Wednesday, December 10, 2008

Ορέστης Κολοζώφ: το κομμουνιστικό βάψιμο



Λόγω του «επαναστατικού» κλίματος των ημερών (με το απαραίτητο, βέβαια, ελληνικό καρικατουρίστικο επίχρισμα), η σκέψη μας κατευθύνθηκε, δίκην αυτομάτου, σε έναν γιγαντιαίο επαναστάτη, σε έναν μεγάλο λησμονημένο: τον πρώην βουλευτή του ΚΚΕ Ορέστη Κολοζώφ. Ο Ορέστης, από τρυφερή ηλικία, εβαπτίσθη εις τα νάματα της επαναστατικής, σκληροπυρηνικής Αριστεράς. Αντελήφθη την αδικία του κόσμου τούτου, αποδίδοντάς την, όμως, όχι στην ατέλεια της ανθρωπίνης φύσεως και την συγκρουσιακή φύση των ανθρώπων και των κοινωνιών (βλ. Hobbes), αλλά, αποκλειστικώς, σε δάκτυλο μιας περιορισμένης δράκας ατόμων, των κακών καπιταλιστών. Ο ευαίσθητος κομμουνιστής απεφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του (μέρα και νύχτα – μα την αλήθεια…) στην προώθηση των ουτοπικών, κομμουνιστικών οραμάτων, χωρίς ούτε μια στιγμή να περνά από την μαρξιστική, ντετερμινιστική του σκέψη ότι ο καπιταλισμός, ως σύστημα, από την στιγμή που εδραιώθη, μάλλον δεν πρόκειται, ρεαλιστικά μιλώντας, να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη, καθότι ταιριάζει «γάντι» με την «πτωτική» – για να μιλήσουμε θεολογικώς – δηλ. φιλοτομαριστική, φύση του ανθρώπου. Εν τούτοις, παρά το, κατά τα φαινόμενα, μάταιον του αγώνος τούτου (με αξιοσημείωτη, πάντως, συμβολή στον εξανθρωπισμό της εργασίας), ο Ορέστης ουδέποτε κατέθεσε τα όπλα, αγωνιζόμενος για τις αξίες του θαυματουργού σφυροδρεπάνου, το οποίο αντιμετώπιζε με το ίδιο ιερό δέος που μια θρησκευάμενη οικοκυρά αντιμετωπίζει μια εικόνα της γλυκοφιλούσας παναγιάς… Μοντέλο του; Η «Λαϊκή Δημοκρατία της Μογγολίας»... Το μίσος του απέναντι στο «κεφάλαιο» προσομοιάζει, από πλευράς εντάσεως, με το μίσος που νιώθει, λ.χ., Ο Μάκης Γιακουμάτος για τον Θεόδωρο Ρουσόπουλο... Ως άνθρωπος, όμως, είναι γλυκύτατος. Το ΚΚΕ, το κόμμα που υπηρέτησε, επί δεκαετίες, με παροιμιώδη αυταπάρνηση ο Ορέστης, τον έριξε, δυστυχώς, στα αζήτητα, και τώρα πια ο φουκαράς κοιτά την βουλή εκ του μακρόθεν…

