίθετα τον Δημήτρη, τον οποίον, όμως, παλαιότερα, προόριζε ακόμη και για… γαμπρό της! Οσφυοκαμψία ναι, και μάλιστα μπόλικη, αλλά ο εγωισμός του νεαρού επαρχιώτη δεν του επέτρεπε να γίνει σώγαμπρος και με τη βούλα. Αφού, λοιπόν, πέρασε κάμποσο καιρό δίπλα στην Οικογένεια, ο Δημήτρης πονηρεύθηκε. Κι άξαφνα είπε: «Γιατί αυτοί και όχι εγώ; Μπορώ κι εγώ να γίνω πρώτο βιολί, να πάψω να είμαι βαστάζος. Όχι άλλο κομπάρσος!». Κάπου εδώ αρχίζει το κυρίως μέρος της ξεκαρδιστικής παράστασης…  


Αποκατάσταση και μπανανόφλουδες
Ο Δημήτρης το ήξερε από νωρίς. Εάν ήθελε να έχει καλές προοπτικές στον στίβο της πολιτικής, έπρεπε να νοικοκυρευτεί. Αποφάσισε να βρει νύφη. Και φυσικά όχι μια απλή κοπέλα, της δικής του καταγωγής, αλλά κάποια που θα μπορούσε να τον βοηθήσει ουσιαστικά. Διπλός ο στόχος του: η μέλλουσα νύφη έπρεπε να μπορεί να του χαρίζει ηρεμία στο σπίτι, αλλά και ένα κάποιο λούστρο για τις επαγγελματικές δραστηριότητες. Κατέληξε, λοιπόν, στην (κατά πολύ νεότερή του) Βίβιαν (Σπανούδη). «Τον Δημήτρη δεν τον ενδιέφεραν ποτέ οι γυναίκες» θα μας εκμυστηρευθεί κάποιος που τον γνωρίζει καλά. «Υπέθετα ότι θα ήταν εγκρατής. Τι άλλο να πω… Ίσως και το μυαλό του να την επικεντρωμένο στην επαγγελματική και κοινωνική του ανέλιξη. Του είχε γίνει εμμονή αυτό του Δημήτρη...», θα προσθέσει. Δεν είναι, ίσως, ευρέως γνωστό ότι ο Δημήτρης επέλεξε την Βίβιαν ορθολογικά, αλλά ελάθεψε (και εδώ). Πώς έγινε αυτό; Μα ενόμιζε ότι η μέλλουσα σύζυγός του ήταν εύπορη. Την είχε σταμπάρει, είχε ρωτήσει κρυφά για το ποιόν της και είχε πληροφορηθεί ότι η νεαρή Βίβιαν έμενε στα Β. Προάστια, ήταν απόφοιτη του Μωραϊτη – είχε, με μια κουβέντα, όλα αυτά που έψαχνε ο ανασφαλής και φιλόδοξος Δημήτρης για να τα προσθέσει στο κάδρο της ζωής του. Του είχαν λείψει στη ζωή τα χρήματα και – πως να το κάνουμε – μια γερή προίκα δεν θα έπεφτε άσχημα στον φτωχοδιάβολο που σχεδίαζε πολιτική καριέρα. Χρειαζόταν και τον γάμο, γιατί ήξερε ότι πολιτική καριέρα, όντας ανύπαντρος, ήταν δύσκολο πράμα – πώς να αντιμετωπίσεις τις συνήθεις κακοήθειες του κόσμου;.. Σκέφτηκε ότι η Βίβιαν, συν τοις άλλοις, θα του παρείχε και την οικονομική άνεση, την απελευθέρωση από την μέγγενη των οικονομικών πιέσεων και βιοτικών αναγκών που του έσφιγγαν τον λαιμό σαν τανάλια. Χρησιμοθήρας σε όλα ο Δημήτρης. Και στον γάμο. Την πάτησε, όμως, καθώς η Βίβιαν αποδείχθηκε τελικά… άνευ ρευστού. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που την πάτησε, σε μια βασική του επιλογή, ο Δημήτρης. Δεν επρόκειτο, όμως, να είναι και η τελευταία, καθώς, έκτοτε, θα πατήσει πολλές μπανανόφλουδες και θα βρεθεί, φαρδύς-πλατύς στο πάτωμα (μεταφορικά και κυριολεκτικά).

   
«Ο Δημήτρης Δήμαρχος»
Τα ταλαιπωρημένα (από το διάβασμα) οπίσθια του Δημήτρη κατάφεραν να ζεστάνουν την δημαρχιακή καρέκλα, κυρίως χάρη στη μπουνταλοσύνη του ανθυποψηφίου του, Θ. Πάγκαλου. Η κατ’ εξακολούθηση χρήση της φράσης «ο κύριος Τίποτα», που εξετοξεύετο μέρα-νύχτα στα μούτρα του Δημήτρη, λειτούργησε αυτεπιστροφικώς, σκάζοντας με θόρυβο στο πρόσωπο του παχύσαρκου οινοκαλλιεργητού-πολιτικού. Έτσι αρχίζει μια γερή καριέρα για τον Δημήτρη – μια καριέρα που θα κρατήσει κάμποσα χρόνια, προτού φτάσει στη σημερινή παρακμή της. Στον Δήμο της Αθήνας, ο Δημήτρης θα μείνει στις μνήμες των πολιτών για τα άθλια οικονομικά του δήμου και τη βρώμα της πόλης, για τα κάγκελα («κ. Καγκελόπουλο» τον αποκαλούσαν οι δημότες…), για τους πράσινους φανοστάτες-απομίμηση των παλαιών, για τα σιντριβάνια (με τις μαρμάρινε μπάλες), για το πιο μεγάλο (και πιο κακόγουστο) χριστουγεννιάτικο δένδρο της Ευρώπης, καθώς και για τις εντυπωσιακές λιβρέες με τις οποίες αποφάσισε να ντύσει το προσωπικό του δήμου για να είναι αισθητικά συμβατό με το μεγαλείο του δημάρχου (καημένε Δημήτρη…). Κάποιος, μάλιστα, δημότης (ο κύριος Θανάσης Κ.), σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, προσέφυγε δικαστικώς εναντίον του Δήμου και του Δημήτρη, γιατί ο συνεχής ήχος του ρέοντος ύδατος από ένα σιντριβάνι που είχε τοποθετήσει ο δήμαρχος σε πλατεία κάτω ακριβώς από το μπαλκόνι του, τού προκαλούσε ασυγκράτητη ούρηση… Φίλος του Δημήτρη από τα παλιά, αποδίδει την εμμονή του δημάρχου με τα σιντριβάνια, στο γεγονός ότι στο σπίτι του, για πολλά χρόνια, στερήθηκε τον μπιντέ (κάποιοι ισχυρίζονται και το ντους)… Δύσκολο, βέβαια, να γίνει πιστευτή μια τέτοια ερμηνεία… Για γέλια και για κλάματα η δημαρχιακή του θητεία, που φόρτωσε στις πλάτες των πολιτών και δυσβάσταχτα χρέη τα οποία ακόμη αποπληρώνουμε, αφού ο Δημήτρης θέλησε να μεγαλουργήσει με ξένα κόλλυβα. Αμίμητες οι παραστάσεις του κάθε μέρα, κυρίως, όμως κατά την επίσκεψη διαφόρων αξιωματούχων και ανθυποαξιωματούχων από τα εξωτερικά. Εκεί ο Δημήτρης τα έδινα όλα, παίζοντας με αξιοθαύμαστο ζήλο τον ρόλο που από μικρό παιδί ελιμπίζετο.


Την εποχή, μάλιστα, που ο Σάμαρανκ, το Σεπτέμβριο του ’97 στη Λωζάνη, θα ανεκοίνωνε το περίφημο «Athens», θα θαυμάζαμε, από τηλεοράσεως, τον ανυπέρβλητο Δημήτρη, με το λευκό-κρεμ σακάκι του, να χοροπηδάει σαν ουραγκοτάγκος από χαρά, έχοντας δίπλα του την αντίστοιχης πορείας και ψυχοδομής κυρία Γιάννα (χωριατοπούλα και φιλόδοξη κι αυτή), καθώς και τον δουλοπρεπή μυστακοφόρο υφυπουργό αθλητισμού κ. Φούρα (νυν δήμαρχο Πατρέων, άνευ μύστακος πλέον, αλλά πάντα με την ίδια διαχρονική ξινίλα στο ύφος, που μερικοί απέδιδαν – εκ των πραγμάτων λανθασμένα – στο μουστάκι που τον «τσίμπαγε»… Λάθος, αφού το ίδιο ξινό ύφος έχει και τώρα, ξυρισμένος… Μάλιστα, ο Φούρας, που καθόταν ακριβώς πίσω από τον Δημήτρη, έχει εκμυστηρευθεί ότι, αμέσως μετά την ανακοίνωση, με το που τινάχτηκε ο Δημήτρης να πανηγυρίσει, κάτι μύρισε…).


Τραγούδια, διευθύνσεις ορχήστρας, γυροβολιές κλπ. κλπ. – τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από εκείνη τη θρυλική (και 100% ελληνική…) περίοδο του Δημήτρη. «Ο Δημήτρης Δήμαρχος» υπήρξε μια παράσταση που, αν μη τι άλλο, άξιζε τα λεφτά της – τα λεφτά μας…  

 
«Ο Δημήτρης Αρχηγός»
Το τεράστιο Εγώ του Δημήτρη δεν του επέτρεπε τίποτε λιγότερο από την αρχηγία. Δεν ήταν – το ήξερε καλά – φτιαγμένος από εκείνο το υλικό που είναι φτιαγμένοι «hoi polloi», όσοι δηλαδή προορίζονται για να ακολουθούν. Εκείνος προοριζόταν για να ηγείται! Το ΚΕΠ (που ιδρύεται στις 13 Μαρτίου του 2001), με σήμα τις δύο τεμνόμενες χρυσές βέρες, ήταν η αναπόφευκτη εξέλιξη, στη λογική της εξαργύρωσης μιας πανθομολογούμενης δημοφιλίας (το κοινό κυρίες και κύριοι, το κοινό…).. Πάντοτε η ελαφρότητα οδηγεί σε απονενοημένες ενέργειες και ο ελαφρύς Δημήτρης δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Όσοι ήσαν κοντά στον Δημήτρη στο τολμηρό αρχηγικό του βήμα, έχουν να λένε ότι τα γραφεία του νεότευκτου κομματιδίου γέμισαν από γραφικότατους συμπατριώτες μας: απόκληρους της πολιτικής, δυσαρεστημένους κάθε είδους, υποψήφιους Δελαπατρίδηδες, Νίκους «έλλειψα ποτέ από κοντά σου» Αναγνωστόπουλους, wannabe μικρούς Αβραμόπουλους και τα ρέστα. Λέγεται ότι μόλις ο Δημήτρης ο Πρόεδρος είδε τι φυράματος ήσαν οι πρώτοι πιστοί, τράβαγε τα (φρεσκοβαμμένα) μαλλιά του. Τον Ιούνιο του 2002, ενάμιση μόλις χρόνο μετά και χωρίς να δοκιμαστεί στην κάλπη, το κόμμα κατέβασε ρολά και ο αποτυχημένος Δημήτρης ξαναγύρισε, μετ’ ου πολύ, στην πολιτική υπαλληλία...



 
«Ο Δημήτρης Υπουργός»
Αφού φίλησε κατουρημένες ποδιές για να επιστρέψει στη ΝΔ, ο Δημήτρης, με τη νίκη του κόμματός του, τοποθετήθηκε από τον αρχηγό του στο Υπουργείο Τουρισμού. Εκεί, ομολογουμένως, κάτι έκανε – και αυτό γιατί πρόκειται για ένα υπουργείο της πλάκας και της δουλοπρέπειας, της θεσμοποιημένης γκαρσονοποίησης της χώρας, τόσο συμβατό με την ψυχοδομή του Δημήτρη. Χαιρόταν σαν μικρό παιδί τότε, θυμούνται συνεργάτες του... Ταξίδια, επαφές, συναντήσεις, χειραψίες, ομιλίες άνευ περιεχομένου σε λαμπερές εκδηλώσεις, κοκτέιλς – τι άλλο ήθελε από τη ζωή ο ελαφρολαϊκός πολιτευόμενος;.. Στο Υπουργείο Υγείας, όμως; Εκεί (που τον έστειλε εξορία, σε ένα κρεσέντο διεστραμμένου χιούμορ και εκδικητικότητας, ο πρωθυπουργός του, που πάντα γέλαγε με την περίπτωσή του), τα έκανε μούσκεμα ο Δημήτρης. Γιατί εκεί θέλει γερό πολιτικό μανατζάρισμα και ο Δημήτρης δεν ήταν για τέτοια… Ακούστηκαν πολλά «στους ανά την επικράτεια καφενέδες» για κατασπατάληση πόρων, διασπάθιση δημοσίου χρήματος και άλλα παρόμοια. Εάν δεν γνωρίζαμε την πάστα του ανδρός (την φτιαγμένη από στέρεα, αγνά υλικά), θα κινδυνεύαμε να τα πιστέψουμε. Αλλά εμείς, που γνωρίζουμε καλά τον άνδρα, αρνούμαστε να πιστέψουμε σε παρόμοιες κακοήθειες. Πέραν της πανθομολογούμενης ακεραιότητάς Του και για έναν επιπλέον λόγο: γιατί ο Δημήτρης δεν ενδιαφέρεται για το χρήμα. Καθόλου – ειδικά για το δημόσιο, το οποίο σέβεται μέχρι δεκάρας. Το σωστό να λέγεται. Ίσως, μάλιστα, και επειδή οι φήμες έφτασαν, ως φαίνεται, στα αυτά και του ιδίου του Δημήτρη, κατά την τελετή παράδοσης-παραλαβής στο Υπουργείο Υγείας, εφρόντισε, αποστομωτικά, να δώσει την δική του απάντηση: «Δεν κλέψαμε!» δήλωσε επισήμως – και πήγε η καρδιά όλων στη θέση της. Αναστέναξαν οι διάφοροι προμηθευτές ιατρικού και φαρμακευτικού υλικού επί υπουργίας Δημήτρη. Βόγκηξαν από την αυστηρότητα του ανδρός. Κανένας τους δεν μπορούσε να δει, ούτε καν στα πεταχτά, τον άτεγκτο υπουργό – πόσο μάλλον να κάνει μαζί του την οιανδήποτε συναλλαγή. Με το ίδιος σθένος είχε αντισταθεί και στις πιέσεις των διαφημιστών – τόσο στο Υπουργείο Υγείας όσο και στο Τουρισμού. Αφού ο αρμόδιος συνεργάτης του, Αλέξης Ζορμπάς, είχε να το λέει: «Πώς ανθίσταται έτσι ο Υπουργός στις πιέσεις! Βράχος κανονικός!.. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχει τέτοιο σθένος…». Ο τίμιος δρόμος είναι πάντοτε ένας δρόμος μοναχικός, Δημήτρη, όπου κανείς δεν σε καταλαβαίνει – ούτε καν οι στενοί σου συνεργάτες… "Και τότε πώς έκανε λεφτά;" , αναρωτιούνται πολλοί. Μάλλον ξεχνούν την νοικοκυροσύνη (αγαπημένη λέξη του Δημήτρη) και την αποταμίευση... Υπάρχουν και τέτοιοι τρόποι, παιδιά, αν κάποιος είναι οικονομολόγος (όπως έλεγαν τον οικονόμο, παλαιά)... Επί Αβραμόπουλου, πάντως, τα χρέη των νοσοκομείων εκτοξεύθηκαν στα ύψη. Αντιθέτως, η ποιότητα των ιατρικών υπηρεσιών έπιασε πάτο. Η ηθική, όμως, ηθική! Ποιος ξέρει… Μερικές φορές η ανιδιοτέλεια, η ικανότητα και η ηθική ακεραιότητα φαίνεται πως δεν αποτελούν, ντε και καλά, εγγύηση και για μια επιτυχή διοίκηση…  


Θα (ξανα)γίνω Αρχηγός!
Αργότερα, ο Δημήτρης πίστεψε ότι ήρθε η ώρα του για τα πραγματικά Μεγάλα… Έκρινε ότι είχε έλθει η ώρα για να διεκδικήσει ξανά μια αρχηγία – της ΝΔ αυτή τη φορά. «Τώρα Υπουργός. Και μετά Πρωθυπουργός!» έλεγε στους φίλους του. Στόχος ζωής η αρχηγία. Έλεγε σε όλους ότι την είχε στο τσεπάκι. Εκφραζόταν υποτιμητικά για τον Καραμανλή. «Δεν με ακούει. Κάνει του κεφαλιού του. Δεν κάνει για πρωθυπουργός ο άνθρωπος…», έλεγε και ξανάλεγε ο υπουργός Δημήτρης. Την Ντόρα την υπολόγιζε, αλλά πίστευε ότι, ως νεοφιλελεύθερη, «δεν μπορεί να κερδίσει ένα καραμανλικό κατά βάση κόμμα». «Έχω την στήριξη του Καραμανλή» έλεγε, βεβαιώνοντας ότι του έχει εγγυηθεί σχετικά ο Ρουσόπουλος. «Σε κοροϊδεύει ο Θοδωρής», του έλεγαν οι συνομιλητές του. «Αφήστε, δεν ξέρετε», ανταπαντούσε εκείνος με το γνωστό υπεράνω ύφος Του. Τον «Αντωνάκη» αρχικά δεν τον υπολόγιζε. Ματαίως ο εξ απορρήτων του (και ταμίας του), κ. Αριστείδης Καλογερόπουλος, με τη γραφική φράντζα (ένας μικρός Αβραμόπουλος σε όλα· απλώς κάπως λιγότερο έξυπνος – λιγότερο έξυπνος ακόμα και από τον Δημήτρη…) τον προειδοποιούσε.


«Δεν κινδυνεύω από τον Αντώνη, πάρτε το χαμπάρι» απαντούσε στερεότυπα ο Δημήτρης, κάτι που δείχνει το μέγεθος και την κρίση του ανδρός… Όταν πλησίαζε η ώρα της εκλογής, η μεγάλη ώρα της τελειωτικής καταξίωσης, ο Δημήτρης την ξαναπάτησε... Τρίτος και καταϊδρωμένος ερχόταν στις μετρήσεις ο τσαλακωμένος ελληνοδανδής. Η ψυχοδομή του, όμως, δεν άντεχε, ούτε ετούτη τη φορά, την ήττα. Έτσι, άρχισε τις διαπραγματεύσεις. Η πρώτη επαφή ήταν με τη Ντόρα. Δεν τα βρήκαν. Γνωρίζουμε τι εζήτησε (και δεν έλαβε) από την τροφαντή πολιτικό. Εκείνο, όμως, που τον ενόχλησε, όπως εκμυστηρεύθηκε σε συνομιλητές του αργότερα, ήταν η υπεροψία της. «Η Ντόρα με αντιμετώπισε υπεροπτικά, σαν σκουπίδι. Με τσαλάκωσε. Πέρασαν όμως οριστικά οι εποχές που με είχε ως υποτακτικό της για κάθε χρήση» δήλωνε ο (τριτοθεσίτης) πικραμένος υποψήφιος... Και ετοιμαζόταν να πάρει την εκδίκησή του. Η δεύτερη επαφή ήταν με τον Αντώνη. Εκείνος φέρεται να του έδωσε ό,τι του είχε αρνηθεί η Ντόρα. Σίγουρα, πάντως, του υποσχέθηκε την αντιπροεδρία. «Νούμερο δύο θα είμαι εγώ. Τα συμφωνήσαμε με τον Αντώνη» διαβεβαίωνε τους, σκασμένους από την προχειρότητα και αφέλεια του Δημήτρη, αυλικούς του. Η στήριξη του Δημήτρη έγειρε, πράγματι, την πλάστιγγα. Και έτσι, μετά την Αντωνάκειο εκλογή, ο αυτάρεσκος Δημήτρης, φούσκωσε ακόμη περισσότερο, περιμένοντας τη στιγμή της θεσμικής δικαίωσης. Εις μάτην… Ο Αντώνης, αφού έκανε τη δουλειά του, άρχισε να σφυρίζει κλέφτικα, κοιτάζοντας πώς να ξεφορτωθεί τον εκνευριστικό μπλεϊζεράκια. «Τι θα κάνουμε με τον Δημητράκη ρε παιδιά», έλεγε αμέσως μετά την εκλογή του, «μας έχει γίνει στενός κορσές». «Δεν μπορώ να διοικήσω με τον Δημήτρη δίπλα μου, Θα γελάει ο κόσμος. Θα με πάρουν στο ψιλό...», επαναλάμβανε. Ο Δημήτρης, όμως, αφού έχασε τις προεδρίες, ονειρευόταν αντιπροεδρίες (μάζευε κι ας ειν' και ρόγες...). Και χολώθηκε από την περιθωριοποίηση και την απόρριψη. Ειδικά όταν έβλεπε ως άτυπο Νο 2 έναν… Πάνο Παναγιωτόπουλο (καημένη Νέα Δημοκρατία…).

 
Ο άνθρωπος Δημήτρης
Όσοι έχουν συναναστραφεί τον Δημήτρη μπορούν να το βεβαιώσουν: στις προσωπικές του επαφές είναι ένα ζεστός άνθρωπος. Πάρα ταύτα, όμως, τα στοιχεία γραφικότητας υπερτερούν και, εν τέλει, σφραγίζουν την ταυτότητα του υπερκινητικού πολιτευόμενου. «Ο Δημήτρης είναι τελείως αγράμματος», θα μας εκμυστηρευθεί παλαιός του γνώριμος. «Όχι αγράμματος με την έννοια ότι δεν ξέρει ανάγνωση και γραφή, αλλά τελείως ακαλλιέργητος. Δεν έχει διαβάσει ποτέ του κανένα σοβαρό βιβλίο, ενώ από μουσική ακούει ό,τι ακούει και το 95% των ελλήνων. Παλιά λαϊκά κυρίως – αγαπημένο του τραγούδι είναι το "Η δουλειά κάνει του άντρες" (που το έχει και σαν προσωπικό του ύμνο), για να καταλάβεις… Από ζωγραφική ξέρει μόνο τον Φασιανό. Από κινηματογράφο ξέρει μόνο από τις παλιές ασπρόμαυρες ταινίες (Βιουγουκλάκη, Χατζηχρήστο, Γκιωνάκη κλπ.), ενώ από κλασσική μουσική δεν ξέρει που παν’ τα τέσσερα… Μόνο τις Τέσσερις Εποχές του Vivaldi ξέρει και το Boléro του Ravel. Άσε, πρόκειται για ένα δράμα… Εκείνο, πάντως, που του αρέσει είναι να σιγοτραγουδά σε παρέες και ταβερνεία παλιά ελληνικά τραγούδια. Εκεί πραγματικά το απολαμβάνει. Κλείνει τα μάτια στα ρεφραίν, ενώ συχνά συνοδεύει το τραγούδι κουνώντας και τα χέρια του στον ρυθμό, σαν διευθυντής ορχήστρας…», θα προσθέσει συγκαταβατικά. Βαθιά μικροαστός και επιθετικά επιδειξιμανής ο Δημήτρης, στα εξωτερικά χαρακτηριστικά του βγάζει όλο το βαθύτερο αίσθημα κοινωνικής μειονεξίας που τον διακρίνει. Είναι ένας sans-cullotes ("ξεβράκωτος") με σχέση θαυμασμού-μίσους απέναντι στα τζάκια και το παλαιό χρήμα (με όποιο νόημα μπορούν να έχουν τέτοιοι όροι στην ένδοξη Ελλάδα, αφού, στην ουσία δεν υπάρχουν…). Από τη μια μισεί κι από την άλλη ζηλεύει. Προσπαθεί, λοιπόν, να μιμηθεί τις συνήθειες μια τάξης που θεωρεί ανώτερη (και που στην Ελλάδα δεν υπάρχει), ενώ στην πραγματικότητα μιμείται τους νεόπλουτους, με τα γνωστά ξεκαρδιστικά αποτελέσματα. Αν δει κανείς τις κινήσεις μεγαλείου (κράτημα του πηγουνιού με τα δάχτυλα σε σχήμα Γ, τοποθέτηση των χειρών σε στάση "καμπαναριό", ύφος περισπούδαστο, επιτηδευμένες κινήσεις, πόζες ¾ με το βλέμμα να ατενίζει στο μέλλον κλπ. κλπ.), καταλαβαίνει...



Ο τρόπος που ντύνεται είναι χαρακτηριστικός. Τα blazer, τα τυπικά και βαρετά λευκά πουκάμισα, οι ριγέ γραβάτες (όχι regimental ή old school ties, όπως μάλλον θα ήθελε, αλλά κοινές γραβάτες εμπορίου), τα γνωστά, ανυπόφορα Sebago (που τα φορά, λανθασμένα, με κοστούμι, αντί για υποδήματα δετά), όλα δείχνουν έναν μεγάλο και φιλόδοξο κομφορμιστή, που μιμείται, ανεπιτυχώς, το στυλ μια ανώτερης τάξης που ούτε την γνωρίζει ούτε και πρόκειται, καταπώς φαίνεται, να τη μάθει – έναν τζιτζιφιόγκο. Πρόκειται για έναν συμπαθητικά θλιβερό μίμο ενός υποτίθεται ανώτερου στυλ, χωρίς όμως αυθεντικότητα. Και η σύζυγός του το ίδιο κακοντυμένα καλοντυμένη είναι – σαν τον Δημήτρη. Μάλλον, όμως, πιο ισορροπημένη από τον ίδιο. Μάλιστα, μπορεί να έχει δηλώσει «Θέλω να δω τον Δημήτρη πρωθυπουργό», αλλά, σύμφωνα με πληροφορίες, δείχνει να έχει βαρεθεί τον Δημήτρη, τις φιλοδοξίες του και τις συνεχείς αποτυχημένες προσπάθειές του να κατακτήσει την κορυφή.


Ο Δημήτρης ντρέπεται για την καταγωγή του. Είναι, όμως, αρκετά υπερήφανος για να μην το δείχνει. Κάνει, λοιπόν, την εξής (κουτο)πονηρία: βγαίνει επιθετικά στο θέμα της καταγωγής του, σκοπίμως, για να δείξει ότι δεν νιώθει μειονεκτικά. Επιθυμεί να δείχνει δημοσίως ότι όχι μόνο δεν την νιώθει σαν βάρος (που είναι η αλήθεια), αλλά ότι αισθάνεται και υπερήφανος γι' αυτήν. Τι να περιμένεις, όμως, από έναν άνθρωπο που ντρέπεται για την καταγωγή του; Η υπερβολική σιγουριά και η εικόνα υπερεπάρκειας που θέλει να βγάζει προς τα έξω ο Δημήτρης μόνο ως δείγματα βαθύτατης μειονεξίας μπορούν να θεωρηθούν. H παθολογική αναζήτηση μεγαλείου φαίνεται και από τα ονόματα που έχει επιλέξει για τα παιδιά του: Φίλιππος και Ιάσων. Χρειάζεται να πούμε τίποτε περισσότερο; Το σπίτι του είναι επίσης καθρέφτης της ψυχοδομής του (αλλά, βεβαίως, και του γούστου του). Πομπώδη έπιπλα, κλασσικά και νεοκλασσικά, που βγάζουν μάτι, βαρετά κάδρα, πολλές βιτρίνες στις οποίες επιδεικτικά τοποθετεί τις συλλογές του. Μανία του η συλλογή συμβόλων μικροαστισμού: ρολόγια και πένες – συν τις φωτογραφικές μηχανές που νομίζει ότι του προσδίδουν έναν ανέμελο αέρα καλλιτεχνικότητος. Και στο γραφείο του τα ίδια "μεγαλεία". «Βαριά» έπιπλα τύπου Chesterfield παντού, βαρυφορτωμένη διακόσμηση και τίγκα στις βιτρίνες όπου, ναρκισσιστικά και επαρχιώτικα, έχει με επιμέλεια τοποθετήσει κάθε μετάλλιο και πλακέτα που του έχει απονεμηθεί… Του Δημήτρη του αρέσει το μπόλικο. Δεν ξέρει τι πάει να πει λιτότητα, τι σημαίνει understatement... Οι ατυχείς επισκέπτες του Δημήτρη τυγχάνουν του εξής «προνομίου»: Με το που περνάνε την είσοδο της οικίας και υφίστανται το πρώτο σοκ της βαριάς, αρχοντοχωριάτικης επίπλωσης, έχουν την τιμή να καθίζονται με το ζόρι στο ειδικό δωμάτιο, όπου ο Δημήτρης τους επιφυλάσσει, πάντοτε, μιαν έκπληξη (την ίδια πάντα έκπληξη...): τους υποχρεώνει να απολαύσουν μαζί του την πιο πρόσφατη παρουσίασή του στην τηλεόραση! Άλλοι γελούν και άλλοι κλαίνε με αυτή την «έκπληξη». Το βέβαιον είναι ότι όλοι φεύγουν με βαρύ κεφάλι... «Αφόρητος άνθρωπος ο Δημήτρης», θα εκμυστηρευθεί παλαιός συνοδοιπόρος του στην πολιτική. «Και πολύ κουτός – πραγματικά πολύ κουτός…», σπεύδει να προσθέσει παλαιός (τσιμπουκοφόρος) συνεργάτης του από τον χώρο της δημοσιογραφίας. «Όση σοβαρότητα του λείπει, τόσες φιλοδοξίες έχει», θα σχολιάσει, δηκτικά, ο ίδιος συνεργάτης με τα βαμμένα μαλλιά.


Μιας που αναφέραμε τον βαψομαλλιά πληροφοριοδότη μας, ας αναφέρουμε ότι ο κομψευόμενος Δημήτρης δεν αρνείται, από καιρού εις καιρόν, τη βοήθεια της βαφής μαλλιών για να τονώσει λίγο τη θαλερότητά του. Ο Δημήτρης, όμως, δεν είναι κανένας παρακμιακός, να βάφει τα μαλλιά του κορακί και κομοδινί, σαν αυτούς που βλέπουν τα παιδιά στους δρόμους και τους παίρνουν από πίσω πετώντας τους χαλίκια και κάνοντάς τους καζούρα. Ο Δημήτρης προτιμά ένα απαλό, διακριτικό «γκρι του πενηντάρη», αφού στόχος του δεν είναι τόσο το να παραπλανήσει σχετικά με την ηλικία του, όσο το να προσθέσει, απλώς, μια πινελιά σκουροχρωμίας στα αριστοκρατικά, σπαστά του μαλλιά. Με τον Δημήτρη, μάλιστα, και τα μαλλιά του συμβαίνει κάτι το ολωσδιόλου παράξενο: πότε τα βάφει και πότε τα αφήνει στο φυσικό τους χρώμα - εναλλάξ. Τελευταία, μάλιστα, φορά που τα έβαψε ήταν λίγο πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων. Έκτοτε τα έχει ξανα-αφήσει να λευκάνουν. Για να δούμε τώρα, με το συνέδριο – θα τα περάσει ένα χεράκι;


«Ο καημένος ο Δημήτρης δεν είναι κακό παιδί, απλώς είναι λίγος ο φουκαράς – πολύ λίγος…», θα μας πει γυναίκα δημοσιογράφος που τον γνωρίζει από διευθυντή του διπλωματικού γραφείου του Μητσοτάκη. «Αν ξεπεράσεις μερικές αστείες και γραφικές πλευρές του χαρακτήρα του, μπορείς μέχρι και να τον συμπαθήσεις. Νομίζει ότι έχει χιούμορ, αλλά είναι ακριβώς σαν τον Χατζηνικολάου. Με το που επιχειρεί να πει κάποιο αστείο, σε πιάνουν αμέσως κρυοπαγήματα… Το ντύσιμό του είναι αστείο, ενώ ο ίδιος πιστεύει ότι είναι καλοντυμένος. Φοράει και γυαλιά aviator με καθρέφτες!», θα συμπληρώσει η δημοσιογράφος ξεκαρδιζόμενη... Στην πραγματικότητα, όσοι τον ξέρουν καλά, συνομολογούν ότι ο Δημήτρης είναι ανασφαλής. Δεν αντέχει την αποτυχία, την ήττα. Και έτσι δημιουργεί μια τεχνητή πραγματικότητα, πάντα ευνοϊκή γι’ αυτόν, προκειμένου να αντέξει την «πραγματική» πραγματικότητα. «Είναι μια άμυνα του οργανισμού του», θα μας εκμυστηρευθεί στενός συνεργάτης του. «Στα δύο μεγάλα στραπάτσα της πολιτικής του πορείας, όταν αναγκάστηκε να κλείσει το ΚΕΠ και όταν αναγκάστηκε να αποσυρθεί από την διεκδίκηση της αρχηγίας της ΝΔ, θα παρατήρησες δύο πράγματα. Aφενός, δεν είχε τη δύναμη να κατέβει σε εκλογή και να δοκιμαστεί. Αφετέρου προσπαθούσε, με προσποιητή ψυχραιμία, να πείσει τον κύκλο του ότι έκανε τη μεγάλη κίνηση! “Είδατε πώς τους την έφερα;” έλεγε και ξανάλεγε έχοντας την ανάγκη να μας πείσει – πρώτα απ’ όλα να πείσει τον ίδιο του τον εαυτό… Όταν χάνει ο Δημήτρης, γυρίζει τον διακόπτη και διακτινίζεται σε άλλες πραγματικότητες. Είναι ο Κάπταιν Κέρκ της πολιτικής!..», προσθέτει ο συνομιλητής μας κρατώντας την κοιλιά του από τα γέλια...


«Ο Δημήτρης πρόδωσε την τάξη του», θα μας πει, έξαλλος, ένας τίμιος βυτιοφορεύς, γείτονας του Δημήτρη. «Να γινόταν και αυτός σαν τον πατέρα του, χωροφύλακας!», θα συμπληρώσει. «Με εκνευρίζει πολύ αυτός ο χαλβάς με το ψεύτικό χαμόγελο και τη μπουρδολογία του. Με ενοχλεί τόσο πολύ που, αν τον είχα μπροστά μου αυτόν τον εκνευριστικό τύπο, θα του τσάκιζα ευχαρίστως τα παϊδια!», μας εκμυστηρεύεται με θυμό πολύ… Εδώ θα διαφωνήσουμε, όμως, με τον τίμιο βιοπαλαιστή. Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, κοινωνική αναρρίχηση, με αισθητικούς και άλλους αξιολογικούς όρους, ουσιαστικά δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά μετακόμιση από το υπόγειο στο ημιυπόγειο. Τι άλλο, δηλαδή, θα μπορούσε να σημαίνει, όταν η ιθύνουσα τάξη συγχρωτίζεται με εμπόρους όπλων, γόνους μαυραγοριτών και μοντέλα Γ κατηγορίας σε παρακμιακές κοσμικές συναθροίσεις με αμοιβαίες ρεβεράντζες και πίστη στο τρίπτυχο-τοτέμ Μερσεντέ, Ρόλεξ και Κολλέγιο Αθηνών (για τα διανοητικώς ατροφικά και ψυχικώς προβληματικά βλαστάρια τους); Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει, όταν η πνευματική ελίτ της χώρας αποτελείται από γαλλοτραφείς ημιπαράφρονες ή ελληνοτραφείς κατά φαντασίαν Τσε Γκεβάρα - τρόφιμους των κομματικών ιδρυμάτων και των κακόγουστων αθηναϊκών σαλονιών, προκειμένου να κερδίσουν το χάδι της εξουσίας; Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει, όταν η πολιτική εξουσία αποτελείται από πρώην κατσικοκλέφτες και μπουκαδόρους, που λιγουρεύονται στα κρεβάτια τους ξανθές πόρνες πολυτελείας; Με αυτά τα δεδομένα, γιατί να μην ονειρεύεται να αναρριχηθεί μέχρι και ο Δημήτρης; Ο ίδιος, πάντως, πίστεψε ότι ήλθε, επιτέλους, η ώρα του...


Ένα από τα χαρακτηριστικά-trademark του Δημήτρη είναι ο ξύλινος λόγος του – αυτό το στρογγυλεμένο και καλλιεπές Τίποτα με το οποίο εκφράζεται από την πρώτη μέρα που τον γνωρίσαμε. Αυτό το Τίποτα που εκφράζει ο Δημήτρης, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, πηγάζει από την ταπεινή του καταγωγή: από μικρός θαύμαζε την διπλωματική τιποτολογία / μπουρδολογία – το τίποτα δηλ. τυλιγμένο (εμπακεταρισμένο, που θα’ λεγαν και οι κύπριοι αδελφοί μας…) σε γυαλιστερό σελοφάν. «Όταν μιλάει έτσι ο Δημήτρης, δεν βλέπει αυτό που βλέπουμε οι περισσότεροι και μας δημιουργεί αμηχανία. Ο Δημήτρης, με τον λόγο αυτό, αναμετράται με τα πρότυπα που είχε από μικρός. Τα πρότυπα που θαύμαζε όταν, μικρό, συμπλεγματικό και φιλόδοξο παιδί, έβλεπε τους διπλωμάτες και τους πολιτικάντηδες να μιλάνε χωρίς να λένε τίποτα και έλεγε ‘έτσι θα γίνω κι εγώ μια μέρα’. Μιμείται, λοιπόν, αυτό που θαυμάζει. Το ίδιο ισχύει και για τις χειρονομίες του. Εμείς μπορεί να γελάμε και να χλευάζουμε, αλλά εκείνος μιμείται τα πρότυπα του – πρότυπα μια ολόκληρης ζωής», θα μας επισημάνει δημοσιογράφος της τηλεόρασης. Ο λόγος του Δημήτρη είναι γεμάτος λεκτικά τικ – μας έχει αλλάξει τον αδόξαστο στις ίδιες και τις ίδιες λέξεις και εκφράσεις: νοικοκυρέψαμε / πρωτύτερα / σύνθεση / φυσική ηγεσία / βιοϊστορικός κύκλος / κοινωνία / να είμαι χρήσιμος στην παράταξή μου και στην πατρίδα μου / φως, περισσότερο φως / έχετε καμιά αμφιβολία… / όσοι κάνουν (το Χ ή το Ψ) προσφέρουν κακές υπηρεσίες στην κοινωνία / κοινωνικές συμμαχίες / θα πω και κάτι άλλο / απαλλαγμένοι από προκαταλήψεις και ιδεοληψίες του παρελθόντος / να στραφούμε στην ίδια την κοινωνία / να αφουγκραστούμε την κοινωνία / ξεπερασμένη αντίληψη / εμείς δεν ζητήσαμε αξιώματα / μακριά από εμάς μια τέτοια αντίληψη / εμείς βρισκόμαστε πάντα εκεί όπου μας έταξε η κοινωνία, και άλλα κούφια παρόμοια… Ας αναφερθούμε, όμως, και σε μερικές αβραμοπούλειες επαγγελματικές ευρεσιτεχνίες. Ένα από τα επαγγελματικά τρικ του Δημήτρη είναι να ακούει τον συνομιλητή του και να παριστάνει ότι ακούει κάτι πολύ σημαντικό. Έτσι κολακεύει όλους τους αφελείς που επιδιώκουν να τον συναντήσουν. Επιπλέον, μια άλλη version του ίδιου κατά βάσιν νούμερου είναι να "μαλώνει" τους συνεργάτες του, όταν κάποιος τρίτος συνομιλητής διατυπώνει μια κριτική / παρατήρηση παρόντων των συνεργατών. «Είδατε; Έχει δίκιο ο Χ. Σας τα ‘λεγα κι εγώ…», συνηθίζει να λέει... Όταν ο Δημήτρης δέχεται αίτημα από κάποιον που θεωρεί παρακατιανό (δηλ. όχι ανώτερό του και όχι – πραγματικό ή πιθανό – χρηματοδότη), η στερεότυπη απάντηση είναι: «Άσε θα το δω…» ή «Πες το στον Αριστείδη (Καλογερόπουλο)…». Επίσης, και το καλοχαιρέτειο «ετελείωσε» είναι συχνά στην ημερήσια διάταξη…


Υπάρχει και μια άλλη, όμως, διάσταση του Δημήτρη, που μας φωτίζει ψυχίατρος εκ Λονδίνου. «Αν ο ψυχίατρος και πολιτικός David Owen είχε το χιούμορ να συμπεριλάβει την περίπτωση του Δημήτρη στο καταπληκτικό βιβλίο του "In Sickness and in Power" με θέμα τις ασθένειες των πολιτικών, θα είχε σίγουρα αποδώσει στον περίεργο αυτόν άνθρωπο folie de grandeur. Μου φαίνεται ότι ο συγκεκριμένος πολιτευόμενος απέχει λίγες μόνον γυάρδες από την παράνοια, με τέτοια (δυσανάλογη ως προς τις πραγματικές του δυνατότητες) ιδέα που έχει για τον εαυτό του». Ο Δημήτρης είναι στομφώδης. Και στον λόγο, και στη γλώσσα του σώματος αλλά και στις πράξεις. Στομφώδης και αυταρχικός. Επιδιώκει πάντοτε το μεγάλο, το ξεχωριστό, χωρίς, όμως, την παραμικρή αίσθηση του γελοίου. Δημήτρης και μεγαλείο είναι δύο μεγέθη ενωμένα με ισχυρά δεσμά γάμου. Το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο μεγαλοπρεπείας με το οποίο αναφέρεται στον εαυτό του («εμείς»), η διπλή χειραψία (το μάγκωμα της παλάμης ή του μπράτσου του συνομιλητή), το αγκάλιασμα και χτύπημα της πλάτης (patting) που δείχνει σπουδαιοφάνεια και αυταρχικότητα, καθώς και η μόνιμη χρήση, ως ντεκόρ, της αναπόφευκτης ελληνικής σημαίας, αποκαλύπτουν το πομπώδες και σπουδαιοφανές του ανδρός.