Από πλευράς kinetics, το αγωνιστικό κομμουνιστικό στέλεχος διακρίνεται από μια περίεργη απάθεια, που θα μπορούσαμε, άνετα, να την αποδώσουμε στην μακαριότητα που έχει δημιουργήσει, σε ψυχή και σώμα, η πίστη του στα κομμουνιστικά ιδεώδη και το self-fulfillment, το προερχόμενο από τον τιτάνιο αγώνα εναντίον του λαομίσητου «κεφάλαιου» [sic]. Οι κινήσεις άνω και κάτω άκρων, κεφαλής και προσώπου διακρίνονται από σχεδόν νεκρική ακαμψία (rigor mortis), ενώ αυτά τα χαρακτηριστικά, σε συνδυασμό με την σιγανή, μονότονη εκφορά του λόγου, δημιουργούν την εντύπωση ενός ρομποτικού όντος. Το πρόσωπό του ειδικώς, έτσι ανέκφραστο που είναι, μοιάζει κερωμένο, ενώ θυμίζει τις κούκλες (marionettes) που πρωταγωνιστούσαν στις συναρπαστικές περιπέτειες του περίφημου Gerry Anderson (Captain Scarlet, Thunderbirds, Stingray κλπ.). Οι ενδυματολογικές του προτιμήσεις κρίνονται ως συμπαθητικές, καίτοι άκρως συντηρητικές. Φορεί πάντοτε κοστούμι ή σακάκι-παντελόνι, συνήθως με καζάκα ή πουλόβερ από μέσα (παρά την θέρμη της επαναστατικότητος, ο Ορέστης… κρυώνει), ενώ σπανίως εμφανίζεται άνευ λαιμοδέτου, διακατεχόμενος, κατά βάθος, από μιαν ορισμένη αστική (ή, καλύτερα, μικροαστική) ευπρέπεια, που δεν του επιτρέπει να μοστράρει γυμνό στο κοινό τον ευαίσθητο λαιμό του και να αποχωριστεί αυτό το par excellence ενδυματολογικό σύμβολο της μπουρζουαζίας… Αξέχαστα θα μείνουν τα «πτι- καρό», αλλά και τα γκρι «πρενς-ντε-γκαλ» σακάκια του, με τα οποία έδινε, επί δεκαετίες, τη μάχη για τα ιδεώδη του σοσιαλισμού, στα τηλεοπτικά studio αλλά και στη βουλή. Ο 68χρονος σήμερα Κολοζώφ αποκαλύπτει τα μικροαστικά – κατά βάθος αντεπαναστατικά – κατάλοιπά του και μέσω ενός επιπλέον χαρακτηριστικού γεγονότος, πέραν της χρήσεως κοστουμιού και λαιμοδέτου: βάφει, μανιωδώς, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τα μαλλιά του – σε απόχρωση, μάλιστα, dark black! Αν και φυσικός το επάγγελμα, ο Ορέστης κάθε άλλο παρά φυσικό αφήνει το μαλλί, αφού το καραμπογιατίζει επιμελώς, αναζητώντας την ψευδαίσθηση ότι σφύζει από (κομμουνιστική) νεότητα. Όμως, ο σύγχρονος αυτός Δήμος Σταρένιος (ως προς την φυσιογνωμία), δεν αντιλαμβάνεται ότι την ψευδαίσθηση αυτή την μεταδίδει στον εαυτό του και μόνον, αφού όλοι οι υπόλοιποι βλέπουμε καλά ότι πρόκειται απλώς για έναν σιτεμένο βαψομαλλιά…
 

12 comments:

Anonymous said...

O k. Kolozof einai o akseperastos "ksylokopos" tis elladitikis politikis zois. Akamptos kai monotonos, milousse pantote me ton idio tropo opoiodipote ki an itan to thema pou ton aposxolouse. I foni tou anevene monaxa otan kapoios ethige to KKE. Telika, opos sosta grafete, to komma tou ton soutare, alla o Kolozof ekei, panta pistos sto komma kai tis idees tou. Krima...

MUSIC THROUGH THE YEARS said...

Ο ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΔΟΞΑΣΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΙΜΗΜΕΝΟΥ Κ.Κ.Ε.ΤΑ ΒΑΦΕΙ ΛΟΙΠΟΝ!!ΘΑ ΕΠΙΜΕΙΝΩ ΠΑΛΙ ΑΠΟΨΕ :ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΜΕΤΕΡΙΖΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΜΕ ΛΕΥΚΟ ΜΑΛΛΙ;ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ.ΞΕΒΑΜΜΕΝΟ,ΞΕΦΤΙΣΜΕΝΟ.ΕΔΩ ΕΔΩ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΛΑΜΠΕΙ (ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ).Η Κα ΓΕΝΙΚΟΣ ΜΕ I PHONE KAI LEXUS.H Ka Κανέλλη ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΕ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΓΑΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΟΡΕΣΤΗΣ Ο ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ (ΑΛΛΑ ΜICHAIL SOUSLOV GOING WRONG) ΜΕ ΛΕΥΚΟ ΜΑΛΛΙ;Α ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΚΑΙ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ BREZNIEF ΤΑ ΕΒΑΦΕ ΚΑΙ Ο GROMYKO.ΩRAIES MERES GIA TA KOYMOYNIA ΤΟΤΕ.Ο ΓΚΑΝΤΕΜΗΣ Ο ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΩΦ ΦΤΑΙΕΙ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΑΛΕΚΑ ΛΙΑΝΝΑ ΚΑΙ ΟΡΕΣΤΗ ΣΤΗ Β ΕΘΝΙΚΗ.ΚΑΙ AΦΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟΝ JAMES (ΒΟΝD)ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟ.
ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ

Anonymous said...

ΠΡΟΣ "ΣΕΛΙΔΑ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ".

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ, ΦΡΟΝΩ ΟΤΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΤΕ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΩΣ, ΔΙΑΣΠΕΙΡΟΝΤΑΣ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ ΦΗΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ Κα ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ. Η ΗΓΕΡΙΑ ΤΟΥ ΗΜΕΔΑΠΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΔΙΑΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (ΟΠΩΣ ΨΕΥΔΩΣ ΓΡΑΦΕΤΕ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΣΠΙΛΩΣΤΕ ΤΟ ΦΙΛΟΛΑΪΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΦΙΛ) ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΕΚΑΛΗ...

o grizomallis said...
This comment has been removed by the author.
o grizomallis said...