Εξάλλου, όπως είναι γνωστό, ο Δημήτρης περιφρονεί τα μικρά και αναμετράται πάντοτε με τα Μεγάλα. Να μην λησμονούμε, λοιπόν, ότι ο Δημήτρης συνομιλεί συνεχώς και με την Ιστορία. Σε αυτό το πνεύμα, την 10η Μαρτίου του σωτηρίου έτους 1996, υπέγραψε, ομού μετά του δημάρχου της ιστορικής Σπάρτης, την περίφημη «Διακήρυξη Λήξεως του Πελοποννησιακού Πολέμου», απαλλάσσοντας οριστικά την χώρα από έναν μεγάλο αδελφοκτόνο βραχνά…

 
Αποτυχία και κατάθλιψη
Σε κατάθλιψη βρίσκεται πλέον Δημήτρης, ο «παντοτινός Δήμαρχος της πόλεως των Αθηνών». Δεν κατάφερε και λίγα στη ζωή του – αν αναλογιστούμε την αφετηρία του. Δεν κατάφερε, όμως, και πολλά, με την έννοια ότι απέτυχε να πιάσει τον βασικό στόχο που από ενωρίς είχε θέσει: να γίνει κυβερνήτης («Εμένα δεν με ενδιαφέρει να γίνω πρωθυπουργός. Κυβερνήτης θέλω να γίνω!» διακηρύττει, επαναλαμβανόμενα, στους στενούς συνεργάτες του…). Με αυτή την έννοια τον συμπονούμε. Όπως πρέπει να συμπονούμε και να στηρίζουμε όποιον έχει μια έντονη ανάγκη που δεν μπορεί να ικανοποιήσει. Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης ήθελε να γίνει ο Δημήτρης, Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής συνεδρίου τελικά έγινε… Παρ’όλα ταύτα, εμείς τον τιμούμε με αυτό το τεράστιο κείμενο-αφιέρωμα. Τον τιμούμε και γιατί ο Δημήτρης μιλάει στην καρδιά μας. Γιατί οι περισσότεροι είμαστε (ή θα θέλαμε να είμαστε) σαν κι αυτόν. Ο Δημήτρης είναι ένας μέσος, συνηθισμένος άνθρωπος - ένας μέτριος. Ένας σαν και τους περισσότερους από εμάς. Δεν είναι τυχαίο ότι τον εκλέγουμε στις πρώτες θέσεις σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στην οποία μετέχει. Είμαστε, όλοι, δυνητικά, μικροί Αβραμόπουλοι... Αυτή ήταν, λοιπόν, η - κάπως φλύαρη - μικρή ιστορία ενός μεγάλου (ή μήπως η μεγάλη ιστορία ενός μικρού – ωχ! μπερδεύτηκα τώρα…). Ξέρετε τι είναι να έχεις υποστεί τόσον ευτελισμό, να έχεις επιδοθεί σε τέτοιο γλείψιμο, να έχεις υποστεί τόσες ταπεινώσεις στη ζωή σου και να μην μπορέσεις ν’ αγγίξεις, τελικά, τον στόχο στον οποίον (νόμιζες ότι) σε προόριζε το πεπρωμένο σου; Να ξεκινάς για Πρόεδρος Κυβέρνησης και να καταλήγεις Πρόεδρος Οργανωτικής Επιτροπής του 8ου συνεδρίου; Α, ρε Δημήτρη… Πάλι στα ίδια μείναμε… Πάλι τίποτα δεν κάναμε…


ΥΓ. Τελικά, ο πρόεδρος Αντώνης, βλέποντας τη δημοσκοπική (και συνολική) καταβαράθρωση του κόμματός του, ενέδωσε στις αξιώσεις του Δημήτρη και του παρέδωσε τα (αναπληρωματικά) κλειδιά της αντιπροεδρίας (Που να ανοίγεις νέα μέτωπα τώρα...). Μόνο που δεν επρόκειτο, τελικά, για κανονική και πλήρη αντιπροεδρία (όπως είχε αξιώσει ο Δημήτρης), αλλά για αντιπροεδρία Β, δηλ. για μια κουτσή και λειψή αντιπροεδρία - για μια μπασταρδεμένη αντιπροεδρία... Η τύχη έχει κέφια και παίζει, καταπώς φαίνεται, πάντοτε περίεργα, νοσηρά και χιουμοριστικά παιγνίδια στην πλάτη του καημένου του Δημήτρη, αφού δεν του δίνει τίποτε ολοκληρωμένο· αφού δεν του επιτρέπει, τελικά, τίποτε να χαρεί... Α, ρε Δημήτρη... Πάλι τίποτα δεν κάναμε... Πάλι χάσαμε...

ΥΓ2. Επί μήνες ακουγόταν το όνομα του Δημήτρη ως του πιο πιθανού υποψηφίου για τον θώκο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο ίδιος ο Δημήτρης το είχε σίγουρο. Και πίστεψε ότι έτσι θα του δοθεί επιτέλους η δυνατότητα να παίξει τον σόλο, πρωταγωνιστικό ρόλο για τον οποίον είναι προορισμένος: τον ρόλο του Πρώτου Πολίτη της χώρας (έστω και με κουτσουρουμένες, τυπικές αρμοδιότητες), τον ρόλο του Κυβερνήτη. Είχε, μάλιστα, έτοιμη, καθαρογραμμένη, και τη δήλωση που θα έκανε μετά και την επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του. Ωστόσο, λίγο μετά τις τέσσερις το απόγευμα μιας μουντής ημέρας του Φεβρουαρίου, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε άλλον υποψήφιο, τον Πάκη Παυλόπουλο! Κι ας είχε υποσχεθεί τη θέση στον Δημήτρη. Κι ας τον είχε προετοιμάσει ψυχολογικά. Θρύψαλα έγιναν εκείνο το απόγευμα αμέτρητα από τα (καλόγουστα) υαλικά που κοσμούσαν την οικία του Δημήτρη. Ενώ λέγεται ότι, λόγω της (δικαιολογημένης) έκρηξης, πάνω στο (εντελώς ανθρώπινο) ξέσπασμα του πολιτευόμενου, εδάρη και κάποιο συγγενικό του πρόσωπο. Κι από το εσωτερικό της (καλαίσθητης) μεζονέτας της ΝΕΑΣ Κηφισιάς (και όχι της κανονικής), ακούστηκε, θαρρείς σαν κλάμα, όλο παράπονο, η φράση «Πάλι τίποτα δεν κάναμε... Πάλι χάσαμε...»  

/σχετικά άρθρα/
Καμιά ύποπτη δοσοληψία Αβραμόπουλου-Μαυρίκου: εκβιαστές και παρβενήδες
 

283 comments:

1 – 200 of 283   Newer›   Newest»
ΠΑΝΟΣ said...

Πρώτος, madafucka, πρώτος!!!
Καλημέρα!

Anonymous said...

TI NΑ ΠΡΩΤΟΠΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΕΛΟΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΕΝΤΥΠΩΣΗ Η ΠΑΧΥΔΕΡΜΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΑ. ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΓΕΛΟΙΟΣ. ΣΩΣΤΗ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΜΑΣ. ΟΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΗΤΑΝ Ο ΑΒΡΑΜΟ ΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ. Η ΚΑΤΗΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙ Η ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ, ΕΙΚΟΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΑΥΤΑ ΓΕΛΟΙΑ ΑΤΟΜΑ. ΤΟ ΟΤΙ Ο ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΠΡΩΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟ ΑΛΛΑ ΒΑΣΙΚΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ.

o grizomallis said...

Καλορίζικη η επιστροφή (αν είναι επιστροφή).
Γράφε όσο αντέχεις. Οι καιροί θέλουν τον Βαψομαλλιά τους.

Anonymous said...

Καλησπέρα σε όλους.
Κάποτε είχε τύχει να συναντήσω στου Φιλοπάππου τον Αβραμόπουλο ως δήμαρχο. Ήταν απόκριες και είχε έρθει για τα γνωστά βλαχοδημαρχικά. Καθόμουν κοντά σε μια παρέα που ήταν ο Αβραμόπουλος και κατάλαβα ότι ήταν συμμαθητές του από το σχολείο. Τον παρακολουούσα τον καραγκιόζη με πόση έπαρση μιλούσε στους συμμαθητές του. Έλεγε όλο εξυπνάδες, τους χτύπαγε στον ώμο και προσπαθούσε να δείξει ότι αυτός έγινε κάποιος ενώ οι άλλοι έμειναν απλοί επαγγελματίες. ήταν πολύ φανερό αυτό στη συμπεριφορά του. Ένας ή δυο από αυτούς μετά από λίγο αποχώρησαν και πήγαν και έκατσαν παρακάτω, γιατί μάλλον δεν άντεξαν τον επηρμένο αυτόν κόπανο. Μου έκανε όμως εντύπωση ότι περιτριγύριζαν τον Αβραμόπουλο οι υπόλοιποι συμμαθητές του πράγμα που σημαίνει ότι δεν είχαν ενοχληθεί από την υπεροπτική συμπεριφορά του πρώην συμμαθητή τους. Αυτό το λέω γιατί έτσι μπορεί να εξηγείται η δημοφιλία του Αβραμόπουλου παρά την γελοιότητά του. Ο κόσμος θαυμάζει τους γελοίους όταν έχουν εξουσία.

Anonymous said...

τα παπούτσια του καλογερόπουλου (από 1.35 και μετά)
http://www.youtube.com/watch?v=HCfK0_UBGT4&feature=related

Anonymous said...

Στο συνέδριο στο Τάε Κβο Ντο είχαμε συνάντηση γιγάντων. Αβραμόπουλος και Άρης Σπίνος τα είπαν στα πεταχτά και έδωσαν όρκους αιώνιας πίστης και συνεργασίας. Πάντα τέτοια.

Anonymous said...

Αντί αυτός ο καραγκιόζης να υπερηφανεύεται που ξεκίνησε ως "ο γιος ενός αγωγιάτη" αλλά μπήκε στο πανεπιστήμιο , στο διπλωματικό σώμα και μετά έγινε και πολιτικός, έχει καταντήσει να χαρεντίζεται με διάφορους νεόπλουτους, κοσμικές κοκότες και άλλες πλούσιες πατσαβούρες . Πως να μην τρώει μούντζες μετά από όλους τους σοβαρούς ανθρώπους αυτό το σκύβαλο;

ΚΑΡΑΠΙΑΛΗΣ said...

Καλησπέρα Βαψ...
Την θητεία του Αβραμοπουλου στο Δήμο της Αθήνας, μου την υπενθυμίζει γλυκά- εκτός των άλλων- και ενα άγαλμα που σήκωσε κοντά στο Χίλτον.Το άγαλμα του στρατηγού Jose de san Martin απελευθερωτού της Αργεντινής...Ακου τώρα εδώ άγαλμα.Και ολόσωμο κιόλας.Πάντα το καμαρώνω όταν περνώ απο εκεί, μέσα στα δέντρα κρυμμένο και καταχεσμένο απο τα πτηνά.Αλλα αν ήταν τίμιος απέναντι στην καταγωγή του και την κουλτούρα του ο Αβραμό, θα σήκωνε άγαλμα στο Μαραντόνα,οπως έκαναν οι βούλγαροι στη Σαλονίκη με τον Κούδα και τον Γκάλη.
Πολυ συχνά περνάω έξω απο το γραφείο του Δημήτρη που βρίσκεται παραπλεύρως του Παναθηναικού σταδίου.Αληθινή ατραξιόν είναι και η συνοδεία του.Μπράβοι και οδηγοι στην πένα, αλλα αστείοι,όπως όλοι οι "καλοντυμένοι" μπάτσοι.Κομπλέ κοστούμια,πρασινωπά και τέτοια χρώματα, καθώς και γυαλίά Ηλίου μεγαλοπρεπή και πρακτορίστικα,μαρλμποριά και επισημότητα βασιλικής ακολουθίας.Πάντα κάθομαι στο παρακείμενο σούσι μπάρ "Μαο" μέχρι να βγεί και ο υπουργός με το μπλέηζερ και το μπέζ παντελόνι προκειμένου να μπει΄στο αμάξι και να φύγει.Τρομερή τσάκιση-ξυράφι και απιστευτο σιδέρωμα που αποδεικνύουν οτι ο άνθρωπος δεν έκατσε καθόλου στο γραφείο πάρα πέρασε για λίγο και έφυγε.
"Να φοβάσαι το γιό της Πλύστρας" όπως έλεγε ο Λένιν,αν και δεν είναι και για να τον φοβάσαι ο Αβραμό.

Anonymous said...

Στο κτήριο που βρίκεται το περίφημο γραφείο του, Καραϊσκο, στο Παναθηναϊκό στάδιο - αυτό το άθλιο κτήριο - θα έχεις δει, εάν έχεις κάνει τον κόπο να ανέβεις τις σκάλες, ότι βρίσκεται και το γραφείο του Φ. Βρυώνη, του ιδιοκτήτη του EXTRA. Επί εποχής ΚΕΠ, ο Βρυώνης ήταν ένας από τους βασικούς χρηματοδότες του Δημητράκη. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως να έχει σχέση με αυτό το γεγονός, η παράδοξη αυτή γραφειακή γειτνίαση...

ΚΑΡΑΠΙΑΛΗΣ said...

Τι με λές ??? Και τον Λιάνη βλέπω συχνά εκεί.Κατι παίζει εκεί πρέπει.Μηπως του Βρυώνη είναι το κτήριο?

Anonymous said...

Δεν το ξέρω αυτό. Πρέπει να ερευνηθεί. Πάντως, κάποιος ορκίζεται ότι έχει δει τον Δημήτρη να φοράει (παλαιότερα) και τζιν με τσάκιση! Ας σημειωθεί ότι τζιν με τσάκιση συνηθίζουν επίσης να φορούν ο Ζάχος Χατζηφωτίου (με πουκάμισο με τα τρία κουμπιά ανοιχτά), αλλά και ο Σταύρος Ψυχάρης...

ΚΑΡΑΠΙΑΛΗΣ said...

Πρέπει να ναι χούι των γερο πλέυμπόυ και γοητευτικών πενηντάρηδων-εβδομηντάρηδων.Τσάκιση σου λέει.Εγω πιστεύω οτι προδίδει καθαριστήριο ή οικιακή βοηθό βλάχα ή παλαιών αρχών πάντως.Οι χήροι συνήθως έχουν τσάκιση

Anonymous said...

Eδώ που τα λέμε σε ποια άλλη δυτική χώρα υπάρχουν αβραμόπουλοι να διεκδικούν θέσεις και αρχηγίες?Πουθενά. Άρα ο Α. μάλλον θαμπώθηκε από την πορεία του και ΠΙΣΤΕΨΕ και ο ίδιος ότι είναι κάποιος. Όταν ξεκινάς από τόσο χαμηλά και με τόσες φιλδοξίες και βρίσκεις τον δρόμο ανοιχτό, μετά πώς να μην θέλεις αρχηγίες και πρωθυπουργίες?
Γενικά, είδε φως και μπήκε και θα συνεχίζει όσο βλέπει φως 'στην άκρη του τούνελ'/

Anonymous said...

ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΓΥΡΙΣΕΣ ΒΑΨΟΜΑΛΛΙΑ
ΗΤΑΝ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΦΕΛΛΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΝ ΒΑΡΙΔΙΑ.

ΞΥΝΟΓΑΛΟΣ

Anonymous said...

Ο Δημητράκης στο γραφείο του έχει μαζεμένα χιλιάδες μικρά σκατολοϊδια που του έχουν χαρίσει συνήθως ασήμαντοι παράγοντες από την ελληνική επαρχία. Εκείνο όπως που ίσως κλέβει την παράσταση είναι ένα ναυτικό πηδάλιο μεγάλου μεγέθους που του έχει χαρίσει κάποιος γραφικός σύλλογος. Ο γραφικός Δημήτρης έχει τοποθετήσει το γραφικό πηδάλιο σε εξέχουσα θέση στον διάδρομο του γραφείου του. Ίσως, κάθε φορά που επισκέπτεται το γραφείο του, να το κοιτάζει με υπερηφάνια κάνοντας συνειρμούς με τον εαυτό του ως μεγάλο τιμονιέρη κλπ..

Anonymous said...

Μεγάλη πλάκα έχουν όσοι δημοσιογράφοι θίγονται κάπως όψιμα για τα λουκέτα που βάζει στα μμε της πλάκας που κατείχε το γραφικό δίδυμο Λαυρεντιάδη Κυριακίδη. Τώρα τους έπιασε ο πόνος και αναρωτιούνται "μα πως είναι δυνατόν να κλείνουν μέσα ενημέρωσης και να αφήνουν στον δρόμο τόσους εργαζομένους;". Όταν όμως οι δημοσιογράφοι πήγαιναν φιλώντας κατουρημένες ποδιές για να πιάσουν δουλειά στους Λαυεντιάδηδες, δεν τους ενοχλούσε που βρήκαν τα φράγκα οι δήθεν εκδότες για να αγοράζουν κάθε μέρα και από ένα καινούριο μέσο. Δουλειά να υπάρχει και το χρήμα να πέφτει. Αυτό τους ένοιαζε. Όλοι το ήξεραν ότι η υπόθεση μυρίζει και όλοι το συζητούσαν κατ' ιδίαν. Καλά κάνουν λοιπόν και απολύονται. Να πάνε στα σπίτια τους ή να βρουν να κάνουν κάποια άλλη πραγματική δουλειά. Η Ελλάδα δεν χωράει τόσους δημοσιογράφους. Έχουν γίνει και οι δημοσιογράφοι σαν τους "αδιόριστους εκπαιδευτικούς", δηλαδή όλους τους καραγκιόζηδες που επειδή έχουν τελειώσει μια "καθηγητική" σχολή, θεωρούν ότι το κράτος πρέπει ντε και καλά να τους προσλάβει στα σχολεία, ανεξάρτητα από εκπαιδευτικές ανάγκες και προϋπολογισμούς. Στην ανεργία λοιπόν και στην ανέχεια όλοι αυτοί οι δήθεν δημοσιογράφοι που για έναν μισθό κουβαλάνε τους δίσκους σερβιρίσματος των κάθε γραφικών Λαυρεντιάδηδων και Κυριακίδηδων.

Anonymous said...

Ο Αβραμοπουλος είναι η πιο σπαστική και ταυτόχρονα αστεία περίπτωση του ελληνικού κοινοβουλευτικού ζωολογικού κήπου.

Για το τρόπο που έκανε λεφτά και σιτίζει στρατιές κολαούζων ας τα βρει η δικαιοσύνη. Εγώ θέλω να μείνω ως αντικαπνίστρια στην απαγόρευση του καπνίσματος από τους δημόσιους χώρους. Τζίφος η υπόθεση, κάτι που περιμέναμε δηλαδή από Αβραμόπουλο. Πολύ μπλα μπλα και το αποτέλεσμα μια τρύπα στο νερό.
Έτσι είναι σε όλα του. Αλλά καλά κάνει αφού είμαστε τόσοι πολλοί που ψηφίζουμε τέτοιους ντενεκέδες

Anonymous said...

Μεγάλη απάτη με Ντόρα.
Βγήκε ο γνωστός "δημοσκόπος" Παναγόπουλος (ότι πάρετε, ένα δεκάρικο) με στημένη δημοσκόπηση που παρουσίαζε την μητσοτακοκόρη με σχετικά υψηλό πσοσοτό. Γνωστός σε όλη την πιάτσα ο ρόλος του συγκεκριμένου τύπου με τις κατά παραγγελίαν δημοσκοπήσεις (ότι θέλει ο πελάτης). Η δημοσκόπηση δημοσιεύθηκε στο σάιτ του Ευαγγελάτου, ο οποίος είναι από παλιά συνεργάτης με τον Παναγόπουλο και τον Σεριάτο (που είχε αγοράσει την Alco του Παναγόπουλου). Οι πληροφορίες θέλουν την Ντόρα να χρηματοδοτεί εφημερίδα που θα βγάλει από τον Σεπτέμβρη ως αχυράνθρωπος ο Ευαγγελάτος για να την στηρίξει στο βλακώδες νέο εγχείρημά της. Όλα λοιπόν μπερδεύονται γλυκά (και απατεωνίστικα) σε αυτή τη χώρα που απ' όπου και αν την πιάσεις βρωμάει και ζέχνει.

Anonymous said...

To πολύ αστείο με την υπόθεση του συνάδελφου και φίλου του Αβραμόπουλου Ελευθερίου Ζαγουρίτη και του γιόκα του είναι και κάτι άλλο που έχει χροιά δημοσιογραφική: Τις φωτογραφίες που είχαν τραβήξει εις βάρος του 20χρονου κορόιδου και υπερ της Τζούλιας τις γύρναγαν από εφημερίδα σε εφημερίδα ζητώντας χρήμα. Τελικά μόνο το κορόιδο ο Άλουστος ενέδωσε και πλήρωσε. Το αποτέλεσμα; Η φυλλάδα του χθες έχασε και 4-5 χιλιάδες φύλλα, παρά τις ακριβά αγορασμένες φωτογραφίες! Τρομερό δημοσιογραφικό ένστικτο από το αγράμματο και κομπλεξικό δημοσιογράφο με την Καγιέν.

Anonymous said...

Η ΝΔ ΜΕ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥΣ, ΖΑΓΟΡΙΤΗΔΕΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ.

ΠΟΛΥ ΓΕΛΑΣΤΕΡΗ ΕΚΠΛΗΞΗ Η ΜΟΛΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΙΑΣ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΛΑΖΑΡΙΔΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΝΔ ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΥΜΕΡΟ 1 ΣΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΟΥ, ΤΟΥ ΓΑΡΟΥΦΑΗΛ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ (ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ Κ.Α...). ΛΕΤΕ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΟΙ ΕΚΛΟΓΕΙΣ ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΝΔ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΟ ΧΙΟΥΜΟΡ;

Anonymous said...

Απορώ που μερικοί απορούν με τους ανύπαρκτους των ελληνικών κομμάτων και την απόλυτη μετριοκρατία ΟΛΩΝ των ελληνικών κομματικών μηχανισμών. Μα αφού ξέρουμε καλά τα ελληνικά κόμματα, τί περιμένουμε; Από που θα γεννηθούν νέα πολιτικά στελέχη; Τα υφιστάμενα κόμματα απλώς αναπαράγουν την ΑΣΗΜΑΝΤΟΤΗΤΑ τους, την ασημαντότητα όλων των στελεχών τους. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια πρωτοφανή ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ και τα κόμματα καθώς και τα στελέχη τους δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση. Στην πραγματικότητα το πρόβλημα ξεπερνάει και το κόμματα αφού φως δεν φαίνεται από πουθενά. Είμαστε στην πλειοψηφία μας ο ένας χειρότερος από τον άλλον.

Anonymous said...

μαλάκας με πατέντα!

Anonymous said...

Σούργελο ο τύπος. Μια πολύ αστεία στιγμή του ήταν όταν ήρθε στη μόδα ο Ομπάμα. Τότε ο βλαχοδημητράκης προσπσθούσε να παραστήσει (και αυτός!) τον έλληνα Ομπάμα. Γελάσαμε καλά τότε.....................

Anonymous said...

Βρήκε ο Φίλιππας τον Ναθαναήλ στο νεοδημοκρατικό παρεάκι. Όλοι οι φελλοί, του ιδίου απελπιστικού επιπέδου και των ιδίων μηδαμινών ικανοτήτων συναντήθηκαν σε ένα (μοιραίο για την Ελλάδα) παιχνίδι της τύχης.

Κι έτσι καταλήξαμε να έχουμε υπουργό υγείας τον Δημητράκη (με τα γνωστά αποτελέσματα), Υπουργό Παιδείας τον Αρούλη (με τα γνωστά αποτελέσματα), και Πρωθυπουργό τον Κωστάκη (με τα γνωστά εξαιρετικά αποτελέσματα). Όλα τα άλλα είναι απλώς ιστορία...


Και καλά να ξεκαρδίζεται κανείς με τον Δημητράκη ως έναν ακίνδυνο, γραφικό πρωταγωνιστή φάρσας. Αλλά με τον Δημητράκη σε ρόλο υπουργού-διαχειριστή του υστερήματός των πολιτών, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να γελάει αντί να κλαίει.

Κι επειδή σ' αυτή την τραγικά αυτοκαταστροφική κοινωνία, μπορεί να ξαναδούμε τον Δημητράκη Υπουργό, ή και τον Κωστάκη Πρωθυπουργό (δες τί χειροκρότημα του επιφύλαξε ο κομματικός στρατός στο συνέδριο) νομίζω ότι την καλύτερη διέξοδο την προσφέρει η νέα μετανάστευση.

Κάτι που ήδη συμβαίνει για πολλούς σοβαρούς συμπατριώτες που τα μαζεύουν άρον άρον, για να αφήσουν πίσω τους τους κατιμάδες του Τσίπρα, της Παπαρήγα και του Καραμανλοαβραμοπουλικού συνονθυλεύματος

Anonymous said...

Κουράδας, ντενεκές, αστοιχείωτος. Ίσως ο πιο γελοίος πολιτικός της τελευταίας δεκαπενταετίας στην Ελλάδα.

Anonymous said...

Κουράδας, ντενεκές, αστοιχείωτος. Ίσως η πιο γελοία μορφή της ελληνικής πολιτικής την τελευταία δεκαπενταετία.

Anonymous said...

Το φοβερό είναι ότι ο άνθρωπος αυτός δεν έχει παραιτηθεί ακόμη και σήμερα από τη φιλοδοξία του να κυβερνήσει. Πιστεύει ότι κάποια στιγμή, και μάλιστα σύντομα, ο ίδιος ο λαός θα τον αναζητήσει.

Anonymous said...

Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ....ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ.

Anonymous said...

Παρακολουθεί κανείς με απορία αλλά και έκπληξη τα της ΝΔ. Υποτίθεται ότι είναι ένα κόμμα εξουσίας του αστικού χώρου και έχει καταντήσει, πολλά χρόνια τώρα, να αποτελείται από το χειρότερο υλικό που υπάρχει στην κοινωνία. Άνθρωποι πεινασμένοι για χρήματα και προβολή, ανεπαρκέστατοι, δίχως την παραμικρή επαφή ούτε με το ουσιαστικό πρόβλημα της χώρας, ούτε με την ταυτότητά της, ούτε με τα νέα παγκόσμια ρεύματα. Το ότι διεκδίκησαν την ηγεσία Σαμάρας, Μπακογιάννη και Αβραμόπουλος (ο πιο αστείος από τους τρεις) δείχνει και τον βαθμό της παρακμής. Μια ματιά μόνο να δείξει κανείς στην στελέχωσή της τον πιάνει πανικός. Θα λύσουν οι άνθρωποι αυτοί προβλήματα; Όλοι αυτοί που δεν ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται; Οι τελευταίες εξελίξεις κάτω από την ηγεσία Σαμαρά δείχνουν ότι αυτός ο χώρος μάλλον βρίσκεται στα τελευταία του. Μακάρι, για να τελειώνουμε με τα φαντάσματα του παρελθόντος να δούμε τι άλλο μπορούμε να κάνουμε γιατί η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο.

Anonymous said...

Mια σπουδαία λεπτομέρεια που τον διαφοροποιεί από άλλους πολιτικούς:
Aυτές τις βλακείες που λέει και γελάει ο κάθε πικραμένος τις γράφει μόνος του!!! Είναι ο μόνος πολιτικός που δεν εμπιστεύεται κανέναν λογογράφο και αυτό γιατί πιστεύει ότι είναι καλύτερος. Και σε αυτό καλύτερος, γιατί ο ανόητος αυτός πολιτικός πιστεύει ότι είναι καλύτερος από όλους σε όλα. [Εδώ που τα λέμε και ποιον να εμπιστευθεί; Τον Χάρη τον Παυλίδη ή τον Παύλο τον Αλέπη;]

Anonymous said...

ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ


ΕΠΙΔΗ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.

Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΚΚΕ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΜΑΧΗΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΜΠΡΟΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ.

Anonymous said...

Γιατί να πάει ο άλλος σε κάποιο νησί όταν τόσοι άλλοι ζορίζονται και απεργούν??? Αυτό είναι το νόημα της αντίδρασης του ΠΑΜΕ. Να αφυπνίσει όσους κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και δεν μπορούν να δουν τι τους περιμένει κ' αυτούς σε λιγάκι. To ΠΑΜΕ σκέφτεται πριν από μας για μας

Anonymous said...

Έχω συναντήσει και εγώ τη σαύρα τον Αβραμόπουλο 3-4 φορές και μπορώ να βεβαιώσω ότι όλες τις φορές όταν τελειώσαμε τη συνομιλία με χτύπησε ρυθμικά στην πλάτη.Φαίνεται το κάνει με όλους αυτό.Άνευ σημασ΄ιας πρόσωπο.Συγκρατιέσαι με το ζόρι να μη γελάσεις ενώ μιλάει.

Anonymous said...

H πορεία λίγο ανοργανωτη και χύμα – αλλά σε καμια περίπτωση παρα το σιωπητηριο που ειχε πεσει απο τα καθεστωτικα ΜΜΕ – δεν ηταν μικρη. Αν και πρεπει να παραδεχτουμε οτι η 5/5 εκανε την δουλεια της.

Παντως η κυβερνηση αυτη εχει μεγαλες επιτυχιες, καταφερε να κανει outsource την διαλυση της πορείας. Κατι 15 χρονα σπυριαρικα παιδακια (τους ειδα στα 5 μετρα) συνεπικουρουμενα απο 50χρονους με εμφανη τα ψυχολογικα προβλήματα την επεσαν και σαπισαν στο ξυλο καμια 15-ρια χοντρομπαλαδες πατριωτες – μιλαμε για στιγμες επικες κατι σαν τον Ισπανικο εμφυλιο. Πρωτο θυμα απο πλευρας πατριωτων μια κοπελιτσα που το ειχε δεν το ειχε το συνδρομο down εφυγε μεσα στα αιματα μετα απο τρικλοποδια ενος απο τους σπυριαριδες, μεγαλη νικη απεναντι στον παγκοσμιο φασισμο.

καθαρισαν την διαληλωση απο 15 γραφικους αλλά και απο 2000 κοσμο για την επομενη φορα. Αηδια η χωρα δουλευει ρολοι, παμε για να γινουμε ολοταχως Κολομβια.

Anonymous said...

@ June 29, 2010 3:52 PM


Αν δεν είναι ειρωνικό το σχόλιό σου, τότε μάλλον πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι πώς θα αντιμετωπίσεις την μαλάκυνση εγκεφάλου, που απ΄ ότι φαίνεται σε ταλαιπωρεί

Anonymous said...

Πάντως αν δεν υπήρχε και το ΠΑΜΕ με τις κινητοποιήσεις του, από ποιον θα περιμέναμε να αντιδράσει? Η κριτική προς το ΠΑΜΕ είναι λιγάκι αριστοκρατική. Από ποιον να περιμένουμε αντιδράσεις? Από τη ΝΔ ή τη Νεολαία Πασοκ? Ή μήπως από τον Τσίπρα ή την ΓΣΕΕ? Στον πάτο που έχουμε πιάσει δεν υπάρχει κανένας φορέας να εμπνεύσει τον κόσμο για να αντιδράσει σοβαρά και μαζικά.

Anonymous said...

Μήπως υπάρχει και αυτός είναι ο Αβραμόπουλος; Ο ίδιος άλλωστε μιλάει συνέχεια για την σημασία της κοινωνίας.

Anonymous said...

υπερεκτιμημένος ο ομπάμα αλλά το να συγκρίνεις ομπάμα δημήτρη είναι σαν να συγκρίνεις μαραντόνα γκαβασιάδη

Anonymous said...

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟ ΚΑΤΑ ΕΝΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΤΡΟΠΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΑΥΤΟ.

Σούφρας said...

Εύγε Βαψ, μεγάλο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) κείμενο, πραγματική όαση δροσιάς Fujitsu Siemens στο πνιγηρό σημερινό περιβάλλον πού έχει θέσει κάθε άνθρωπο μέ καλή προαίρεση καί τιμιότητα σε παροπλισμό, αχρηστία ή εκούσια απομόνωση.

Θυμήθηκα ένα κομμάτι της Μαργωμένου στην "Κ" που προσθέτει μερικά σπαρταριστά παραλειπόμενα του βίου αυτού του βάρους μεγατόνων βλακάνιου πολιτικού ανδρός, μπορεί νομίζω κάλλιστα να λειτουργήσει ως companion piece (όχι του ιδίου βεληνεκούς βεβαίως - god forbid!) :

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_07/11/2009_336384

Anonymous said...

Η οικογένεια Μητσοτάκη, παρά τα χάλια της και τη διαφθορά της, έχει δίκιο στην αντίδρασή της απέναντι στον Αβραμόπουλο. Τον πήρε ο Μητσοτάκης από το πουθενά και τον έκανε Κάποιον. Και τώρα τους το παίζει παράγοντας, έχει γνώμη και απόψεις. Ο ευεργετηθείς Αβραμόπουλος προσπάθησε να καβαλήσει αυτούς που τον έφεραν στο προσκήνιο, οπότε η αντιπάθεια του Μητσοτακέικου είναι δικαιολογημένη. Γιατί όλες αυτές οι οικογένειες παίρνουν δίπλα τους ασπόνδυλους και υποτακτικούς, χωρίς άποψη, μόνο για να τους κάνουν τη δουλειά. Όταν κάποιος αρχίζει να θέλει αυτονόμηση τότε αρχίζει το πρόβλημα. Κανονικά δεν θα ήταν άσχημη η αυτονόμηση του Αβραμόπουλοτυ, αρκέι να ήταν κάποιος σοβαρός άνθρωπος. Αλλά η δική του αυτονόμηση έγινε μόνο για λόγους φιλοδοξίας αυτού του υπερφίαλου τύπου.

Anonymous said...

Αυτό που πρέπει επίσης να πιστωθεί (ή χρεωθεί, ανάλογα την οπτική) στον Δημητράκη είναι η καθιέρωση του πομφολυγματικού, απολύτως ξύλινου πολιτικού λόγου γεμάτου στομφώδεις βερμπαλισμούς και κενολογίες. Ηταν νομίζω ο πρώτος που εισήγαγε αυτό το στυλ στα ελληνικά πολιτικά πράγματα και ως εκ τούτου μπροστά από την εποχή του. Ηταν η μετάβαση από την ενδιαφέρουσα ρητορικά μανιέρα των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης (Μαύρος, Παπανδρέου, Καραμανλής κοκ) στον σύγχρονο, λαϊκίστικο και χωρίς γωνίες πολιτικό λόγο που εισήχθη από την εσπερία όταν ανέλαβαν οι image makers.

Σωστό το σχόλιο γιά το Μητσοτακέικο, μην ξεχνάμε όμως ότι ουδείς αχαριστώτερος του ευεργετηθέντος. Αυτό ισχύει γιά τους καθ' έξιν, σύστημα και επάγγελμα γλειψιματίες όπως ο Δημητράκης καλή ώρα. Κάθε φορά που ευεργετείται ένας τέτοιος άνθρωπος, το μόνο που καταφέρνει ο ευεργέτης του είναι να του υπενθυμίζει την ασημαντότητά του σε σχέση με αυτόν (αυτός συνήθως είναι και ο λόγος που το κάνει εξ άλλου). Μετ' ου πολύ, ο ευεργετούμενος καταλήγει να μισεί θανάσιμα τον ευεργέτη του.

Anonymous said...

ΦΟΛΑ ΣΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ.
ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Anonymous said...

Υπάρχει και μία ακόμη λεπτομέρεια που δείχνει το ποιόν του ανδρός. Τότε με το σεισμό, που ο γελοίος Αβραμόπουλος βρισκόταν σε στούντιο της ΕΡΤ για τηλεοπτική συνέντευξη και με το που ένιωσε τον σεισμό, πετάχτηκε σαν ελατήριο και βγήκε τρέχοντας μέσα σε δύο λεπτά από το κτήριο. Χέστης από πάνω μέχρι κάτω ο Δημητράκης.

Anonymous said...

Πλατυγιάλι Αστακού: Άλλο ένα παραμύθι με δράκοντες;

Να ξεκαθαρίσουμε εξαρχής ότι επιθυμούμε όλοι οι εξαγγελίες – για μια ακόμη φορά – σε σχέση με το Λιμάνι στο Πλατυγιάλι Αστακού να έχουν βάση και να λάβουν σάρκα και οστά, όσον αφορά τουλάχιστον την μονάδα υγροποιημένου φυσικού αερίου. Με αφορμή όμως σχετική ερώτηση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα προς... τον Πρωθυπουργό της χώρας, πολλά και αναπάντητα ερωτηματικά προκύπτουν.
Το ζήτημα του ενεργειακού σχεδιασμού της χώρας είναι κεφαλαιώδες και δεν μπορεί να “επιταχύνεται” με διαδικασίες κατεπείγοντος. Από τις απαντήσεις των Υπουργείων Περιβάλλοντος και Εξωτερικών, αλλά και της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, προκύπτει με σαφήνεια ότι δεν υπάρχει κανένας κεντρικός ενεργειακός σχεδιασμός για την ασφαλή ένταξη του θερμοηλεκτρικού σταθμού Αστακού στο τοπικό περιβάλλον. Η έκτη έκθεση του WWF Ελλάς για την «εφαρμογή της Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας», επισημαίνει ότι «το LRG είναι καύσιμο υψηλής επικινδυνότητας και προφανώς ρυπογόνο»!
Να θυμίσουμε εδώ – για τους εκπροσώπους της Τ.Α. και των κοινωνικών φορέων – ότι στο Περιφερειακό Σχέδιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, χαρακτηρίζεται η περιοχή ως «βιομηχανική εμπορική και επιχειρηματική», ενώ το Λιμάνι χαρακτηρίζεται ως «ειδικό Λιμάνι εμπορευματικών μεταφορών με διεθνή προοπτική και σε συμπληρωματικό ρόλο με το λιμάνι Πατρών».
Κατ’ επέκταση από κανένα θεσμοθετημένο κείμενο δεν προκύπτει η μετατροπή του Αστακού σε επίκεντρο ενεργειακών δραστηριοτήτων και μάλιστα με εγκαταστάσεις στην ανώτατη κατηγορία επικινδυνότητας και ασφάλειας. Ποικίλες τέλος ερμηνείες μπορεί να αποδοθούν στο γεγονός ότι το πάνω χέρι στην διαφαινόμενη επένδυση έχει ο Νίκος Σεφερτζής, πρώην επικοινωνιακός σύμβουλος του Πρωθυπουργού και κολλητός του αδερφού του Νίκου…

Τα πολιτικά και επιστημονικά ερωτήματα είναι πολλά και ζητούν απάντηση:
º Γιατί αλλάζει άρδην ο περιφερειακός και χωροταξικός σχεδιασμός στην περιοχή;
º Η ανάπτυξη ήπιων μορφών ενέργειας, τι σχέση έχει με μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο LFG, προϊόν επεξεργασίας πετρελαίου;
º Πότε αναφέρθηκε ο Αστακός στην Εθνική Ενεργειακή Στρατηγική, καθότι ουδέποτε δεν υπήρξε τέτοια;
º Η προσπάθεια σύγκρισης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα της συγκεκριμένης μονάδας με τις αντίστοιχες εκπομπές λιθανθρακικής που πρόσφατα έχει σχεδιασθεί, δεν αποδεικνύει το μέγεθος της ρύπανσης που θα προκληθεί;
º Οι ειδικοί εναέριοι ρύποι που παράγει το LFG και η επικινδυνότητα αποθήκευσης των αερίων, τόσο κοντά σε κατοικημένη περιοχή, δεν αποτελεί πρόβλημα;
º Δεν θα υπάρξει διατάραξη της θερμικής ισορροπίας στην περιοχή και της θάλασσας, όταν μεγάλες ποσότητες υδρατμών που θα εκπέμπονται από τις εγκαταστάσεις θα αυξήσουν την θερμοκρασία και θα αλλάξουν το τοπικό κλίμα;
Ζητούνται λοιπόν απαντήσεις. Γιατί μπορεί η καύση κατά ορισμένους να παράγει νεράκι, μπορεί κάποιοι να “στοχοποιούνται” ότι αντιδρούν κάθε φορά που “κάτι” φαίνεται στον ορίζοντα, αλλά και κάποιοι πρέπει να λάβουν το μήνυμα: Η εξαγωγή ρύπων, επιστρέφεται, ας βρουν άλλους αποδέκτες. Από παραμύθια με δράκοντες χορτάσαμε πλέον, 25 χρόνια τώρα…

Anonymous said...

Η μεγάλη μπάζα της κυβέρνησης και της οικογένειας Παπανδρέου θα γίνει_εάν βέβαια προλάβουν και δεν πέσουν_με την πράσινη ανάπτυξη και τους φίλους επιχειρηματίες του Γιωργάκη και του Νίκου Παπανδρέου.

Anonymous said...

Παπαγιάννης προς Κανελλάκη απόψε στο Αποκαλυπτικό:

- Γιάννη, έρχεσαι εδώ στο κανάλι να πεις τα ρεπορτάζ σου και τις αποκαλύψεις σου αφιλτράριστα, χωρίς να με έχεις καν ενημερώσει για το τι θα πεις.

...και λίγα λεπτά αργότερα:

- Γιάννη, δυστυχώς δεν θα προλάβουμε να παίξουμε σήμερα το ρεπορτάζ σου, αν και είναι συγκλονιστικό αν κρίνω από τα έγγραφα που μου έστειλες!!!

Τί να πει κανείς...

Anonymous said...

Καλά, σήμερα το Αποκαλυπτικό ήταν πολύ πάουερ, Κανελλάκης σε παραλήρημα να φωνάζει στον Ντινόπουλο "γερμανοτσολιά" και άλλα τρομερά, ο συνήθως εκνευριστικός και απαράδεκτος Ντινόπουλος τον κέρδισε στα σημεία όμως γιατί κράτησε την ψυχραιμία του και τον τάπωσε στον παράλληλο μονόλογο που διεξήχθη σε εκκωφαντικά ντεσιμπελ. Η ίδια τύχη περίμενε την κάργα λαϊκή ποινικολόγο και πολιτευτή με το κόμμα της πράσινης ανάπτυξης κ. Μαρούπα, σύζυγο του διαπρεπούς ποινικολόγου Β. Ταουξή η οποία μπέρδεψε το στούντιο με το ακροατήριο, 2-0 γιά τον Αργύρη σήμερα.

Μέχρι και οι υπέρτιτλοι ήταν στο επίπεδο του "διαλόγου" ("ΕΦΗΓΕ", "ΗΜΙΣΗ" κλπ.), μεγάλο δελτίο από πάσης απόψεως απόψε.

Anonymous said...

Κάποιος φίλος μου έχει πει ότι ο Δημήτρης Αβραμόπουλος πιστεύει ότι μοιάζει πολύ στον .. Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Και στην καταγωγή και στην πορεία αλλά και στην .. εμφάνιση (όταν ο Παπαμιχαήλ ήταν νέος εννοείται).

Anonymous said...

πολλα γελια #1

πολλα γελια #2

Anonymous said...

Καλα τα πε ο Ντίνος Αργυρόπουλος

Anonymous said...

"Ντίνο μου"..

Άραγε μπερδευόταν ή το έκανε επίτηδες για να απαξιώσει τον Αργύριο Ντινόπουλο?

Anonymous said...

Ο ΑΒΡΑΜΟΠΘΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΧΑΜΕΝΟ ΚΑΙ ΚΑΜΜΕΝΟ ΧΑΡΤΙ
ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΡΥΝΕ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΠΕΙΣΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΔΙΑΓΝΩΣΕΙΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝ ΜΕ ΑΞΟΝΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ.
ΑΝ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΠΙΜΕΙΝΕΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΜΑΖΥ ΤΟΥ ΘΑ ΒΟΥΛΙΑΞΕΙ Ο ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ.
Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΒΡΑΜΟΠΥΛΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΕ ΡΑΦΙΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ.