Το ΚΚΕ υπερασπίζεται με πάθος την εξ αποκαλύψεως Αλήθεια, η οποία είναι Αγία, Τριαδική και Αγαπητική (βλ. προηγούμενο ποστ περί τσόντας). Μπορεί δε να συνοψιστεί ως εξής:

-Μικροαστικό βαψιματάκι Κολοζώφ,

-Μικροαστικό, 3ου Δρόμου Deree για την (αριστερο)wannabe θυγατέρα της Υπεραχράντου,

-Μικροαστική πορδοτσαμπουκαλέ πίπα Κανέλλη (ντουμάνι ντεμέκ αγοραίας φαντασμαγορίας, με κατά ριπάς ατάκες μαλακιζόμενου κλακαδόρου).

[Αντίχριστοι, δεν αναφέρομαι στις πίπες που κάνει στη συντρόφισσα Γιάννα. Άλλωστε ο εισοδισμός αγιάζει τα Μέσα, όπως λέμε Χέσε μέσα.]

Μαύρο μασκαραλίκι στα λευκά,
"κόκκινο" μασκαραλίκι στα... Μαύρα.

Κρίμα για την ιστορία των καθημερινών ανθρώπων που κάποτε δε υπέγραψαν τη δήλωση, και το πλήρωσαν ακριβά.
Χωρίς κανείς (ακούς, Ορέστη!) να τους προσφέρει ούτε ένα μπουκαλάκι μπογιά...

Anonymous said...

Αγαπητέ Βαψομαλλιά, γνωρίζουμε αν το βάψιμο της κώμης μπορεί να χαρακτηριστεί "αστική" παρεκτροπή για κάποιον με "μπετόν αρμέ" κομμουνιστικά ιδεώδη?

άμα το λέει η σούφρα σου said...

Φρονώ ότι αδικείτε τον συμπαθέστατο και γλυκύτατο Ορέστη μας, μασκώτ του εν Ελλάδι υπαρκτού κοσμούσα την μικρή οθόνη μας επί έτη, ισχυριζόμενος ότι θυμίζει τις Τζερυαντερσόνειες δημιουργίες, ενώ οφθαλμοφανέστατα είναι spitting image του R2-D2!

Anonymous said...

Έχει δίκιο ο κ. Σούφρας. Επιτυχής η παρομοίωση Κολοζώφ με το "R2-D2".

Έχει δίκιο και ο κ. Βαψομαλλιάς. ο κ. Κολοζώφ μοιάζει με κάποιες φιγούρες των σειρών του Gerry Anderson με μαριονέτες και ειδικά με κάποιους πιο ηλικιωμένους ήρωες των σειρών, που έπαιζαν τους ρόλους των διοικητών και που δυστυχώς δεν θυμάμαι τα ονόματά τους.

Πάντως νομίζω ότι γενικά ο κ. Κολοζώφ διαφέρει από τους λοιπούς επαγγελματίες του κομμουνισμού και είναι συμπαθής.

Anonymous said...

Μέγιστε Βαψομαλλιά!

Με αυτήν την κοινωνικοπολιτική σου ανάλυση ξεπέρασες τον εαυτό σου, φτάνοντας στο βάθος της ουσίας, διεισδύοντας στα έγκατα της πολιτικής σκηνής! Δε συνεχίζω άλλο τον έπαινό μου διότι με βασανίζει το ερώτημα αν πρέπει να τα βάψω κι εγώ δια να εισχωρήσω, έστω και κατ'επίφασιν, στον όμιλο των εκλεκτών βαψομαλλιάδων που κοσμούν την άρχουσα τάξη αυτού του τόπου!

Anonymous said...

Αξεπέραστη η Κολοζώφια ανάλυση.
Διαδίδω στον απανταχού Ελληνισμό τα βαψομαλλιάδικα κείμενα,ελπίζoντας σε μελλοντικό χρόνο να εκδοθούν σε τομίδια με έγχρωμες φωτο και κατά κατηγορία.
Ευχαριστώ

V. said...

Ευχαριστούμε, dear NightPorter, για τα κολακευτικά λόγια, καθώς και για τη διαφήμιση. Να υποθέσω ότι το ψευδώνυμο προέρχεται, πράγματι, από την εκπληκτική ταινία της Cavani (μία απ' τις αγαπημένες μου) με το το αξεπέραστο δίδυμο Bogarde-Rampling ή από κάπου αλλού;

aalou said...

βλεπω ολες τις ανετες πιπες που γραφατε πριν απο 6 χρονια για τον ορεστη, και σκεφτομαι το γαμησακι που τρωτε καπιταλιστικα, αυτες τις μερες που πεθανε ο συντροφος ορεστης κολοζωφ, και σκεφτομαι, πως οχι μονο σας αξιζουν τα χειροτερα, σκεφτομαι πολυ απλα πως οταν ερθει ο καιρος μου, την σεμνοτητα και την αγαθοτητα του συντροφου ορεστη, εγω, ασαλιωτα θα σας την παω μουνοπανα.

ολα εδω πληρωνονται γαμικουλες του 08'