Anonymous said...

Πίσω από αυτό το χαζοχαρούμενο παρουσιαστικό αυτού του βλάκα κρύβεται ένας επικίνδυνος άνθρωπος. Ειδικά στον τομέα της υγείας που τον έβαλε ο ανεγκέφαλος Κωστάκης, έκανε τέρατα. Δεν είναι μόνο ότι τα νοσοκομεία διαλύθηκαν οικονομικά, ούτε μόνο ότι οι προμηθευτές και γενικά οι επιχειρηματίες έκαναν πάρτι επί Αβραμόπουλου, είναι και το ότι τα η υγεία χειροτέρευσε πολύ σε επίπεδο υπηρεσιών. Αυτός ο χαζοχαρούμενος βλαξ όχι μόνο δεν έκανε τίποτα για να βελτιώσει κάπως την υγεία, αλλά την αποδιέλυσε. Δεν είναι μόνο αστείος αυτός ο κομπλεξικός καθυστερημένος. Είναι και επικίνδυνος.

Anonymous said...

Ευτυχώς την λύση σε όσους προβληματίζονται τι θα ψηφίσουν στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές προσφέρει απλόχερα ο αγαπημένος μας Σπύρος:

"Την κάθοδό του με αυτόνομο ψηφοδέλτιο, στις εκλογές για το δήμο της Αθήνας, προετοιμάζει ο δημοσιογράφος Σπύρος Χατζάρας ο οποίος ασκεί δριμεία κριτική στην κυβέρνηση εφ' όλης της ύλης και ιδιαίτερα για τα θέματα της λαθρομενατανάστευσης."

http://press-gr.blogspot.com/2010/07/blog-post_9085.html

Anonymous said...

Πέτυχα το Σπύρο να ψωνίζει στο σούπερ μάρκετ και πραγματικά τον λυπήθηκα καθώς τον έβλεπα να αγκομαχά από το πάχος και τη ζέστη σπρώχνοντας το καρότσι του. Κάθιδρος και εκνευρισμένος ο Σπύρος, περίμενε στωϊκά στην ουρά πίσω από μια αργοκίνητη γραία μήπως και πληρώσει αυτή κάποτε στο ταμείο. Σπύρο έχεις παχύνει πολύ και πρέπει να αδυνατίσεις. Πώς θα συναγωνιστείς άλλωστε τον ομορφονιό Αβραμό στον πολιτικό στίβο; Μόνο και μόνο η ομορφάδα του τον έκανε μεγάλο και τρανό στη ΝΔ. Που πας με τόσα πολλά κιλά; Μην ξεχνάς ότι το εκλογικό σώμα αποτελείται και από γυναίκες που την εμφάνιση την έχουν περί πολλού προκειμένου να δώσουν την πολύτιμη ψήφο τους.

don giovanni said...

welcome back vapsomallia!!!!

περιπατητής said...

O Σπύρος άμα θέσει υποψηφιότητα για δήμαρχος θα γελάσουμε. Τον βλέπω και εγώ τον φουκαρά συχνά με αυτό το άθλιο δερμάτινο γιλεκάκι να περιφέρεται στους Ακαδημίας, Βαλαωρίτου κλπ. και τον λυπάμαι. Με πιάνει βέβαια και η όρεξη να του τσιμπήσω το μαγουλάκι. Θα ήθελα και εγώ να του πω: Σπύρο μην τρως τόσο πολύ αλλά και μην καπνίζεις. Τσιγάρο και πάχος κάνουν κακό συνδυασμό. Παραδειγματίσου από τον άλλο δήμαρχο, τον Αβραμόπουλο, που και προσέχει τη σιλουέτα του (κάνοντας γυμναστική και στο σπίτι του αλλά και στο γυμναστήριο του ολυμπιακού χωριού) και δεν φουμάρει (αλλά μας φουμάρει).

Anonymous said...

Με τον Αβραμόπουλο έχω από πολύ μικρή μια απορία και θα ήθελα τη βοήθειά σας μήπως βρω απάντηση.
Ποιος ακριβώς ψηφίζει Αβραμόπουλο;

Τον βλέπω πάντα δημοφιλή και με πολλές ψήφους και αναρωτιέμαι ποιος είναι αυτός ο κόσμος που ψηφίζει Αβραμόπουλο. Προσωπικά δεν ξέρω ούτε έναν από τον κύκλο μου να τον ψηφίζει και πάντα είχα αυτή την απορία. Ξέρετε εσείς κάποιον συγκεκριμένο που να ψηφίζει Αβραμόπουλο;

Κάθε βοήθεια δεκτή.

Anonymous said...

Εχω την εντύπωση ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του Δημητράκη είναι γυναίκες από 60 και πάνω, ξέρεις, από αυτές στο τελευταίο στάδιο με το καροτί ή μπλε-μωβ μαλλί. Θαυμάζουν το ευθυτενές παρουσιαστικό του, τις στοχαστικές πόζες του, το μπλέηζερ, ό,τι ακριβώς θαύμαζαν και στον Καραμανλή θείο, την χωριατίλα μεταμφιεσμένη σε "κάτι το ωραίον" δηλαδή.

Αβραμοπουλικιά said...

Είμαι σίγουρη ότι ο Δημήτρης θα έχει ήδη αποταθεί στην εν λόγω τράπεζα που αφορά αυστηρά μόνο beautiful people.

Να τονιστεί εδώ ότι και ο πολύ γνωστός Καραϊσκος απολάβει σεβασμού στους εν λόγω κύκλους των τυχερών "ωραίων ανθρώπων" αυτής της κοινωνίας.

Anonymous said...

Είχα και εγώ την ίδια απορία με τη φίλη σχολιάστρια και τελικά έδωσα την ίδια απάντηση με το απαντητικό σχόλιο. Εκτός από τους διάφορους φίλους και συνεργάτες του Αβραμόπουλου πρέπει να τον ψηφίζουν κυρίως γυναίκες που τον θαυμάζουν. Ας μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα περνάει ακόμα πολύ αυτό το στυλ που έχει ο Αβραμόπουλος. Κάντε ένα πρόχειρο τεστ. Σκεφτείτε πόσοι και πόσες από τους γονείς που ξέρατε θα ήθελαν τον Αβραμόπουλο για γαμπρό της κόρης τους και θα λάβετε μια πειστική απάντηση για την φαινομενικά περίεργη δημοφιλία του. Ούτε εγώ ξέρω κάποιον που να ψηφίζει Αβραμόπουλο ή που τουλάχιστον να το παραδέχεται.

Anonymous said...

Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, ο Δημήτρης κατά τη δεκαετία του 80 αγαπούσε πολύ τα παντελόνια "ψάθες" της Levi's και τα αγόραζε σε διάφορα χρώματα.

Anonymous said...

Τα παντελόνια ψάθα θα ήταν πολύ ταιριαστά του Δημήτρη, τότε που ήταν και λεπτός (γιατί τώρα τα έχει πάρει τα κιλάκια του). Τα φόραγε όλος ο ανδρικός πληθυσμός άνοιξη και καλοκαίρι την εποχή εκείνη. Τα πιο παλιά μοντέλα έβγαιναν με όρθιες εξωτερικές τις μπροστινές τσέπες, ενώ τα πιο σύγχρονα έβγαιναν με πλάγιες (και εσωτερικές). Οι λίγο μεγαλύτεροι άνδρες τα συνόδευαν και με πέδιλα (σε σχήμα Χ) ενώ κρατούσαν και τσαντάκι χειρός (που ήταν πολύ της μόδας τη δεκαετία του ΄80). Δεν ξέρω αν και ο Δημήτρης συνόδευε τα παντελόνια αυτά με τσαντάκι, πάντως θα του ταίριαζε πολύ.

Anonymous said...

Πάλι την πάτησε ο Δημήτρης; Ο Σαμαράς βλέποντας τα ζόρια για το κόμμα του, φαίνεται ότι δεν θέλει να τα χαλάσει και μαζί του και τον κάνει επιτέλους αντιπρόεδρο. Δεν αφήνει όμως τον Δημήτρη να χαρεί λιγάκι και αμέσως τον γεμίζει πίκρα. Γιατί τον κάνει αντιπρόεδρο μεν, αλλά δεύτερο αντιπρόεδρο, μαζί με τον Σταύρο Δήμα. Πάλι ατύχησε αυτό το παιδί.

Anonymous said...

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΑΒΡΑΜΟΠΥΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΑΠ

http://www.youtube.com/watch?v=3lbyqU9q1p4

Anonymous said...

Αδίστακτος είναι ο Αβραμόπουλος. Είχε κάτω από τη προστασία του ένα ολόκληρο σύστημα ανθρώπων που ρούφηξαν οικονομικά τη χώρα. Στο Τουρισμού σπαταλήθηκαν πολλά χρήματα και τα ίδια και χειρότερα έγιναν στο Υγείας (άσε για τον Δήμο). Όλοι αυτοί δεν έχουν πρόβλημα. Φτιάχτηκαν. Με τους υπόλοιπους που δεν θέλουν και, για να λέμε την αλήθεια, κυρίως ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ τι γίνεται. Ο Αβραμόπουλος διέλυσε ότι ανέλαβε και έχει μούτρα να συνεχίζει να διεκδικεί ρόλους. Καλά να πάθουμε όμως. Αφού δεν παίρνουμε με τις πέτρες τέτοιους αγύρτες αλλά συνεχίζουμε και τους ψηφίζουμε. Ακουγόταν ότι το ΠΑΣΟΚ ετοίμαζε να βγάλει τα άπλυτα του Αβραμόπουλου στη φόρα, αλλά τώρα φαίνεται να κάνουν πίσω, αφού όλοι είναι μπλεγμένοι στα σκατά. Έτσι θα έχουμε πάλι τον Αβραμόπουλο και τους όμοιούς του να παραμένουν στα πράγματα. Καλά να πάθουμε.

Anonymous said...

Το καλύτερο βίντεο για τον μπούρδα τον Αβραμόπουλο. Μπούρδες στα λόγια αλλά στο τέλος και μπούρδα ως... διευθυντής ορχήστρας. Απίστευτο θέαμα ενός μεγάλου μπούρδα...

http://www.youtube.com/watch?v=FXUYuCpEDNU

Anonymous said...

Στο video αυτό με τον Αβραμόπουλο διευθυντή ορχήστρας, εκτός από τη φαιδρή περίπτωση Αβραμόπουλου και τη δουλοπρέπεια του πραγματικού διευθυντή Νιάρχου (συζύγου της Μάρας Θρασυβουλίδου) με τα βαμμένα μαλλιά που σιγοντάρει επί σκηνής τον Δημήτρη, ένα πράγμα μπορεί να προκαλέσει θλίψη στον ευαίσθητο παρατηρητή: οι καημένοι οι μουσικοί που, αν και πήγαν να παίξουν εκεί για ένα μεροκάματο, βρέθηκαν ξαφνικά να διευθύνονται από έναν... Αβραμόπουλο!

Anonymous said...

Γιατί, οι ακροατές; Πήρε φόρα ο Δημήτρης και διευθύνει και τους ...ακροατές φαντασιωνόμενος προφανώς ότι ως νέος von Karajan διευθύνει το Radetzky March στην πρωτοχρονιάτικη συναυλία της Βιέννης - "κάτι το (πολύ) ωραίον"!

ΥΓ Ο ρόλος ανήκει δικαιωματικά στον Dr. cand. jur. Γκραφ φον Δρούτσα όπως τον αποκαλεί ο Κασιμάτης στην Κ.

Anonymous said...

ΔΕΝΔΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Σπυρίδωνος 266 ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ
ΤΑΥΡΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ του Νικολάου 221 ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ
ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ-ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) του Κυριάκου 187 ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ
ΚΟΥΜΟΥΤΣΑΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Σπυρίδωνος 159 ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ
ΠΤΩΧΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Παύλου 158 ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ
ΠΑΝΟΖΑΧΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Γεωργίου 158 ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ
ΤΖΙΜΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ του Γεωργίου 148
ΚΑΚΑΛΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ του Αποστόλου 124

ΦΙΛΕ ΣΑΜΑΡΑ ΕΥΓΕ

ΟΙ ΑΝΩΤΕΡΩ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΝΕΚΡΟΘΑΠΤΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΟΡΡΑΓΟΥΣΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΑΝΤΩΝΗ

Ο ΧΑΛΒΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ.......

Anonymous said...

Φίλε, (και) η ΝΔ είναι ένα πεθαμένο κόμμα. Δεν έχει νόημα να ασχολείται κανείς μαζί της παρά μόνο για πλάκα. Στο κάτω κάτω που να βρει ο Αντωνάκης τα ποιοτικά στελέχη; Ποιος σοβαρός άνθρωπος σήμερα ασχολείται με κόμματα; Ποιό δηλαδή σοβαρό στέλεχος έμεινε απ' όξω; Μήπως ο Φαϊλος Κρανιδώτης; Όλα τα κόμματα έχουν τελειώσει.

Anonymous said...

ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΦΙΛΕ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ.
ΑΛΛΑ ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ ΤΑ ....ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ, ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΧΑΛΒΑ.

Anonymous said...

όλοι του χαλβά είναι, άλλοι του μακεδονικού και άλλοι των φαρσάλων.

Anonymous said...

Συνελήφθη και κρατείται ο δημοσιογράφος Φίλιππος Καμπούρης. Aιτία, οι δικαστικές διαμάχες με τον έγκριτο δημοσιογράφο Αλκίνοο Μπουνιά.

Anonymous said...

Δηλώσεις Φίλιππου Καμπούρη για την τεράστια ταλαιπωρία του αλλά και το μεγάλο πλήγμα στην ελευθερία του Τύπου

http://www.stifora.gr/article.php?id=28124

Anonymous said...

Πραγματι μεγιστο χτυπημα (μπουνια μπορουμε να πουμε) στην ελευθεροτυπια αυτο, λευτερια στον Φιλιππο Καμπουρη!

Anonymous said...

Με απόφαση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά ανατίθενται καθήκοντα αντιπροέδρων του Κόμματος στους κ.κ. Δ. Αβραμόπουλο και Στ. Δήμα.

Με την ίδια απόφαση ορίζονται οι τομείς ευθύνης των δύο αντιπροέδρων ως ακολούθως:

■Ο κ. Δ. Αβραμόπουλος θα ασκεί εποπτεία επί των τομέων Εξωτερικής Πολιτικής, Άμυνας, Δημόσιας Διοίκησης, Πολιτισμού, Τουρισμού, Προστασίας του Πολίτη, Παιδείας, Δικαιοσύνης και Πολιτικής Στρατηγικής.

ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΑΞΙΟΤΙΜΟΣ ΠΡΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΑΛΒΑ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΑΠΗΝΤΗΣΕ ΣΤΟΝ .....ΛΙΒΕΛΛΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΨΟΜΑΛΛΙΑ.
Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΕ ...ΚΑΛΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟ ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ.
ΤΟ ΧΑΡΑΚΙΡΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΖΩΗ ΣΕ ΛΟΓΟΥ ΜΑΣ.

ΥΓ. ΜΕ ΤΟΥΣ ΖΑΓΟΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΩΛΟΤΡΥΠΟΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΓΕΜΙΣΟΥΝ ...ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ.

ΞΥΝΟΓΑΛΟΣ
©

Anonymous said...

Αξιος συγχαρητηρίων ο παλιός μας φίλος Ξυνόγαλος όχι μόνο γιατί λέει τα πράγματα με το όνομά τους, αλλά και γιά την γερή δόση αυτοκριτικής που ασκεί με παρρησία. Εύγε Ξυνόγαλε, πάντα τέτοια!

Anonymous said...

ο Ξυνόγαλος είναι ο Ανευλαβής των μπλόγκς

Anonymous said...

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΕΜΝΟΥ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ ΤΟΥ ΣΟΥΒΛΑΚΟΚΤΟΝΟΥ
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ......
ΕΠΙΣΗΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ,ΣΦΑΛΙΑΡΑ ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ

Anonymous said...

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΕΜΝΟΥ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ ΤΟΥ ΣΟΥΒΛΑΚΟΚΤΟΝΟΥ
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ......
ΕΠΙΣΗΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ,ΣΦΑΛΙΑΡΑ ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ

Anonymous said...

Πράγματι θλιβερές περιπτώσεις πολιτικής φαυλότητας και ο Χατζηβολεψάκης και ο Μοσχοπάγκαλος. Για τον δε Χατζηγάκη τι να πει κανείς; Γιατί εξακολουθεί και εκτίθεται ο χριστιανός;

Anonymous said...

Καλά, γιά τον Χ''γάκη δεν γεννάται θέμα, ο άνθρωπος είναι θλιβερός, ο άλλος, ο μόσχος, μου κάνει εντύπωση όμως. Παρενέβη χθες στους τρεμοπρετεντέρηδες και τους ζητούσε τον λόγο με οργίλο ύφος γιατί τόλμησαν να βγάλουν το θέμα διορισμού της μοσχοθυγατρός και αφού παραδέχτηκε ότι έκανε χρήση αυτού του φαύλου νόμου διορισμού στο δημόσιο γιά όλες τις γραμματείς του, απίθανα πράγματα! Μερικοί άνθρωποι, λόγω της πολύχρονης παραμονής τους στην γλυκειά εξουσία έχουν οριστικά απωλέσει την επαφή με την πραγματικότητα μου φαίνεται...

Anonymous said...

ΦΑΗΛΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ ...ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ....

Η γραμμή του στα εθνικά είναι σκληρή και δεν το κρύβει: το δικό του γράδο, όπως τονίζει, για να μετρά τους πολιτικούς, είναι η Κύπρος. "Εκεί ξεχωρίζεις τον ευπατρίδη από τα καθάρματα", μας λέει έτσι απλά και υπογραμμίζει ότι "το συμφέρον της Ελλάδας είναι η διάλυση των Σκοπίων

Ο Πολεμοχαρης αυτος κυριος ποτε ΑΝΔΡΑΓΑΘΗΣΕ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;;;;; δεκαχρονους καταδρομεις δεν ειχαμε ποτε απο οτι ξερω.

Οσο για τα....Σκοπια αυτα τα ειχε πει και ο Μιλόσεβιτς και ο αλλος ο σφαχτης φίλος του.

Λεβεντοπαιδο Κρανιδιωτη καλα μας τα λες ΑΛΛΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΚΟΒΕΙ, ασε λοιπον τις λεβεντιες για αλλου.

Anonymous said...

Άτιμε Βαψομαλλιά! Έγραψες τόσες προστυχιές για τον αγαπημένο μας Αβραμόπουλο που στο τέλος θα μας πεις κι ότι δέρνει τη γυναίκα του!

Anonymous said...

Την δέρνει πράγματι, αλλά αυτά ίσως εμπίπτουν στα προσωπικά δεδομένα.

Anonymous said...

ΔΙΑΣΗΜΟΣ Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΕΞ ΤΗΛΕΦΩΝΑ.
Ο ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΥΠΟΣ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΑΖΥ ΤΟΥ

http://www.nezavisne.com/svijet/vijesti/63308/Ministar-20-miliona-spiskao-na-hot-lajn.html

http://www.blick.ch/news/ausland/der-ex-minister-telefon-sex-und-20-millionen-steuergelder-150709

http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/greece/7880108/Ex-Greek-ministers-friends-and-family-spend-20-million-euros-in-taxpayers-money-on-sex-lines.html

http://www.cas.sk/clanok/172743/skandal-greckeho-exministra-volania-na-eroticke-linky-stali-30-milionov.html

http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland/article/detail/1130827/2010/07/09/Familie-Griekse-ex-minister-spendeerde-miljoenen-belastinggeld-aan-sekslijnen.dhtml?tduid=4a82bc2f2b1afbb16f98c888e89ebf45

http://www.nezavisne.com/svijet/vijesti/63308/Ministar-20-miliona-spiskao-na-hot-lajn.html

Anonymous said...

Πάλι καλά για τα παιδιά του Χατζηγάκη με τα ροζ τηλέφωνα. Η τόσο μεγάλη κατανάλωση σε ροζ γραμμές σημαίνει ότι τουλάχιστον ξέρουν να την παίζουν...

Anonymous said...

Φίλε 1.48 τί να συζηταμε τώρα για Κρανιδιώτηδες. Αφού το πράγμα είναι πιο απλό (και πιο γενικό): Αμέσως μόλις δούμε κάποιον να γκαρίζει πουλώντας την ντούρα "εθνική" πραμάτια του, καταλαβαίνουμε ότι αρχίζουμε να μυρίζουμε θεωρία, μπαρούφα και απάτη.

Anonymous said...

Ο Χατζηνικολάκης απεκάλεσε την αυτού αθλιότης Δημήτριο Αβραμόπουλο ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ on air!!!! Α ρε Νίκο, θα τον κάνεις να ξαναθυμηθεί τις "κακές" εφηβικές συνήθειες τον άνθρωπο...

Anonymous said...

Οι κακές γλώσσες μιλάνε για μια μακροχρόνια τρυφερή σχέση μεταξύ Χατζηνοκολάου και Κώνστα. Μήπως η πρόσφατη επίθεση του πρώτου στο δεύτερο από το δελτίο του λαϊκής θεματολογίας και αισθητικής ALTER έγινε για ξεκάρφωμα;

Anonymous said...

Θεότρελο αγόρι αυτός ο Κώνστας, τον είχα πετύχει σε "σοβαρό" κυκλαδίτικο νησί μες το νάζι και το σκέρτσο.

Anonymous said...

Πάντως, θεωρώ πως ο Χατζηνικολάου χρειάζεται επειγόντως διακοπές εφόσον κακαρίζει, πλέον, σαν ξιπασμένη γεροντοκόρη με την πρώτη ευκαιρία πoυ του δίδεται. Κάνε κάτι βρε Νίκο επιτέλους, βάλε ένα υπόθετο στην τελική, μπορεί να σου περάσει, who knows?

Anonymous said...

Αν αληθεύει το 2:40 περιττό να πούμε ποιός υποδύεται τον Dirk Bogarde και ποιός την Charlotte Rampling (ή τον αγαπητικό και την βοσκοπούλα αν προτιμάτε κάτι πιό βουκολικόν).

Anonymous said...

Μιας και περί βαρβάτων αρσενικών ο λόγος, ας ελπίζουμε ο Νίκος να διαβάζει το blog και να εμπνευστεί από αυτό.

Anonymous said...

Αίσχος!!! Ειρωνείες και μπηχτές προς τον μετριοπαθή-λέμε τώρα-άνκορμαν Νίκο Χατζηνικολάου; Νίκο, πάρε θέση και αν είναι αναγκαίο πάρε και ένα υπόθετο μαζί.

Anonymous said...

@ July 9, 2010 8:52 PM

Χα χα χααα

Anonymous said...

http://nonews-news.blogspot.com/2010/07/blog-post_2234.html

αν έλεγε και "εν χορδαίς" ο λογοτέχνης θα ήταν καλύτερο, δεν γαμιέται...

Anonymous said...

Η δημοσιογραφική οικογένεια έχει μεγάλη παράδοση στους "μερακλήδες". Ίσως το ντουέτο να ανήκει σε αυτή την όμορφη και σκερτσόζα κατηγορία.

Anonymous said...

Τώρα που κάποιος φίλος (ή μήπως φίλη;) είχε την καλοσύνη να μας συστήσει το σπουδαίο βιβλίο του "τέλειου αρσενικού" Στέφανου Ορφανίδη (τον οποίον, παρά τις τεράστιες γνώσεις που ισχυρίζεται ότι διαθέτει στον έρωτα, τον παράτησε στα κρύα του λουτρού το πρώην μοντέλο Ιωάννα Λίλλη για να τα φτιάξει με έναν ποδοσφαιριστή, τον γεμάτο τεστοστερόνη Θεόδωρο Ζαγοράκη), θυμήθηκα το άλλο τεράστιο αντίστοιχο βιβλίο του τεράστιου Αναστάση Μαρασλή (πατέρα του παιδιού της Βάνας Μπάρμπα) με τίτλο "Λύκος ή Πρόβατο;". Σπουδαία - πάρα πολύ σπουδαία - και τα δύο βιβλία. Το ίδιο και οι συγγραφείς τους...

http://www.papasotiriou.gr/product.gbook.asp?pfid=1596698&prid=850942

Anonymous said...

Eρώτηση προς κάποιον (ξέρει αυτός):

Φωτογραφία με τον δήμαρχο να καπνίζει λεπτά τσιγάρα με ανδροπαρέα και φορώντας σφικτό, "κωλαράτο" παντελόνι με κόκκινα υποδήματα δεν φρόντισες να τραβήξεις για να μας την παρουσιάσεις;

Tι διάολο... Μόνο στο φαγητό είχες το μυαλό σου;..

Anonymous said...

Πάντως οι "μερακλήδες" έχουν φοβερή πέραση την τελευαταία δεκαετία στον δημοσιγραφικό(του κώλου) χώρο.

Anonymous said...

9:57, και "εν πορδαίς" αν έγραφε δεν θα ήτο κακό (αν ευσταθεί η υπόθεσις περί υποθέτων)...

Anonymous said...

Οι άνθρωποι που έχουν νεύρα και ψυχολογικά προβλήματα δεν ηρεμούν μόνον με υπόθετο αλλά και με ένα καλοτοποθετημένο, "βιδωτό" κωλοδάκτυλο...

Anonymous said...

10:44 λες να μην έπαιξα με την ιδέα να γίνω Παπαγιάννης γιά λίγο; Με απέτρεψαν όμως οι εξής λόγοι (με αυτή την σειρά):

α. ήταν βράδυ

β. το λαχταριστό σνίτσελ που κατεβρόχθιζα

γ. η βυζαρού αμερικάνα που καθόταν στο 12' o' clock μου που έλεγαν και οι πιλότοι της RAF

Οπως τα λες είναι πάντως, παρευρίσκετο μάλιστα και ο Γρηγόρης Νιώτης με ολιγομελή παρέα στο διαπρεπές (και ελαφρολαϊκό) αυτό εστιατόριο...

Anonymous said...

10:44 λες να μην έπαιξα με την ιδέα να γίνω Παπαγιάννης γιά λίγο; Με απέτρεψαν όμως οι εξής λόγοι (με αυτή την σειρά):

α. ήταν βράδυ

β. το λαχταριστό σνίτσελ που κατεβρόχθιζα

γ. η βυζαρού αμερικάνα που καθόταν στο 12' o' clock μου που έλεγαν και οι πιλότοι της RAF

Οπως τα λες είναι πάντως, παρευρίσκετο μάλιστα και ο Γρηγόρης Νιώτης με ολιγομελή παρέα στο διάσημο (και ελαφρολαϊκό) αυτό εστιατόριο...

Δήμας said...

Μιας και ανεφέρθη το σνίτσελ ας αποκαλύψουμε και μια μικρή λεπτομέρεια: Ο Νικολάκης Χατζηνικολάου έχει αναπτύξει μια περίεργη νεύρωση σε σχέση με την διατροφή του: δεν τρώει σχεδόν τίποτα!!! Δεν μπορεί να απολαύσει το φαγητό. Κάποιος διαπρεπής συνάδελφός του μου έλεγε ότι αυτή του η νεύρωση προέρχεται από την επιθυμία του να είναι λεπτός και άψογος εξωτερικά, οπότε αυτό του έχει γίνει έμμονη ιδέα. Τρώει ελάχιστα πράγματα, ίσα-ίσα για να κρατιέται στη ζωή. Εννοείται πως λέει ένα δυνατό ΟΧΙ σε τηγανητά και γλυκά. Άντε να χαρείς τη ζωή έτσι, αν δεν μπορείς να γευτείς τις μικρές απολαύσεις της ζωής. Αφού δεν τρώγει, ελπίζω (και πιστεύω)να μπορεί τουλάχιστον να απολαμβάνει τον έρωτα. Σε όποια μορφή προκρίνει εκείνος ως την πιο ταιριαστή για τα γούστα του.

Anonymous said...

Φοβούμαι ότι ο Νίκος θα αναγκαστεί να επέμβει με αυτά κι αυτά που ειπώθηκαν. Τότε θα σας δω όλους εσάς τους εχθρούς του αντικειμενικού (χα) αμερόληπτου (χα) και αντικειμενικού (χα χα) ρεπορτάζ.

Anonymous said...

Ωχ, δεν μας βλέπω καλά έτσι που έχει αγριέψει τελευταία, έχω στοκ υπόθετα γιά ελέφαντες από το τελευταίο μου σαφάρι στην Κένυα, να τα φέρω;

Anonymous said...

Θα 'πρεπε να τα φέρεις.Φίλος μου γιατρός τις προάλες μου εξηγούσε πως η εξάρτηση στα υπόθετα έχει άσχημα αποτελέσματα. Όχι ότι αφορούν τον Νίκο όλα αυτά αλλά κουβέντα να γίνεται...

Anonymous said...

Του Νίκου τα κόμπλεξ είναι γνωστά. Φέτος την άκουσε και οικονομολόγος (θου Κύριε). Αλλά ρε παιδιά, ρε παιδιά, με το παιδί της μπριγιαντίνης τι θα γίνει ρε γαμώτο;;;; Έλεος!!! Τον τελευταίαο καιρό γλέιφει ΚΑΙ τον ΚΑΝΕΛΑΚΗ. Αυτός δεν είναι δημοσιογράφος, είναι πλεκόστομος(για τους ακουαρίστες το ψάρι γλείφτης). Ήμαρτον!!!

Anonymous said...

Η πρόταση του Χατζηνικολάου για έξοδο από την οικονομική κρίση και την "ανάπτυξη" (πάνε οι αδένες μας με αυτή την άσκοπη συζήτηση από άσχετους) είναι η Ελλάς να αρχίσει να πουλά μέρος της περιουσίας της. Με τέτοιες προτάσεις από έλληνες opinion leaders (εδώ γελάμε) πόσο μακριά μπορεί να πάει κανείς. Όταν οι μεγαλοδημοσιογράφοι προτείνουν βλακωδώς αυτά που μπορεί να προτείνει και η αφελής 90χρονη γιαγιά μου, αρχίζει να υπάρχει πρόβλημα.

Anonymous said...

Εγώ πιστεύω πως ο Νίκος είναι καλό παιδί. Μπορεί να είναι λίγο στριφνός, ανάλατος, βλαχολεχλίδ ή έστω άσχετος ΚΑΙ με τα οικονομικά βρε αδρεφέ. Ε και; Το σφίξιμο των ρουθουνιών (όταν φορτώνει με τον εκάστοτε καλεσμένο του), το παγοκολωναρισμένο χιούμορ του και η αξιοθαύμαστη αυταρέσκεια που τον διακρίνουν φανερώνουν το μεγαλείο του ανδρός. Νίκο σ' αγαπάμε!!!

Anonymous said...

Εντάξει είδα και Παπαγιάννειο σχόλιο πιο πάνω, μην πιάσουμε όλους τους μεγάλους σε ένα βράδυ. Έχουμε και στομάχι.

Anonymous said...

Το blog του Παπαγιάννη, όπως αναφέρουν και τα στοιχεία της Alexa, έχει ένα βασικό χαρακτηριστικό: είναι "σχετικά δημοφιλές" στην πόλη της Κορίνθου ("Fimotro.blogspot.com has a three-month global Alexa traffic rank of 13,798, and the site has a relatively good traffic rank in the city of Kórinthos")! Δεν ξέρω. Τόση προσπάθεια και ιδρώτας, τόσος καθημερινός κόπος, για να σε διαβάζουν κάποιοι κορίνθιοι πορτοκαλοπαραγωγοί; Πάντως, το βασικό συμπέρασμα είναι ότι η ποιότητα αναγνωρίζεται. Έστω και στην Κόρινθο (με τα πολλά σουβλατζίδικα).

Anonymous said...

Η εξαιρετικά δουλεμένη, εμπνευσμένη και τεκμηριωμένη πρόταση του Χατζηνικολάου κάποτε, σε άλλο context, ονομαζόταν "πώληση των ασημικών της οικογενείας". Δεν ξέρω πως λέγεται στην οικονομολογική, τεχνοκρατική γλώσσα του Χατζηνικολάκη. Πάντως χρειαζόμαστε προτάσεις σοβαρές για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Η πρόταση του γνωστού τηλεπαρουσιαστή ίσως να είναι μια από αυτές.

Anonymous said...

Το σουβλάκι δεν είναι κακό, ιδιαίτερα αν δεν πνίγεται στο λάδι. Βέβαια, ο Ιωάννης σαν γνήσιο βλαχολαικό παιδί γουστάρει το σουβλάκι του τίγκα στο "γράσο". Όπως αντιλαμβάνεστε λοιπόν, είναι αυτονόητη η στήριξη των γρασαδόρων-σουβλακόλαχων στο παιδί από τα Μέγαρα με το χαμηλό IQ και τις υψηλές βλέψεις.Άλλωστε είναι και φίλος του Νίκου.

Anonymous said...

Βέβαια ο Χ"λαου το σουβλάκι το θεωρεί θανάσιμο εχθρό της αψεγάδιαστης σιλουέτας του και της αστικής(;)καταγωγής του. Παρά ταύτα, μπροστά στην ποιότητα του Μεγαρίτη μαχητικού (έλεος) και αλκοολικού-όπως λένε οι κακές γλώσσες- δημοσιογράφου, ο Νίκος το βαφτίζει σούσι άμα λάχει.

Anonymous said...

Ο Χ"νικολάου πάντως έχει να φάει σουβλάκι (και μάλιστα με πίτα) από τότε που πήγαινε στην Πάντειο ως φοιτητής (και έμεινε αιώνιος φοιτητής, αφού νομίζω ότι ποτέ δεν πήρε το πτυχίο του, τι σημασία όμως έχει; προσέφερε και προσφέρει ανυπολόγιστες υπηρεσίες στη δημοσιογραφία).

Anonymous said...

Ας μην διαδίδουμε και εμείς φήμες περί δήθεν φιλίας Χατζηνικολάου και Παπαγιάννη. Περί λυκοφιλίας πρόκειται. Κανένας δεν συμπαθεί τον άλλον, αλλά πρόκειται για μια αναγκαστική συνεργασία. Ο ένας χρειάζεται για κάτι τον άλλον. Φιλία, έτσι κι αλλιώς,δεν θα μπορούσε να υπάρξει στην περίπτωσή τους: και οι δύο δεν μπορούν να γίνουν φίλοι ούτε με τα άντερά τους.

Anonymous said...

Πολύ σωστά τα παραπάνω γιά την επάρκεια σε οικονομικές γνώσεις του μαριδοδημοσιολόγου Νικολάκη. Προφανώς έχει μείνει στα πρότυπα της αγροτικής οικονομίας, ίσως και στο barter trade (ανταλλαγή αυγ΄΄ων με ζάχαρη, υποθέτων με ασπιρίνη κοκ τράμπες στην νεοελληνική), ενώ είναι παγκοίνως γνωστό ότι η έξοδος της χώρας από την κρίση προϋποθέτει την άνευ όρων υιοθέτηση των θεωριών της πράσινης ανάπτυξης, εδώ όμως φτύσαμε αίμα να φύγουμε από τα (πράσινα) λαγκάδια και να γίνουμε αστοί (γέλια) σε αυτά τα βουκολικά θα γυρίσουμε; αστεία πράγματα...

Anonymous said...

Ο Νίκος πρέπει πάντως και χωρίς πλάκα να ξέρει από οικονομία. Απόδειξη ότι μπόρεσε και έκανε τα κουμάντα του και έφτιαξε τεράστιο (γύφτικο) σπίτι, καπνίζει πούρα, αγοράζει γραβάτες, τρώει σούσι, οδηγεί porsche (σπό τις πιο φθηνές βέβαια) και γενικά φαίνεται ότι έκανε την οικονομία του. Αν θυμηθώ την περίοδο που εργαζόταν στη Μεσημβρινή και τον 984 που κάπνιζε marlboro και έκανε ότι ξέχναγε σπίτι το πακέτο για να εξασφαλίζει κανένα τσιγαράκι δανεικό, τότε πράγματι ομιλούμε για μια σημαντική πρόοδο και μια σωστή και αποδοτική διαχείριση των οικονομικών του! Νίκος ο (και) οικονομολόγος λοιπόν.

Anonymous said...

Εδώ που τα λέμε, θυμήθηκα κάτι που δεν ξέρω αν είναι ακριβές. Νομίζω ότι ο Κώνστας είχε προσληφθεί στον ALPHA όταν πήγε εκεί ο Χατζηνικολάου. Ή θυμάμαι λάθος; Μετά, όταν ο Χατζηνικολάου προσελήφθη στο ALTER, δεν προσελήφθη στο ίδιο κανάλι και ο Κώνστας; Μήπως ο άνκορμαν παίρνει μαζί του πάντα και τον δημοσιογράφο που δοξάστηκε τότε ως παπαγαλάκι του χρηματιστηρίου και τώρα ως ντουντούκα του Παπακωνσταντίνου και του ΔΝΤ;

Anonymous said...

Δεν θα 'πρεπε, βέβαια, σε καμία περίπτωση να ξεχνάμε και το δράμα(εδώ γελάμε) που περνάει η δύσμοιρη οικογένεια του αντιπαθέστατου και εξαιρετικά "λίγου", γυαλιστερομάλλη, Ευαγγελάτου. Μέγα το πλήγμα στην ελληνική, ποιοτική(αν θέλετε ξαναγελάμε)δημοσιογραφία, με την αποχώρηση της ξινής, ψωνισμένης μεγαλοκοπέλας Τατιάνας.

Anonymous said...

Φίλος και πρώην(αιώνιος) φοιτητής στην Πάντειο, πυροσβέστης πλέον στη Ρόδο, μου εξιστορούσε κατορθώματα του φοιτητή Χ"λαου. Η ώρα είχε περάσει, το τσίπουρο είχε αρχίσει να δημιουργεί ένα κλίμα ευφορίας, οπότε ο φίλος απελευθερώθηκε. Μου έλεγε λοιπόν, πως θυμάται τον Νικό, σαν έναν μεγαλομανή, ευφάνταστο βερμπαλιστή, με φράντζα ανεμόπτερο και πικρό ύφος από τότε. Κανείς-κατά τα λέγόμενά του-δεν τον έπαιρνε στα σοβαρά σε αντίθεση με τον ίδιο τον Νίκο. Τέλος πάντων, μεθυσμένες κουβέντες, ο Νίκος είναι πρότυπο.

Anonymous said...

ΤΩΡΑ ΕΝΕΣΚΗΨΕ ΚΑΙ Ο ΚΛΑΡΑΣ,ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ .
ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΛΑΚΟΚΑΥΛΗΔΩΝ

Anonymous said...

Αλήθεια, ΞΥΝΟΓΑΛΕ είστε φίλοι με τον Νίκο; Τον παρακολουθείς;

Anonymous said...

Εγώ ως γυναίκα μπορώ να σας πω τόσο για τον Χατζηνικολάου όσο και για τον Ευαγγελάτο ότι είναι και οι δύο εντελώς αντιερωτικοί. Ειδικά ο δεύτερος για να πω την αλήθεια δεν βλέπεται με τίποτα.

Anonymous said...

Ξέρω από ανθρώπους της Μεσημβρινής εκείνης της εποχής ότι ο Χατζηνικολάκης ήταν ένα εξαιρετικά φιλόδοξο παιδί, του οποίου όμως η φιλοδοξία δεν συμβάδιζε με τις γνώσεις και τις ικανότητές του. Τρομερή φιλοδοξία. Απύθμενη. Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του ήταν ότι δεν ήξερε καθόλου να γράφει. Απ' όσο έχουμε δει, ούτε με το πέρασμα του χρόνου υπήρξε βελτίωση σε αυτόν τον τομέα. Στην τηλεόραση, πέρα από το αστείο του πράγματος, θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχει μια τεχνική επάρκεια, αν και βαρετός και υστερικός. Το γράψιμό του όμως.. Θεέ μου, τι ανιαρό γράψιμο.. Ένα παιδί της Πέμπτης Δημοτικού γράφει καλύτερα από τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο. Στρογγυλεμένος λόγος, πληκτικότητα, κοινότοπες απόψεις, πλήρης απουσία ύφους. Άσε το γράψιμο Νίκο. Δεν σου πάει. Φάε καλύτερα λίγο σούσι.

Anonymous said...

O Χατζηνικολάου έχει και ένα ακόμη πρόβλημα: Ζηλεύει! Ζηλεύει παθολογικά! Δεν υπάρχει καλύτερός του που να μην τον ζηλεύει. Αυτό λογικά συνεπάγεται ότι ζηλεύει με μανία το 98% των ανθρώπων που βρίσκεται γύρω του. Και όταν ζηλεύει ο Νίκος κιτρινίζει και πετάει φωτιές από τα ανοιγμένα του ρουθούνια. Τρομερό πράγμα η ζήλια. Δεν σε αφήνει να ηρεμήσεις ούτε δευτερόλεπτο. Και το πούρο που θα ανάψεις θα το καπνίσεις με ένταση. Γιατί ο διπλανός σου μπορεί να έχει καλύτερο.

Anonymous said...

Μιας και ειπώθηκαν πολλά από εμάς τους μνησίκακους κακεντρεχείς...να ρωτήσω και κάτι άλλο-ο Νίκος φορούσε λευκές-πετσετέ κάλτσες ως φοιτητής. Μην με πείτε μικρόψυχο, απλή απορία είναι.

Anonymous said...

Θα πω μια μεγάλη αλήθεια. Θυμάμαι, τώρα που παρακολουθώ τη συζήτηση, ότι πριν από πολλά χρόνια (γύρω στα 20) περπατούσα επί της οδού Πανεπιστημίου. Εκεί είδα τον (νεαρό τότε) Χατζηνικολάου να βρίσκεται στο πεζοδρόμιο (δεξιά όπως κατεβαίνουμε για Ομόνοια), να μιλάει με έναν άγνωστο σε εμένα κύριο και να περιμένει να επιβιβαστεί σε μηχανάκι που τον περίμενε "για να πάει να κάνει εκπομπή στον Αθήνα 9,84", όπως άκουσα τον ίδιο να λέει στον συνομιλητή του. Ορκίζομαι ότι θυμάμαι ακριβώς την εμφάνισή του: φουσκωμένο μαλλί με χωρίστρα, τεράστια γυαλιά κοκκάλινα, στο χέρι εφημερίδες, γαλάζιο πουκάμισο, μπλε σακάκι, μπλε παντελόνι, καφέ ανοιχτά (!) παντοφλέ πλατιά παπούτσια και...άσπρες κάλτσες. Αν ήταν αθλητικές βαμβακερές, συνθετικές, πετσετέ, η λεπτές καλοκαιρινές πραγματικά δεν μπορώ να θυμηθώ. Πάντως σίγουρα ήταν λευκές, γιατί μου έκανε εντύπωση αυτό το περίεργο χαρακτηριστικό. Ξέχασα να πω ότι στο άλλο χέρι κρατούσε ένα πακέτο κόκκινα μάρλμπορο σκληρό πακέτο. Σκληρό, σαν τον ίδιο τον Νίκο.

Anonymous said...

Δε νομίζω πως οι "πετσετέ" λευκές κάλτσες έχουν κάτι κακό. Ιδιαίτερα εαν προτιμώνται από τον γίγα της της δημοσιογραφικής ενημέρωσης και δικό μας παιδί Νικόλαο Χατζηνικολάου!!!!

Anonymous said...

Μα ο Νίκος δεν είναι κανενός παιδί!

Anonymous said...

Θυμάμαι ο Κωστόπουλος ειρωνευόταν τον Νίκο, για το πόσο κρυόκωλος ήταν, για τον ιδιόρρυθμο τρόπο ομιλίας του και για τη χρήση του τρίτου προσώπου στις συνεντεύξεις πχ "τι γνώμη έχει ο Γιώργος Νταλάρας για την κατάσταση στην Κύπρο;" κλπ.

Anonymous said...

Το δυνατό πάντως σημείο του Νίκου, πάντα κατά τη γνώμη μου, είναι όταν παίρνει συνέντευξη από καλλιτέχνη, οπότε και πέφτει το προσωπείο της σοβαροφάνειας. Εκεί λοιπόν το πολύ αστείο και φαιδρό στοιχείο εμφανίζεται όταν ο συνεντευξιαστής Χατζηνικολάου επιχειρεί να κάνει τον άνετο και τον χιουμορίστα. Εκεί, το κοινό γελάει πραματικά. Όχι όμως με τα αστεία και τις εξυπνάδες του Νίκου, αλλά εις βάρος του, με το γελοίο θέαμα που παρουσιάζει ο ξενέρωτος δήθεν άνετος και χιουμορίστας Νίκος.

Anonymous said...

Ο ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΩΝ.
ΟΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ

Anonymous said...

Στον real fm, κάποιο εργαζόμενοι λένε γελώντας ότι όταν κάνει ραδιοφωνική συνέντευξη με κάποιον μαϊντανό καλλιτέχνη (Παπαρίζου, Βανδή κλπ) βγάζει το σακάκι και μένει με το πουκάμισο για να δείξει άνετος και ωραίος. Ο παλαιός ηχολήπτης του 984, και τώρα του real, Πάνος Παππάς, έχει πει γελώντας ότι ο Νίκος έχει και ένα κατά κάποιο τρόπο ορμονικό πρόβλημα: μυρίζουν πολύ έντονα τα πόδια του!!! Ετσι, βάζει ένα είδος ταλκ προκειμένου να αντιμετωπίσει αυτό το σοβαρό και αντιαισθητικό πρόβλημα.

Anonymous said...

Υπαλληλάκος μωρέ είναι και ο κακομοίρης ο Νίκος. Παίρνει έναν μεγάλο βέβαια μισθό, με υποχρέωση να κάνει τη δουλειά που του περνάνε τα αφεντικά του. Αυτό είναι όλο. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Αυτός ο βαρετός κλαψομούνης κάθεται κλαρίνο μπροστά στον Κουρή και τον Βαρδινογιάννη. Στους Τράγκες, τους Παυλόπουλους και σε άλλες αμελητέες ποσότητες ξέρει να κάνει τον καμπόσο.

Anonymous said...

Να είναι όντως ορμονικό ή μήπως ο τηλεπαρουσιαστής πλένει μόνον ότι φαίνεται on camera και παραμελεί στα της καθαριότητας ότι βρίσκεται κάτωθεν του πάγκου;

Anonymous said...

O X'ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ.

Αρκάς said...

Mια ακόμη φαιδρή στιγμή του Δημήτρη ήταν αυτή της πρωτοχρονιάς του τρέχοντος έτους. Ο Δημήτρης βρισκόταν (που αλλού;..) στο περίφημο Ελληνικό Αρκαδίας, το χωριό στο οποίο έχει φυτέψει, σύμφωνα με πληροφορίες, πράσινους φανοστάτες, σαν κι αυτούς με τους οποίους γέμισε την πρωτεύουσα. Ενώ ἐτρωγε το πρωινό του, μαθαίνει ότι στο χωριό βρίσκεται και ο Γιωργάκης Παπανδρέου. Μία και δύο βγαίνει έξω να εντοπίσει τον Γιωργάκη. Με τα πολλά, τον βρίσκει και τον καλεί στην οικία του. Ο ΓΑΠ βαριέται, αλλά τί να κάνει; Πηγαίνει. Τότε μέσα από την ψυχή του Δημήτρη βγαίνει ο αυθεντικός Δημήτρης, ο παραγοντίσκος Δημήτρης, ο Δημήτρης που όλοι αγαπήσαμε. Χωρίς χρονοτριβή καλεί στο τηλέφωνο τον Αντωνάκη. "Πρόεδρε, έχω εδώ τον Πρόεδρο. Θέλεις να μιλήσετε;", λέει στον Αντώνη. "Άσε, δεν χρειάζεται. Θα τα πούμε με τον Γιώργο στην Αθήνα", απαντά ο Αντωνάκης, που έχει καταλάβει τον παραγοντισμό του Δημήτρη και θέλει να του τη σπάσει. Η συνομιλία συνεχίζεται με μια κρυάδα του (κλασμένου) Δημήτρη για να σπάσει τον πάγο. Από "την άλλη άκρης της τηλεφωνικής γραμμής" (κατά το γνωστό κλισέ), ως απάντηση, ακούγεται ένα δυνατό κλικ. Το τηλέφωνο είχε κλείσει. Το τι υπέστη, κατόπιν, ο Γιωργάκης από τις αερολογίες του Δημήτρη είναι κάτι που μόνον ο πρώτος γνωρίζει και το οποίο, ασφαλώς, θα καταγράψει κάποια στιγμή η ελληνική μικροϊστορία...

Anonymous said...

Είναι αλήθεια αυτό που λέγεται ότι και ο θρυλικός Άκης Παυλόπουλος είναι (κι αυτός) μερακλής;;;

Anonymous said...

Δεν νομίζω. Άλλωστε ως υπουργός έίχε ένα σωρό "καημούς" με παντρεμένες κυρίες (και μάλιστα όλες μέτριας και κάτω εμφάνισης). Δεν είναι βέβαιο αν αυτά τα "μεράκια" τον οδήγησαν στην τεράστια κατανάλωση του "νερού που καίει". Ποιος ξέρει. "Μερακλής" μπορούμε βέβαια να πούμε ότι είναι ο βουλευτής Λ. Πολλά έχουν ακουστεί για αυτόν τον λυρικό και περικοκλάδα πολιτικό. Άσε για κάποιον δήθεν "επαναστάτη" (πρόσφατο) του γλυκού νερού που εκλέγεται στην περιφέρειά του με τη βοήθεια των παπάδων με τους οποίους διατηρεί "θερμή" σχέση ή τον άλλον, τον γεροντοθεσμικό, με τα πολλά χρόνια στην πλάτη και το περίεργο (λευκό πάντως) μαλλί για τον οποίον από χρόνια ακούγονται πολλά για γερά "μεράκια". Τι να κάνουν όμως κι αυτοί... Άνθρωποι είναι... Έστω και "μερακλήδες"...

Anonymous said...

Συγγνώμη. Αναφέρθηκα στον ΠΑΚΗ Παυλόπουλο εκ λάθους. Ο άλλος αποτελεί βέβαια μια ολωσδιόλου διαφορετική περίπτωση...

Anonymous said...

Πρόκειται για έναν υποδειγματικό οικογενειάρχη, έστω και αν φημολογείται ότι εδώ και κάποιους μήνες τον έχει παρατήσει η γυναίκα του. Το γιατί παραμένει βέβαια άγνωστο. Αλλά αυτά συμβαίνουν στα ζευγάρια. Υπάρχουν τριβές. Για χίλιους δυο λόγους...

Anonymous said...

ΡΕ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΕΖΕΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΑΠΑΔΕΣ ΣΤΥΛ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ,ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ.ΑΓΡΑΜΜΑΜΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΣΚΟΥΣ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΣΤΥΛ ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΑ ΚΑΙ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ ΕΧΕΙ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΟ ΓΥΑΛΙ ΧΑΛΕΠΑΤΑ.
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΣΕ ΛΙΓ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΛΙΓΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΝΕ ΜΕΡΙΚΟΙ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΛΕΜΟΝΙΑ ΣΤΙΣ ΛΑΙΚΕΣ.

Anonymous said...

Να σε χέσουμε ευχαρίστως, αλλά πώς; Εξ αποστάσεως;

Anonymous said...

Πάντως ειδικά ο Παπαγιάννης δύσκολο να πουλάει στις λαϊκές λεμόνια. Περισσότερο για πορτοκάλια τον κόβω, μιας και η δουλειά του είναι πολύ δημοφιλής στην Κόρινθο και το Άργος...

Anonymous said...

ΑΠΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟ ΤΖΑΤΖΙΚΙ LΙFE STYLE ΚΑΙ ΤΟ ΟΥΖΟ GLAMOUR ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΚΡΙΣΗ.
ΓΝΩΣΤΗ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ..ΕΠΩΝΥΜΟΙ ΛΑΠΑΔΕΣ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΦΕΣΩΣΕΙ ΚΑΙ ΣΦΥΡΑΝ ΑΔΙΑΦΟΡΑ.
ΦΕΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΧΕΙ ΜΟΙΡΑΣΕΙ ΚΑΙ Ο ΤΡΑΓΚΑΣ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ.
ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ Η ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΦΕΣΙΑ.
Ο ΦΙΛΟΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΕΧΕΙ ΜΑΣΕΙ ΠΡΑΜΑ, ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΑ ΧΡΩΣΤΑΝ ΟΙ ....ΚΥΡΙΕΣ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΙΑ Ο ΓΥΦΤΟΣ.

Anonymous said...

Όλα καλά αυτά που λες φίλε, αλλά όχι και γύφτος ο Μάριος ο Μπλάκμαν...

Anonymous said...

Και ο γερο-Αποστόλης και ο μέθυσος χαρτοπαίχτης με ταα γένια είναι σίγουρα γενναίοι μερακλήδες!

Anonymous said...

Ο Τράγκας χρώσταγε και τον καλό καιρό, όχι τώρα που όλοι ζορίζονται... Όλο κλαίγεται στους εργαζομένους ότι τους πληρώνει πολύ και ότι δεν θα βρουν πουθενά αλλού αμοιβές σαν αυτές που τους δίνει ο ίδιος. Η Ανδριάννα Ζαρακέλη έφυγε από το πρώην τραγκοκάναλο, μετά την εξαγορά του από τον Λαυρεντιάδη, και από παρουσιάστρια κεντρικού δελτίου ειδήσεων (έστω και του Κ10) έγινε συμπαρουσιάστρια-γλάστρα του Παπαγιάννη. Ας σημειωθεί ότι η περι ης ο λόγος έχει έλθει εις γάμου κοινωνία με τον συνάδελφό της Παναγιώτη Τζένο, αυτό το λαϊκό παιδί, που τυγχάνει να αποτελεί, διαχρονικά, το "πουλέν" του Τράγκα. Ας σημειωθεί επίσης ότι ο Τράγκας χρώσταγε πολλούς μισθούς στον πρώην διευθυντή του καναλιού Τάσο Παπαδόπουλο, ο οποίος δεν άντεξε, πήγε στο EXTRA και μετά από λίγο έφυγε άρον-άρον μη αντέχοντας Παπαγιάννηδες, Βρυώνηδες και μεροκάματα χαμηλά ωσάν ανειδίκευτου εργάτη. Για να δούμε, τώρα που στήνει καινούργιο κανάλι για τον γνωστό "καλοπληρωτή" Γιώργο Κουρή, θα πληρώνεται ή θα φύγει και από κει μέσα σε 2-3 μήνες;

Anonymous said...

Μου έχει πει η Ε.Σ. για τον Χατζηνικολάου, ότι ένα βράδυ, σε εκδήλωση κάποιου καναλιού που πήγε να τη φιλήσει κοινωνικά, μύριζε και το στόμα του.

Anonymous said...

Ε.Σ.; η λάτρις των ωρίμων (και ευκατάστατων) κυρίων;

Anonymous said...

Απόψε στο δελτίο του αλτερ ο νικολάκης μίλαγε τόσο παθιασμένα και θυμωμένα προς τον τράγκα που πραγματικά φοβηθήκαμε μήπως και από την πολλή ένταση... κλάσει.

Anonymous said...

Όταν ο Νίκος εκνευρίζεται, εκτός από όλα τα άλλα, έχει την τάση να σφίγγει πολύ έντονα το στόμα του (μυρίζει, δε μυρίζει..).

Anonymous said...

Νικος rules!!!!! Για ακόμη μία φορά ο Χα τζηνικολάου "εξερράγη". Γιατί πρέπει να ανεχόμαστε αυτές τις παπαριές το κέρατό μου μέσα;

Anonymous said...

Tώρα φίλε που μίλησες για κέρατο, να αναφέρουμε ότι απόψε στο δελτίο ο Νίκος είπε, σε μια αποστροφή του λόγου του, "τα κέρατά μου τα τράγια"! Σκληρός, πολύ σκληρός γίνεται μερικές φορές αυτό ο, κατά τα άλλα, χαλβάς των 8. Τόσο σκληρός που, όταν άκουσα αυτή τη φράση, την οποία συνέδεσα με την άλλη μεγάλη φράση-σήμα κατατεθέν του Νίκου "για να το πω λαϊκά, για να το πω πεζοδρομιακά", κρύφτηκα αμέσως κάτω από τον καναπέ. Τόσο πολύ τρόμαξα με τη σκληράδα του Νίκου.

Anonymous said...

Μα σαφώς και το κέρατο δεν το ανέφερα τυχαία. Είναι τέτοιο το σοκ που (και) εγώ υπέστην από τις τσιριχτές φωνές του Νίκου, που η λέξη κέρατο βουίζει ακόμη στ' αυτιά μου. Έτσι είναι άμα τα παίρνει ο Νίκος...ανοιγοκλέινει και τα ρουθούνια...άσε. Σκέψου μόνο με τι δυσκολία πρέπει να κρατάει τα γέλια του ακόμη και ο ανεκδιήγητος Φράγκας.

Anonymous said...

Μήπως ο αγαπημένος μας Νίκος οδεύει πρόσω ολοταχώς προς την παράνοια; έχει ξανασυμβεί.

Anonymous said...

Ημιπαράνοια. Όπως και ο Αβραμόπουλος.

Anonymous said...

Ο Γιάννη Ντάσκας παριστάνει τον φίλο του Παπατζών. Μπροστά του είναι όλο γλύκες. Υποτίθεται ότι είναι φίλοι. Μαζί στο Παρασκήνιο του Νίκου Καραμανλή, μαζί στο Αποκαλυπτικό, μαζί στήσανε και τη δουλειά της πρόσληψής τους (και του Χάρη Μπότσαρη) στον φαλιρισμένο Ξένιο. Και όμως. Πίσω από την πλάτη του Παπατζών, ο Ντάσκας (ειδικά τώρα τελευταία) εκφράζεται κάπως.. περίεργα. Έχει αρχίσει να του τη δίνει στα νεύρα ο μεγαρίτης δημοσιογράφος. Η πρόβλεψή μας είναι ότι η συνεργασία τους δεν πρόκειται να φτάσει μέχρι τα χριστούγεννα.

Anonymous said...

ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΟΝ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ ;;;
ΜΟΝΟ ΟΙ ΚΩΦΑΛΑΛΟΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ...ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΦΑΤΣΑ

Anonymous said...

Ο Ντάσκας έχει αυτή την έρρινη φωνή η οποία σε συνδυασμό με την πολυλογία του είναι δυνατόν να σου τινάξει το νευρικό σύστημα στον αέρα. Και τι περίεργο παλαιομοδίτικο μαλλί... Εντύπωση κάνει ότι ο πρώην συνεργάτης του Δημήτρη Ρίζου (και πρώην χωροφύλακας) Ντάσκας εμφανίζεται στο στούντιο με γραβάτα και... αθλητικό παπούτσι (μπλε χρώματος)! Ίσως βέβαια και γιατί περνά πολύ από τον (υποτίθεται) πολύτιμο χρόνο του παίζοντας μπάλα, μιας και αυτό είναι το χόμπι του. Θεέ μου! Ποιοί είναι οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης σ' αυτή την περίεργη χώρα...

Anonymous said...

O Χατζηνικολάου κάνει και μια άλλη εξυπνάδα. Στο ραδιόφωνο, εκεί που θέλει να κάνει και τον πολύ "γαμάω", κάνει τις συστάσεις της εκπομπής και όταν έρχεται η ώρα να πει "και στο μικρόφωνο ο Νίκος Χατζηνικολάου" λέει, για να κάνει τον άνετο και τον πρωτότυπο, "στο μπλα μπλα ο Νίκος Χατζηνικολάου". Μπλιαχ!

Anonymous said...

ΤΕΛΙΚΑ Ο ΞΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑΚΗ ΤΟΝ μικρο ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΑΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ.
ΕΔΩ ΜΕΡΙΚΗ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΤΡΩΜΕ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ.
Α ΡΕ ΤΡΑΧΑΝΟΠΛΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΟΤΙ ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΤΗΣ ΓΚΛΙΤΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΛΙΤΣΑΣ ΨΟΦΗΣΑΝ.

Anonymous said...

12:08 έτσι πράγματι κάνει ο Νικολάκης από ραδιοφώνου σε μία (προφανώς απονενοημένη) απόπειρα χιούμορ (χα!), ταπεινοφροσύνης (χα χα!) και αυτοσαρκασμού (χα χα χα!).

Ευτυχώς όμως ο μέγιστος Ροίδης προνόησε (και) γιά τον Νίκο:

..."Το κυριώτατον γνώρισμα του επαρχιώτου και του νεοπλούτου είναι ο υπερβολικός αυτού φόβος να φανή τοιούτος, απειρόκαλος δηλαδή ή οπωσδήποτε γελοίος."...

Anonymous said...

http://nonews-news.blogspot.com/2010/07/blog-post_1944.html

Anonymous said...

Καλά, βέβαια, ο Νίκος Χατζηνικολάου, για όποιον έχει το "προνόμιο" (ή μάλλον τη διαστροφή) να τον παρακολουθεί με κάποια συνέπεια, είναι ΚΑΙ φασιστάκος. Δεν ανέχεται την παραμικρή ένσταση (όσο αναπαίσθητη κι αν είναι αυτή) στις απόψεις του. Μόλις μυρίσει έστω (όχι τα πόδια του, αλλά) μια μικρή έστω πρόθεση αντίθετης άποψης ή κριτικής γίνεται τούρκος. Για κάτσε ρε (αγράμματε και συμπλεγματικέ) Νικολάκη, ποιος είσαι δηλαδή που δεν σηκώνεις και αντιρρήσεις; Εκείνη δε η χρήση του κτητικού "Μου" δείχνει πολλά για τον ναρκισσσισμό και την παράνοια του... άνκορμαν. "Το δελτίο ΜΟΥ", λέει συνεχώς ο Νικόλάκης. Για το τρελάδικο είναι ο άνθρωπος με το παγωμένο, αυτάρεσκο ύφος... Αμ το άλλο; Μοιράζει συνεχώς το δίκιο και το άδικο, σαν δικαστής. "Εδώ έχετε δίκιο κ. Τράγκα", "Δεν είναι αλήθεια αυτό κ. Κώνστα" και όλα τα σχετικά... Υπεράνω όλων ο Νικολάκης, αποφασίζει, κρίνει, αξιολογεί, αποδοκιμάζει. Καλά του είχε ρίξει γερή φάπα ο Κύρτσος, τότε που ο αλεξανδρουπολίτης παρουσιαστής επιθυμούσε, με τις πλάτες των Βαρδινογιάννηδων, να κατέβει και υποψήφιος δήμαρχος με τη ΝΔ. Να μην ξεχάσουμε βέβαια ότι ο Νίκος ήταν από μικρός ένα κλασσικό φλωράκι, οννεδίτης και σκατάς από μικρός. Πώς να μην γίνει, λοιπόν, έτσι, όταν μεγάλωσε και έγινε άνδρας (που λέει ο λόγος...).

Anonymous said...

Φίλε, έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτα που λες. Τελικά ο Νίκος είναι ένας closet judge που τον κέρδισε όμως η μεγάλη ζωή (γέλιο κονσέρβα) τα πούρα και τα σούσια...Κρίμα, η Θέμις έχασε έναν σπάνιο λειτουργό (φαντάζομαι θα ήταν καλύτερος και από αυτόν ακόμα τον Μιχαλόπουλο) προς όφελος της Ενημέρωσης (γέλιο κονσέρβα) και εις βάρος των αυτιών μας (και της φθίνουσας τριχοφυϊας μας)...

Anonymous said...

O Κωστάκης Καραμανλής έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά: είναι μετρίων ικανοτήτων και κακομαθημένος. Αυτός ο συνδυασμός τον έχει οδηγήσει στο να αναπτύξει ένα περίεργο είδος κωλοπαιδισμού. Δεν θα ξεχάσω δημοσιογράφο (με μεγάλη γνώση πάνω στην προσωπικότητα του Καραμανλή, τόσο του θείου όσο και του ανηψιού) που μου έλεγε με το που ανέβασαν τον Κωστάκη στην αρχηγία και ακολούθως στην πρωθυπουργία: "Αχάριστοι οι Καραμανλήδες. Αχάριστοι και κωλόπαιδα. Θεωρούν ότι ολόκληρη η κοινωνία τους χρωστάει. Και καλά ο Κωνσταντίνος που είχε και ικανότητες. Αλλά να έχει αυτά τα χαρακτηριστικά ο Κωστάκης;"... Πράγματι, εγκληματικός συνδυασμός.

Θυμάμαι αυτό που μου είχε πει και παλαιός πολιτικός: "Για να καταλάβεις τη συμπεριφορά του Κωστάκη, πρέπει να καταλάβεις ότι είναι ένα κωλόπαιδο". Πράγματι, αυτό είναι και το συμπέρασμά μου. Καμιά διάθεση πραγματικής (και όχι προσχηματικής) αυτοκριτικής, έπαρση, μετριότητα και όλα τα εξωτερικά χαρακτηριστικά που καταδεικνύουν ένα κωλόπαιδο: κλείσμο ματιού, γέλια με κούνημα των ώμων, δήθεν άνετα χτυπήματα στους ώμους και τις πλάτες, μαγκίτικες εκφράσεις, εκδικητικότητα, κουτσαβακισμός. Αντιπροσωπευτικός τύπος έλληνα δηλαδή (και γι' αυτό και τόσο αναίτια δημοφιλής επί σειρά ετών).

Anonymous said...

Τα κόμπλεξ κατωτερότητας του Νίκου, απέναντι σε ικανούς δημοσιαγγράφους, καταμαρτυρούν και οι επιλογές των στελεχών-σχολιαστών (εντάξει πως να τους αποκαλέσω;) που πλαισιώνουν τον τρισμέγιστο γεωπολιτικοοικονομικό αναλυτή στο δελτίο-παρωδία των οχτώ. Έχουμε λοιπόν, μία τσιριδοφωνούσα πρασινοφρουρίτσα (Κάτια), ένα ημίαιμο Αλβανοτσάμικο αρπακτικό (Τράγκας), ένας αιώνιος loser (Παυλόπουλος)και κάτι υποτακτικά τυπάκια όπως ο Κώνστας και ο Κωνσταντάτος.

Anonymous said...

Και όμως, το "δελτίο" αυτό (freak show θα το χαρακτήριζα εγώ) έρχεται δεύτερο στις μετρήσεις - διαμορφώνει την κοινή γνώμη όπως λέγει (έτσι δεν το λέει;) και ο νεόπλουτος-επαρχιωτάκος παρουσιαστής του. Αν αυτό δεν είναι ενδεικτικό της κατάντιας αυτής της χώρας, ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι...

ΥΓ Η Κάτια εύκολα συναγωνίζεται την Τάνια (σε όλα!)...

Anonymous said...

Αλλο θέμα τώρα:

"Ωδυνεν όρος και έτεκεν μυν" δεν έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι; Αφου μας επρηξαν τα ωραία μας αρχίδια (ή αρχείδια όπως το γράφει και ένας φίλος μου) με το κόμμα της αυτοκράτειρας Θεοδώρας, το κορίτσι-βουνό αποφάσισε να ιδρύσει ...φόρουμ προβληματισμού! Τι να προβληματίζει άραγε την μεγαλοκοπέλα με το Fujitsu-Siemens χαμόγελο;

Anonymous said...

Καραϊσκο, συνέβη κάτι το παράδοξο. Την Κυριακή που μας πέρασε, γύρω στις 2.30 τα ξημερώματα, εμφανίσθηκε να περιμένει να μιλήσει στην εκπομπή του Λαβίθη ο περίφημος Φον Κριστώφ (ή "Κύριος Χρήστος από τα Ανάκτορα", όπως τον ξέραμε από παλιά), αυτός που λες ότι έχει Aston Martin. Όταν, λοιπόν, έρχεται η σειρά του να μιλήσει, λέει: "Κύριε Κώστα, με συγχωρείται αλλά θα σας κλείσω. Δεν μπορώ να μιλήσω. Μόλις τώρα παραλίγο να γίνει διάρρηξη στο γραφείο μου από το οποίο σας καλώ (ΣΣ. 2.30 τα ξημερώματα Κυριακής στο γραφείο του ο κ. Χρήστος;). Άκουσα ένα κλειδί να μπαίνει στην πόρτα και δύο άνδρες εμφανίσθηκαν, προφανώς για να με κλεψουν. Τότε φώναξα κι εγώ 'βοήθεια! βοήθεια!' και ετράπησαν σε φυγή. Θα σας πάρω αργότερα, αφού έλθει η αστυνομία, να σας ενημερώσω". Και έκλεισε το τηλέφωνο στον έκπληκτο Λαβίθη.

Αυτά, λοιπόν, με τον αλλόκοτο Φον Κριστώφ.

Anonymous said...

λοιπόν βαψ άκουγα εκείνη την ωρα την εκπομπή και είμαι ενήμερος.Ηθελα να στα πω και εγω αλλα δεν θέλω να κάνω κ αυτό το μπλόγκ βόθρο όπως έγιναν όλα σ οσα επιχείρησα.
Τι γέλια πάλι μοίρασε ο χαζόγερος.Περίμενε στη γραμμή και δεν έκλεισε όταν αντελήφθη τη ληστεία, αν το κατάλαβες.Και ο λαβίδης μάλιστα τον σχολίασε ελαφρώς ειρωνικά...Περίεργα πράγματα είναι τρελλός με εκκεντρικότητες ο γέρος αυτός πρέπει.Να τραβήξει την προσοχή του κόσμου, το αδιάφορο εκείνο βράδυ ίσως

Anonymous said...

Ναι, κι εγώ σκέφτηκα ότι ενδεχομένως να το έκανε επίτηδες. Ίσως έχει την ανάγκη να τραβάει την προσοχή - ποιος ξέρει... Άλλωστε, τι διάολο έκανε ένας γέροντας με Aston Martin στο ασφαλιστικό του γραφείο Κυριακή 3 παρά... Βέβαια, είπε ότι θα ξαναπάρει για να ενημερώσει, αλλά την έπεσα για ύπνο και δεν άκουσα την επιπλέον ενημέρωση. Μήπως άκουσες αν πήρε τηλέφωνο και είπε τίποτε περισσότερο πικάντικο; Πάντως, παρά το υποτιθέμενο σοβαρό του πράγματος, ο Λαβίθης συνέχιζε να τον αποκαλεί "Φον". "Τί έγινε Φον;", "σοβαρά Φον" και άλλα τέτοια ωραία και γραφικά...

V. said...

Ήθελα, επίσης, να ενημερώσω τους φίλους του παλαιού, καλού, (και οπωσδήποτε γραφικού) ελληνικού κατς (εγώ τυγχάνω παιδιόθεν λάτρης του παρηκμασμένου πλέον αυτού trash "αθλήματος") ότι, προς μεγάλη μου έκπληξη, ανέβηκε στο youtube συλλεκτικό βίντεο με "παράσταση" του μεγάλου κατσέρ Γιώργου Μπουράνη! Κάποτε, μικρός, που με είχε συναρπάσει παθολογικά αυτό το "άθλημα" και πήγαινα με μανία στο γήπεδο του Παναθηναϊκού να δω τα σχετικά τουρνουά (θυμάται, άραγε, κανείς τις σχετικές ρεκλάμες που κοσμούσαν τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων της εποχής, καθώς και τις, συνήθως κίτρινες ή λευκές, αφίσες στις κολόνες με τις φάτσες των "αθλητών";), είχα εντυπωσιασθεί τόσο πολύ από την μπουράνειο βιρτουοζιτέ, ώστε ανεζήτησα στοιχεία αυτού του τίμιου παλαιστή, καθώς και το τηλέφωνό του. Έμαθα, λοιπόν, ότι ήταν ταξιτζής στο επάγγελμα και τόλμησα να τον πάρω ένα ανώνυμο τηλεφώνημα και να τον απειλήσω ότι... θα τον δείρω. Εκείνος, όμως αντέδρασε σωστά. Μόλις άκουσε την νεανική - σχεδόν παιδική - μου φωνή, άρχισε να μου λέει "γιατί καλέ, τι έχω κάνει", "λυπήσου με" και άλλα παρόμοια. Εάν βρίσκεται ακόμη εν ζωή, πολλές ευχές για μακροημέρευση στον τεράστιο παλαιστή Γεώργιο Μπουράνη...

http://www.youtube.com/watch?v=u8BJbVVInb0&translated=1

V. said...

... και εδώ

http://www.youtube.com/watch?v=0IH_LCC1Rxg&feature=related

Anonymous said...

Επίσης, ας ενημερωθεί το μουσικόφιλο κοινό (ειδικά ο ρέκτης Γκριζομάλλης) ότι, όπως με ενημέρωσαν, πέταξε στους ουρανούς ο καλλιτέχνης Μίμης Γκιουλέκας με την παράξενη, ντεμοντέ κόμη (και τα - πιθανότατα - βαμμένα μαλλιά...). Ο Θεός ας τον αναπαύσει...

o grizomallis said...

Ελαφρύ το χώμα.
Δεν πρέπει να ήταν μεγάλος (εξηντάρης;).
Συγγενικό μου πρόσωπο είχε το (σκοτεινό -σαν τα μαλλιά του μεταστάντος) προνόμιο να παίξει μουσική μαζί του (και με διάφορους άλλους αντίστοιχους).

Anonymous said...

Δεν ήταν πολύ μεγάλος, πράγματι. Λίγο παραπάνω από 60 πρέπει να ήταν. Μου είπαν ότι απέθανε από κάτι έκτακτο, αλλά δεν θυμάμαι τι ακριβώς (πνευμονία, καρδιά;). Τον ανέφερε και στο βιβλίο του "Αυτή η Νύχτα Μένει" και ο Θάνος Αλεξανδρής, ο επινοητής της περίφημης trash εκπομπής "Καρακορτάδα" στο κανάλι τότε του Κουρή. Νομίζω ότι ο ίδιος ο (βαρύς και ασήκωτος) καλλιτέχνης είχε να λέει ότι ο Στράτος Διονυσίου του είχε χαρίσει μια παλαιά mercedes - τόσο πολύ, απ' ό,τι ο ίδιος έλεγε, τον εκτιμούσε. Τί να πούμε... Ζωή σε μας...

ΥΓ. Δεν ξέρω ποιος θα μπορούσε να θεωρείται, πλέον, ως διάδοχός του. Ίσως ο Αχιλλέας Τσιγάρας;..

Anonymous said...

μπα κοιμήθηκα κ εγώ μετά απο λίγο.Αφού την επομένη μέρα νόμιζα οτι ονειρεύτηκα το σκηνικό αυτό με τον φόν και τη ληστεία.Δεν ήμουν σίγουρος οτι έλαβε όντως χώρα η φάση, και ευτυχώς που είπες οτι τ άκουσες και συ και σιγουρεύτηκα.

Anonymous said...

Πάντως, αν τον παρακολουθείς συχνά, εκτός από τη φράση-κλισέ "έλεος κύριε Κώστα", έχει και ένα ακόμη κλισέ κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο ραδιόφωνο. Το περίφημο - κάθε τρεις και λίγο - "ακούγομαι κύριε Κώστα;", για να λάβει την στερεότυπη απάντηση "βεβαίως Φον"...

Anonymous said...

εχει μιζεριάσει πολύ η εκπομπή πάντως, γεγονος αναπόφευκτο,αφου κόπηκαν οι συντάξεις και το ακροατήριο ζορίζεται.Το έχω ρίξει στις αθλητικές ακροάσεις και ειδικά σήμερα που ο Κωνσταντόπουλος έγινε πρόεδρος του Παναθηναικού της αριστερας και της προόδου.Πολυ μερακλίδικη επιλογή

Anonymous said...

Κακομοίρικη πράγματι η εκπομπή. Όσο για τον Κωνσταντόπουλο, αφού δεν του 'κατσε η προεδρία της δημοκρατίας... Προεδρία να' ναι κι ό,τι να' ναι... Τον φαντάζομαι στα αποδυτήρια να αγορεύει στους παίκτες. Αλλά και τι πλάκα θα έχει όταν θα μιλάει με τον γνωστό του στόμφο στους αθλητικούς ρεπόρτερ για, κατά τεκμήριο, ασήμαντα θέματα. Πάντως, έχει και αυτός κάτι κοινό με Αβραμόπουλο: δεν διστάζει και αυτός να σηκώνει χέρι προς τις συμβίες, όταν τον εκνευρίζουν...

o grizomallis said...

(Αν ρωτάς εμένα, τον ξέρω μόνο από το Ήμουνα δυο μέτρα μακριά σου -αν το λέει αυτός- και πάλι δεν το καλοθυμάμαι.
>Αλήθεια, ξέρει κανείς πού βρίσκεται το τσιγγάνικο εικόνισμα Τερλέγκας;)

Anonymous said...

Το τραγούδι αυτό δεν το ξέρω. Και ο Τερλέγκας, τώρα που το λες, έχει χαθεί. Δεν ξέρω τι κάνει. Μήπως είναι ασθενής; Αν ναι, ας ελπίσουμε να μην έχει την τύχη του Μίμη...

Καραϊσκο, πήρε και απόψε τηλέφωνο ο Φον - ώρα 4:15 παρακαλώ! Άσκησε, πρώτα-πρώτα, δριμεία κριτική στον Κων/λο, λέγοντας "αυτή είναι η αριστερά σας, κύριοι!"! Ακολούθως, εξαπέλυσε τα πυρά του εναντίον του νέου στολίσκου που κατευθύνεται προς Γάζα, εκφράζοντας, ταυτοχρόνως, τον θαυμασμό του για το Ισραήλ. Για να κλείσει, λέγοντας ότι η Πάτρα (για την οποίαν συζητούσε ο Λαβίθης στην εκπομπή με τον παριστάμενο δημοσιογράφο εκ Πατρών κύριον Κατοπόδην) έχει παρακμάσει και αυτό συνέβη επειδή οι πατρινοί έγιναν ΠΑΣΟΚ και άρχισαν να κουνάνε πράσινες σημαίες. Τέλος, με αφορμή σχετική ερώτηση του Λαβίθη περί "της ιστορίας που επαναλαμβάνεται σα φάρσα", ο Φον παραδέχθηκε ότι "και ο Μαρξ έχει πει μερικά σωστά"...

Anonymous said...

Ακου τωρα δηλαδή: Και φον και σιωνιστης...Για τον Κωνσταντοπουλο πάντως έχει δίκιο.Αλλα οσο γελοία είναι η σοσιαλδημοκρατία και η χριστιανοδημοκρατία και η ακροδεξιά στη χώρα μας, αλλο τόσο είναι κι η αριστερα...
Τείνω να πιστέψω οτι ο κωλόγερος έχει δίκιο και για τον Μαρξ τελικά...
Είναι δυνατόν να ναι ειλικρινής ο Φον;Να έχει αστον μάρτιν ,χρήμα με ουρά κλπ και να τη βγάζει με ενα ραδιοφωνάκι, όλο το βράδυ ακούγοντας σκάι και να παρεμβαίνει κάθε μα κάθε νύχτα δυο-τρείς φορές;

ΝΤΟΥΣΚΟΦ said...

Μια κι έφερε η κουβέντα το ευγενές άθλημα του κατς, θυμάμαι μια ιστορία που μου χαν πει (νομίζω ένας φίλος μου Πειραιώτης) για τον μακαρίτη το Σουγκλάκο κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 90.

Εμφανίζεται ένα μεσημέρι ο γίγαντας Σουγκλάκος σε λαϊκό ταβερνείο στον Πειραιά για να φάει. Όπως κάθεται, περνάει ένας άλλος πελάτης και του φωνάζει: "Γεια σου ρε Αποστόλη γίγαντα". Ο Αποστόλης, πιστεύοντας προφανώς ότι ο άλλος τον ειρωνεύτηκε, τα πήρε στο κρανίο και σηκώθηκε όρθιος φωνάζοντας: "Σε ποιον μιλάς ρε; Σε ξέρω;".
Η σκηνή συνεχίστηκε με καταδίωξη τύπου Μπένυ Χιλ, όπου ο Αποστόλης κατευθύνθηκε τρέχοντας προς τον θρασύτατο πελάτη για να τον δείρει, ενώ ο πελάτης άρχισε να τρέχει προς την πόρτα για να φύγει και να γλυτώσει τις φάπες. Κανείς δεν ξέρει αν τον έπιασε τελικά ο Αποστόλης γιατί η καταδίωξη συνεχίστηκε στο δρόμο έξω από το μαγαζί.
Από τα Μανιάτικα ο μακαρίτης. Όπως όλοι εκεί, δε σήκωνε πολλά πολλά.

Πριν δυο χρόνια μου χε πει επίσης στο εξωτικό Λουτράκι ένας ντόπιος, ότι το μεγάλο χιτ "Γαρδένια" του Τερλέγκα είχε γραφτεί από καρκινοπαθή Λουτρακιώτη, ο οποίος λίγο πριν πεθάνει έδωσε τα δικαιώματα στον καλλιτέχνη. Αληθινό μου ακούγεται γιατί είναι φανερό από τους στίχους ότι το τραγούδι αφορά κάποιον που πρόκειται να πεθάνει.

Αλήθεια που τραγουδάει ο Τερλέγκας;

Anonymous said...

Κι εγώ τείνω να πιστέψω ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτόν τον σεβάσμιο γέροντα. Μήπως ψεύδεται; Δεν ξέρω... Πάντως δείχνει παλαιός αντιδραστικός. Δεν ξέρω βέβαια μήπως επινοεί όλα αυτά για να εκνευρίσει τους άλλους. Όπως και με το όνομά του. Έγινε Φον, λέει, για να εκνευρίσει τους αριστερούς και "σοσιαλιστές" (όπως ο ίδιος τους ονομάζει) ακροατές. Μήπως είναι απλώς κάποιος μεροκαματιάρης; Ποιος να ξέρει τι τρέχει με αυτόν τον περίεργο "κύριο Χρήστο από τα Ανάκτορα"...

Anonymous said...

Mάλιστα, σκέφτομαι μήπως τα περί Άστον Μάρτιν τα επινόησε επειδή είναι κανένας παλαιός τζεημσποντικός, όταν πιο νέος έβλεπε τις πρώτες ταινίες της σειράς και ονειρευόταν να γίνει κάτι σαν τον πρωταγωνιστή της...

Anonymous said...

Δεν ξέρω που τραγουδάει ο Τερλέγκας, πάντως τον Απόστολο τον έβλεπε κι εγώ να τρώσει συχνά (και πάντα μόνος του) σε φτηνό παρακμιακό ταβερνάκι της οδού Νικηταρά, αν δεν απατώμαι, στο κέντρο της Αθήνας. Συχνά, παρατηρούσα ότι συνομιλούσε, ενώ έτρωγε τα γεμιστά του, τόσο με την ιδιοκτησία όσο και με τα ευγενέστατα γκαρσόνια...

YΓ. Μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι το Λουτράκι είναι ένας έξοχος ταξιδιωτικός προορισμός για γεροντόφιλους ή κάτι τέτοιο δεν ισχύει;

Anonymous said...

Πάντως, αντίθετα με τον μύθο που τον ακολουθεί, ο Απόστολος δεν ήταν από τους καλύτερους κατσέρ. Μάλλον από τους λιγότερο ταλαντούχους ήταν. Παρατηρούσα ότι έπαιζε τον ρόλο του πάνω στο ρινγκ πάντοτε με κάποια υπερβολή. Ήταν σαν τους ηθοποιούς που προσπαθούν να βγάλουν γέλιο με υπερβολικές μούτες. Ουδεμία σχέση ο Απόστολος με τους άλλους (λεπτεπίλεπτους) μεγάλους του κατς...

Anonymous said...

Καζινόφιλους και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις με κύριο προσόν την κοντινή απόσταση από την Αθήνα. Συνδυάζει και θάλασσα.

Anonymous said...

Μερσί. Έχοντας γράψει για την ειλικρινή αγάπη του Αβραμόπουλου προς τον Αλέκο Φασιανό (αυτόν που δένει με αυτοσχέδιες φαρδιές ζώνες την χαλαρή του μπάκα), τον αγαπημένο, άλλωστε, όλων των ελλήνων, θυμήθηκα ότι είχα διαβάσει γι' αυτόν κάτι πικάντικο, το οποίο και είχε γράψει ο αγαπημένος μας Λεωνίδας Χρηστάκης. Το ανεζήτησα και να τι λέει για τον μεγάλο μας ζωγράφο ο Λεό σε κάποιο βιβλίο του: "... ο Αλέκος Φασιανός που μόλις είχε κάνει ανορθόδοξο έρωτα και έλεγε ότι ήταν 'χοντρό και γλυκό'"...

Anonymous said...

Χοντρα και γλυκά είναι και τα πουλιά που κοσμούν όλους σχεδόν τους χαζοπίνακες του εθνικού μας ζωγράφου."Ξερω κάτι πουλιά,πουλιά πικρά,πουλιά της δυστυχίας" έλεγε αντίθετα ο Σαββόπουλος.

Ενας σουρεαλιστής

Anonymous said...

Έχω και εγώ ακούσει ότι ο κυρ Αλέκος βλέπει παντού πουλιά. ίσως γι αυτό και να ζωγραφίζει συνέχεια πουλιά.

«Oldest ‹Older   1 – 200 of 283   Newer› Newest»